1. Moduł: Choroby układu nerwowego

znajomość anatomii i fizjologii układu nerwowego

przedmiot obowiązkowy

Anatomia- 6 godzin

Patologia- 6 godizn

Neurologia- 60 godzin

Neurochirurgia -30 godizn

Radiologia - 6 godzin

Rehabilitacja - 6 godzin

Wykłady 2

Seminaria 60

Ćwiczenia 48

Inne (e-learning) 4

przygotowanie do zajęć i egzaminu- 100 godz.

Razem: 214 h (7,1 ECTS)

W1 Zna i potrafi rozróżnić podstawowe zespoły objawów neurologicznych: zespół piramidowy, zespół wiotki, zespoły pozapiramidowe, zespół móżdżkowy, zespoły rdzeniowe, zespół oponowy, zespół wzmożenia ciśnienia śródczaszkowego, objawy uszkodzenia nerwów czaszkowych i obwodowych, zaburzenia czynności wyższych układu nerwowego (afazja, dyzartria, aleksja itp.) (E.W13)

W2 Zna i rozumie przyczyny, objawy, zasady diagnozowania i postępowania terapeutycznego najczęstszych chorób układu nerwowego, w tym:

1) bólach głowy: migrenie, napięciowym bólu głowy i zespołach bólów głowy oraz neuralgii nerwu V,

2) chorobach naczyniowych mózgu, w szczególności udarze mózgu,

3) padaczce,

4) zakażeniach układu nerwowego, w szczególności zapaleniu opon mózgowo-rdzeniowych, boreliozie, opryszczkowym zapaleniu mózgu, chorobach neurotransmisyjnych,

5) otępieniach, w szczególności chorobie Alzheimera, otępieniu czołowym, otępieniu naczyniopochodnym i innych zespołach otępiennych,

6) chorobach jąder podstawy, w szczególności chorobie Parkinsona,

7) chorobach demielinizacyjnych, w szczególności stwardnieniu rozsianym,

8) chorobach układu nerwowo-mięśniowego, w szczególności stwardnieniu bocznym zanikowym i rwie kulszowej,

9) urazach czaszkowo-mózgowych, w szczególności wstrząśnienia mózgu (E.W14)

W3 Zna zasady wysuwania podejrzenia oraz rozpoznawania śmierci mózgu (F.W15)

W4 Zna przyczyny, objawy, zasady diagnozowania i postępowania terapeutycznego w przypadku najczęstszych chorób ośrodkowego układu nerwowego w zakresie:

1) obrzęku mózgu i jego następstw, ze szczególnym uwzględnieniem stanów nagłych,

2) innych postaci ciasnoty wewnątrzczaszkowej z ich następstwami,

3) urazów czaszkowo-mózgowych,

4) wad naczyniowych centralnego systemu nerwowego,

5) guzów nowotworowych centralnego systemu nerwowego,

6) chorób kręgosłupa i rdzenia kręgowego - (F.W13)

U1 Ocenia stan ogólny, stan przytomności i świadomości pacjenta, potrafi przeprowadzić pełne badanie neurologiczne – podmiotowe i przedmiotowe (E.U07)

U2 Potrafi odróżnić fizjologię od patologii układu nerwowego, objawy patologiczne potrafi ułożyć w zespół objawów neurologicznych i zlokalizować w obrębie układu nerwowego, powiązuje obrazy uszkodzeń tkankowych i narządowych z objawami klinicznymi choroby, wywiadem i wynikami oznaczeń laboratoryjnych, ustala rozpoznanie zespołowe, rozpoznanie lokalizacyjne i hipotezy etiologiczne W oparciu o wynik badania podmiotowego, przedmiotowego (C.U11)

U3 Pobiera materiał do badań wykorzystywanych w diagnostyce laboratoryjnej (E.U28)

U4 Potrafi rozpoznać i ocenić głębokość zaburzeń przytomności (F.U21)

U5 Potrafi rozpoznać i zaproponować postępowanie terapeutyczne w przypadku udaru mózgu, krwotoku podpajęczynówkowego, zespołu wzmożenia ciśnienia śródczaszkowego napadu padaczkowego i stanu padaczkowego (F.U22)

K1: Potrafi nawiązać i utrzymać głęboki i pełen szacunku kontakt z chorym (K_K03)

K2 Kieruje się dobrem chorego, stawiając je na pierwszym miejscu (K_K04)

K3 Przestrzega tajemnicy lekarskiej i praw pacjenta (K_K06)

K4 Posiada umiejętność działania w warunkach niepewności, a czasem i stresu (K_K02)

K5 Posiada świadomość własnych ograniczeń i umiejętność stałego dokształcania się (K_K01)

K6 Posiada nawyk i umiejętności stałego dokształcania się (K_K08)

K7 Współpracuje z innymi studentami podczas badania i procesu diagnostycznego (K_K07)

K8 Okazuje szacunek wobec Pacjenta i zrozumienie dla różnic światopoglądowych, oraz kulturowych (K_K05)

- metody praktyczne: prezentacja badania neurologicznego, prowadzenia dokumentacji medycznej, weryfikacja badania przeprowadzanego przez studenta

- metody problemowe: analiza przypadków, zadania problemowe, dyskusja dydaktyczna

- metody podające: opis, prelekcja, objaśnienia,

- metody problemowe: analiza przypadków, dyskusja dydaktyczna,

- metody eksponujące: film, prezentacja Power Point

Wymagania wstępne Znajomość neuroanatomii, neurofizjologii

- online MS TEAMS

- pokaz

- opis
- opowiadanie
- pogadanka

- ćwiczeniowa
- seminaryjna

- metody oparte na współpracy
- metody służące prezentacji treści

Celem zajęć jest przypomnienie i poszerzenie zagadnień dotyczących anatomii i fizjologii układu nerwowego oraz zapoznanie studentów z objawami zaburzeń jego struktury i funkcji, które leżą u podstaw schorzeń neurologicznych. Część kliniczna poświęcona jest nabywaniu umiejętności badania neurologicznego, a także diagnostyce oraz leczeniu schorzeń układu nerwowego

Seminarium przedstawia w ujęciu syntetycznym etiologię, diagnostykę i leczenie chorób układu nerwowego. Eksponuje najważniejsze objawy sugerujące rozpoznanie danego schorzenia. Zwraca uwagę na elementy badania neurologicznego istotne dla rozpoznania zespołowego i lokalizacyjnego. Naświetla studentom podstawowe aspekty różnicujące z innymi jednostkami chorobowymi. Prezentuje wybór optymalnej diagnostyki, postępowania terapeutycznego oraz pielęgnacyjnego i rehabilitacyjnego, z uwzględnieniem badań dodatkowych oraz konsultacji specjalistycznych.

Ćwiczenia maja za zadanie przekazać studentom umiejętność badania neurologicznego i jego interpretacji. Student pod okiem asystenta wykonuje pełne badanie neurologiczne- podmiotowe i przedmiotowe, przedstawia stwierdzane odchylenia, analizuje je pod katem możliwej etiologii, proponuje rozpoznanie lokalizacyjne, zespołowe, różnicuje z innymi możliwymi przyczynami stanu chorego. Podczas ćwiczeń asystent zapoznaje studentów z prowadzeniem dokumentacji medycznej- celem doskonalenia student przygotowuje własną historię choroby. W trakcie ćwiczeń studenci pod okiem asystenta analizują i interpretują wyniki badań dodatkowych, zwłaszcza neuroobrazowych. Tematyka ćwiczeń bezpośrednio koreluje z tematyką seminariów. Ćwiczenia obejmują także zajęcia nt. fizjoterapii oraz pielęgniarstwa neurologicznego.

1.Neurologia i neurochirurgia. Ian Bone, Geraint Fuller, Lindsay Kenneth W. red. pol. Kozubski W. Edra Urban & Partner, Wrocław, 2022.

2.Mózg człowieka tom I i II- J. Nolte wyd. II polskie red. J. Moryś

Edra Urban & Partner 2022

3.Neurologia- podręcznik dla studentów medycyny. Tom 1 i 2. Red. Liberski P, Kozubski W. Wyd. 2, PZWL, 2016r.

4. Merritt neurologia, t. 1, cz. I-XI, red. E. D. Louis, S. A. Mayer, L. P. Rowland, red. wyd. pol.W. Turaj, Wrocław, Edra Urban & Partner, 2017.

5. Merritt neurologia, t. 2, cz. XII-XXI, red. E. D. Louis, S. A. Mayer, L. P. Rowland, red. wyd.pol. W. Turaj, Wrocław, Edra Urban & Partner, 2018

6. Badanie Neurologiczne – to proste! Garaint Fuller. Wyd. pol. red. W Turaj.

Edra Urban & Partner 2015

Z anatomii - zaliczenie na ocenę przeprowadzane przez Katedrę Anatomii,

Z radiologii- zaliczenie na ocenę przeprowadzane przez Katedrę Radiologii.

Po zakończeniu ćwiczeń z neurologii odbywa się egzamin praktyczny ustny- ocena wlicza się do oceny z egzaminu wspólnego.

Z patologii układu nerwowego, neurologii, neurochirugii oraz rehabilitacji-

egzamin wspólny testowy - liczba pytań z poszczególnych przedmiotów proporcjonalna do punktów ECTS ( odpowiednio 0,4, 3,8, 1,7, 0,4).

Ocena z egzaminu testowego wspólnego:

odsetek liczby zadań- ocena

92% i więcej - bdb

co najmniej 88%- db+

co najmniej 80%- db

co najmniej 71% - dst+

co najmniej 60% i więcej- dst

<60% ndst

Ocena z egzaminu wspólnego:

(ocena z egzaminu wspólnego testowego * 1.5 + ocena z egzaminu praktycznego z neurologii * 1) / 2.5

Ocena końcowa z modułu:

(ocena z anatomii * 0.4 + ocena z radiologii * 0,4 + ocena z egzaminu wspólnego * 6,3) /7.1

Ocenę końcową z modułu ustala się z dokładnością do 0,001 i zaokrągla do 0,01 według zasady, zgodnie z którą, jeżeli ostatnia cyfra jest mniejsza od pięć pomija się ją, a jeżeli jest większa od 4 dodaje się 0,01.

Ostateczna ocena końcowa:

1) do 3,49 – dostateczny,

2) 3,50 do 3,83 – dostateczny plus,

3) 3,84 do 4,16 – dobry,

4) 4,17 do 4,50 – dobry plus,

5) powyżej 4,50 – bardzo dobry.

Warunkiem uzyskania oceny pozytywnej z modułu jest ocena pozytywna z egzaminu praktycznego, jak i testowego wspólnego.

nie dotyczy

Celem zajęć jest przypomnienie i poszerzenie zagadnień dotyczących anatomii i fizjologii układu nerwowego oraz zapoznanie studentów z objawami zaburzeń jego struktury i funkcji, które leżą u podstaw schorzeń neurologicznych. Część kliniczna poświęcona jest nabywaniu umiejętności badania neurologicznego, a także diagnostyce oraz leczeniu schorzeń układu nerwowego

Seminarium przedstawia w ujęciu syntetycznym etiologię, diagnostykę i leczenie chorób układu nerwowego. Eksponuje najważniejsze objawy sugerujące rozpoznanie danego schorzenia. Zwraca uwagę na elementy badania neurologicznego istotne dla rozpoznania zespołowego i lokalizacyjnego. Naświetla studentom podstawowe aspekty różnicujące z innymi jednostkami chorobowymi. Prezentuje wybór optymalnej diagnostyki, postępowania terapeutycznego oraz pielęgnacyjnego i rehabilitacyjnego, z uwzględnieniem badań dodatkowych oraz konsultacji specjalistycznych.

Ćwiczenia maja za zadanie przekazać studentom umiejętność badania neurologicznego i jego interpretacji. Student pod okiem asystenta wykonuje pełne badanie neurologiczne- podmiotowe i przedmiotowe, przedstawia stwierdzane odchylenia, analizuje je pod katem możliwej etiologii, proponuje rozpoznanie lokalizacyjne, zespołowe, różnicuje z innymi możliwymi przyczynami stanu chorego. Podczas ćwiczeń asystent zapoznaje studentów z prowadzeniem dokumentacji medycznej- celem doskonalenia student przygotowuje własną historię choroby. W trakcie ćwiczeń studenci pod okiem asystenta analizują i interpretują wyniki badań dodatkowych, zwłaszcza neuroobrazowych. Tematyka ćwiczeń bezpośrednio koreluje z tematyką seminariów. Ćwiczenia obejmują także zajęcia nt. fizjoterapii oraz pielęgniarstwa neurologicznego.

1.Neurologia i neurochirurgia – K.W.Lindsay

2.Neurologia kliniczna dla lekarzy i studentów medycyny –

pod redakcją Romana Mazura ,Via Medica, Gdańsk 2007r.

3. Mózg człowieka tom I i II- J. Nolte wyd. I polskie red. J. Moryś

Elsevier Urban & Partner 2011

4. Badanie Neurologiczne – to proste! Garaint Fuller.

Wydawnictwo Lekarskie PZWL, Warszawa 1995r.

brak

Celem zajęć jest przypomnienie i poszerzenie zagadnień dotyczących anatomii i fizjologii układu nerwowego oraz zapoznanie studentów z objawami zaburzeń jego struktury i funkcji, które leżą u podstaw schorzeń neurologicznych. Część kliniczna poświęcona jest nabywaniu umiejętności badania neurologicznego, a także diagnostyce oraz leczeniu schorzeń układu nerwowego

Seminarium przedstawia w ujęciu syntetycznym etiologię, diagnostykę i leczenie chorób układu nerwowego. Eksponuje najważniejsze objawy sugerujące rozpoznanie danego schorzenia. Zwraca uwagę na elementy badania neurologicznego istotne dla rozpoznania zespołowego i lokalizacyjnego. Naświetla studentom podstawowe aspekty różnicujące z innymi jednostkami chorobowymi. Prezentuje wybór optymalnej diagnostyki, postępowania terapeutycznego oraz pielęgnacyjnego i rehabilitacyjnego, z uwzględnieniem badań dodatkowych oraz konsultacji specjalistycznych.

Ćwiczenia maja za zadanie przekazać studentom umiejętność badania neurologicznego i jego interpretacji. Student pod okiem asystenta wykonuje pełne badanie neurologiczne- podmiotowe i przedmiotowe, przedstawia stwierdzane odchylenia, analizuje je pod katem możliwej etiologii, proponuje rozpoznanie lokalizacyjne, zespołowe, różnicuje z innymi możliwymi przyczynami stanu chorego. Podczas ćwiczeń asystent zapoznaje studentów z prowadzeniem dokumentacji medycznej- celem doskonalenia student przygotowuje własną historię choroby. W trakcie ćwiczeń studenci pod okiem asystenta analizują i interpretują wyniki badań dodatkowych, zwłaszcza neuroobrazowych. Tematyka ćwiczeń bezpośrednio koreluje z tematyką seminariów. Ćwiczenia obejmują także zajęcia nt. fizjoterapii oraz pielęgniarstwa neurologicznego.

1.Neurologia i neurochirurgia – K.W.Lindsay

2.Neurologia kliniczna dla lekarzy i studentów medycyny –

pod redakcją Romana Mazura ,Via Medica, Gdańsk 2007r.

3. Mózg człowieka tom I i II- J. Nolte wyd. I polskie red. J. Moryś

Elsevier Urban & Partner 2011

4. Badanie Neurologiczne – to proste! Garaint Fuller.

Wydawnictwo Lekarskie PZWL, Warszawa 1995r.

brak