Veterinary surgeon - the profession of many possibilities

Głównym celem prezentowanych treści wskazanie studentom rozlicznych form wykonywania zawodu lekarza weterynarii.

Wykłady i zajęcia laboratoryjne: Przedmiot ten ma na celu zapoznanie studenta z rynkiem pracy i jego uwarunkowaniami, zarówno w Polsce, jak i za granicą; jego szczególną rolą w życiu społeczno-gospodarczym; możliwościami na rynku pracy, w celu umożliwienia studentowi stworzenia osobistej wizji zatrudnienia, a także dalszego rozwoju zawodowego.

Wykłady: Uczestnicy zostaną zapoznani ze znaczeniem koncepcji One Health, rolą skutecznej komunikacji, wpływem relacji lekarz/pacjent/opiekun na życie społeczno-ekonomiczne; w jaki sposób można rozwijać profesjonalizm i tożsamość zawodową poprzez podejście interdyscyplinarne. Student zapozna się z wieloma rolami pełnionymi przez lekarzy weterynarii, umiejętnościami potrzebnymi do doskonalenia się i wypełniania obowiązków zawodowych oraz dylematami etycznymi, z którymi z pewnością będą musieli się zmierzyć podczas kariery zawodowej.

Zajęcia laboratoryjne: W formie panelu dyskusyjnego. Grupy przygotowują krótkie wystąpienia z prezentacją multimedialną.

1. Ustawa/Akty normatywne o zawodzie lekarza weterynarii i izbach lekarsko-weterynaryjnych w wersji aktualnie obowiązującej

2. Davidow B. Weterynaryjny idealista. Myśli na temat własności, jakości, zrównoważonego rozwoju i społeczności. https://vetidealist.com

3. "7 nawyków skutecznego działania.", wyd.Aleksandria Media sp. z o.o. 2022r;

4. Kossowska M. , 2001r., "Ocena i rozwój umiejętności pracowniczych.", wyd. AKADE;

5. Nathaniel Branden: "6 filarów poczucia własnej wartości.", wyd. Wydawnictwo Feeria, 2022r.

6. National Research Council. Potrzeby kadrowe w medycynie weterynaryjnej - National Academies Press; 2013.

7. MacKenzie CR. Profesjonalizm i medycyna. HSS J. 2007;3(2):222-227.

8. Hodgson JL, Pelzer JM. Veterinary Medical Education: A Practical Guide. Wiley-Blackwell,2017.

9. Publikacje dotyczące życia zawodowego n.p.:

- Cruess RL, Cruess SR, Boudreau JD, et al. Przeformułowanie edukacji medycznej w celu wsparcia kształtowanie tożsamości zawodowej. Acad Med.2014;89(11):1446-14451.

- Saunders J. Praktyka medycyny klinicznej jako sztuka i nauka. Med Humanit. 2000;26(1):18-22.

- Milani M. Sztuka prywatnej praktyki weterynaryjnej: komunikacja intelektualna. Can Vet J. 2011;52(8):897-898.

- Schaffer J. Czego nie mnożyć bez potrzeby. Austral J Philo.2015;93:4:644-664.

10. strony internetowy:

- https://www.vetpol.org.pl/

- https://www.naceweb.org/career-readiness/competencies/career-readiness-competencies-employer-survey-results/

- https://www.modernworkplacelearning.com/cild/

- https://www.avma.org/resources-tools/reports-statistics

- https://www.avma.org/education/veterinary-specialties

Wykład - sprawdzian pisemny na ocenę z całości materiału omawianego na wykładach.

Laboratorium - sprawdzian pisemny na ocenę z całości materiału omawianego na zajęciach laboratoryjnych oraz ocena uzyskana z prezentacje.

Kryteria oceniania:

ocena dostateczna: 60-70% maksymalnej liczby punktów,

ocena dostateczna plus: 71-80% maksymalnej liczby punktów

ocena dobra: 81-87% maksymalnej liczby punktów

ocena dobry plus: 88-94% maksymalnej liczby punktów

ocena bardzo dobra: powyżej 94% maksymalnej liczby punktów.

W przypadku sprawdzianu - maksymalna liczba punktów do zdobycia to 100 punktów. Do zaliczenia konieczne jest uzyskanie 60% maksymalnej liczby punktów. Ocena prezentacji opiera się na następujących aspektach: Komplementarność przedstawionych informacji (1p), sposób prezentacji (1p) oraz sposób odpowiadania na pytania (1p) i zaangażowanie w dyskusję (2p). Maksymalna liczba punktów możliwa do uzyskania to 5 punktów. Ocena końcowa jest sumą ocen za sprawdzian i prezentację.

Studenci, którzy nie uzyskali pozytywnej oceny z przedmiotu, mają prawo do jego ponownego zaliczenia. Obowiązuje jeden okres zaliczeniowy z takimi samymi kryteriami oceny i punktacji. Poprawa oceny może być tylko w uzasadnionych przypadkach.

Nie dotyczy