1.4. Propedeutyka pediatrii 1600-LekM3PMKPED-J
Ćwiczenia (CW) Rok akademicki 2020/21

Zalecane piśmiennictwo:

Podręczniki wiodące:

1. Pediatria t. 1-2, Grenda R, Kawalec W, Ziółkowska H, rok wydania 2013, wydawnictwo: PZWL

2. Propedeutyka pediatrii – Krawczyński M., PZWL rok wydania 2009

Podręczniki uzupełniające:

Pediatria–Podręcznik do Państwowego Egzaminu Lekarskiego i egzaminu specjalistycznego wyd II, Dobrzańska A., Ryżko J., rok wydania 2014, wydawnictwo Elsevier Urban & Partner

ABC zabiegów w pediatrii – Pietrzyk JJ, Szajewska H,

Mrukowicz J, rok wydania 2010, wydawnictwo Medycyna

Praktyczna

1. Badanie podmiotowe i przedmiotowe w pediatrii –

Obuchowicz A., rok wydania 2010., wydawnictwo PZWL

2.

3. Czasopisma medyczne: Pediatria Polska, Pediatria po Dyplomie, Standardy Medyczne - Pediatria, Przegląd Pediatryczny, Medycyna Praktyczna - Pediatria

W 1: Omawia zasady żywienia dzieci zdrowych i chorych, zasady szczepień ochronnych i prowadzenia bilansu zdrowia dziecka (E.W2.)

W 2: Określa przyczyny, objawy, zasady diagnozowania i postępowania terapeutycznego najczęstszych chorób dzieci (E.W3.)

W3 : Charakteryzuje najczęściej występujące stany zagrożenia życia u dzieci, oraz zasady postępowania w tych sytuacjach (E.W6.)

W 4: Wskazuje rodzaje materiałów biologicznych wykorzystywanych w diagnostyce laboratoryjnej oraz zasady pobierania materiału do badań; (E.W37.)

W 5: przewiduje konsekwencje niewłaściwego odżywiania, w tym długotrwałego głodowania, przyjmowania zbyt obfitych posiłków oraz stosowania niezbilansowanej diety oraz zaburzenia trawienia i wchłaniania produktów trawienia (C.W50.)

W 6: przedstawia podstawowe ilościowe parametry opisujące wydolność poszczególnych układów i narządów, w tym: zakres normy i czynniki demograficzne wpływające na wartość tych parametrów (B.W24.)

W 7: wymienia postacie kliniczne najczęstszych chorób poszczególnych układów i narządów, chorób metabolicznych oraz zaburzeń gospodarki wodno-elektrolitowej i kwasowo-zasadowej (C.W34.)

W 8: zna uwarunkowania genetyczne, środowiskowe i epidemiologiczne najczęstszych chorób (E.W1.)

W 9: analizuje związek między czynnikami zaburzającymi stan równowagi procesów biologicznych a zmianami fizjologicznymi i patofizjologicznymi (B.W25.)

W 10: przewiduje konsekwecje w życiu dziecka maltretowanego i wykorzystywania seksualnego, upośledzenia umysłowego oraz zaburzeń zachowania – psychoz, uzależnień, zaburzeń odżywiania i wydalania u dzieci (E.W4.)

Zaliczenie końcowe składa się z części praktycznej

i teoretycznej.

Warunkiem zaliczenia przedmiotu jest uzyskanie pozytywnej oceny z ustnego praktycznego zaliczenia ćwiczeń oraz wykładów u Asystenta, których treści są zgodne z efektami kształcenia zawartymi w SYLABUSIE. Po uzyskaniu pozytywnej oceny zaliczenia praktycznego student uzyskuje dopuszczenie do zaliczenia końcowego.

Zaliczenie praktyczne oceniane jest w skali punktowej od 0 do 12 punktów.

Ocena dokonywana jest w następującym zakresie:

- badanie podmiotowe (0 - 3 pkt)

- badanie przedmiotowe (0 - 3 pkt)

- interpretacja badań dodatkowych (0 - 3 pkt)

- diagnostyka różnicowa (0-3 pkt)

Warunkiem zaliczenia praktycznego jest uzyskanie min. 66% maksymalnej liczby punktów (8 punktów z 12 ), przy czym w żadnym z powyższych zakresów nie można uzyskać 0 punktów.

8 -8,5 pkt – ocena dostateczna (3,0)

9 - 9,5 pkt – ocena dostateczny plus (3,5)

10 -10,5 pkt ocena dobra (4,0)

11 - 11,5 pkt ocena dobry plus (4,5)

12 pkt - ocena bardzo dobry (5,0)

Zaliczenie końcowe ma formę testu wyboru w liczbie 25 pytań zawierających 5 odpowiedzi, z których tylko jedna jest prawidłowa. Za odpowiedź prawidłową Student otrzymuje 1 pkt.

Minimalny próg procentowy dla zaliczenia testowej części egzaminu wynosi 56% (14 pkt).

14-15 pkt – ocena dostateczna (3,0)

16-17 pkt – ocena dostateczny plus (3,5)

18-19 pkt - ocena dobra (4,0)

20-22 pkt - ocena dobry plus (4,5)

23-24 pkt - ocena bardzo dobry (5,0)

Ocena końcowa jest średnią arytmetyczną wyniku egzaminu praktycznego (waga 0,5) i testowego (0,5), tj. wynik egzaminu praktycznego stanowi 50% wyniku końcowego.

Wykłady

1. Badanie podmiotowe i przedmiotowe w pediatrii., w tym odrębności okresu noworodkowego oraz ocena rozwoju dziecka w różnych przedziałach wiekowych.

2. Interpretacja badań laboratoryjnych z uwzględnieniem wieku dziecka. Zasady pobierania materiału biologicznego do badań diagnostycznych u dzieci - zasady pobierania krwi, moczu, cewnikowania pęcherza moczowego. Technika pomiaru ciśnienia tętniczego. Interpretacja wartości.

3. Zapotrzebowanie dziecka na poszczególne składniki odżywcze. Karmienie naturalne u dzieci, suplementacja witamin D i K

4. Zaburzenia karmienia i odżywiania u dzieci i młodzieży

5. Stany naglące w pediatrii

6. Semiotyka: kaszel, duszność, objawy niewydolności oddechowej. Gorączka i postępowanie przeciwgorączkowe.

7. Semiotyka: wymioty, ulewanie, nieprawidłowe stolce, ostra biegunka, odwodnienie.

8. Semiotyka: sinica, objawy niewydolności krążenia, żółtaczka, powiększenie wątroby i śledziony, wykwity skórne.

9. Semiotyka: bezmocz, wielomocz, objawy dyzuryczne, obrzęki, drgawki, nieprawidłowe napięcie mięśniowe, dziecko z mózgowym porażeniem dziecięcym.

10. Szczepienia ochronne obowiązkowe i zalecane. Szczepienia w sytuacjach szczególnych. Profilaktyka poekspozycyjna. Ruchy „antyszczepionkowe

Ćwiczenia

1. Organizacja oddziałów dziecięcych – Oddział Dzieci Starszych, Oddział Niemowlęcy. Regulamin ćwiczeń i zasady BHP obowiązujące w Klinice Pediatrii. Dokumentacja medyczna. Książeczka Zdrowia Dziecka. Rozwój psychomotoryczny dziecka, praktyczna ocena przy łóżku chorego. Ocena rozwoju fizycznego (tabele norm, siatki centylowe, ocena wieku biologicznego, ocena stanu odżywienia). Pomiar ciśnienia tętniczego u dzieci, zasady interpretacji.

2. Badanie podmiotowe w pediatrii. Żywienie dzieci i młodzieży, sposób interpretacji danych z wywiadu dotyczących żywienia dziecka.

3. Nauka badania przedmiotowego- ocena stanu ogólnego, ułożenie ciała, budowa i proporcje ciała, ocena rozwoju fizycznego i psychomotorycznego, ocena stanu odżywienia, ocena układu kostno-stawowo-mięśniowego, postawa ciała, skóra, tkanka podskórna, przydatki skóry, węzły chłonne.

4. Nauka badania przedmiotowego – badanie głowy, szyi, badanie klatki piersiowej, układu oddechowego i krążenia, badanie jamy brzusznej, układu moczowego i narządów płciowych, badanie neurologiczne w pediatrii.

5. Doskonalenie badania podmiotowego i przedmiotowego. Profilaktyczne badanie lekarskie tzw. bilans zdrowia, zasady wykonywania, interpretacji danych, wnioskowanie dotyczące zdrowia dziecka, kwalifikacja do zajęć wychowania fizycznego. Zaliczenie badania podmiotowego. Zaliczenie badania przedmiotowego

Wykłady

 wykład informacyjny

 wykład problemowy

 wykład konwersatoryjny

 analiza przypadków klinicznych

 projektowanie i analiza badań naukowych

Ćwiczenia

- ćwiczenia praktyczne i teoretyczne przy łóżku pacjenta,

 demonstracja i analiza przypadków klinicznych

 projektowanie i analiza badań naukowych