Teoria przekładu 2514-s1ROS1L-TP
Konwersatorium (KON) Semestr letni 2021/22

LITERATURA PODSTAWOWA

LEWICKI Roman, Zagadnienia lingwistyki przekładu, Lublin 2017.

LEGEŻYŃSKA Anna, Tłumacz i jego kompetencje autorskie, Warszawa 1999.

BARAŃCZAK Stanisław, Ocalone w tłumaczeniu. Szkice o warsztacie tłumacza poezji z dołączeniem małej antologii przekładów, Kraków 2004.

BEDNARCZYK Anna, W poszukiwaniu dominanty translatorskiej, Warszawa 2008.

LITERATURA UZUPEŁNIAJĄCA

BALCERZAN Edward, Tłumaczenie jako „wojna światów”. W kręgu translatoryki i komparatystyki, Poznań 2011.

KIELAR Barbara., Zarys translatoryki, Warszawa 2003.

KRYSZTOFIAK Maria, Przekład literacki a translatologia, Poznań 1999.

PIEŃKOS Jerzy, Podstawy przekładoznawstwa. Od teorii do praktyki, Kraków 2003.

TABAKOWSKA E., Tłumacząc się z tłumaczenia, Kraków 2009.

WOJTASIEWICZ Olgierd, Wstęp do teorii tłumaczenia, Warszawa 1957.

WSPÓŁCZESNE teorie przekładu. Antologia, P. Bukowski, M. Heydel (red.), Kraków 2009.

"Przekładaniec", https://www.ejournals.eu/Przekladaniec (22.09.2021).

„Rocznik Przekładoznawczy”, https://apcz.umk.pl/czasopisma/index.php/RP/ (08.03.2020).

MAŁA encyklopedia przekładoznawstwa, red. U. Dąmbska-Prokop, Częstochowa 2000.

Student/ka:

K_W03 ma zaawansowaną wiedzę z zakresu językoznawstwa;

K_W07 ma wiedzę o terminologii z zakresu teorii przekładu i metodologii badań przekładoznawczych w stopniu zaawansowanym

K_W11 ma zaawansowaną wiedzę o wybranych zagadnieniach językowych w aspekcie porównawczym, kontrastywnym i międzykulturowym oraz wie, jak tę wiedzę wykorzystać w procesie tłumaczenia

K_W12 ma zaawansowaną wiedzę z zakresu specjalistycznych wariantów języka rosyjskiego, wie, czym się charakteryzują i które z ich cech są szczególnie ważne w procesie przekładu, zna specyfikę tłumaczenia różnego typu tekstów

K_W13 zna zasady przekładoznawstwa w stopniu zaawansowanym - zna teorie przekładu, etapy pracy tłumacza, charakteryzuje błędy, jakie mogą pojawić się w tłumaczeniu i wie, jak się ich wystrzegać - przedmiot realizuje te efekty od strony teoretycznej

K_U01 znając literaturę przedmiotu z zakresu teorii przekładu, potrafi wyszukiwać, analizować, oceniać, selekcjonować i użytkować informacje przy użyciu różnych źródeł i sposobów

K_U06 potrafi posługiwać się podstawowymi ujęciami teoretycznymi, paradygmatami właściwymi dla przekładoznawstwa

K_K01 ma świadomość poziomu swojej wiedzy i umiejętności, rozumie potrzebę ciągłego dokształcania się i rozwoju

K_K02 identyfikuje i rozstrzyga dylematy prawne i etyczne związane z wykonywaniem zawodu tłumacza

Konwersatorium kończy się zaliczeniem na ocenę, które będzie miało formę testu pisemnego. Wymagany próg na ocenę dostateczną wynosi 60%. I odpowiednio: 70% - dst plus, 80% - db, 90% - db plus, 95-100% - bdb.

Pytania zostaną sformułowane w taki sposób, żeby sprawdzić realizację wszystkich efektów kształcenia przewidzianych w programie przedmiotu.

1. Zajęcia organizacyjne.

2. Rozumienie przekładu, jego definicja i status w kulturze. Typologia przekładu.

3. Tłumaczenie jako szczególny typ komunikacji. Model komunikacji językowej (w ramach jednego języka) a model komunikacji przekładowej (wg Otto Kade i wg Romana Lewickiego). Międzytekstowa natura procesu tłumaczenia.

4. Tłumacz: jego funkcje i kompetencje. Wpływ tłumaczenia na język docelowy.

5. Status tekstu przekładu w kulturze docelowej. Pojęcie adekwatności przekładu.

6. "Tłumaczenie jako "wojna światów": ekwiwalencja przekładowa i jej typologia.

7. i 8. W poszukiwaniu dominanty semantycznej (translatorskiej). Sztuka tłumaczenia wg Stanisława Barańczaka: "Mały, lecz maksymalistyczny manifest translatologiczny: albo Tłumaczenie się z tego, że tłumaczy się wiersze również w celu wytłumaczenia innym tłumaczom, iż dla większości tłumaczeń wierszy nie ma wytłumaczenia".

9 i 10. Transformacje przekładowe a błąd w tłumaczeniu.

11. i 12. Problem (nie)przekładalności kulturowej. Egzotyzacja a udomowienie przekładu.

13. Ocena jakości przekładu i jego kryteria.

14. Kolokwium zaliczeniowe (test pisemny).

15. Podsumowanie zajęć i wystawienie ocen.

Zob. Podstawowe informacje o przedmiocie (niezależne od cyklu).