Podstawy chemii z elementami obliczeń chemicznych
Informacje ogólne
Kod przedmiotu: | 0600-PS-RCh-PCEO |
Kod Erasmus / ISCED: |
13.3
|
Nazwa przedmiotu: | Podstawy chemii z elementami obliczeń chemicznych |
Jednostka: | Wydział Chemii |
Grupy: |
Studia podyplomowe w zakresie ratownictwa chemicznego |
Punkty ECTS i inne: |
(brak)
|
Język prowadzenia: | polski |
Skrócony opis: |
Przedmiot „Podstawy chemii z elementami obliczeń chemicznych” pozwoli studentowi swobodnie stosować nomenklaturę chemiczną, wykonywać obliczenia na podstawie równania reakcji, interpretować wyniki podstawowych analiz chemicznych w różnych sytuacjach losowych. Do realizacji przedmiotu niezbędne jest zaliczenie kursu z chemii, fizyki i matematyki na poziomie szkoły wyższej. Przed rozpoczęciem nauki student zna podstawy chemii, fizyki i matematyki. |
Pełny opis: |
Wykład pozwoli uzyskać wiedzę na temat: · zasad nomenklatury chemicznej, · ustalania wartościowości i stopnia utleniania związków chemicznych, · budowy układu chemicznego, · właściwości wybranych pierwiastków chemicznych i ich związków, · sposobów zapisywania równań reakcji chemicznych, · teorii kwasów i zasad, · właściwości roztworów, · dysocjacji jonowej, stałej i stopnia dysocjacji, pH roztworów, · równowag jonowych w roztworach wodnych, iloczynu rozpuszczalności, · wskaźników kwasowo-zasadowych, · hydrolizy. Ćwiczenia z nomenklatury chemicznej pozwolą zapoznać się z regułami tworzenia wzorów i nazw związków chemicznych zgodnie z zasadami IUPAC, w odniesieniu do nazw potocznych. Ćwiczenia rachunkowe pozwolą uzyskać wiedzę z zakresu stechiometrii w reakcjach związków nieorganicznych, składu mieszanin oraz stężeń roztworów. W ramach ćwiczeń studenci będą wykonywać obliczenia z zakresu teorii elektrolitów (dysocjacja jonowa, stała i stopień dysocjacji, pH roztworów) oraz zadań dotyczących reakcji utleniania i redukcji. |
Literatura: |
1. A. Bielański, Podstawy chemii nieorganicznej, PWN, Warszawa 1994. 2. L. Pauling, P. Pauling, Chemia, PWN, Warszawa 1997. 3. A. Śliwa, Obliczenia chemiczne, PWN, Warszawa 1982. 4. L. Pajdowski, Chemia ogólna, PWN, Warszawa 1997. 5. M. Wesołowski, Zbiór zadań z analizy chemicznej, WNT, Warszawa 2002. |
Efekty uczenia się: |
Student zna i rozumie podstawowe prawa, pojęcia i zjawiska chemiczne. Student umie wskazać zależności pomiędzy budową substancji a jej właściwościami fizycznymi i chemicznymi. Student swobodnie posługuje się nomenklaturą chemiczną. Student podaje wartościowość i stopień utlenienia pierwiastków w związkach chemicznych. Student zapisuje i dobiera współczynniki reakcji chemicznych. Student oblicza: pH, stałą i stopień dysocjacji, iloczyn rozpuszczalności. Student wykonuje obliczenia na podstawie równania reakcji. |
Metody i kryteria oceniania: |
Wykład: egzamin ustny. Ćwiczenia z nomenklatury: kolokwium pisemne. Ćwiczenia rachunkowe: kolokwium pisemne. |
Właścicielem praw autorskich jest Uniwersytet Mikołaja Kopernika w Toruniu.