Synteza i właściwości polimerów
Informacje ogólne
Kod przedmiotu: | 0600-S1-SP/W-PSPP |
Kod Erasmus / ISCED: |
13.3
|
Nazwa przedmiotu: | Synteza i właściwości polimerów |
Jednostka: | Wydział Chemii |
Grupy: |
Przedmioty specjalnościowe - stacjonarne studia pierwszego stopnia (S1) |
Punkty ECTS i inne: |
0 LUB
5.00
LUB
6.00
(w zależności od programu)
|
Język prowadzenia: | polski |
Wymagania wstępne: | chemia organiczna, chemia fizyczna, analiza instrumentalna, podstawy chemii, informatyka w chemii |
Całkowity nakład pracy studenta: | 1. Godziny realizowane z udziałem nauczycieli: godziny kontaktowe przewidziane w planie studiów dla danego przedmiotu (suma godzin wszystkich form zajęć z przedmiotu), godziny konsultacji indywidualnych studenta/słuchacza/ uczestnika kursu: 90h 2. Czas poświęcony na pracę indywidualną studenta/słuchacza/uczestnika kursu potrzebny do pomyślnego zaliczenia przedmiotu, tj. wcześniejsze przygotowanie i uzupełnienie notatek; zebranie i wybór odpowiednich materiałów do zajęć, wymagane powtórzenie materiału, pisanie prac, projektów, czytanie literatury: 90h 3. Czas wymagany do przygotowania się i do uczestnictwa w procesie oceniania (np. w egzaminach): 45h |
Efekty uczenia się - wiedza: | W1: zna podstawowe aspekty budowy polimerów i metody ich otrzymywania. Ma wiedzę pozwalającą na świadome wykorzystania polimerów do określonego celu praktycznego oraz wskazania metody ich zagospodarowania po okresie użytkowania (problemy recyklingu materiałów polimerowych) - K_W13 W2: zna przepisy i zasady z zakresu bezpieczeństwa i higieny pracy z materiałami polimerowymi - K_W16 |
Efekty uczenia się - umiejętności: | U1: potrafi posługiwać się nazewnictwem chemicznym dotyczącym materiałów polimerowych (praktycznym oraz pojęciami z zakresu terminologii zalecanej przez IUPAC) - K_U01 U2: posiada umiejętności wykonywania pomiarów takich cechy istotnych z punktu widzenia przetwórstwa i recyklingu polimerów jak: masowy wskaźnik płynięcia, współczynnik mięknięcia wg. Vicata, termokurczliwość, właściwości mechaniczne oraz potrafi opracować wyniki pomiarów właściwości polimerów - K_U05 U3: potrafi zsyntezować podstawowe związki polimerowe – K_U10 U4: umie znajdować relacje pomiędzy zachowaniem się materiałów polimerowych podczas formowania różnymi metodami (wtrysk, wytłaczanie termo formowanie) i użytkowania a właściwościami fizykochemicznymi, budową i rodzajem struktury polimeru. – K_U13 |
Efekty uczenia się - kompetencje społeczne: | K1: Samodzielnie opracowuje wyniki eksperymentów dotyczących syntezy i właściwości materiałów polimerowych i formułuje wnioski na ich podstawie - K_K01 K2: Myśli twórczo w celu udoskonalenia istniejących bądź stworzenia nowych rozwiązań - K_K02 K3: Utrzymuje efektywną współpracę z innymi członkami grupy laboratoryjnych w czasie wykonywania wspólnych doświadczeń i dąży do realizacji celów grupy poprzez odpowiednie zaplanowanie i organizację pracy swojej i innych – K_K09 |
Metody dydaktyczne: | Wykład pracownie laboratoryjne |
Metody dydaktyczne podające: | - wykład informacyjny (konwencjonalny) |
Metody dydaktyczne poszukujące: | - laboratoryjna |
Skrócony opis: |
Podstawowe pojęcia dotyczące polimerów. Podział polimerów. Omówienie pojęcia polimolekularności i średnich ciężarów cząsteczkowych polimerów. Termodynamika i kinetyka polireakcji. Metody otrzymywania polimerów-zastosowania. Identyfikacja i sortowanie materiałów polimerowych-metody organoleptyczne i spektroskopowe. Urządzenia stosowane w przetwórstwie polimerów. Wytwarzanie foli, rur i butelek z różnych materiałów polimerowych- ekobilans. Sposoby recyklingu podstawowych polimerów. Przemysłowy recykling butelek PET. Zagadnienia związane z nowymi trendami w chemii polimerów – polimery elektroaktywne. |
Pełny opis: |
Wykład: Podstawowa terminologia polimerowa. Polimery naturalne i syntetyczne. Różne podziały polimerów. Mechanizmy syntezy polimerów. Warunki termodynamiczne i kinetyczne polireakcji. Wpływ temperatury i ciśnienia na przebieg procesów polireakcji. Polireakcje łańcuchowe i stopniowe-charakterystyka. Właściwości podstawowych polimerów(PE, PP, PS, PCW, PTE, PA) i ich zastosowania praktyczne. Pojęcia liczbowo-, wagowo-, wiskozymetrycznie- i z-średniego stopnia polimeryzacji i ciężarów cząsteczkowych polimerów oraz metody ich wyznaczania. Oznaczanie liczbowo średniego ciężaru cząsteczkowego poliestrów homo- i heteropolikondensacyjnych metodą grup końcowych, liczba kwasowa (LK) i hydroksylowa (LOH). Filozofia recyklingu materiałów post-konsumpcyjnych. Skala problemu na świecie, w Europie i w Polsce. Zużycie materiałów polimerowych w Polsce na tle Europy i Świata. Recykling materiałowy, energetyczny i surowcowy. Identyfikacja i sortowanie odpadów polimerowych. Technologie recyklingu. Badania fizykochemiczne recyklatu w porównaniu do polimeru pierwotnego. Zastosowania praktyczne recyklatu. Metody przetwórstwa polimerów i ograniczenia w stosowaniu recyklatów polimerowych. Przemysłowe otrzymywanie folii jedno i wielowarstwowych, rur o różnym przeznaczeniu oraz butelek spożywczych z różnych polimerów. Ekobilans na przykładzie różnych materiałów użytych jako surowiec do otrzymania opakowań spożywczych. Polimery elektroaktywne Laboratoria: Polimeryzacja rodnikowa metakrylanu metylu w zawiesinie. polimeryzacja rozpuszczalnikowo- strąceniowa akrylonitrylu. Kationowa polimeryzacja styrenu. Synteza poliamidu z sześciometylodwuaminy i chloro bezwodnika kwasu tere ftalowego, metodą polikondensacji międzyfazowej. Synteza żywicy mocznikowo-formaldehydowej. Synteza żywicy melaminowo-formaldehydowej. Oznaczanie zawartości wilgoci w polimerach metodą wagową. Badanie krzywych naprężenie – odkształcenie na aparacie Instron. Oznaczanie masowego wskaźnika płynięcia polimer. Oznaczanie temperatury mięknięcia wg. Vicata. Wtryskiwanie i wytłaczanie kształtek z polietylenu. Modyfikacja powierzchniowa folii PE promieniowaniem koronowym. Badanie termokurczliwości folii spożywczych. Recykling butelek z PET i PE Badanie właściwości elektrycznych układów barierowych Au/polimer/Au. Badanie energii aktywacji przewodnictwa próbek polimerowych. |
Literatura: |
P. J. Flory Principles of Polymer Chemistry. New York 1953. L. Huppenthal Roztwory polimerów. Toruń 2008 H. Galina Fizykochemia polimerów. Rzeszów 1998 Laboratorium z fizykochemii polimerów (pod red. Andrzeja Błędzkiego). Szczecin 1981 W. Dzierża, T. Czerniawski, Właściwości mechaniczne i termiczne polimerów. Skrypt dla studentów chemii, UMK, Toruń, 2000; J. D. Ferry, Lepkosprężystość polimerów, WNT, Warszawa, 1965. John Scheirs; Polymer Recycling; John Wiley & Sons, LTD 1998. Rabek J. F., Współczesna wiedza o polimerach: wybrane zagadnienia, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 2008. Przygocki W. i Włochowicz A., Uporządkowanie makrocząsteczek w polimerach i włóknach, WNT, Warszawa 2006. Przygocki W. i Włochowicz A., Fizyka polimerów,Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 2001. Praca zbiorowa pod red. Z. Florjańczyka i S. Penczka, Chemia Polimerów,Oficyna Wydawnicza Politechniki Warszawskiej, tom I: Warszawa 2001t. II, Warszawa 2002, tom III, Warszawa 1998. Broniewski T., Kapko J., Płaczek W., Thomalla J., Metody badań i ocena właściwości tworzyw sztucznych, WNT, Warszawa 2000. Szlezyngier W., Tworzywa sztuczne: chemia, technologia wytwarzania, właściwości, przetwórstwo, zastosowanie, t. i 2., FOSZE, Rzeszów 1998, t. 3, FOSZE, Rzeszów 1999. Przygocki W., Metody fizyczne badań polimerów, PWN, Warszawa 1990. |
Metody i kryteria oceniania: |
Egzamin pisemny – W1, U1 Kolokwium – W2, U1 Raport z wykonania ćwiczenia – U2, U3, K2 Referat – U4, K3 |
Zajęcia w cyklu "Rok akademicki 2021/22" (zakończony)
Okres: | 2021-10-01 - 2022-09-30 |
Przejdź do planu
PN WYK
WT LAB
ŚR CZ PT |
Typ zajęć: |
Laboratorium, 55 godzin
Wykład, 20 godzin
|
|
Koordynatorzy: | Jacek Nowaczyk | |
Prowadzący grup: | Katarzyna Lewandowska, Jacek Nowaczyk, Ewa Olewnik-Kruszkowska | |
Lista studentów: | (nie masz dostępu) | |
Zaliczenie: | Egzamin | |
Skrócony opis: |
Podstawowe pojęcia dotyczące polimerów. Podział polimerów. Omówienie pojęcia polimolekularności i średnich ciężarów cząsteczkowych polimerów. Termodynamika i kinetyka polireakcji. Metody otrzymywania polimerów-zastosowania. Identyfikacja i sortowanie materiałów polimerowych-metody organoleptyczne i spektroskopowe. Urządzenia stosowane w przetwórstwie polimerów. Wytwarzanie foli, rur i butelek z różnych materiałów polimerowych- ekobilans. Sposoby recyklingu podstawowych polimerów. Przemysłowy recykling butelek PET. Zagadnienia związane z nowymi trendami w chemii polimerów – polimery elektroaktywne. |
|
Pełny opis: |
Wykład: Podstawowa terminologia polimerowa. Polimery naturalne i syntetyczne. Różne podziały polimerów. Mechanizmy syntezy polimerów. Warunki termodynamiczne i kinetyczne polireakcji. Wpływ temperatury i ciśnienia na przebieg procesów polireakcji. Polireakcje łańcuchowe i stopniowe-charakterystyka. Właściwości podstawowych polimerów(PE, PP, PS, PCW, PTE, PA) i ich zastosowania praktyczne. Pojęcia liczbowo-, wagowo-, wiskozymetrycznie- i z-średniego stopnia polimeryzacji i ciężarów cząsteczkowych polimerów oraz metody ich wyznaczania. Oznaczanie liczbowo średniego ciężaru cząsteczkowego poliestrów homo- i heteropolikondensacyjnych metodą grup końcowych, liczba kwasowa (LK) i hydroksylowa (LOH). Filozofia recyklingu materiałów post-konsumpcyjnych. Skala problemu na świecie, w Europie i w Polsce. Zużycie materiałów polimerowych w Polsce na tle Europy i Świata. Recykling materiałowy, energetyczny i surowcowy. Identyfikacja i sortowanie odpadów polimerowych. Technologie recyklingu. Badania fizykochemiczne recyklatu w porównaniu do polimeru pierwotnego. Zastosowania praktyczne recyklatu. Metody przetwórstwa polimerów i ograniczenia w stosowaniu recyklatów polimerowych. Przemysłowe otrzymywanie folii jedno i wielowarstwowych, rur o różnym przeznaczeniu oraz butelek spożywczych z różnych polimerów. Ekobilans na przykładzie różnych materiałów użytych jako surowiec do otrzymania opakowań spożywczych. Polimery elektroaktywne Laboratoria: Polimeryzacja rodnikowa metakrylanu metylu w zawiesinie. polimeryzacja rozpuszczalnikowo- strąceniowa akrylonitrylu. Kationowa polimeryzacja styrenu. Synteza poliamidu z sześciometylodwuaminy i chloro bezwodnika kwasu tere ftalowego, metodą polikondensacji międzyfazowej. Synteza żywicy mocznikowo-formaldehydowej. Synteza żywicy melaminowo-formaldehydowej. Oznaczanie zawartości wilgoci w polimerach metodą wagową. Badanie krzywych naprężenie – odkształcenie na aparacie Instron. Oznaczanie masowego wskaźnika płynięcia polimer. Oznaczanie temperatury mięknięcia wg. Vicata. Wtryskiwanie i wytłaczanie kształtek z polietylenu. Modyfikacja powierzchniowa folii PE promieniowaniem koronowym. Badanie termokurczliwości folii spożywczych. Recykling butelek z PET i PE Badanie właściwości elektrycznych układów barierowych Au/polimer/Au. Badanie energii aktywacji przewodnictwa próbek polimerowych. |
|
Literatura: |
P. J. Flory Principles of Polymer Chemistry. New York 1953. L. Huppenthal Roztwory polimerów. Toruń 2008 H. Galina Fizykochemia polimerów. Rzeszów 1998 Laboratorium z fizykochemii polimerów (pod red. Andrzeja Błędzkiego). Szczecin 1981 W. Dzierża, T. Czerniawski, Właściwości mechaniczne i termiczne polimerów. Skrypt dla studentów chemii, UMK, Toruń, 2000; J. D. Ferry, Lepkosprężystość polimerów, WNT, Warszawa, 1965. John Scheirs; Polymer Recycling; John Wiley & Sons, LTD 1998. Rabek J. F., Współczesna wiedza o polimerach: wybrane zagadnienia, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 2008. Przygocki W. i Włochowicz A., Uporządkowanie makrocząsteczek w polimerach i włóknach, WNT, Warszawa 2006. Przygocki W. i Włochowicz A., Fizyka polimerów,Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 2001. Praca zbiorowa pod red. Z. Florjańczyka i S. Penczka, Chemia Polimerów,Oficyna Wydawnicza Politechniki Warszawskiej, tom I: Warszawa 2001t. II, Warszawa 2002, tom III, Warszawa 1998. Broniewski T., Kapko J., Płaczek W., Thomalla J., Metody badań i ocena właściwości tworzyw sztucznych, WNT, Warszawa 2000. Szlezyngier W., Tworzywa sztuczne: chemia, technologia wytwarzania, właściwości, przetwórstwo, zastosowanie, t. i 2., FOSZE, Rzeszów 1998, t. 3, FOSZE, Rzeszów 1999. Przygocki W., Metody fizyczne badań polimerów, PWN, Warszawa 1990. |
Właścicielem praw autorskich jest Uniwersytet Mikołaja Kopernika w Toruniu.