Uniwersytet Mikołaja Kopernika w Toruniu - Centralny punkt logowania
Strona główna

Wstęp do logopedii

Informacje ogólne

Kod przedmiotu: 0701-s1LOG1Z-WDL
Kod Erasmus / ISCED: (brak danych) / (0915) Terapia i rehabilitacja Kod ISCED - Międzynarodowa Standardowa Klasyfikacja Kształcenia (International Standard Classification of Education) została opracowana przez UNESCO.
Nazwa przedmiotu: Wstęp do logopedii
Jednostka: Instytut Języka Polskiego
Grupy:
Punkty ECTS i inne: (brak) Podstawowe informacje o zasadach przyporządkowania punktów ECTS:
  • roczny wymiar godzinowy nakładu pracy studenta konieczny do osiągnięcia zakładanych efektów uczenia się dla danego etapu studiów wynosi 1500-1800 h, co odpowiada 60 ECTS;
  • tygodniowy wymiar godzinowy nakładu pracy studenta wynosi 45 h;
  • 1 punkt ECTS odpowiada 25-30 godzinom pracy studenta potrzebnej do osiągnięcia zakładanych efektów uczenia się;
  • tygodniowy nakład pracy studenta konieczny do osiągnięcia zakładanych efektów uczenia się pozwala uzyskać 1,5 ECTS;
  • nakład pracy potrzebny do zaliczenia przedmiotu, któremu przypisano 3 ECTS, stanowi 10% semestralnego obciążenia studenta.

zobacz reguły punktacji
Język prowadzenia: polski
Całkowity nakład pracy studenta:

Za zaliczenie przedmiotu student otrzymuje 2 pkt ECTS:

1) godziny realizowane przy bezpośrednim udziale nauczyciela akademickiego: 15 godzin wykładu 1 ECTS,

2) godziny przeznaczone na pracę własną studenta, tj. przygotowanie się do zajęć i do egzaminu oraz realizowane przy bezpośrednim udziale nauczyciela akademickiego w ramach konsultacji indywidualnych: 35 godzin – 1 ECTS.


Efekty uczenia się - wiedza:

W1: Student zna i rozumie podstawową terminologię logopedyczną dotyczącą zaburzeń mowy, umie się nią posługiwać – K_W02;

W2: Student posiada wiedzę z zakresu poszczególnych klasyfikacji zaburzeń mowy – K_W04;

W3: Student ma uporządkowaną i szczegółową wiedzę na temat pewnej liczby ważnych autorów, tekstów i teorii z zakresu logopedii;

W4: Student dostrzega interdyscyplinarność logopedii jako dyscypliny teoretyczno-praktycznej, zna jej przedmiot i zadania – K_W01.


Efekty uczenia się - umiejętności:

U1: Student umie zdefiniować podstawowe pojęcia z zakresu lingwistyki, potrafi rozpoznać podstawowe problemy dotyczące nieprawidłowej artykulacji, potrafi wskazać jej przyczyny uwzględniając różne aspekty logopedii (lingwistyczne, medyczne, społeczne) – K_U03.

Efekty uczenia się - kompetencje społeczne:

K1: student dostrzega interdyscyplinarność nauczanej dziedziny wiedzy, rozumie potrzebę samodoskonalenia i poznawania nowych teorii – K_K03.

Metody dydaktyczne:

Wykorzystywane są metody podające i eksponujące: pokaz multimedialny, opis, opowiadanie, pogadanka, wykład konwersatoryjny, wykład problemowy.

Metody dydaktyczne eksponujące:

- pokaz

Metody dydaktyczne podające:

- opis
- opowiadanie
- wykład informacyjny (konwencjonalny)
- wykład konwersatoryjny
- wykład problemowy

Skrócony opis:

1. Pojęcie „mowy”;

2. Logopedia jako dyscyplina teoretyczno-praktyczna: sposób rozumienia terminu, jej przedmiot i zadania;

3. Zaburzenia komunikacji językowej – podstawowe pojęcia;

4. Klasyfikacje zaburzeń mowy;

5. Zaburzenia mowy (i/lub języka) a specjalizacje logopedyczne;

6. Historia i rozwój logopedii w Polsce;

7. Współczesna opieka logopedyczna.

Pełny opis:

1. Pojęcie „mowy”:

a) definicja mowy;

b) składniki mowy;

c) mechanizm nadawania i odbioru mowy;

d) kompetencje i sprawności językowe/komunikacyjne.

2. Logopedia jako dyscyplina teoretyczno-praktyczna: sposób rozumienia terminu, jej przedmiot i zadania (wg: L. Kaczmarka, I. Styczek, G. Jastrzębowskiej, M. Demel, S. Grabiasa i innych badaczy).

3. Klasyfikacja zaburzeń mowy:

a) według kryteriów przyczynowych (I. Styczek, foniatrzy, neurolodzy);

b) według kryterium objawowego (L. Kaczmarek, językoznawcza klasyfikacja zaburzeń mowy wg T. Kani);

c) według kryterium objawowo-przyczynowego (S. Grabias, H. Mierzejewska i D. Emiluta-Rozya);

d) międzynarodowe klasyfikacje zaburzeń mowy;

e) propozycje Międzynarodowego Towarzystwa Logopedów i Foniatrów odnośnie nazewnictwa zaburzeń mowy.

4. Zaburzenia komunikacji językowej – podstawowe pojęcia, m.in.:

- zaburzenia języka;

- zaburzenia mowy;

- zaburzenia rozwoju języka;

- błąd językowy;

- wada mowy;

- wada wymowy;

- błąd wymowy;

- przejęzyczenie;

- diagnoza logopedyczna;

- terapia logopedyczna.

5. Zaburzenia mowy(i/lub języka) a specjalizacje logopedyczne:

a) Dyslalia;

b) Mowa dzieci z rozszczepami podniebienia i warg;

c) Opóźniony rozwój mowy;

d) Jąkanie i giełkot;

e) Mózgowe porażenie dziecięce i dysartria;

f) Afazja;

g) Zaburzenia mowy z powodu niedosłuchu;

h) Zaburzenia komunikacji związane z zaburzeniami psychicznymi;

h) Zaburzenia mowy w upośledzeniu umysłowym;

i) Specyficzne trudności w czytaniu i pisaniu (dysgrafia i dysleksja).

6. Rozwój logopedii w Polsce;

7. Współczesna opieka logopedyczna.

Literatura:

Literatura podstawowa:

1) Gunia G., Lechta V., Wprowadzenie do logopedii, Kraków 2012.

2) Logopedia: pytania i odpowiedzi. Podręcznik akademicki. Tom 1. Interdyscyplinarne podstawy logopedii oraz Tom 2. Zaburzenia komunikacji językowej u dzieci i osób dorosłych, red. T. Gałkowski, G. Jastrzębowska,. Opole 2003, wyd. 2. zmien. i poszerz.

3) Logopedia. Teoria zaburzeń mowy, red. S.Grabias, M. Kurkowski, Lublin 2012.

4) Styczek I., Logopedia, Warszawa 1979, wyd. 2. zmien. i rozszerz.

Literatura uzupełniająca:

1) Błachnio K., Logopedia holistyczna − wyzwaniem XXI wieku, „Logopedia” 1999 nr 26, s. 27-36.

2) Błachnio K., Vademecum logopedyczne: podręcznik akademicki, Poznań 2015, wyd. 5. uzup. i rozsz..

3) Demel E., Elementy logopedii, Warszawa 1982, wyd. 2. popr. i uzup.

4) Grabias S., Mowa i jej zaburzenia, „Logopedia” 2000 nr 28.

5) Grabias S., Typologie zaburzeń słuchu, głosu i komunikacji językowej, „Logopedia” 2000 nr 28.

6) S. Grabias, Typologie zaburzeń mowy. Narastanie refleksji logopedycznej, „Logopedia” 1996 nr 23.

7) Kaczmarek L., Nasze dziecko uczy się mowy, Lublin 1988, wyd. 5.

8) Kaczmarek L., O polskiej logopedii, [w:] Język polski i językoznawstwo polskie w sześćdziesięcioleciu niepodległości., Warszawa-Wrocław-Kraków 1982.

9) Kaczmarek L. O przedmiocie i zadaniach logopedii, „Logopedia” 4/1962.

10) Kania J. T., Szkice logopedyczne, Lublin 2001, wyd. 2. popr.

11) Mierzejewska H., Emiluta-Rozya D., Propozycja modyfikacji projektu „Badania mowy” Ireny Styczek, „Logopedia” 25/1998, s.49-63.

12) Minczakiewicz M. E., Początki i rozwój polskiej logopedii, Kraków 1998.

13) Minczakiewicz E. M., Mowa. Rozwój − zaburzenia − terapia, Kraków 1996.

14) Polska terminologia logopedyczna, red. J. Ożdżyński, Kraków 1994.

15) Sadowski B., Rola mózgu w procesach nadawania i odbioru mowy, [w:[ Podstawy neurologopedii. Podręcznik akademicki, red. T. Gałkowski, E. Szeląg, G. Jastrzębowska, Opole 2005.

16) Szeląg E., Mózg a mowa, [w:] Podstawy neurologopedii. Podręcznik akademicki, red. T. Gałkowski, E. Szeląg, G. Jastrzębowska, Opole 2005.

16) Zaleski T, Opóźnienia w rozwoju mowy, Warszawa 2002.

Metody i kryteria oceniania:

Warunki zaliczenia:

- obecność na zajęciach (dopuszczalna 1 absencja);

- pozytywna ocena z egzaminu pisemnego – W1, W2, W3, W4, U1.

Praktyki zawodowe:

brak

Przedmiot nie jest oferowany w żadnym z aktualnych cykli dydaktycznych.
Opisy przedmiotów w USOS i USOSweb są chronione prawem autorskim.
Właścicielem praw autorskich jest Uniwersytet Mikołaja Kopernika w Toruniu.
ul. Jurija Gagarina 11, 87-100 Toruń tel: +48 56 611-40-10 https://usosweb.umk.pl/ kontakt deklaracja dostępności USOSweb 7.0.2.0-1 (2024-03-12)