Konserwacja zabytków z surowców organicznych (wykład)

przedmiot obligatoryjny

Godziny realizowane z udziałem nauczycieli:

– udział w wykładach – 15 godz.;

– konsultacje i praca z nauczycielem akademickim – 5.

Czas poświęcony na pracę indywidualną studenta:

– czytanie literatury – 10 godz.;

– przygotowanie do sprawdzianu pisemnego – 15 godz.

Łącznie: 45 godz. (1,5 punkty ECTS)

Student:

– W1: ma podstawową wiedzę o miejscu i znaczeniu konserwacji zabytków archeologicznych w systemie nauk oraz o jej specyfice przedmiotowej i metodologicznej;

– W2: ma podstawowa wiedzę z zakresu ochrony dziedzictwa kulturowego;

– W3: zna podstawowe metody badawcze i narzędzia warsztatu archeologa - konserwatora zabytków archeologicznych;

– W4: ma uporządkowaną wiedzę dotyczącą prac laboratoryjnych w zakresie konserwacji archeologicznych zabytków z surowców organicznych.

Student:

– U1: potrafi rozpoznać różnego rodzaju wytwory kultury materialnej oraz przeprowadzić ich analizę i interpretację;

- U2: umie opisać materiały źródłowe i zakwalifikować do poszczególnych kategorii surowcowej;

– U3: potrafi przedstawić w logiczny sposób propozycje programów konserwatorskich do określonych typów zabytków archeologicznych wykonanych z surowców organicznych.

Student:

– K1: rozumie potrzebę uczenia się przez całe życie;

- K2: potrafi umiejętnie korzystać z nabytej wiedzy;

– K3: ma świadomość odpowiedzialności za zachowanie dziedzictwa kulturowego.

Metoda dydaktyczna podająca: wykład informacyjny (konwencjonalny) z prezentacją multimedialną, połączony z pokazem zrekonstruowanych zabytków.

- pokaz
- wystawa

- opis
- wykład problemowy

- obserwacji
- panelowa
- studium przypadku

- metody rozwijające refleksyjne myślenie

– historia konserwacji zabytków wykonanych z surowców organicznych;

– zapoznanie się z najnowszymi metodami konserwacji zabytków z surowców organicznych, opanowanie pojęć, terminów i metod niezbędnych do samodzielnego rozwoju;

– opanowanie głównych i kluczowych pojęć w zakresie konserwacji zabytków organicznych;

– przedmiot i zadania konserwacji zabytków organicznych

– historia konserwacji;

– wiodące laboratoria w Polsce i na świecie;

– zapoznanie się z metodami konserwacji stosowanymi obecnie

Aleksander M., Ekologia mikroorganizmów, Warszawa, 1975;

Babiński L., 1998, Wybrane problemy konserwacji dużych drewnianych obiektów archeologicznych, [w:] Ochrona drewna, XIX Sympozjum, Jadwisin, SGGW Warszawa, 149-155;

Babiński L., Dwustopniowa stabilizacja drewna dębowego na przykładzie konserwacji dużych znalezisk archeologicznych, [w:] Drewno archeologiczne, Badania i konserwacja, 167-180, 1998;

Drążkowska A., Grupa M., 1996, Uwagi o konserwacji przedmiotów znalezionych w grobach oficerów polskich w Katyniu i Charkowie, [w:] Zbrodnia nie ukarana, Katyń-Twer-Charków, Warszawa;

Drążkowska A., Grupa M., 1998, Wydobywanie i zabezpieczanie zabytków skórzanych i włókienniczych, [w:] Pierwsza pomoc dla zabytków archeologicznych, pod red. Z. Kobylińskiego, 117-126, Warszawa;

Drążkowska A., Siemińska D., Grupa M., 2015, Konserwacja zabytków archeologicznych, [w:] Kultura funeralna elit Rzeczypospolitej od XVI do XVIII wieku na terenie Korony i Wielkiego Księstwa Litewskiego: próba analizy interdyscyplinarnej, red. A. Drążkowska, Toruń, 355–378;

Grupa M., 2007, Konserwacja jedwabnych tkanin i rekonstrukcja szat, Prace i Materiały Muzeum Archeologicznego i Etnograficznego w Łodzi, Seria Numizmatyczna i Konserwatorska nr 13: 2004-2007, 207-218;

Grupa M., 2009, Konserwacja drewna archeologicznego poliglikolami etylenowymi – wady i zalety, XXIV Sympozjum Ochrony Drewna, SGGW Warszawa, 143-148.

Grupa M., 2012, Wełniane tekstylia pospólstwa i plebsu gdańskiego (XIV-XVIII w.) i ich konserwacja, Toruń;

Grupa M., 2012, Conservation methods of archaeological leather applied in the Institute of Archaeology of NCU in Toruń, Parchment and leather heritage, Conservation – Restoration, ed. E. Jabłońska, T. Kozielec, 321-328, UMK Toruń;

Grupa M., 2013, Analiza próbek pobranych w trakcie badań w Zakrzewskiej Osadzie, powiat sępoleński, [w:] Zakrzewska Osada, cmentarzyska kultury pomorskiej i wielbarskiej na Pojezierzu Krajeńskim, Ocalone Dziedzictwo Archeologiczne 2, Szałkowska-Łoś J., Łoś J. (red.), Bydgoszcz-Pękowice, 133–137;

Grupa M., 2014a, Suche czy mokre, problematyka konserwatorska na stanowiskach archeologicznych w kontekście badań na Reducie Ordona, Suho ili vlažno: problemy konservacii arheologičeskih nahodok vo vremâ issledovanij na territorii Reduta Ordona, [w:] Badania archeologiczne na Reducie Ordona, T. 1, red. W. Borkowski, N. Kasparek, Warszawskie Materiały Archeologiczne; 11, Warszawa, 125–131;

Grupa M., 2014b, Problematyka konserwatorska zabytków wydobytych z nawarstwień podwodnych „Mostu Zachodniego”, [w:] Wczesnośredniowieczne mosty przy Ostrowie Lednickim, Mosty Traktatu poznańskiego (wyniki archeologicznych badań podwodnych w latach 1986–2003), t. 2, red. A. Kola, G. Wilke, Kraków, 299–308;

Grupa M., Drążkowska A., 2009, A test on carrying out reconservation of leather artifacts using vaccum drying technique in low temperatures, Próba przeprowadzenia rekonserwacji zabytków skórzanych przy wykorzystaniu techniki suszenia próżniowego w niskich temperaturach, Sprawozdania Archeologiczne 61, 111-121;

Grupa M., Płóciennik P., Zawadzka A., 2008, Konserwacja mokrego drewna archeologicznego metodą suszenia próżniowego, Biuletyn Oddziału Warmińsko-Mazurskiego Stowarzyszenia Konserwatorów Zabytków, t. 6, red. Małgorzata Birezowska, Olsztyn, 133-145;

Grupa M., Płóciennik P., Zawadzka A., 2009, Conservation of waterlogged archaeological wodo with polyethylene glycol 4000 using vaccum drying in low temperature, Konserwacja mokrego drewna archeologicznego poliglikolem etylenowym 4000 z wy-korzystaniem suszenia próżniowego w niskiej temperaturze, Sprawozdania Archeologiczne 61, 159-184;

Hoffmann P., 1977, The conservation of Bremen Cog – between the steps, [w:] Proceedings of the 6th ICOOM Group on West Organic Archaeological Materials Conference, red. Hoffmann P., York, 527-543;

Hoffman P., 1998, A waterlogged medieval rivercraft from the Rhine stabilized In a two-step Polyetylene glycol treatment, [w:] ICOOM Comitteee for Conservation 9th Triennial Meeting, Dresden, 229-233;

Jagielska I., 1998, Przydatność wybranych badań do konserwacji mokrego drewna, [w:] Drewno Archeologiczne, Badania i konserwacja, 167-180, Biskupin;

Jaro M., 2009, Metal thread variation and materials: simple method of pre-treatment identification for historical textiles, [in:] Conserving textiles: Studies in Honour of Agnes Timar-Balazsi. ICCROM Conserving studies 7, 68–76;

Miazga B., 2017, Zabytek archeologiczny jako źródło informacji o przeszłości. Badania specjalistyczne śladów produkcji, użytkowania i depozycji artefaktów, Wrocław.

Miazga B., 2018, Metal-Decorated Textiles in Non-Destructive Archaeometric Studies. Examples from Poland, Fasciculi Archaeologiae Historicae 31, 161–167;

Miazga B., Grupa M., Grupa D., 2018, Wyniki nieniszczących badań mikroskopowych i spektralnych galonów grobowych z Torunia i Gdańska. The Results of Non-destructive Microscopic and Spectral Examinations of Grave Galloons from Toruń and Gdańsk, Wiadomości Archeologiczne 69, 67–78;

Strzelczyk A., 1973, Badania pod wpływem fungicydów na grzyby niszczące zabytkowy papier, Toruń;

Nycz E., Owczarz R., Średnicka L., 1990, Budowa tkanin, Warszawa;

Ślesiński W., 1995, Konserwacja zabytków sztuki, t. 3, Warszawa;

Zyska B., 1977, Mikrobiologiczna korozja materiałów, Warszawa;

Żala E., 1999, Badanie stopnia uszkodzenia tekstylnych eksponatów muzealnych, Politechnika Łódzka, Łódź, 9–13;

Obecność na zajęciach; egzamin pisemny.

Kryteria oceniania:

– obecność na zajęciach;

– pozytywna ocena ze sprawdzianu pisemnego; wymagany próg: ocena dostateczna (3) – 26–30 pkt (52–60%); ocena dostateczna plus (3,5) – 31–55 pkt (62–70%); ocena dobra (4) – 36–40 pkt (71–80%); ocena dobra plus (4,5) – 41–45 pkt (82–90%); ocena bardzo dobra (5) – 46–50 (92–100%).

nie dotyczy