Kultura wizualna
Informacje ogólne
Kod przedmiotu: | 1401-KW-1Z-sm-s2 |
Kod Erasmus / ISCED: |
(brak danych)
/
(0213) Sztuki plastyczne
|
Nazwa przedmiotu: | Kultura wizualna |
Jednostka: | Wydział Sztuk Pięknych |
Grupy: |
Przedmioty obowiązkowe 1 rok sem. zimowy Sztuka mediów i iedukacja wizualna (S2) |
Punkty ECTS i inne: |
1.00
|
Język prowadzenia: | polski |
Wymagania wstępne: | Zakres wymaganych kompetencji studentów obejmuje podstawową wiedzę na temat dawnych i współczesnych przejawów kultury wizualnej w kontekście teorii obrazu i historii sztuki. |
Całkowity nakład pracy studenta: | Godziny kontaktowe: 45 godz. udział w wykładach Praca własna studenta: 7 godz. czas na indywidualną pracę studenta, wykonanie zadań, przygotowanie się do zajęć i przygotowanie pracy do prezentacji zaliczeniowej 8 godz. – przygotowanie do zaliczenia przedmiotu Razem: 60 godz. 2 pkt. ECTS |
Efekty uczenia się - wiedza: | Wiedza Dysponuje szczegółową wiedzą na temat kultury wizualnej (jej historycznego, antropologicznego, socjologicznego i filozoficznego kontekstu), nowych mediów, podstawowych linii rozwojowych w zakresie sztuki nowoczesnej, współczesnej, a także ich kontekstu historycznego, społeczno-kulturowego i związków z innymi dziedzinami współczesnego życia oraz zna publikacje związane z tymi zagadnieniami. (K_W01) Zna i rozumie trendy rozwojowe dziedzin sztuki i dyscyplin artystycznych właściwych dla sztuk wizualnych i audiowizualnych i rozumie ich związek z kulturą wizualną. (K_W02) Posiada pogłębioną wiedzę na temat wybranych metod analiz, wartościowania i problematyzowania wytworów z zakresu szeroko rozumianych sztuk wizualnych, audiowizualnych i popularnych estetyk wizualnych. (K_W04) |
Efekty uczenia się - umiejętności: | Potrafi korzystać z umiejętności warsztatowych w stopniu niezbędnym do realizacji własnych projektów artystycznych oraz stosować efektywne techniki ćwiczenia tych umiejętności, umożliwiające ciągły ich rozwój przez samodzielną pracę w odniesieniu do problematyki kultury wizualnej. (K_U05) Potrafi przygotować wystąpienia ustne na tematy związane z kulturą, sztuką w relacji do problematyki kultury wizualnej, w tym prezentować publicznie swoje realizacje twórcze wzbogacając je o komentarz autorski, a także formułować opinie krytyczne o wytworach kultury (szczególnie kultury wizualnej) i prezentować opracowania krytyczne na podstawie wiedzy z zakresu sztuki mediów i edukacji wizualnej. (K_U06) |
Efekty uczenia się - kompetencje społeczne: | Jest gotów do samodzielnego podejmowania niezależnych prac, wykazując się umiejętnością zbierania, analizowania i interpretowania informacji, rozwijania idei i formowania krytycznej argumentacji w odniesieniu do szeroko rozumianej kultury wizualnej .(K_K01) Dostrzega i wartościuje problemy moralne i etyczne związane z własną i cudzą twórczością osadzoną w różnych kontekstach społecznych (w tym ze współczesną kulturą wizualną) oraz prawidłowo identyfikuje i rozstrzyga dylematy związane z wykonywaniem zawodu. (K_K09) |
Metody dydaktyczne: | Metody dydaktyczne eksponujące: pokaz Metody dydaktyczne podające: opis Metody dydaktyczne poszukujące: ćwiczeniowa |
Metody dydaktyczne eksponujące: | - pokaz |
Metody dydaktyczne podające: | - opis |
Metody dydaktyczne poszukujące: | - ćwiczeniowa |
Metody dydaktyczne w kształceniu online: | - metody służące prezentacji treści |
Skrócony opis: |
Przedmiot Kultura wizualna realizowany jest w formie ćwiczeń. Głównym celem przedmiotu jest ukazanie wybranych elementów szeroko rozumianej kultury wizualnej (w aspektach tradycyjnego obrazu np. malarskiego lub fotograficznego) jak również współczesnych przedstawień wizualnych np. pochodzących ze świata mediów. |
Pełny opis: |
Przedmiot Kultura wizualna mieści się w nurcie badań (Visual Studies), a więc badań nad szeroko rozumianą wizualnością manifestującą się w kulturze za sprawą licznych fenomenów: tradycyjnych dzieł sztuki, fotografii, filmu, ale także komiksów czy wizualizacji pochodzących z Internetu lub reklam. Ważnym kontekstem będzie tzw. zwrot obrazowy” (W.J.T. Mitchell) oraz „zwrot ikoniczny” (G. Boehm). Nie chodzi o analizowanie dominacji obrazu w kulturze tylko jako skutku gwałtownych i dynamicznych przemian technologicznych, ale i estetyczny, społeczny, kulturowy, antropologiczny i filozoficzny kontekst występowania obrazu; jego tworzenia i recepcji. |
Literatura: |
Barthes R. (2008). Światło obrazu. Uwagi o fotografii. Warszawa: Wydawnictwo Aletheia Baudrillard J. (2002). Precesja symulakrów [w:] M. Hopfinger (red.), Nowe media w komunikacji społecznej w XX wieku. Warszawa: Oficyna Naukowa, s. 629-638 Belting H. (2007). Antropologia obrazu; szkice do nauki o obrazie, Kraków: Universitas Berger J. (1999). O patrzeniu. Warszawa: Fundacja Aletheia Boehm G. (2014). O obrazach i widzeniu. Antologia tekstów. Kraków: Universitas (wybrane rozdziały) Boehm G., Mitchell W.J.T., (2012). Zwrot obrazowy a zwrot ikoniczny: dwa listy [w:] P. Sztompka, M. Bogunia-Borowska, Fotospołeczeństwo. Antologia tekstów z socjologii wizualnej. Kraków: Znak, s. 94-117 Bourriaud N., (2012). Estetyka relacyjna. Kraków: Muzeum Sztuki Współczesnej w Krakowie Czego chcą od nas obrazy? – wykład profesora W.J.T. Mitchella https://www.mocak.pl/czego-chca-obrazy-wyklad-profesora-w-j-t-mitchella Didi-Huberman G. (2008). Obrazy mimo wszystko. Kraków: Universitas Dobrowolski I. Portrecista (film dokumentalny), Polska, 2006 Drozdowski R. (2009). Obrazy na obrazy. Strategie społecznego oporu wobec obrazów dominujących. Poznań: Zysk i S-ka Wydawnictwo Fischer-Lichte E. (2018). Performatywność. Kraków: Księgarnia Akademicka Heinrich B., „Wieczne życie. O zwierzęcej formie śmierci”, Wydawnictwo Czarne, Wołowiec 2014 Kamińska M. (2011). Niecne memy. Dwanaście wykładów o kulturze Internetu. Poznań: Galeria Miejska „Arsenał” Kizny T. (2013). Wielki terror 1937-1938. Warszawa: Agora SA, Bellona, Narodowe Centrum Kultury Kurz I., Kwiatkowska P., Zaremba Ł. (2012). Antropologia kultury wizualnej. Zagadnienia i wybór tekstów. Warszawa: Wydawnictwa Uniwersytetu Warszawskiego (wybrane rozdziały) Lethen H. (2016). Cień fotografa. Obrazy i ich rzeczywistość. Kraków: Universitas Merleau-Ponty M. (1996). Oko i umysł. Szkice o malarstwie. Gdańsk: obraz/słowo terytoria Mirzoeff N., (2012). Czym jest kultura wizualna? [w:] P. Sztompka, M. Bogunia-Borowska, Fotospołeczeństwo. Antologia tekstów z socjologii wizualnej. Kraków: Znak, s. 158-192 Mitchell W.J.T. (2013). Czego chcą obrazy; pragnienia przedstawień, życie i miłości obrazów. Warszawa: Narodowe Centrum Kultury Pollack M. (2014). Skażone krajobrazy. Wołowiec: Wydawnictwo Czarne Rose G. (2010). Interpretacja materiałów wizualnych. Krytyczna metodologia badań nad wizualnością. Warszawa: PWN Sztompka P., Bogunia-Borowska M. (2012).Fotospołeczeństwo. Antologia tekstów z socjologii wizualnej. Kraków: Znak, s. 94-117 Warburg A. (2016). Atlas obrazów. Mnemosyne, Narodowe Centrum Kultury, Fundacja SPLOT, Warszawa, Kraków |
Metody i kryteria oceniania: |
Podstawą oceny pracy studenta jest realizacja ćwiczeń. Zaliczenie odbywa się w oparciu o zrealizowane przez studenta zadania wcześniej omówione w postaci wykładu wprowadzającego. Zaliczenie polega na omówieniu wykonanych ćwiczeń, prezentacji, dyskusji i krytycznej analizie przedstawionych prac zaliczeniowych: - analiza i omówienie krytyczne prezentowanych prac (K_1, K_2, K_3) - ocena jakości merytorycznej, artystycznej i estetycznej prac (W_1, W_2, W_3, W_4) - przegląd prac w trakcie semestru - ocena semestralna Elementy oceny: merytoryczna poprawność realizacji, obecność, zaangażowanie, aktywność na zajęciach; ocena twórczego i indywidualnego podejścia do proponowanej problematyki. (U_1, U_2, U_3) |
Praktyki zawodowe: |
Nie dotyczy. |
Zajęcia w cyklu "Semestr zimowy 2022/23" (zakończony)
Okres: | 2022-10-01 - 2023-02-19 |
![]() |
Typ zajęć: |
Ćwiczenia, 30 godzin
|
|
Koordynatorzy: | Marcin Jaworski | |
Prowadzący grup: | Marcin Jaworski | |
Lista studentów: | (nie masz dostępu) | |
Zaliczenie: |
Przedmiot -
Zaliczenie na ocenę
Ćwiczenia - Zaliczenie na ocenę |
|
Skrócony opis: |
Identyczne jak w części A |
|
Pełny opis: |
Identyczne jak w części A |
|
Literatura: |
Baudrillard J. (2002). Precesja symulakrów [w:] M. Hopfinger (red.), Nowe media w komunikacji społecznej w XX wieku. Warszawa: Oficyna Naukowa, s. 629-638 Belting H. (2007). Antropologia obrazu; szkice do nauki o obrazie, Kraków: Universitas Berger J. (1999). O patrzeniu. Warszawa: Fundacja Aletheia Boehm G. (2014). O obrazach i widzeniu. Antologia tekstów. Kraków: Universitas (wybrane rozdziały) Boehm G., Mitchell W.J.T., (2012). Zwrot obrazowy a zwrot ikoniczny: dwa listy [w:] P. Sztompka, M. Bogunia-Borowska, Fotospołeczeństwo. Antologia tekstów z socjologii wizualnej. Kraków: Znak, s. 94-117 Czego chcą od nas obrazy? – wykład profesora W.J.T. Mitchella https://www.mocak.pl/czego-chca-obrazy-wyklad-profesora-w-j-t-mitchella Didi-Huberman G. (2008). Obrazy mimo wszystko. Kraków: Universitas Dobrowolski I. Portrecista (film dokumentalny), Polska, 2006 Drozdowski R. (2009). Obrazy na obrazy. Strategie społecznego oporu wobec obrazów dominujących. Poznań: Zysk i S-ka Wydawnictwo Kamińska M. (2011). Niecne memy. Dwanaście wykładów o kulturze Internetu. Poznań: Galeria Miejska „Arsenał” Kizny T. (2013). Wielki terror 1937-1938. Warszawa: Agora SA, Bellona, Narodowe Centrum Kultury Kurz I., Kwiatkowska P., Zaremba Ł. (2012). Antropologia kultury wizualnej. Zagadnienia i wybór tekstów. Warszawa: Wydawnictwa Uniwersytetu Warszawskiego (wybrane rozdziały) Lethen H. (2016). Cień fotografa. Obrazy i ich rzeczywistość. Kraków: Universitas Mirzoeff N., (2012). Czym jest kultura wizualna? [w:] P. Sztompka, M. Bogunia-Borowska, Fotospołeczeństwo. Antologia tekstów z socjologii wizualnej. Kraków: Znak, s. 158-192 Mitchell W.J.T. (2013). Czego chcą obrazy; pragnienia przedstawień, życie i miłości obrazów. Warszawa: Narodowe Centrum Kultury Pollack M. (2014). Skażone krajobrazy. Wołowiec: Wydawnictwo Czarne Rose G. (2010). Interpretacja materiałów wizualnych. Krytyczna metodologia badań nad wizualnością. Warszawa: PWN |
|
Uwagi: |
Zajęcia zapoczątkowane na I r., semestr I (zimowy) będą kontynuowane w II r., semestr III (zimowy). |
Właścicielem praw autorskich jest Uniwersytet Mikołaja Kopernika w Toruniu.