Problematyka adaptacji wnętrz zabytkowych
Informacje ogólne
Kod przedmiotu: | 1401-PZW-AW-3L-SJ |
Kod Erasmus / ISCED: |
(brak danych)
/
(0212) Projektowanie i wzornictwo
|
Nazwa przedmiotu: | Problematyka adaptacji wnętrz zabytkowych |
Jednostka: | Instytut Artystyczny |
Grupy: |
Przedmioty obowiązkowe - 3 rok sem. letni- Architektura wnętrz-SJ Przedmioty obowiązkowe 3 rok sem zimowy Architektura wnętrz s1 |
Punkty ECTS i inne: |
2.00
|
Język prowadzenia: | polski |
Całkowity nakład pracy studenta: | 1. Godziny realizowane z udziałem nauczyciela (godziny kontaktowe wykładu oraz ćwiczeń, przewidziane w programie): 30 2. Czas poświęcony na pracę indywidualną studenta, konieczny do zaliczenia przedmiotu (przygotowanie i uzupełnienie notatek; zebranie, przeanalizowanie i przyswojenie treści podanej literatury, zebranie materiału ilustracyjnego, koniecznego do nauki przedmiotu, przygotowanie się do ćwiczeń i wykonanie prezentacji na zaliczenie: 30 Łącznie w roku akademickim 60 godzin (2 ECTS) |
Efekty uczenia się - wiedza: | Student: zna terminologię i metody postępowania w procesie adaptacji zabytkowej architektury do współczesnych funkcji, w tym konieczność dokonania wartościowania zabytku jako całości, jak i jego poszczególnych elementów objaśnia różnorodność problematyki konserwatorskiej w odniesieniu do prac projektowych adaptacji zabytku architektury wraz z wyposażeniem wnętrz, w tym – uwarunkowania wpływające na określenie programu konserwatorskiego związanego z adaptacją historycznych budynków ma podstawową wiedzę o procesie i możliwościach rozwiązywania problemów wynikających z określonego typu zabytkowego budynku, w kontekście określonych funkcji współczesnych (np. gastronomiczna, hotelarska, muzealnicza, biurowa, handlowa, mieszkaniowa, sakralna). K_W01, K_W02, K_W03 |
Efekty uczenia się - umiejętności: | Student: identyfikuje i ocenia wartości zabytkowe wynikające ze struktury materialnej i niematerialnej danego typu architektonicznego zabytku i jego wyposażenia rozumie specyfikę projektowania w historycznym budynku, w tym konieczność każdorazowego indywidualnego podejścia do każdego zabytku posługuje się ze zrozumieniem fachową terminologią, odnoszącą się do zakresu adaptacji zabytków przygotowany do samodzielnego wyszukiwania poprawnych rozwiązań architektonicznych w oparciu o wiedzę teoretyczną w procesie projektowania adaptacyjnego zabytku z zachowaniem i wyeksponowaniem jego wartości, zwłaszcza związanych z historycznym układem funkcjonalno-przestrzennym, wystrojem i wyposażeniem. K_U01, K_U02, K_U03 |
Efekty uczenia się - kompetencje społeczne: | Student: jest świadomy poziomu swojej wiedzy i kompetencji oraz konieczności współpracy w procesie projektowym zabytku ze specjalistami innych dziedzin (K_K01) rozumie potrzebę pogłębiania swojej wiedzy o zabytku i jego wartościach każdorazowo przed wykonaniem zadania projektowego związanego z adaptacją (K_K01) |
Metody dydaktyczne: | Wykład konwersatoryjny, dyskusja, referat/prezentacja |
Metody dydaktyczne eksponujące: | - pokaz |
Metody dydaktyczne podające: | - pogadanka |
Metody dydaktyczne poszukujące: | - studium przypadku |
Metody dydaktyczne w kształceniu online: | - metody odnoszące się do autentycznych lub fikcyjnych sytuacji |
Skrócony opis: |
Problematyka adaptacji zabytkowych wnętrz. Pogłębienie wiedzy na temat metod i elementów procesu konserwatorskiego oraz czynników wpływających na przyjmowane rozwiązania projektowe, w tym uwrażliwienie na odpowiedzialność projektanta oraz konieczność współpracy ze specjalistami różnych dziedzin. Wskazanie specyfiki problematyki konserwatorskiej adaptacji określonych typów architektury: zamków i ruin, kamienic, architektury sakralnej, przemysłowej i ludowej, ze szczególnym uwzględnieniem projektowania wyposażenia do zabytkowych wnętrz sakralnych. Zapoznanie z możliwościami i utrudnieniami wynikającymi z wprowadzanych wybranych współczesnych funkcji do zabytku: muzealnych, hotelarskich, gastronomicznych, mieszkalnych, użyteczności publicznej. Przygotowanie do odpowiedzialnego i świadomego projektowania w zabytku, identyfikowania jego wartości i wyszukiwania podporządkowanych im rozwiązań architektonicznych. |
Pełny opis: |
Wprowadzenie do problematyki adaptacji zabytkowych wnętrz. Zapoznanie z metodami i elementami postępowania przy substancji zabytkowej oraz czynnikami wpływającymi na przyjmowane rozwiązania projektowe i adaptacyjne, w tym uwrażliwienie na odpowiedzialność projektanta w zakresie podejmowania decyzji oraz uwrażliwienie na konieczność współpracy ze specjalistami różnych dziedzin. Wskazanie specyfiki problematyki adaptacji różnych typów architektury świeckiej i sakralnej oraz zastosowanych rozwiązań. 1. Wprowadzenie do przedmiotu zapoznanie tematyką 2-3. Uwarunkowania wewnętrzne i zewnętrzne kształtujące problematykę konserwatorską w kontekście adaptacji 4-5. Metoda adaptacji zabytków architektury (kolejność postępowania, podstawy wniosków i wytycznych programu konserwatorskiego (rozpoznanie, wartościowanie, teoria ochrony i konserwacji zabytków), 6. Uwarunkowania prawne ochrony zabytków architektury. 7-10. Problematyka opracowania projektu koncepcyjnego adaptacji zabytków architektury wraz z rozbudową – case study. Prezentacja wybranych problemów zw. z adaptacją i rozbudową na przykładach różnych typów architektury świeckiej i sakralnej i zastosowanych rozwiązań z naciskiem na aspekt zachowania układu funkcjonalno-przestrzennego. 11-15 Prezentacja zadań zaliczeniowych 1/3 oceny 15. Kolokwium zaliczeniowe 2/3 oceny |
Metody i kryteria oceniania: |
Zaliczenie na ocenę -obecność na zajęciach, -aktywne uczestnictwo w konwersatorium, -kolokwium zaliczeniowe -końcowe opracowanie tematu (referatu) na zadany temat i sposób prezentacji. Przedmiot kończy się kolokwium zaliczeniowym oraz prezentacją i referatem wybranej przez prowadzącego zajęcia adaptacji obiektu zabytkowego (tematy do wyboru zostaną przesłane studentom mailem, podział w pary oraz wybór obiektu studenci wykonują samodzielnie) na podstawie znalezionych przez studenta informacji. Wymagania prezentacji i referatu: 1. przedstawienie obiektu, jego historii, historii budowlanej i przemian jakie w nim zaszły 2. przestawienie zmian wprowadzonych adaptacją do nowych potrzeb 3. ocena wykonanej adaptacji - wady i zalety Prezentacja i referat wykonywany jest w parach. Omówienie adaptacji odbywa się podczas zajęć, na forum grupy. Czas na prezentację 15-20min. |
Zajęcia w cyklu "Semestr zimowy 2021/22" (zakończony)
Okres: | 2021-10-01 - 2022-02-20 |
Przejdź do planu
PN WT ŚR KON
CZ PT |
Typ zajęć: |
Konwersatorium, 30 godzin
|
|
Koordynatorzy: | Juliusz Raczkowski | |
Prowadzący grup: | Juliusz Raczkowski | |
Lista studentów: | (nie masz dostępu) | |
Zaliczenie: |
Przedmiot -
Egzamin
Konwersatorium - Egzamin |
Zajęcia w cyklu "Semestr zimowy 2022/23" (zakończony)
Okres: | 2022-10-01 - 2023-02-19 |
Przejdź do planu
PN WT ŚR CZ PT |
Typ zajęć: |
Konwersatorium, 30 godzin
|
|
Koordynatorzy: | Juliusz Raczkowski | |
Prowadzący grup: | (brak danych) | |
Lista studentów: | (nie masz dostępu) | |
Zaliczenie: |
Przedmiot -
Egzamin
Konwersatorium - Egzamin |
Zajęcia w cyklu "Semestr letni 2022/23" (zakończony)
Okres: | 2023-02-20 - 2023-09-30 |
Przejdź do planu
PN WT ŚR CZ PT |
Typ zajęć: |
Wykład, 30 godzin
|
|
Koordynatorzy: | Juliusz Raczkowski | |
Prowadzący grup: | Juliusz Raczkowski | |
Lista studentów: | (nie masz dostępu) | |
Zaliczenie: |
Przedmiot -
Egzamin
Wykład - Egzamin |
Zajęcia w cyklu "Semestr zimowy 2023/24" (zakończony)
Okres: | 2023-10-01 - 2024-02-19 |
Przejdź do planu
PN WT ŚR KON
CZ PT |
Typ zajęć: |
Konwersatorium, 30 godzin
|
|
Koordynatorzy: | Beata Piaskowska | |
Prowadzący grup: | Beata Piaskowska, Karolina Zimna-Kawecka | |
Lista studentów: | (nie masz dostępu) | |
Zaliczenie: |
Przedmiot -
Egzamin
Konwersatorium - Egzamin |
|
Skrócony opis: |
Wprowadzenie do problematyki adaptacji, projektowania i postepowania w zabytkowych wnętrzach o wartościach historycznych. |
|
Pełny opis: |
Wprowadzenie do problematyki adaptacji zabytkowych wnętrz. Zapoznanie z metodami i elementami postępowania przy substancji zabytkowej oraz czynnikami wpływającymi na przyjmowane rozwiązania projektowe i adaptacyjne, w tym uwrażliwienie na odpowiedzialność projektanta w zakresie podejmowania decyzji oraz uwrażliwienie na konieczność współpracy ze specjalistami różnych dziedzin. Wskazanie specyfiki problematyki adaptacji różnych typów architektury świeckiej i sakralnej oraz zastosowanych rozwiązań. Zapoznanie z możliwościami i utrudnieniami wynikającymi z wprowadzanych wybranych współczesnych funkcji do zabytku: muzealnych, gastronomicznych, mieszkalnych, usługowych. 1. Wprowadzenie do przedmiotu zapoznanie tematyką 2-3. Uwarunkowania wewnętrzne i zewnętrzne kształtujące problematykę konserwatorską w kontekście adaptacji 4-5. Metoda adaptacji zabytków architektury (kolejność postępowania, podstawy wniosków i wytycznych programu konserwatorskiego (rozpoznanie, wartościowanie, teoria ochrony i konserwacji zabytków), 6. Uwarunkowania prawne ochrony zabytków architektury. 7-10. Problematyka opracowania projektu koncepcyjnego adaptacji zabytków architektury wraz z rozbudową – case study. Prezentacja wybranych problemów zw. z adaptacją i rozbudową na przykładach różnych typów architektury świeckiej i sakralnej i zastosowanych rozwiązań z naciskiem na aspekt zachowania układu funkcjonalno-przestrzennego. 11-15 Prezentacja zadań zaliczeniowych |
|
Literatura: |
Literatura podstawowa „Adaptacja obiektów zabytkowych do współczesnych funkcji użytkowych”, red. B. SZMYGIN, Warszawa–Lublin 2009. AŁYKOW K., NAPIÓRKOWSKA-AŁYKOW M., „Proces inwestycyjny przy realizacji remontów obiektów zabytkowych – problemy i zagrożenia oraz propozycja dodatkowych wymogów w świetle obecnych przepisów prawnych, „Wiadomości Konserwatorskie”, R. 2009, nr 26, s. 646–658. KADŁUCZKA A., „Ortodoksyjna kreacja przestrzeni architektonicznej podziemnego Muzeum Rynku Krakowskiego”, „Wiadomości Konserwatorskie”, R. 2010, nr 28, s. 9–17. LIPIEC M., OGRODNNIK B., SIENIAWSKA M., ZIOBERSKI J.L., „Konstrukcje szklane w ekspozycjach elementów obiektów zabytkowych – przykłady krajowe“, „Wiadomości Konserwatorskie“, R. 2009, nr 26, s. 463–470. PASIERB J., „Ochrona zabytków sztuki kościelnej”, Warszawa 1995. FRODL W., „Pojęcia i kryteria wartościowania zabytków i ich oddziaływanie na praktykę konserwatorską”, ODZ Warszawa 1966. KRAWCZYK J., „Dialog z tradycją konserwatorską – koncepcja zabytkoznawczej analizy wartościującej”, „Acta Universitatis Nicolai Copernici, Zabytkoznawstwo i Konserwatorstwo”, T. XLIV, 2013, s. 507-531. „Ochrona, konserwacja i adaptacja zabytkowych murów : Trwała ruina II : problemy utrzymania i adaptacji”, red. Bogusław SZMYGIN, Lublin-Warszawa 2010 TAJCHMAN J., „Aranżacja i wyposażenie zabytkowych prezbiteriów adaptowanych do wymogów liturgii posoborowej”, Warszawa 2008. TAJCHMAN J., „Metoda konserwacji i restauracji dziedzictwa architektonicznego w zakresie zabytkowych budowli”, [w:] „Problemy remontowe w budownictwie ogólnym w obiektach zabytkowych”, red. Jerzy Jasieńko, Wrocław 2006, s. 48-66. TAJCHMAN J., „Metoda zabezpieczania i rewitalizacji ruin historycznych, jako szczególny rodzaj konserwacji i restauracji zabytków architektury”, [w:] Ruiny zabytków sakralnych – ochrona i adaptacja do nowych funkcji”, Gubin 2008, s. 127-147. TAJCHMAN J., „Standardy w zakresie projektowania, realizacji i nadzorów prac konserwatorskich dotyczących zabytków architektury i budownictwa.”, Narodowy Instytut Dziedzictwa, Warszawa, 2014. „Wartość funkcji w obiektach zabytkowych”, red. B. SZMYGIN, Warszawa 2014. „Zamki w ruinie – zasady postępowania konserwatorskiego”, red. B. SZMYGIN, P. MOLSKI, Warszawa–Lublin 2012. |
Właścicielem praw autorskich jest Uniwersytet Mikołaja Kopernika w Toruniu.