Socjologia wizualna

Przedmiot Socjologia wizualna obejmuje wiedzę na temat socjologicznego rozumienia kultury i sztuki oraz czynników cywilizacyjnych, kulturowych tworzących kontekst dla jej występowania – szczególnie w odniesieniu do warstwy wizualnej szeroko rozumianych wytworów kultury i sztuki.

przedmiot obowiązkowy

Ćwiczenia:

30 godz. i 1 pkt ECTS – godziny kontaktowe, analiza tekstów, dyskusja, ćwiczenia, konsultacje indywidualne i grupowe

15 godz. i 0,5 pkt ECTS – czas na indywidualną pracę studenta, wykonanie zadań śródsemestralych i przygotowanie się do zajęć

15 godz. i 0,5 pkt ECTS – czas na indywidualną pracę studenta i przygotowanie się do zaliczenia przedmiotu

• Posiada zaawansowaną wiedzę dotyczącą realizacji prac artystycznych, środków ekspresji artystycznej stosowanych w sztukach wizualnych i audiowizualnych (K_W02)

• Dysponuje zaawansowaną wiedzą na temat kontekstu historycznego i kulturowego sztuk plastycznych i ich związków z innymi dziedzinami współczesnego życia, samodzielnie rozwija wiedzę związaną ze sztukami wizualnymi i audiowizualnymi oraz zna publikacje związane z tymi zagadnieniami (K_W04)

• Ma zaawansowaną wiedzę o naukach humanistycznych i społecznych, zwłaszcza w zakresie filozofii, psychologii i pedagogiki, jak również estetyki i socjologii wizualnej (K_W06)

• Zna i rozumie metody analizy, wartościowania

i problematyzowania wytworów z zakresu sztuk wizualnych

i audiowizualnych (K_W09)

• Umie projektować efekty prac artystycznych w aspekcie estetyczno-wizualnym, społecznym i prawnym (K_U04)

• Potrafi współdziałać z innymi osobami w ramach prac zespołowych i jest zdolny do podjęcia wiodącej roli, w tym do kierowania zespołem podczas pracy nad projektami grupowymi o charakterze interdyscyplinarnym (K_U05)

• Potrafi umiejętnie i odpowiedzialnie wypowiadać się w mowie

i w piśmie w języku polskim i języku obcym na tematy związane

z kulturą, sztuką, edukacją wizualną oraz socjologia wizualną, w tym prezentować publicznie swoje realizacje twórcze wzbogacając je o komentarz autorski (K_U10)

• Posiada umiejętność formułowania opinii krytycznych

o wytworach kultury (zwłaszcza o jej wizualnych reprezentacjach) i prezentacji opracowań krytycznych na podstawie wiedzy z zakresu sztuki mediów i edukacji wizualnej (K_U13)

• Jest wrażliwy na społeczny kontekst sztuki (szczególnie w odniesieniu do zmiany statusu obrazu w kulturze współczesnej), świadomie wykorzystuje ten kontekst w swojej pracy zawodowej i posiada umiejętność krytycznej oceny (K_K01)

• Potrafi pracować indywidualnie i w grupie przyjmując różne role, negocjować (K_K03)

• Posiada świadomość poziomu swoich umiejętności i wiedzy, rozumie potrzebę ciągłego ich doskonalenia oraz potrafi inspirować i organizować proces uczenia się innych osób (K_K05)

• Posiada umiejętność efektywnego komunikowania się, w szczególności prezentowania zadań w przystępnej formie — z zastosowaniem technologii informacyjnych (K_K10)

• Metody dydaktyczne eksponujące

• Metody dydaktyczne podające

• Metody dydaktyczne poszukujące

Zajęcia mogą być prowadzone zdalnie na platformie MS Teams

- pokaz

- opis
- pogadanka
- wykład konwersatoryjny

- ćwiczeniowa
- klasyczna metoda problemowa
- obserwacji
- projektu

Głównym celem przedmiotu „Socjologia wizualna” jest analiza wizualnych przedstawień i reprezentacji rzeczywistości oraz społecznego kontekstu ich tworzenia i recepcji.

Realizacja zajęć z proponowanej perspektywy socjologicznej polega na analizie i interpretacji przez studentów wybranych materiałów wizualnych takich jak: zdjęcia, komiksy, prasa, plakaty, filmy (fabularne, dokumentalne, animowane), reklamy, Internet. Ważnym celem tych analiz jest przedstawienie i uświadomienie studentom ewolucji statusu i funkcji społeczno-kulturowych obrazu: od tradycyjnych obrazów-symbolów, które odzwierciedlały wzorzec sakralny i będąc odbiciem głębszej rzeczywistości charakteryzowały się nośnością syboliczno-transcendujacą, poprzez obrazy-komunikaty, które odnosiły się ku światu człowieka i jego idei; w równym stopniu odsłaniając, co przesłaniając i deformując rzeczywistość, po współczesne obrazy-symulakry, które albo przesłaniają brak głębszej rzeczywistości i stanowią ich formę zastępczą, jak to ma miejsce w przypadku wizualnych projekcji świata konsumpcji lub też nie mają związku z jakąkolwiek rzeczywistością, jak to ma miejsce w przypadku obrazów generowanych przez hiperrzeczywiste media. Nabycie tej wiedzy może być dla studentów inspiracją do refleksji nad rozumieniem przez nich obrazu w podejmowanych działaniach artystycznych i w kulturze współczesnej.

Agamben, G. (2010).Wołowy głód. Rozważania szabasie, święcie i bezczynności (115-125), (W:) G. Agamben: Nagość, Warszawa: Wydawnictwo W.A.B

Addis, S. (2005). Haiku i Haiga (201-212), (W:) K. Wilkoszewska (red.): Estetyka japońska. Słowa i obrazy, t.2, Kraków: Universitas

Barthes, R. (2008). Światło obrazu. Uwagi o fotografii, Warszawa: Wydawnictwo Aletheia

Baudrillard, J. (2002). Precesja symulakrów (629-638), (W:) M. Hopfinger (red.): Nowe media w komunikacji społecznej w XX wieku, Warszawa: Oficyna Wydawnicza

Berger, J. (1999). Pomiędzy dwiema wizytami w Colmar (171-180), (W:) J. Berger: O patrzeniu, Warszawa: Fundacja Aletheia

Kizny, T. (2013). Wielki Terror 1937-1938 (22-177), Warszawa: Agora, Bellona, Narodowe Centrum Kultury

Nowosielski, J. (2012). Sztuka po końcu świata (211-255), Kraków: Znak

Olechnicki, K. (2003). Antropologia obrazu (7-26, 249-258), Warszawa: Oficyna Naukowa

Paczowski, B. (2013). Spojrzenia Glimpses, Gdańsk: Wydawnictwo Czysty Warsztat Pracownia

Sontag, S. (2009). O fotografii, Kraków: Wydawnictwo Karakter

Sztompka P., „Fotografia wizualna. Fotografia jako metoda badawcza”, PWN, Warszawa 2005

Szyłak, J. (2000). Poetyka komiksu. Warstwa ikoniczna i językowa, Gdańsk: słowo/obraz terytoria

Welsch, W. (1996). Estetyka i anestetyka (520-546), (W:) R. Nycz (red.): Postmodernizm. Antologia przekładów, Kraków: Wydawnictwo Baran i Suszczyński

• obecność na zajęciach

• aktywny udział, zaangażowanie, stopień przygotowania do zajęć

• ocena śród semestralnych realizacji praktycznych: poziom rozumienia zagadnień i innowacyjne podejście do tematu, jakość i oryginalność realizowanych zadań, jakość i biegłość techniczna, umiejętności manualne, właściwe użycie materiałów i technik, staranność wykonania, jakość estetyczna realizacji plastycznych

dopuszcza się formy zaliczenia on-line - w przypadku systemu pracy online podstawą do zaliczenia przedmiotu jest opracowanie wypowiedzi pisemnej na zadany tema

Nie dotyczy

Głównym celem przedmiotu „Socjologia wizualna” jest analiza wizualnych przedstawień i reprezentacji rzeczywistości oraz społecznego kontekstu ich tworzenia i recepcji.

Realizacja zajęć z proponowanej perspektywy socjologicznej polega na analizie i interpretacji przez studentów wybranych materiałów wizualnych takich jak: zdjęcia, komiksy, prasa, plakaty, filmy (fabularne, dokumentalne, animowane), reklamy, Internet. Ważnym celem tych analiz jest przedstawienie i uświadomienie studentom ewolucji statusu i funkcji społeczno-kulturowych obrazu: od tradycyjnych obrazów-symbolów, które odzwierciedlały wzorzec sakralny i będąc odbiciem głębszej rzeczywistości charakteryzowały się nośnością syboliczno-transcendujacą, poprzez obrazy-komunikaty, które odnosiły się ku światu człowieka i jego idei; w równym stopniu odsłaniając, co przesłaniając i deformując rzeczywistość, po współczesne obrazy-symulakry, które albo przesłaniają brak głębszej rzeczywistości i stanowią ich formę zastępczą, jak to ma miejsce w przypadku wizualnych projekcji świata konsumpcji lub też nie mają związku z jakąkolwiek rzeczywistością, jak to ma miejsce w przypadku obrazów generowanych przez hiperrzeczywiste media. Nabycie tej wiedzy może być dla studentów inspiracją do refleksji nad rozumieniem przez nich obrazu w podejmowanych działaniach artystycznych i w kulturze współczesnej.

Agamben, G. (2010).Wołowy głód. Rozważania szabasie, święcie i bezczynności (115-125), (W:) G. Agamben: Nagość, Warszawa: Wydawnictwo W.A.B

Addis, S. (2005). Haiku i Haiga (201-212), (W:) K. Wilkoszewska (red.): Estetyka japońska. Słowa i obrazy, t.2, Kraków: Universitas

Barthes, R. (2008). Światło obrazu. Uwagi o fotografii, Warszawa: Wydawnictwo Aletheia

Baudrillard, J. (2002). Precesja symulakrów (629-638), (W:) M. Hopfinger (red.): Nowe media w komunikacji społecznej w XX wieku, Warszawa: Oficyna Wydawnicza

Berger, J. (1999). Pomiędzy dwiema wizytami w Colmar (171-180), (W:) J. Berger: O patrzeniu, Warszawa: Fundacja Aletheia

Kizny, T. (2013). Wielki Terror 1937-1938 (22-177), Warszawa: Agora, Bellona, Narodowe Centrum Kultury

Nowosielski, J. (2012). Sztuka po końcu świata (211-255), Kraków: Znak

Olechnicki, K. (2003). Antropologia obrazu (7-26, 249-258), Warszawa: Oficyna Naukowa

Paczowski, B. (2013). Spojrzenia Glimpses, Gdańsk: Wydawnictwo Czysty Warsztat Pracownia

Sontag, S. (2009). O fotografii, Kraków: Wydawnictwo Karakter

Sztompka P., „Fotografia wizualna. Fotografia jako metoda badawcza”, PWN, Warszawa 2005

Szyłak, J. (2000). Poetyka komiksu. Warstwa ikoniczna i językowa, Gdańsk: słowo/obraz terytoria

Welsch, W. (1996). Estetyka i anestetyka (520-546), (W:) R. Nycz (red.): Postmodernizm. Antologia przekładów, Kraków: Wydawnictwo Baran i Suszczyński

Brak uwag