Dyplomowa pracownia konserwacji malarstwa i rzeźby polichromowanej

Ukończone 3 lata studiów jednolitych kierunku konserwacja i restauracja dzieł sztuki w specjalności konserwacja malarstwa rzeźby polichromowanej, uzyskane zaliczenia przedmiotów specjalnościowych.

przedmiot obligatoryjny

Godziny realizowane z udziałem nauczyciela - godziny kontaktowe: 150

Godziny pracy indywidualnej studenta (opracowywanie dokumentacji, inne prace przygotowujące do realizacji zadań): 25

W1- ma szczegółową wiedzę z metodyki działań konserwatorskich w zakresie konserwacji-restauracji dekoracji ściennych - malowideł, sgraffitów, mozaik, polichromowanych sztukaterii (K_W03)

W2 - zna mechanizmy oddziaływania fizycznych, chemicznych i biologicznych czynników środowiskowych na materię dekoracji ściennych - malowideł, sgraffitów, mozaik, polichromowanych sztukaterii (K_W01)

W3 - posiada wiedzę w zakresie materiałoznawstwa dekoracji ściennych - malowideł, sgraffitów, mozaik, polichromowanych sztukaterii oraz dawniej i obecnie stosowanych materiałów konserwatorskich (K_W02)

W4 - zna podstawowe metody badania dekoracji ściennych - malowideł, sgraffitów, mozaik, polichromowanych sztukaterii (K_W03)

W5 - zna podstawy dokumentowania procesów konserwatorsko-restauratorskich prowadzonych przy dekoracjach ściennych - malowidłach, sgraffitach, mozaikach, polichromowanych sztukateriach (K_W07)

U1 - umie odpowiednio rozpoznać stan zachowania dekoracji ściennych - malowideł, sgraffitów, mozaik, polichromowanych sztukaterii, określić ich przyczyny zniszczeń i sformułować program prac badawczych oraz konserwatorskich i restauratorskich (K_U01)

U2 - potrafi określić, rozpoznać i opisać budowę techniczną dekoracji ściennych - malowideł, sgraffitów, mozaik, polichromowanych sztukaterii z podziałem na partie oryginalne i warstwy wtórne

(K_U02)

U3 - potrafi określać główne i szczegółowe cele służące realizacji zadania konserwatorskiego z uwzględnieniem kontekstu kulturowego dekoracji ściennych - malowideł, sgraffitów, mozaik, polichromowanych sztukaterii (K_U03)

U4 - posiada umiejętność wykorzystania wiedzy konserwatorskiej, technologicznej oraz wiedzy z zakresu nauk humanistycznych i przyrodniczych dla przygotowania projektu konserwatorskiego

(K_U04)

U5 - potrafi zaplanować, zinterpretować i powiązać wyniki badań chemicznych, fizycznych, biologicznych z konserwatorskimi i technologicznymi z wykorzystaniem wiedzy na temat dawnych i współczesnych technik dekoracji ściennych oraz tradycji warsztatowych (K_U08)

U6 posiada umiejętność opracowania kompleksowej dokumentacji konserwatorskiej (K_U09)

K1 - ma świadomość znaczenia wartości (artystycznej, historycznej, emocjonalnej itd.) dzieł sztuki i zabytków i obowiązku ich respektowania w procesie konserwacji-restauracji dekoracji ściennych - malowideł, sgraffitów, mozaik, polichromowanych sztukaterii (K_K01)

K2 - ma świadomość znaczenia profesjonalizmu i konieczności przestrzegania zasad etyki zawodowej przy konserwacji-restauracji dekoracji ściennych - malowideł, sgraffitów, mozaik, polichromowanych sztukaterii(K_K02)

K3 - ma świadomość i rozumie aspekty i skutki działań konserwatorskich, ich wpływ na dekoracje ścienne (malowidła, sgraffita, mozaiki, polichromowane sztukaterie i otaczające je środowisko naturalne oraz świadomość związanej z tym odpowiedzialności za podejmowane decyzje (K_K03)

K4 - ma świadomość i rozumie konieczność uwzględniania kontekstu kulturowego dekoracji ściennych w decyzjach konserwatorskich (K_K04)

K5 - zna ograniczenia własnej wiedzy i umiejętności, rozumie potrzebę dalszego kształcenia oraz potrzebę włączania specjalistów z innych dziedzin do rozwiązywania szczególnie złożonych zagadnień konserwatorskich przy dekoracjach ściennych (K_K05)

K6 - przy konserwacji i restauracji dekoracji ściennych potrafi pracować samodzielnie oraz w zespole, ma świadomość odpowiedzialności za wspólnie realizowane zadania (K_K06)

W zakresie wiedzy - w celu zdobycia wiedzy ogólnej i szczegółowej związanej z realizacją projektu związanego z konserwacją-restauracją dekoracji ściennych stosowana jest metoda odkrywania. To metoda motywująca i aktywizująca. Korzystając z posiadanej wiedzy studenci uruchamiają zdolności oceny, analizy, syntezy, itp., starają się zrozumieć nowe treści i powiązać je w całość.

W zakresie umiejętności - podczas działań praktycznych student ma okazję poznawać nowe, weryfikować wcześniej poznane, a przede wszystkim wykorzystywać sprawdzone rozwiązania do realizacji indywidualnego projektu konserwatorsko-restauratorskiego. Stosowane są metody dydaktyczne aktywizujące studentów do samodzielnej pracy i ich udział nie tylko w realizacji zadania, ale też w planowaniu i ocenie uzyskanych efektów.

W zakresie kompetencji społecznych - stosowane są metody służące kształtowaniu postaw kreatywnych, samodzielności i odpowiedzialności za realizowane zadanie. Składają się na nie metody wartościujące i polegające na samodzielnym dochodzeniu do wiedzy. Ostatecznym celem jest nabycie umiejętności kształtowania systemu wartości, postaw i przekonań.

- pokaz

- pogadanka

- ćwiczeniowa
- obserwacji

- metody służące prezentacji treści

W trakcie zajęć student dokonuje weryfikacji i uzupełnień projektu konserwatorskiego stworzonego w ramach seminarium , wykonuje badania konserwatorskie obiektu, we współpracy z prowadzącym typuje miejsca pobrania próbek do badań budowy istotne z punktu widzenia problematyki konserwatorskiej, uzupełnia badania konserwatorskie i realizuje kolejne etapy prac konserwatorskich oraz opracowuje ich dokumentację.

Student realizuje prace konserwatorskie i restauratorskie przy obiekcie zabytkowym – malarstwie sztalugowym, rzeźbie drewnianej polichromowanej lub malarstwie ściennym. Wykorzystując wiedzę uzyskaną w trakcie seminarium dyplomowego konserwatorskiego, seminarium z historii sztuki i pracowni dokumentacji technologiczno-konserwatorskiej. Wiedza ta jest jednocześnie uzupełniana i pogłębiana w trakcie niezbędnych badań konserwatorskich. W oparciu o nie uzupełnia program oraz harmonogram prac. Organizuje swoje stanowisko pracy. Proponuje zabiegi i materiały na podstawie przeprowadzonych analiz i testów. Wykonuje kolejne etapy prac konserwatorskich przy obiekcie zabytkowym będącym przedmiotem jego pracy dyplomowej i współuczestniczy w działaniach wykonywanych przez innych uczestników zajęć. Opisuje swoje działania oceniając i dokumentując ich efekty. Prezentuje efekty swoich prac na forum grupy. W uzasadnionych przypadkach zagadnienia badawcze mogą być przedmiotem pracy dyplomowej teoretyczno-badawczej.

1. Robert Rogal, Określanie sekwencji stratygraficznych tynków i warstw malarskich jako element badań architektonicznych i przyczynek do prac konserwatorskich, [w:] M. Arszynski, M. Prarat, U. Schaaf, B. Zimowoda-Krajewska (red.), Badania architektoniczne. historia i perspektywy rozwoju, Toruń 2015, s. 293-306.

2. Ciabach J., Żywice i tworzywa sztuczne stosowane w konserwacji zabytków, Toruń 1998;

3. Ciabach J., Właściwości żywic sztucznych stosowanych w konserwacji zabytków. Uniwersytet Mikołaja Kopernika. Skrypt i teksty pomocnicze. Wydanie drugie poprawione i uzupełnione. Toruń 1997;

4. Jarosław Rogóż, Zastosowanie technik nieniszczących w badaniach konserwatorskich malowideł ściennych, Toruń 2009.

5. Władysław Zalewski, Odkrywanie malowideł ściennych, [w:] Księga Pamiątkowa. Ofiarowana profesorowi Wiesławowi Domasłowskiemu, Toruń 2002, s. 337-351.

6. Ireneusz Płuska, Aranżacje plastyczne w konserwacji,[w:] Księga Pamiątkowa. Ofiarowana profesorowi Wiesławowi Domasłowskiemu, Toruń 2002, s. 229-234.

7. Wojciech Kurpik, Konserwator wobec dzieła sztuki. Pięć tekstów o praktyce i teorii konserwatorskiej, Warszawa 2015.

8. Maria Roznerska, Piotr Mikołajczyk, Malarstwo ścienne. Przyczyny powstawania zniszczeń, Toruń 1995.

9. Bogumiła J. Rouba, Pielęgnacja świątyni i innych zabytków, Toruń 2014.

10. Tytus Sawicki, Konserwacja malowideł ściennych. problemy estetyczne. Historia, teoria, praktyka, Warszawa 2010.

11. Paolo Mora, Laura Mora, Paul Philippot, Conservation of Wall Paintings, London 1984.

12. Andrzej Mazur, Metody powstrzymujące niszczenie malowideł ściennych, Warszawa 1999.

oraz opracowania związane z problematyką dotyczącą obiektów zabytkowych będących przedmiotem ćwiczeń.

Przedmiot zaliczany jest na ocenę na koniec każdego semestru cyklu dydaktycznego.

Student oceniany jest na podstawie zaangażowania w realizowane prace, jakości ich wykonania, umiejętności stawiania i rozwiązywania napotkanych problemów konserwatorskich i restauratorskich. Ważną składową jest również ocena dokumentacji prac, w zakresie wykonywanym przez poszczególne osoby. Pod uwagę brana jest również obecność na zajęciach.

nie dotyczy