Metodyka konserwacji zabytków - kamień

Celem zajęć jest praktyczne zapoznanie studentów z materiałami konserwatorskimi stosowanymi do uzupełniania ubytków w kamiennych obiektach zabytkowych.

Wymagania wstępne wobec studenta: zaliczenie oraz wiadomości z zakresu wykładów „Konserwacja zabytków kamiennych - uzupełnianie ubytków”.

Ćwiczenia poświęcone są przygotowaniu studentów do samodzielnego prowadzenia prac konserwatorskich przy kamiennych obiektach zabytkowych. W trakcie zajęć studenci nabywają praktyczne umiejętności w zakresie uzupełniania ubytków w zabytkach kamiennych oraz utrwalają wiadomości z wykładów dotyczących uzupełniania ubytków. Studenci pod kierunkiem prowadzącego samodzielnie przygotowują zaprawy na bazie spoiw mineralnych i żywic sztucznych. Składniki poszczególnych zapraw łączą ze sobą, zgodnie z przygotowanymi przez prowadzącego recepturami lub stosują gotowe produkty w oparciu o instrukcje zawarte w kartach technicznych. Studenci zapoznają się ze sposobem przygotowania zapraw, warunkami, w jakich następuje wiązanie, ich sezonowaniem oraz oceniają efekty estetyczne wykonanych zapraw. Następnie prowadzą badania fizyczne i mechaniczne zapraw polegające na badaniu: skurczu liniowego, właściwości kapilarnych, nasiąkliwości, porowatości, gęstości objętościowej oraz wytrzymałości na ściskanie. Studenci porównują właściwości fizyczne i mechaniczne przygotowywanych zapraw do właściwości gotowych produktów fabrycznych oraz kamieni naturalnych. Wyniki swoich badań podsumowują i opisują.

1. Zabytki kamienne i metalowe, ich niszczenie i konserwacja profilaktyczna, pod red. W. Domasłowskiego, Wyd. UMK, Toruń, 2011.

2. W. Domasłowski, M. Kęsy Lewandowska, J. W. Łukaszewicz, Badania nad konserwacją murów ceglanych, Wyd. UMK, Toruń, 2004.

3. Konserwacja murów ceglanych. Badania i Praktyka, referaty na Ogólnopolską Konferencję w dniach 19-20 listopada 1999r. w Toruniu, pod red. B. Soldenhoff, Toruń, 1999.

4. P. Niemcewicz, Konserwacja wapienia dębnickiego, Wyd. UMK, 2005.

5. J. Ciabach, Żywice i tworzywa sztuczne stosowane w konserwacji zabytków, Wyd. UMK, Toruń, 1998.

6. L. Czarnecki, T. Broniewski, O. Henning, Chemia w Budownictwie, Arkady, Warszawa, 1996.

7. J.W. Łukaszewicz, Badanie możliwości uzupełniania ubytków w kamiennych obiektach zabytkowych zaprawami o spoiwie krzemoorganicznym, [w:] Naukowe podstawy ochrony i konserwacji dzieł sztuki oraz zabytków kultury materialnej, Wyd. UMK, Toruń, 1993, s. 155-165.

8. M. Obajtek, K. Lisek, Badania nad możliwością zastosowania cementu glinowego w konserwacji kamiennych obiektów zabytkowych, [w:] Naukowe podstawy ochrony i konserwacji dzieł sztuki oraz zabytków kultury materialnej, Wyd. UMK, Toruń, 1993, s. 247-249.

9. D. Sobkowiak, Badania nad zastosowaniem żywic silikonowych typu Adhesil K-1 do sporządzania kitów oraz imitacji kamieni naturalnych, [w:] Naukowe podstawy ochrony i konserwacji dzieł sztuki oraz zabytków kultury materialnej, Wyd. UMK, Toruń, 1993, s. 166-173.

10. L. Bujała, M. Kulesza, J. Michalak, D. Sobkowiak, Wpływ redyspergowalnych żywic proszkowych na właściwości zapraw budowlanych do celów prac konserwatorskich, BIKDS, Vol. 13 No 1-2 (48-49)2002, s. 50-55.

Celem zajęć jest praktyczne zapoznanie studentów z materiałami konserwatorskimi stosowanymi do uzupełniania ubytków w kamiennych obiektach zabytkowych.

Wymagania wstępne wobec studenta: zaliczenie oraz wiadomości z zakresu wykładów „Konserwacja zabytków kamiennych - uzupełnianie ubytków”.

Ćwiczenia poświęcone są przygotowaniu studentów do samodzielnego prowadzenia prac konserwatorskich przy kamiennych obiektach zabytkowych. W trakcie zajęć studenci nabywają praktyczne umiejętności w zakresie uzupełniania ubytków w zabytkach kamiennych oraz utrwalają wiadomości z wykładów dotyczących uzupełniania ubytków. Studenci pod kierunkiem prowadzącego samodzielnie przygotowują zaprawy na bazie spoiw mineralnych i żywic sztucznych. Składniki poszczególnych zapraw łączą ze sobą, zgodnie z przygotowanymi przez prowadzącego recepturami lub stosują gotowe produkty w oparciu o instrukcje zawarte w kartach technicznych. Studenci zapoznają się ze sposobem przygotowania zapraw, warunkami, w jakich następuje wiązanie, ich sezonowaniem oraz oceniają efekty estetyczne wykonanych zapraw. Następnie prowadzą badania fizyczne i mechaniczne zapraw polegające na badaniu: skurczu liniowego, właściwości kapilarnych, nasiąkliwości, porowatości, gęstości objętościowej oraz wytrzymałości na ściskanie. Studenci porównują właściwości fizyczne i mechaniczne przygotowywanych zapraw do właściwości gotowych produktów fabrycznych oraz kamieni naturalnych. Wyniki swoich badań podsumowują i opisują.

1. Zabytki kamienne i metalowe, ich niszczenie i konserwacja profilaktyczna, pod red. W. Domasłowskiego, Wyd. UMK, Toruń, 2011.

2. W. Domasłowski, M. Kęsy Lewandowska, J. W. Łukaszewicz, Badania nad konserwacją murów ceglanych, Wyd. UMK, Toruń, 2004.

3. Konserwacja murów ceglanych. Badania i Praktyka, referaty na Ogólnopolską Konferencję w dniach 19-20 listopada 1999r. w Toruniu, pod red. B. Soldenhoff, Toruń, 1999.

4. P. Niemcewicz, Konserwacja wapienia dębnickiego, Wyd. UMK, 2005.

5. J. Ciabach, Żywice i tworzywa sztuczne stosowane w konserwacji zabytków, Wyd. UMK, Toruń, 1998.

6. L. Czarnecki, T. Broniewski, O. Henning, Chemia w Budownictwie, Arkady, Warszawa, 1996.

7. J.W. Łukaszewicz, Badanie możliwości uzupełniania ubytków w kamiennych obiektach zabytkowych zaprawami o spoiwie krzemoorganicznym, [w:] Naukowe podstawy ochrony i konserwacji dzieł sztuki oraz zabytków kultury materialnej, Wyd. UMK, Toruń, 1993, s. 155-165.

8. M. Obajtek, K. Lisek, Badania nad możliwością zastosowania cementu glinowego w konserwacji kamiennych obiektów zabytkowych, [w:] Naukowe podstawy ochrony i konserwacji dzieł sztuki oraz zabytków kultury materialnej, Wyd. UMK, Toruń, 1993, s. 247-249.

9. D. Sobkowiak, Badania nad zastosowaniem żywic silikonowych typu Adhesil K-1 do sporządzania kitów oraz imitacji kamieni naturalnych, [w:] Naukowe podstawy ochrony i konserwacji dzieł sztuki oraz zabytków kultury materialnej, Wyd. UMK, Toruń, 1993, s. 166-173.

10. L. Bujała, M. Kulesza, J. Michalak, D. Sobkowiak, Wpływ redyspergowalnych żywic proszkowych na właściwości zapraw budowlanych do celów prac konserwatorskich, BIKDS, Vol. 13 No 1-2 (48-49)2002, s. 50-55.

Celem zajęć jest praktyczne zapoznanie studentów z materiałami konserwatorskimi stosowanymi do uzupełniania ubytków w kamiennych obiektach zabytkowych.

Wymagania wstępne wobec studenta: zaliczenie oraz wiadomości z zakresu wykładów „Konserwacja zabytków kamiennych - uzupełnianie ubytków”.

Ćwiczenia poświęcone są przygotowaniu studentów do samodzielnego prowadzenia prac konserwatorskich przy kamiennych obiektach zabytkowych. W trakcie zajęć studenci nabywają praktyczne umiejętności w zakresie uzupełniania ubytków w zabytkach kamiennych oraz utrwalają wiadomości z wykładów dotyczących uzupełniania ubytków. Studenci pod kierunkiem prowadzącego samodzielnie przygotowują zaprawy na bazie spoiw mineralnych i żywic sztucznych. Składniki poszczególnych zapraw łączą ze sobą, zgodnie z przygotowanymi przez prowadzącego recepturami lub stosują gotowe produkty w oparciu o instrukcje zawarte w kartach technicznych. Studenci zapoznają się ze sposobem przygotowania zapraw, warunkami, w jakich następuje wiązanie, ich sezonowaniem oraz oceniają efekty estetyczne wykonanych zapraw. Następnie prowadzą badania fizyczne i mechaniczne zapraw polegające na badaniu: skurczu liniowego, właściwości kapilarnych, nasiąkliwości, porowatości, gęstości objętościowej oraz wytrzymałości na ściskanie. Studenci porównują właściwości fizyczne i mechaniczne przygotowywanych zapraw do właściwości gotowych produktów fabrycznych oraz kamieni naturalnych. Wyniki swoich badań podsumowują i opisują.

1. Zabytki kamienne i metalowe, ich niszczenie i konserwacja profilaktyczna, pod red. W. Domasłowskiego, Wyd. UMK, Toruń, 2011.

2. W. Domasłowski, M. Kęsy Lewandowska, J. W. Łukaszewicz, Badania nad konserwacją murów ceglanych, Wyd. UMK, Toruń, 2004.

3. Konserwacja murów ceglanych. Badania i Praktyka, referaty na Ogólnopolską Konferencję w dniach 19-20 listopada 1999r. w Toruniu, pod red. B. Soldenhoff, Toruń, 1999.

4. P. Niemcewicz, Konserwacja wapienia dębnickiego, Wyd. UMK, 2005.

5. J. Ciabach, Żywice i tworzywa sztuczne stosowane w konserwacji zabytków, Wyd. UMK, Toruń, 1998.

6. L. Czarnecki, T. Broniewski, O. Henning, Chemia w Budownictwie, Arkady, Warszawa, 1996.

7. J.W. Łukaszewicz, Badanie możliwości uzupełniania ubytków w kamiennych obiektach zabytkowych zaprawami o spoiwie krzemoorganicznym, [w:] Naukowe podstawy ochrony i konserwacji dzieł sztuki oraz zabytków kultury materialnej, Wyd. UMK, Toruń, 1993, s. 155-165.

8. M. Obajtek, K. Lisek, Badania nad możliwością zastosowania cementu glinowego w konserwacji kamiennych obiektów zabytkowych, [w:] Naukowe podstawy ochrony i konserwacji dzieł sztuki oraz zabytków kultury materialnej, Wyd. UMK, Toruń, 1993, s. 247-249.

9. D. Sobkowiak, Badania nad zastosowaniem żywic silikonowych typu Adhesil K-1 do sporządzania kitów oraz imitacji kamieni naturalnych, [w:] Naukowe podstawy ochrony i konserwacji dzieł sztuki oraz zabytków kultury materialnej, Wyd. UMK, Toruń, 1993, s. 166-173.

10. L. Bujała, M. Kulesza, J. Michalak, D. Sobkowiak, Wpływ redyspergowalnych żywic proszkowych na właściwości zapraw budowlanych do celów prac konserwatorskich, BIKDS, Vol. 13 No 1-2 (48-49)2002, s. 50-55.

Celem zajęć jest praktyczne zapoznanie studentów z materiałami konserwatorskimi stosowanymi do uzupełniania ubytków w kamiennych obiektach zabytkowych.

Wymagania wstępne wobec studenta: zaliczenie oraz wiadomości z zakresu wykładów „Konserwacja zabytków kamiennych - uzupełnianie ubytków”.

Ćwiczenia poświęcone są przygotowaniu studentów do samodzielnego prowadzenia prac konserwatorskich przy kamiennych obiektach zabytkowych. W trakcie zajęć studenci nabywają praktyczne umiejętności w zakresie uzupełniania ubytków w zabytkach kamiennych oraz utrwalają wiadomości z wykładów dotyczących uzupełniania ubytków. Studenci pod kierunkiem prowadzącego samodzielnie przygotowują zaprawy na bazie spoiw mineralnych i żywic sztucznych. Składniki poszczególnych zapraw łączą ze sobą, zgodnie z przygotowanymi przez prowadzącego recepturami lub stosują gotowe produkty w oparciu o instrukcje zawarte w kartach technicznych. Studenci zapoznają się ze sposobem przygotowania zapraw, warunkami, w jakich następuje wiązanie, ich sezonowaniem oraz oceniają efekty estetyczne wykonanych zapraw. Następnie prowadzą badania fizyczne i mechaniczne zapraw polegające na badaniu: skurczu liniowego, właściwości kapilarnych, nasiąkliwości, porowatości, gęstości objętościowej oraz wytrzymałości na ściskanie. Studenci porównują właściwości fizyczne i mechaniczne przygotowywanych zapraw do właściwości gotowych produktów fabrycznych oraz kamieni naturalnych. Wyniki swoich badań podsumowują i opisują.

1. Zabytki kamienne i metalowe, ich niszczenie i konserwacja profilaktyczna, pod red. W. Domasłowskiego, Wyd. UMK, Toruń, 2011.

2. W. Domasłowski, M. Kęsy Lewandowska, J. W. Łukaszewicz, Badania nad konserwacją murów ceglanych, Wyd. UMK, Toruń, 2004.

3. Konserwacja murów ceglanych. Badania i Praktyka, referaty na Ogólnopolską Konferencję w dniach 19-20 listopada 1999r. w Toruniu, pod red. B. Soldenhoff, Toruń, 1999.

4. P. Niemcewicz, Konserwacja wapienia dębnickiego, Wyd. UMK, 2005.

5. J. Ciabach, Żywice i tworzywa sztuczne stosowane w konserwacji zabytków, Wyd. UMK, Toruń, 1998.

6. L. Czarnecki, T. Broniewski, O. Henning, Chemia w Budownictwie, Arkady, Warszawa, 1996.

7. J.W. Łukaszewicz, Badanie możliwości uzupełniania ubytków w kamiennych obiektach zabytkowych zaprawami o spoiwie krzemoorganicznym, [w:] Naukowe podstawy ochrony i konserwacji dzieł sztuki oraz zabytków kultury materialnej, Wyd. UMK, Toruń, 1993, s. 155-165.

8. M. Obajtek, K. Lisek, Badania nad możliwością zastosowania cementu glinowego w konserwacji kamiennych obiektów zabytkowych, [w:] Naukowe podstawy ochrony i konserwacji dzieł sztuki oraz zabytków kultury materialnej, Wyd. UMK, Toruń, 1993, s. 247-249.

9. D. Sobkowiak, Badania nad zastosowaniem żywic silikonowych typu Adhesil K-1 do sporządzania kitów oraz imitacji kamieni naturalnych, [w:] Naukowe podstawy ochrony i konserwacji dzieł sztuki oraz zabytków kultury materialnej, Wyd. UMK, Toruń, 1993, s. 166-173.

10. L. Bujała, M. Kulesza, J. Michalak, D. Sobkowiak, Wpływ redyspergowalnych żywic proszkowych na właściwości zapraw budowlanych do celów prac konserwatorskich, BIKDS, Vol. 13 No 1-2 (48-49)2002, s. 50-55.