Pracownia konserwacji zabytków

warunkiem uczestnictwa w pracowni konserwatorskiej jest zaliczenie seminarium dyplomowego konserwatorskiego w semestrze 8.

1. Godziny kontaktowe realizowane na zajęciach pod kierunkiem nauczyciela:

150 godz. kontaktowych (5 ECTS)

2. Godziny bezkontaktowe:

a) czas poświęcony na pracę indywidualną studenta, potrzebny do pomyślnego zaliczenia przedmiotu, tj. przygotowanie do ćwiczeń (zebranie materiałów, zapoznanie się z literaturą): 45 godz. (1,5 ECTS)

b) opracowywanie dokumentacji konserwatorskiej-restauratorskiej, będącej częścią artystyczno-konserwatorską pracy dyplomowej: 45 godz. (1,5 ECTS)

Łącznie praca własna studenta: 90 godz. (3 ECTS)

Łącznie: 240 godz. (8 ECTS)

Przedstawione poniżej efekty uczenia się są efektami finalnymi całości zajęć Pracowni Konserwacji Zabytków:

W1 - posiada zaawansowaną wiedzę dotyczącą oddziaływania czynników środowiskowych wpływających na materię obiektów, jakich przykład stanowi zabytek/dzieło sztuki będące obiektem dyplomowym i objawów powodowanych przez nie zniszczeń (K_W04)

W2 - ma szczegółową wiedzę teoretyczną i zaawansowaną praktyczną z metodyki działań konserwatorskich dotyczących obiektów, jakich przykład stanowi zabytek/dzieło sztuki będące obiektem dyplomowym (K_W03)

W3 - zna w pełni zasady opracowania kompleksowej dokumentacji prac konserwatorsko-restauratorskich w kategorii obiektów, w której mieści się zabytek/dzieło sztuki będące obiektem dyplomowym (K_W12)

W4 - posiada specjalistyczną wiedzę na temat materiałów historycznych i aktualną wiedzę o współczesnych materiałach stosowanych do konserwacji obiektów, jakich przykład stanowi zabytek/dzieło sztuki będące obiektem dyplomowym (K_W05)

Przedstawione poniżej efekty uczenia się są efektami finalnymi całości zajęć Pracowni Konserwacji Zabytków:

U1 - potrafi samodzielnie rozpoznać stan zachowania, określić przyczyny ich zniszczeń i sformułować program koniecznych prac badawczych oraz konserwatorsko-restauratorskich obiektów, jakich przykład stanowi zabytek/dzieło sztuki będące obiektem dyplomowym (K_U01)

U2 - potrafi samodzielnie zinterpretować i powiązać wyniki badań chemicznych, fizycznych i biologicznych z konserwatorskimi z wykorzystaniem wiedzy na temat dawnych i współczesnych technik i tradycji warsztatowych stosowanych w obiektach, jakich przykład stanowi zabytek/dzieło sztuki będące obiektem dyplomowym (K_U08)

U3 - potrafi samodzielnie określić główne i szczegółowe cele konserwacji-restauracji zabytkowych obiektów, jakich przykład stanowi zabytek/dzieło sztuki będące obiektem dyplomowym z uwzględnieniem kontekstu kulturowego (K_U03)

U4 – ma odpowiednie umiejętności warsztatowe by przeprowadzić pełną konserwację i restaurację obiektów, jakich przykład stanowi zabytek/dzieło sztuki będące obiektem dyplomowym (K_U05)

U5 - posiada umiejętność opracowania kompleksowej dokumentacji konserwatorskiej obiektów, jakich przykład stanowi zabytek/dzieło sztuki będące obiektem dyplomowym (K_U09)

Przedstawione poniżej efekty uczenia się są efektami finalnymi całości zajęć Pracowni Konserwacji Zabytków:

K1 - ma pełną świadomość znaczenia różnych wartości obiektów, jakich przykład stanowi zabytek/dzieło sztuki będące obiektem dyplomowym i obowiązku ich respektowania w procesie konserwacji (K_K01)

K2 – ma ugruntowaną świadomość znaczenia zasad etyki zawodowej oraz profesjonalizmu w pracach konserwatorskich i-restauratorskich (K_K02)

K3 – dogłębnie rozumie aspekty i skutki, także oddalone w czasie, działań konserwatorskich i ich wpływ na obiekty, jakich przykład stanowi zabytek/dzieło sztuki będące obiektem dyplomowym i ma pełną świadomość odpowiedzialności za podejmowane decyzje (K_03)

Pod kierunkiem opiekuna student wykonuje prace konserwatorsko-restauratorskie przy dyplomowym obiekcie. Założenia projektu są omawiane i dyskutowane na równolegle odbywającym się Seminarium Dyplomowym Konserwatorskim.

W celu uzyskania zamierzonych finalnych efektów uczenia się w zakresie wiedzy, umiejętności i kompetencji społecznych, studenci realizują zadania związane z wykonaniem pełnej konserwacji i restauracji obiektu dyplomowego, i kompleksowej dokumentacji - co stanowi artystyczno-konserwatorską część pracy dyplomowej. Prace realizowane są w kolejnych semestrach Pracowni.

W oparciu o dokonane rozpoznanie następuje ustalenie problematyki konserwatorskiej i indywidualnego programu prac, realizowanego w krokach następnych. Pod kierunkiem opiekuna przeprowadzane są zabiegi konserwatorskie doprowadzające dzieło do stabilnego stanu i restauracja, pozwalająca uczytelnić/odzyskać wartości obiektu. Jej zakres, środki i metody są precyzowane we współpracy z promotorem. Finalny efekt pracy studenta to przywrócenie funkcji obiektu (ekspozycyjnej, użytkowej) w miejscu jego przeznaczenia. Osiągnięty rezultat i prowadzące do niego etapy są prezentowane podczas obrony pracy dyplomowej.

W celu uzyskania zamierzonych efektów uczenia się w zakresie wiedzy, umiejętności i kompetencji społecznych, studenci realizują, sekwencyjnie, zadania związane z zagadnieniami konsolidacji, usuwania warstw wtórnych, wzmacniania struktury i pierwszego etapu uzupełniania ubytków. W zależności od stopnia skomplikowania wskazanej problematyki i rozległości obszarów poddawanych zabiegom realizacja tych zadań może być różnie rozłożona w zimowym i letnim semestrze Pracowni Konserwacji Zabytków. Wykonywane są próby mające na celu wybór optymalnych środków stosowanych w tych zabiegach i metod ich aplikacji, uwzględniających skuteczność ocenianą w czasie rzeczywistym i efekty oddalone w czasie. W doborze materiałów brane są pod uwagę wszystkie parametry istotne w zastosowaniu do substancji zabytkowej.

Dokumentacje konserwatorskie z zasobu biblioteki Katedry,

Konserwatorska literatura specjalistyczna w zależności od rodzaju wybranego obiektu dyplomowego.

Efekty uczenia się w zakresie wiedzy, umiejętności i kompetencji społecznych studenta zaliczane są na ocenę na każdym etapie zajęć Pracowni Konserwacji Zabytków tj. po każdym z semestrów.

Ewaluacji, w różnym stopniu, zależnym od etapu i charakteru wykonywanych prac, podlega:

- formułowanie wniosków prowadzących do diagnozy stanu, precyzyjnego określenia problematyki konserwatorskiej i utworzenia programu prac (W1, W2, W4, U1-3, K1, K3), w czym zawiera się ocena umiejętności formułowania idei na poziomie koncepcji i jakości samej koncepcji;

- ocena właściwego doboru i zastosowania materiałów i technik w podejmowanych czynnościach konserwatorskich a następnie restauratorskich (W2, W4; K2, K3);

- ocena postępu w zdobywaniu sprawności warsztatowej - poziomu technicznego, umiejętności wykorzystania materiałów i narzędzi podczas wykonywania czynności konserwatorskich i restauratorskich (U4, K2, K3);

- ocena staranności, precyzji, poziomu estetycznego wykonanych prac konserwatorskich i restauratorskich (U4,K1, K2);

- na finalnym etapie - kompletność i jakość wykonania dokumentacji konserwatorskiej, a na poszczególnych wcześniejszych etapach - uzupełnianie jej o wiedzę o obiekcie nabywaną w toku prac i informacji mających wpływ na/relacjonujących jego przebieg (W3, U5).