Psychologia pastoralna

Brak wymagań wstępnych.

przedmiot obowiązkowy

Łączny nakład pracy studenta wynosi 60 godz., co odpowiada 2 punktom ECTS.

• Udział w wykładach = 28 godz.,

• Przeczytanie lektury obowiązkowej (literatura pkt. 1) = 20 godz.

• Przygotowanie do egzaminu końcowego z zakresu treści wykładów i lektury obowiązkowej = 12 godz.

W1: Zna historię wyodrębnienia się psychologii pastoralnej - K_W08.

W2: Rozumie na czym polega sytuacja trudna i jakie są jej wyznaczniki - K_W13.

W3: Zna i rozumie podstawowe zagadnienia z poradnictwa duszpasterskiego - K_W13.

W4: Zna wybrane zagadnienia z komunikacji interpersonalnej - K_W16.

W5: Wie czym charakteryzuje się religijność personalna - K_W13.

W6: Zna i rozumie na czym polega nawrócenie religijne w perspektywie psychologicznej - K_W13.

W7: Zna i rozumie na czym polega kryzys religijny - K_W13.

W8: Zna symptomy i przebieg wypalenia zawodowego – K_W13.

U1: Potrafi zastosować metody poprawnej komunikacji - K_U06.

U2: Potrafi poprowadzić rozmowę duszpasterską w kontekście poradnictwa - K_U06.

U3: Potrafi udzielić porady w kontekście choroby, cierpienia, śmierci, żałoby i uzależnień - K_U06.

K1: Ma krytyczną świadomość poziomu własnej wiedzy i umiejętności z zakresie psychologii pastoralnej - K_K01.

K2: Ma świadomość złożoności rzeczywistości i rozumie potrzebę interdyscyplinarnego podejścia do rozwiązywanych problemów zwłaszcza w kontekście poradnictwa pastoralnego – K_K05.

wykład konwencjonalny

wykład problemowy

- wykład problemowy

Celem zajęć jest wykorzystanie teorii i wyników badań psychologicznych przy rozwiązywaniu problemów duszpasterskich.

Psychologia pastoralna pełni rolę nauki pomocniczej teologii pastoralnej i służy jako pomoc w praktyce duszpasterskiej. Szczególny akcent kładzie na problemy duchowe współwystępujące z problemami psychologicznymi. Zajmuje się również rozwojem osobowości człowieka w aspekcie religijnym. Tak więc psychologia pastoralna zakłada wzajemne przenikanie się rozwoju duchowego i rozwoju psychicznego. Przy badaniach empirycznych czerpie z technik badawczych psychologii religii, psychologii społecznej, jak również klinicznej. Na treść programową wykładów składają się następujące zagadnienia:

1. Zarys historii psychologii pastoralnej.

2. Ogólna charakterystyka sytuacji trudnej.

3. Podstawowe zagadnienia z poradnictwa duszpasterskiego.

4. Wybrane zagadnienia z komunikacji interpersonalnej.

5. Psychologiczna analiza religijności personalnej.

6. Nawrócenie religijne w perspektywie psychologicznej.

7. Kryzys religijny, kryzys w życiu kapłana (wypalenie zawodowe).

8. Pomoc duszpasterska w kontekście choroby, cierpienia, śmierci i żałoby.

9. Kapłan wobec uzależnień.

Literatura podstawowa - obowiązkowa:

1. Szentmartoni M., Psychologia pastoralna, Kraków 1995, s. 33-125.

Literatura uzupełniająca:

2. Benedyktowicz O. K., Duszpasterstwo i psychoterapia, Warszawa 2002.

3. Chlewiński Z., Wybrane zagadnienia z psychologii pastoralnej, Lublin 1989.

4. Gajda M., Gajda M., Rozwój. Jak współpracować z łaską?, Szczecin 2012.

5. Głaz S. (red.), Podstawowe zagadnienia z psychologii religii, Kraków 2006.

6. Jabłońska K., Gawryś C. (red.), Między konfesjonałem a kozetką, Warszawa 2010.

7. Jacyniak, Z., Płużek, Świat ludzkich kryzysów, Kraków 1996;

8. Kroplewski Z., Psychologia pastoralna. Koncepcje i kontrowersje. Szczecin 2011.

9. Krzysteczko H., Poradnictwo duszpasterskie, Katowice 1998.

10. Kübler-Ross E., Rozmowy o śmierci i umieraniu. Warszawa 1979.

11. Kugelmann R., Psychologia i katolicyzm. Historia relacji, Kraków 2013.

12. Ladd K. L., Spilka B., Psychologia modlitwy. Spojrzenie naukowe, Kraków 2014.

13. Makselon J., Psychologia dla teologów, Kraków 1990.

14. Nowosielski M., Korelaty kryzysu religijnego, Warszawa 2008.

15. Płużek Z., Psychologia pastoralna, Kraków 2002.

16. Stepulak M. Z., Wybrane zagadnienia z psychologii pastoralnej, Lublin 2004.

17. Vaughan R. P., Poradnictwo pastoralne a zaburzenia osobowości, Kraków 1999.

18. Vitz P. C., Psychologia jako religia, Warszawa 2017.

19. Zwoliński A., Psychologia zamiast religii? Pułapki i manipulacje, Kraków 2019.

Efekty kształcenia – wiedza

W1: Zna podstawową terminologię z obszaru psychologii - K_W13; K_W18

W2: Zna podstawowe problemy współczesnego człowieka oczekującego na pomoc duszpasterską - K_W08; K_W10

W3: Zna uwarunkowania duszpasterstwa osób z zaburzeniami psychicznymi - K_W08; K_W10

W4: Ma pogłębioną wiedzę na temat procesu i uwarunkowań rozwoju duchowego oraz jego zagrożeń - K_W11

Efekty kształcenia – umiejętności U1: Umie samodzielnie zdobywać wiedzę i poszerzać umiejętności badawcze w zakresie psychologii pastoralnej -K_U05

U2: Potrafi nawiązywać współpracę z rożnymi podmiotami działalności edukacyjno-wychowawczej - K_U14

U3: Potrafi krytycznie analizować i oceniać wyniki badań naukowych z zakresu psychologii - K_U01; K_U03; K_U06; K_U12

U4: Potrafi oceniać potrzeby duszpasterskie osób zdrowych i zaburzonych oraz adekwatnie na nie odpowiadać - K_U01; K_U03; K_U06; K_U12

Efekty kształcenia – kompetencje społeczne K1: Ma świadomość poziomu swojej wiedzy w zakresie psychologii pastoralnej, rozumie potrzebę ciągłego rozwoju osobistego i zawodowego – K_K01; K_K02; K_K03; K_K04; K_K05; K_K06; K_K07; K_K08; K_K09; K_K10

K2: Potrafi prowadzić dialog duszpasterski z osobami potrzebującymi pomocy - K_K02

K3: Stosuje zdobyte umiejętności dla lepszej komunikacji z osobami niepełnosprawnymi i zaburzonymi - K_K06

Kryteria oceniania:

Metody sprawdzania efektów kształcenia:

Ustne kolokwium – W1, W2, W3, W4, W5, W6, W7, W8.

Ustne kolokwium i obserwacja podczas zajęć – U1, U2, U3, K1, K2.

Student otrzymuje zaliczenie z pozytywną oceną gdy:

• Uczestniczył w zajęciach – obecność jest obowiązkowa i warunkuje dopuszczenie studenta do zaliczenia przedmiotu. Dopuszcza się 2 godziny nieobecności nieusprawiedliwionej, wszystkie pozostałe nieobecności muszą być obowiązkowo usprawiedliwione.

• Przeczytał lekturę podstawową-obowiązkową.

• Zaliczył z pozytywnym wynikiem ustne kolokwium z treści wykładów i lektury obowiązkowej.

Nie dotyczy.