Teologia duchowości chrześcijańskiej
Informacje ogólne
Kod przedmiotu: | 1500-TDCH-ORG |
Kod Erasmus / ISCED: |
08.2
|
Nazwa przedmiotu: | Teologia duchowości chrześcijańskiej |
Jednostka: | Wydział Teologiczny |
Grupy: | |
Punkty ECTS i inne: |
(brak)
|
Język prowadzenia: | polski |
Wymagania wstępne: | Przed przystąpieniem do wykładów student powinien znać podstawowe założenia i cel teologii, a pogłębieniem tych zagadnień będą wykłady z duchowości. |
Rodzaj przedmiotu: | przedmiot obowiązkowy |
Całkowity nakład pracy studenta: | Nakład pracy studenta wynosi łącznie 50 godz., co odpowiada 2 punktom ECTS. Udział w wykładach - 20 godz. Przeczytanie lektury obowiązkowej - 20 godz. Przygotowanie zagadnienia do prezentacji ustnej na zaliczenie - 10 godz. |
Efekty uczenia się - wiedza: | W1 - Potrafi nazwać naturę teologii duchowości oraz określić metodę jaką posługuje się w badaniach teologia duchowości (K_W04). W2 - Wyszczególnia źródła jakimi posługuje się teolog duchowości i wyjaśnia przedmiot teologii duchowości: materialny i formalny (K_W08). W3 - Posiada wiedzę na temat chrześcijańskiego doświadczenia duchowego - przedmiot formalny (K_W01). W4 - Charakteryzuje naturę Kościoła w przedmiocie życia duchowego (K_W15). |
Efekty uczenia się - umiejętności: | U1 - Posiada umiejętność określania podstawowych źródeł teologii duchowości (K_U04). U2 - W pracy zaliczeniowej w języku polskim potrafi wykazać potrzebę i znaczenie teologii duchowości i jej wpływ na kształtowanie się życia chrześcijańskiego (K_U02). |
Efekty uczenia się - kompetencje społeczne: | K1 - Proponuje i wyjaśnia w jaki sposób promować duchowość i rozwój życia duchowego w życiu Kościoła (K_K03). K2 - Ma kompetencje, aby wskazywać na potrzebę rozwoju życia duchowego (K_K06). |
Metody dydaktyczne: | wykład problemowy |
Metody dydaktyczne podające: | - wykład problemowy |
Skrócony opis: |
Przedmiotem wykładu jest omówienie istoty teologii duchowości. Studenci otrzymują podstawową wiedzę o przedmiocie, ale także omawiane zagadnienia stają się zachętą do dalszego studium przedmiotu. Temu służy zwłaszcza przedstawiona poniżej lektura wybranych dzieł teologicznych. |
Pełny opis: |
Wykłady mają za zadanie zapoznanie studentów z problematyką treści merytorycznych przedmiotu. Na treść programową zajęć składają się następujące zagadnienia: 1. Nazwy i pojęcie teologii duchowości: - Metoda teologii duchowości. - Teologia duchowości wśród innych dyscyplin naukowych. 2. Przedmiot materialny i formalny: - doświadczenie duchowe 3. Cel rozwoju duchowego: - Chwała Boża - Zbawienie - Osobista świętość 4. Trójca Święta fundamentem życia duchowego: - misterium Boga Ojca - Chrystus u podstawy doświadczenia duchowego - Duch Święty w tajemnicy życia duchowego i Kościoła 5. Rozeznawanie duchowe. - powołanie chrześcijańskie - walka duchowa - duch dobry i duch zły 6. Duchowość maryjna. - zawierzenie duchowe 7. Organizm życia duchowego. - etapy rozwoju |
Literatura: |
Literatura obowiązkowa: 1. J.W. Gogola, Teologia komunii z Bogiem, Kraków 2001. Literatura uzupełniająca: 1. S. Urbański, Ścieżki wychowania chrześcijańskiego, Warszawa 2008. 2. A. Marchetti, Zarys teologii życia duchowego, t.3, Kraków 1996. 3. A. Charles, Wprowadzenie do teologii duchowości, Myśl teologiczna, Kraków 1996. 4. J. Dziadosz, Doświadczyć Boga. Życie chrześcijańskie w ćwiczeniach duchowych św. Ignacego Loyoli, Kraków 2000. |
Metody i kryteria oceniania: |
Metody sprawdzania efektów kształcenia: - dyskusja podczas wykładów: W2, W4, U1, K1. - ustna rozmowa zaliczeniowa: W3, U2. Kryteria oceniania: Student otrzymuje ocenę pozytywną po spełnieniu warunków: a) uczestniczył w wykładach - obecność na wykładach jest obowiązkowa i warunkuje zaliczenie przedmiotu ( 2 godz. wykładu może opuścić bez usprawiedliwienia). b) brał udział w dyskusjach podczas wykładu c) wykazywał aktywność i zainteresowanie wykładami d) przeczytał lekturę obowiązkową i zaliczył ustnie sprawdzenie wiadomości - student sam może wybrać zagadnienie z książki i z którym będzie chciał się podzielić ze studentami - do oceny będzie brane pod uwagę to jak student interpretuje zagadnienia duchowe i jak umie je przybliżać słuchaczom - jeśli student opanuje właściwy język duchowości, odwoła się do przykładów z życia duchowego np. świętych, będzie umiejętnie szukał przykładów we współczesnym świecie oraz uczęszczał na wykłady - otrzyma ocenę bardzo dobrą. Jeśli któryś z tych elementów zaliczenia nie będzie wystarczająco widoczny to ocena sukcesywnie będzie też niższa. |
Praktyki zawodowe: |
nie dotyczy |
Właścicielem praw autorskich jest Uniwersytet Mikołaja Kopernika w Toruniu.