Patomorfologia

Student(ka) rozpoczynający/a kształcenie z przedmiotu patomorfologia powinien/na posiadać wiedzę z zakresu anatomii, histologii, genetyki, biochemii, embriologii, fizjologii i wprowadzenia do patologii na poziomie trzeciego roku studiów medycznych (zgodnie z programem szkolenia kierunku lekarskiego).

przedmiot obligatoryjny

1. Nakład pracy związany z zajęciami wymagającymi bezpośredniego udziału nauczycieli akademickich wynosi:

- udział w wykładach 25 godzin

- udział w seminariach: 30 godzin

- udział w ćwiczeniach: 30 godzin

- przeprowadzenie zaliczenia: 3 godziny

Nakład pracy związany z zajęciami wymagającymi bezpośredniego udziału nauczycieli akademickich wynosi 88 godziny, co odpowiada

3,01 punktom ECTS

2. Bilans nakładu pracy studenta:

- udział w wykładach: 25 godzin (w trybie synchronicznym)

- udział w seminariach: 30 godzin

- udział w ćwiczeniach: 30 godzin

- przygotowanie do ćwiczeń (w tym czytanie wskazanej literatury, opracowanie zadań): 30 godzin

- przygotowanie do zaliczenia i zaliczenie: 57 + 3 = 60 godzin

Łączny nakład pracy studenta wynosi 175 godzin, co odpowiada

6 punktom ECTS

3. Nakład pracy związany z prowadzonymi badaniami naukowymi:

- czytanie wskazanej literatury naukowej: 8 godzin

- udział w wykładach (z uwzględnieniem wyników badań oraz opracowań naukowych z zakresu patomorfologii): 30 godzin

- udział w ćwiczeniach (z uwzględnieniem wyników opracowań naukowych z zakresu patomorfologii): 30 godzin

- przygotowanie do zaliczenia (z uwzględnieniem opracowań naukowych z zakresu patomorfologii): 57 godzin

Łączny nakład pracy studenta związany z prowadzonymi badaniami naukowymi wynosi 131 godzin, co odpowiada 4,29 punktu ECTS

4. Czas wymagany do przygotowania się i do uczestnictwa

w procesie oceniania:

- przygotowanie do zaliczenia: 60 + 3 = 63 godzin (2,16 punktu ECTS)

5. Bilans nakładu pracy studenta o charakterze praktycznym:

- udział w ćwiczeniach (w tym zaliczenie praktyczne):

15 + 15 + 1 =31 godzin

Łączny nakład pracy studenta o charakterze praktycznym wynosi

31 godzin, co odpowiada 1,06 punktu ECTS

6. Czas wymagany do odbycia obowiązkowej praktyki:

nie dotyczy

W1: Rozróżnia etapy cyklu komórkowego, uszkodzenia i naprawy tkanek, procesy adaptacyjne, zwyrodnieniowe, starzenia się komórek,

apoptozy i nekrozy, w odniesieniu do obrazu morfologicznego i klinicznego wybranych chorób (B.W18, B.W23, C.W27, C.W28, C.W29,

C.W47, C.W48, C.W50)

W2: Rozróżnia rolę komórek macierzystych w procesach gojenia i procesach nowotworowych (B.W19)

W3: Uzasadnia związek między czynnikami patologicznymi i obrazem morfologicznym wybranych chorób (B.W25, C.W30, C.W32,

C.W33, C.W34, C.W45)

W4: Klasyfikuje podstawowe choroby wieku dziecięcego i wyjaśnia ich patogenezę (C.W27, C.W9, E.W3, E.W6, E.W37, F.W1) –

W5: Wnioskuje patogenezę choroby w oparciu o epidemiologię zarażeń czynnikami patogennymi (C.W13, E.W1, E.W23) –

W6: Wymienia typy reakcji nadwrażliwości oraz rozróżnia typy chorób z niedoboru odporności (C.W23, E.W34) W7: Analizuje biologię

wybranych nowotworów ze szczególnym uwzględnieniem zagadnienia nadzoru immunologicznego (C.W24, C.W41, C.W42, E.W24,

E.W25) –

W8: Posługuje się fachowym nazewnictwem patomorfologicznym (C.W26) –W9: Interpretuje prawa pacjenta w odniesieniu do unikatowej

dokumentacji medycznej jaką jest ciało człowieka po śmierci oraz utrwalona ludzka tkanka pobrana przyżyciowo (D.W17, G.W5, G.W11)

–

W10: Klasyfikuje podstawowe choroby układu krążenia, choroby tkanki łącznej, choroby z nadwrażliwości i choroby układu

krwiotwórczego osób dorosłych (E.W7) –W11: Opisuje zagadnienia z zakresu szczegółowej patologii narządowej, obrazy makro- i

mikroskopowe oraz przebieg kliniczny zmian patomorfologicznych w poszczególnych narządach (C.W31, C.W34)

U1: Analizuje obraz mikroskopowy z mikroskopu świetlnego, w tym przy użyciu mikroskopu świetlnego i na tej podstawie rozróżnia

wybrane obrazy i choroby (A.U1, A.U2, C.U9)

U2: Analizuje wyniki badań immunohistochemicznych w wybranych jednostkach chorobowych (C.U8) U3: Formułuje wnioski co do

rozpoznania choroby na podstawie całości obrazu klinicznego (danych klinicznych, badań radiologicznych, laboratoryjnych i badania

patomorfologicznego) (C.U11) - U4: Analizuje patomechanizm wybranych chorób, w tym wstrząsu, i opisuje zmiany w funkcjonowaniu

organizmu oraz odpowiedź immunologiczną organizmu pacjenta (C.U12, C.U20). U5: Planuje patomorfologiczną diagnostykę różnicową

wybranych chorób dorosłych i dzieci (E.U12)

U6: Tworzy skierowanie na wybrane badania patomorfologiczne: histopatologiczne i sekcyjne, tworzy raport synoptyczny w wybranych

jednostkach chorobowych oraz raport sekcji zwłok (E.U38)

K1: Ocenia krytycznie źródła informacji medycznej (K_K01) K2: Podejmuje próby rozwiązywania problemów etycznych związanych z

diagnostyką patomorfologiczną (K_K02)

K3: Wykazuje postawę odnoszącą się do poczucia odpowiedzialności za ludzkie zdrowie i życie oraz stawia dobro pacjenta na pierwszym

miejscu (K_K02, K_K04) K4: Wykazuje postawę odnoszącą się do zrozumienia wagi informacji medycznej uzyskanej podczas badania

patomorfologicznego i poczucia odpowiedzialności za tą informację (K_K05).

K4: Współpracuje z zespołem specjalistów w celu ustalenia ostatecznej diagnozy (K_K06) K5: Wykazuje nawyk samokształcenia (K_K07)

K6: Formułuje wnioski z własnych obserwacji (K_K10)

Wykłady:

• wykład informacyjny

Seminaria:

• analiza przypadków

• dyskusja dydaktyczna

Ćwiczenia:

• pokaz z instruktażem;

• ćwiczenia przedmiotowe;

• metody symulacyjne (studium przypadku; przypadek symulowany);

• dyskusja dydaktyczna

• ćwiczenia laboratoryjne

- pokaz

- wykład informacyjny (konwencjonalny)

- ćwiczeniowa
- laboratoryjna
- seminaryjna
- studium przypadku

- metody służące prezentacji treści
- metody wymiany i dyskusji

Przedmiot Patomorfologia ma na celu naukę i zrozumienie etiologii, patogenezy, zmian morfologicznych i czynnościowych w procesach chorobowych w zakresie szczegółowej patologii narządowej. Tematyka wykładów poświęcona jest wprowadzeniu do patologii narządowej, seminaria i ćwiczenia mikroskopowe mają na celu rozszerzenie wiedzy i dyskusję na tematy poruszone wstępnie na wykładach oraz ćwiczenia laboratoryjne poświęcone są technice przygotowania i opracowania preparatów histopatologicznych oraz technikom z zakresu patologii szczegółowej, immunohstochemii i biologii molekularnej stosowanej w pracowniach patomorfologii.

Wykłady mają za zadanie zdobycie i utrwalenie wiedzy z zakresu patomorfologii: przyswojenie podstawowej wiedzy

z zakresu: Chłoniaków, Patologii przewodu pokarmowego, Patologii układu moczowego, Patologii żeńskiego układu płciowego, Dermatopatologii, Patologii ukł. mięśniowego i szkieletowego, Patologii głowy i szyi oraz Immunohistochemii i technik molekularnych w Patomorfologii.

Seminaria mają za zadanie zdobycie i utrwalenie szczegółowej wiedzy oraz dyskusję na temat wybranych zagadnień z zakresu patomorfologii: przyswojenie wiedzy i dyskusja na temat:

Patologii wątroby, dróg żółciowych i trzustki, Patologii przewodu pokarmowego, Układu rozrodczego męskiego, elementów Patologii układu sercowo naczyniowego, Patologii układu rozrodczego żeńskiego, Patologii układu oddechowego, Patologii układu dokrewnego, Ośrodkowego układu nerwowego, Patologii układu moczowego, Hematopatologii, Patologii sutka i skóry.

Ćwiczenia poświęcone są nabyciu umiejętności praktycznych z zakresu patologii narządowej:

Pobierania materiału tkankowego do badania patomorfologicznego, Analizy badania sekcji zwłok, cytologii ginekologicznej i nie ginekologicznej, praktyczna nauka oceny mikroskopowej, Ćwiczeń laboratoryjnych i naukowych.

Literatura podstawowa:

1„Patologia Robbinsa” Edra Urban&Partner, Wroclaw 2019 Wydanie 3 (tłumaczenie wydania 10)

2. „Sekcja zwłok. Technika z uwzględnieniem metodyki sądowo-lekarskiej i wskazówek diagnostycznych.” Edmund Chróścielewski, Stefan Raszeja. Wydawnictwo PZWL, Warszawa 1990. Wydanie IV

Literatura uzupełniająca:

1. Domagała W.: „Stachury i Domagały PATOLOGIA znaczy słowo o chorobie” (tom 1), PAU, Kraków 2016, wyd.3 2. Domagała W.: „Stachury i Domagały PATOLOGIA znaczy słowo o chorobie” (tom 2), PAU, Kraków 2019, wyd.3 (Zagadnienia dotyczace Patologii narządowej ze szczególnym uwzględnieniem zmian morfologicznych).

3. „Medycyna sądowa” Vincent J. Di Maio, Dominick Di Maio. Wydanie 1 polskie pod red. Barbary Świątek i Zygmunta Przybylskiego, Wrocław 2003.

4. Atlas histopatologiczny wirtualny dostępny na serwerze uczelnianym pod adresem: http://www.patologia.cm.umk.pl/atlas

Kolokwium (0 - 35 punktów), złożone z dwóch części:

1. Teoretycznej: (0-30 punktów): W1 – W10

2. Praktycznej (0-5 punktów): W3, U1 – U5

Wykładówka (0 – 35 punktów): W1 – W10

Sprawdziany pisemne (0-3 punktów): W1 - W10, przeprowadzane na początku każdego seminarium.

Przedłużona obserwacja/Aktywność: (0-10 pkt.; > 50%): K1 – K6

Warunkiem zaliczenia przedmiotu jest uzyskanie sumarycznego pozytywnego wyniku z wejściówek, kolokwium i wykładówki (na poziomie przynajmniej 60%,) oraz pozytywna ocena aktywności.

Ocena wystawiana jest na podstawie poniższej skali ocen:

Procent punktów Ocena

92≤…<100 Bardzo dobry (5)

88≤…<92 Dobry plus (4,5)

80≤…<88 Dobry (4)

71≤…<80 Dostateczny plus (3,5)

60≤….<71 Dostateczny (3)

0…<60 Niedostateczny (2)

1) Warunkiem dopuszczenia studenta do egzaminu jest uprzednie zaliczenie zajęć obowiązkowych i uzyskanie zaliczenia z przedmiotu (osiągnięcie właściwych efektów kształcenia przypisanych do przedmiotu)

2) Zakres materiału obowiązującego do egzaminu jest zgodny z efektami kształcenia zawartymi w SYLABUSIE i obejmuje wszystkie treści prezentowane podczas wykładów, seminariów i ćwiczeń oraz zawarte w zalecanym piśmiennictwie dla Przedmiotu „Patomorfologia” zarówno w 1 jak i w 2 semestrze 3 roku.

3) Termin egzaminu uzgadniany jest ze starostą roku oraz podawany do wiadomości dla całego roku.

4) Egzamin składa się z dwóch części – sprawdzianu teoretycznego i praktycznego. Część teoretyczna obejmuje treści programowe wszystkich wykładów, seminariów i ćwiczeń (1 i 2 semestr). Test wielokrotnego wyboru składa się z 70 pytań z pięcioma odpowiedziami, z których tylko jedna jest poprawna. Za część teoretyczną można uzyskać 70 pkt. Część ta trwa 70 min.

Część praktyczna egzaminu trwa 20 min. i polega na wyświetlaniu 10 obrazów mikroskopowych z 10 pytaniami testowymi lub opisowymi – po 3 pkt dla każdego obrazu. Za część praktyczną można uzyskać 30 pkt.

Aby zdać egzamin należy uzyskać 60% z każdej części osobno (praktycznej i teoretycznej)

Ocena z egzaminu jest wystawiana wg liczby uzyskanych punktów z całości egzaminu sumarycznie, zgodnie z poniższą tabelą:

Procent punktów Ocena

92≤…<100 Bardzo dobry

88≤…<92 Dobry plus

80≤…<88 Dobry

71≤…<80 Dostateczny plus

60≤….<71 Dostateczny

0…<60 Niedostateczny

5) Istnieje możliwość przystąpienia do terminu „0” przy uzyskaniu 90% punktacji z przedmiotów „Patomorfologia” realizowanych w 1 i 2 semestrze. Termin ustalany jest bezpośrednio ze studentami, którzy spełniają wymóg.

nie dotyczy