Nauki w zakresie podstaw fizjoterapii: Kształcenie ruchowe i metodyka nauczania ruchu
Informacje ogólne
Kod przedmiotu: | 1800-F1-KR-SJZ |
Kod Erasmus / ISCED: |
(brak danych)
/
(1014) Nauki o sporcie i kulturze fizycznej
|
Nazwa przedmiotu: | Nauki w zakresie podstaw fizjoterapii: Kształcenie ruchowe i metodyka nauczania ruchu |
Jednostka: | Katedra Fizjoterapii |
Grupy: | |
Punkty ECTS i inne: |
(brak)
|
Język prowadzenia: | polski |
Wymagania wstępne: | Podstawowa wiedza z zakresu nauk biologicznych, a szczególnie nauk o człowieku oraz wiedza i umiejętności objęte programem szkolnego wychowania fizycznego, w tym pływackie w zakresie bezpiecznego utrzymywanie się na wodzie z zastosowaniem dowolnej techniki. |
Całkowity nakład pracy studenta: | Nakład pracy związany z zajęciami wymagającymi bezpośredniego udziału nauczycieli akademickich wynosi; - udział w wykładach: 2 x 2 i 2 x 3godz. = 10 godzin - udział w ćwiczeniach: 13 x 2godz.+24 x1godz. = 50 godzin - konsultacje związane z przygotowaniem do ćwiczeń: 2 x 2 godziny Bilans nakładu pracy studenta: - udział w wykładach: 10 godzin - udział w ćwiczeniach: 50 godzin - przygotowanie do ćwiczeń: 10 godzin - czytanie wskazanej literatury: 10 godzin - przygotowanie do zaliczenia i egzaminu: 10 godzin Łączny nakład pracy studenta wynosi 90 godzin, co odpowiada 4 punktom ECTS |
Efekty uczenia się - wiedza: | C.W1 – zna i rozumie pojęcia za zakresu rehabilitacji medycznej, fizjoterapii oraz niepełnosprawności C.W6 – zna i rozumie teoretyczne i metodyczne podstawy procesu uczenia się i nauczania czynności ruchowych |
Efekty uczenia się - umiejętności: | C.U3 – potrafi dobrać i prowadzić kinezyterapię ukierunkowaną na kształtowanie poszczególnych zdolności motorycznych u osób zdrowych oraz u osób zdrowych z różnymi dysfunkcjami, przeprowadzić zajęcia ruchowe o określonym celu, prowadzić reedukację chodu i ćwiczenia z zakresu edukacji i reedukacji posturalnej oraz reedukacji funkcji kończyn górnych C.U4 – potrafi instruować pacjenta w zakresie wykonywania ćwiczeń ruchowych w domu, sposobu posługiwania się wyrobami medycznymi oraz wykorzystywania przedmiotów użytku codziennego w celach terapeutycznych, instruować opiekuna w zakresie sprawowania opieki nad osobą ze specjalnymi potrzebami oraz nad dzieckiem – w celu stymulowania prawidłowego rozwoju C.U6 – potrafi dobrać poszczególne ćwiczenia dla osób z różnymi zaburzeniami i możliwościami funkcjonalnymi oraz metodycznie uczyć ich wykonywania, stopniując natężenie trudności oraz wysiłku fizycznego C.U7 – potrafi wykazać umiejętności ruchowe konieczne do demonstracji i zapewnienia bezpieczeństwa podczas wykonywania poszczególnych ćwiczeń |
Efekty uczenia się - kompetencje społeczne: | K3 – jest gotów do prezentowania postawy promującej zdrowy styl życia, propagowania i aktywnego kreowania zdrowego stylu życia i promocji zdrowia w trakcie działań związanych z wykonywaniem zawodu i określenia poziomi sprawności niezbędnego do wykonywania zawodu fizjoterapeuty |
Metody dydaktyczne: | Wykłady: informacyjny, problemowy, konwersatoryjny Ćwiczenia: pokaz, metody praktycznego działania, odtwórcze, usamodzielniające, twórcze oraz dyskusja dydaktyczna, analiza przypadków, symulacje oraz filmy. |
Skrócony opis: |
Podstawowym celem nauczania przedmiotu jest: - zapoznanie studentów z współczesnymi kierunkami kształcenia ruchowego opartego na pedagogice kultury fizycznej i metodyce edukacji fizycznej, - nabywanie wiedzy i umiejętności organizowania oraz prowadzenia form rekreacyjno-sportowych, w tym zabaw z zakresu zespołowych gier sportowych, gimnastyki, atletyki terenowej oraz ćwiczeń w wodzie, - nabywanie wiedzy i umiejętności postrzegania aktów ruchowych w ujęciu rozwojowym i efektywności procesu usprawniania według indywidualnych potrzeb oraz umiejętności prakseologicznych w procesie edukacji fizycznej osób zdrowych charakteryzujących się różnymi predyspozycjami i ograniczeniami rozwojowymi, a także zdobywanie umiejętności testowania sprawności fizycznej, - poznawanie stylów uczenia i kierowania procesem usprawniania ruchowego, a także ról zawodowych osoby prowadzącej kształcenie ruchowe. |
Pełny opis: |
Wykłady: Semestr 1. Geneza i współczesne kierunki kształcenia ruchowego w perspektywie personalistycznej kultury fizycznej. Metodyka, jej istota, zakres i cele: prakseologiczny model kształcenia ruchowego, zasady nauczania i uczenia się, style uczenia i kierowania pracą oraz role zawodowe w procesie kształcenia ruchowego. Budowa jednostki metodycznej, indywidualizacja i jej miejsce w doborze odpowiednich zadań, metod oraz form organizacji zajęć. Semestr 2. Motoryczność ludzka, jej struktura, zmienność i uwarunkowania w procesie filo i ontogenezy. Metody kształcenia możliwości wysiłkowych i koordynacyjnych (przejawów zdolności motorycznych). Kształcenie umiejętności ruchowych (sposoby, rodzaje, metody, modele oraz środki nauczania ruchu). Sprawność fizyczna i jej testowanie. Ćwiczenia: Semestr 1. Podstawowe zasady korzystania z sali sportowej i basenu pływackiego (BHP) podczas organizowania i prowadzenia zajęć o charakterze ruchowym; Gimnastyka w fizjoterapii – ćwiczenia organizacyjno-porządkowe, podstawowe pozycje wyjściowe i ćwiczenia kształtujące; Metodyka gier i zabaw ruchowych; Gry i zabawy ruchowe w rehabilitacji i rekreacji osób w rożnym wieku; Ćwiczenia przygotowujące do zajęć w wodzie (na brzegu basenu i z wykorzystaniem środowiska wodnego); Ćwiczenia w wodzie (metodyka ćwiczeń oswajających, wypornościowych i oddechowych); Poślizgi na grzbiecie i na piersiach z wydechem do wody – ruchy napędowe nóg; Gry i zabawy z wykorzystaniem ćwiczeń wypornościowych, oddechowych oraz poślizgów z użyciem ruchów napędowych nóg – zabawowe formy skoków do wody; Ruchy napędowe ramion w pływaniu na grzbiecie z użyciem pracy nóg i wykorzystaniem przyborów; Ruchy napędowe ramion w pływaniu na piersiach z użyciem pracy nóg i wydechem do wody oraz wykorzystaniem przyborów; Gry i zabawy z wykorzystaniem ruchów napędowych nóg i rąk w pływaniu na grzbiecie i piersiach; Nawroty i koki startowe w pływaniu na grzbiecie oraz na piersiach; Ćwiczenia ruchów napędowych nóg w stylu klasycznym na grzbiecie i piersiach z wykorzystaniem przyborów; Ruchy napędowe rąk w stylu klasycznym z wykorzystaniem pracy nóg i użyciem przyborów; Ćwiczenia koordynacyjne i zabawy w nauczaniu umiejętności pływackich. Semestr II. Zapis i prowadzenie ćwiczeń kształtujących; Toki i konspekty zajęć ruchowych; Metodyka i technika gier zespołowych w procesie usprawniania ruchem; Zabawy oparte na elementach zespołowych gier sportowych w rehabilitacji i rekreacji osób w rożnym wieku; Kształtowanie wydolności poprzez ćwiczenia w wodzie; Wybrane ćwiczenia z metodyki nauczania stylu motylkowego - „delfina”; Przybory i ćwiczenia koordynacyjne w pływaniu oraz terapii; Aqua aerobik jako forma terapii w wodzie; Samodzielne prowadzenie zabaw opartych na ćwiczeniach oswajających, wypornościowych i oddechowych; Samodzielne prowadzenie zabaw oparte na poślizgach i ruchach napędowych nóg i rąk; Ćwiczenia terapeutyczne z wykorzystaniem środowisku wodnego i elementów techniki pływania; Inne techniki pływania i skoków do wody – elementy ratownictwa wodnego; Samodzielne prowadzenie zajęć w wodzie opartych na nauce pływania – doskonalenie umiejętności pływackich; Sprawdzian poziomu wydolności opartej na umiejętnościach pływackich „Test Coopera” |
Literatura: |
Literatura podstawowa: 1. Bondarowicz M. Zabawy w grach sportowych. WSiP, Warszawa 1995. 2. Osiński W. Antropomotoryka. AWF, Poznań 2003. 3. Śmiglewska M., Lewandowski A., Sarwińska J. O procesie nauczania ruchu, OW M. Wrocławski, Bydgoszcz 2015. 4. Trześniowski R. Zabawy i gry ruchowe. WSiP, Warszawa 1999. Literatura uzupełniająca: 1. Bartkowiak E. Sportowa technika pływania. Biblioteka Trenera, Warszawa 1995. 2. Bondarowicz M., Staniszewski T. Podstawy teorii i metodyki zabaw i gier ruchowych. AWF Warszawa 2000. 3. Cieślicka M., Śmiglewska M., Szark-Eckard M. Korygowanie wad postawy ciała poprzez zabawy w wodzie. Wydawnictwo UKW Bydgoszcz 2011. 4. Nowotny J., i wsp. Edukacja i reedukacja ruchowa. Kasper, Kraków 2003. 5. Łatyszkiewicz L., i wsp. Piłka ręczna, koszykówka i piłka siatkowa. CES, Warszawa 1999. 6. Osiński W. Gerokinezjologia. Nauka i praktyka aktywności fizycznej w wieku starszym. PZWL, Warszawa 2013. 7. Ostrowski A. Zabawy i rekreacja w wodzie. WSiP Warszawa 2003. 8. Stawczyk Z. Gry i zabawy lekkoatletyczne. AWF, Poznań 1996. 9. Szopa J., Grabowski M. Europejski Test Sprawności Fizycznej. AWF, Kraków 1991. |
Metody i kryteria oceniania: |
Metody oceniania poszczególnych efektów kształcenia i kryterium zaliczenia: Egzamin pisemny (0 – 15 punktów; > 60%): C.W1, C.W6, C.U3, C.U6 Sprawdziany teoretyczne (0 – 5 punktów; > 80%): C.W6, C.U3, C.U4, C.U6, C.U7, K3 Przedłużona obserwacja (0 – 5 punktów; > 50%) :K3, C.U4, C.U7 Student otrzyma zaliczenie przedmiotu po uzyskaniu pozytywnego wyniku sprawdzianów teoretycznych i praktycznych oraz pozytywnej oceny w zakresie kompetencji Społecznych, uzyska odpowiednią liczbę punktów z wszystkich ocenianych kryteriów: przygotowanie i praktyczne odbycie ćwiczeń (ocena w zakresie 0-5) punktów za każde zajęcia dzielone przez ich liczbę – czynny udział w zajęciach umożliwia zdobycie 4 lub 5 pkt., a bierne uczestnictwo jest ocenione do 3 pkt. – opuszczenie jednego ćwiczenia obniża ocenę o 1 pkt. i wymaga indywidualnego zaliczenia po uprzednim przedstawieniu zwolnienia lekarskiego lub urzędowego); zaliczenie sprawdzianu z pływania, metodyki, gimnastyki, i zespołowych gier sportowych; (ocena w zakresie 0-5 pkt.) Razem 10 pkt. Tabela zaliczeń Liczba punktów Ocena > 5 nzal 6 - 8 zal 9-10 zal+ Ocenę końcową stanowi wynik egzaminu pisemnego zweryfikowany o ± 0,5 pkt. rezultatem zaliczenia ćwiczeń (zal. – obniża ocenę 4,5 i 5,0, a zal.+ podwyższa oceny 3,0 – 4,5) Tabela ocen Liczba punktów Ocena: 8 - 9 dst (3,0) 10 dst + (3,5) 11-12 db (4,0) 13 db + (4,5) 14-15 bdb (5,0) . |
Praktyki zawodowe: |
brak |
Właścicielem praw autorskich jest Uniwersytet Mikołaja Kopernika w Toruniu.