Fizjoterapia kliniczna w neurochirurgii
Informacje ogólne
Kod przedmiotu: | 1800-F3-FKwN-1 |
Kod Erasmus / ISCED: |
(brak danych)
/
(0915) Terapia i rehabilitacja
|
Nazwa przedmiotu: | Fizjoterapia kliniczna w neurochirurgii |
Jednostka: | Katedra i Klinika Rehabilitacji |
Grupy: | |
Punkty ECTS i inne: |
(brak)
|
Język prowadzenia: | polski |
Wymagania wstępne: | Student rozpoczynający kształcenie z przedmiotu fizjoterapia kliniczna w neurochirurgii powinien posiadać wiedzę z zakresu: anatomii, fizjologii, biomechaniki, neurologii, kinezyterapii, oraz fizjoterapii ogólnej. |
Rodzaj przedmiotu: | przedmiot obligatoryjny |
Całkowity nakład pracy studenta: | 1. Nakład pracy związany z zajęciami wymagającymi bezpośredniego udziału nauczycieli akademickich wynosi: - udział w wykładach: 15 godzin - udział w ćwiczeniach: 30 godzin - konsultacje z nauczycielem akademickim: 2 godziny - przeprowadzenie egzaminu: 2 godziny Nakład pracy związany z zajęciami wymagającymi bezpośredniego udziału nauczycieli akademickich wynosi 49 godziny, co odpowiada 2 pkt. ECTS 2. Bilans nakładu pracy studenta: - udział w wykładach: 15 godzin - udział w ćwiczeniach: 30 godzin - przygotowanie do ćwiczeń: 10 godzin - czytanie wskazanej literatury: 10 godzin - konsultacje z nauczycielem akademickim: 2 godzina - przygotowanie do egzaminu + egzamin: 6 + 2 = 8 godzin Łączny nakład pracy studenta wynosi 75 godzin, co odpowiada 3 pkt. ECTS 3. Czas wymagany do przygotowania się i do uczestnictwa w procesie oceniania: - przygotowanie do egzaminu + egzamin: 6 + 2 = 8 godzin, co odpowiada 0,3 pkt. ECTS 4. Bilans nakładu pracy studenta o charakterze praktycznym: - udział w ćwiczeniach: 30 godzin Łączny nakład pracy studenta o charakterze praktycznym wynosi 30 godzin, co odpowiada 1,2 pkt. ECTS Czas wymagany do odbycia obowiązkowej praktyki: nie dotyczy |
Efekty uczenia się - wiedza: | W1: opisuje patogenezę i objawy kliniczne podstawowych jednostek chorobowych w neurologii K_W14 W2: opisuje narzędzia i zasady oceny stanu pacjenta dla potrzeb fizjoterapii w neurochirurgii K_W15 W3: opisuje międzynarodową klasyfikację funkcjonalności (ICF) wykorzystywaną do oceny pacjentów neurologicznych K_W19 W4: opisuje prawidłowy chód człowieka i charakteryzuje zaburzenia chodu występujące po zabiegach neurochirurgicznych K_W13 W5: opisuje metody reedukacji nerwowo- mięśniowej, neurorehabilitacji i terapii neurorozwojowej K_W38 |
Efekty uczenia się - umiejętności: | U1: wykorzystuje wiedze z neuroanatomii i neurofizjologii dla potrzeb postępowania fizjoterapeutycznego u pacjentach po zabiegach neurochirurgicznych K_U14 U2: wdraża proces opanowywania umiejętności ruchowych wykorzystując różne formy aktywności K_U11 U3: przeprowadza analizę chodu u pacjentów neurologicznych K_U17 U4: podejmuje współpracę z interdyscyplinarnym zespołem specjalistów w celu zapewnienia ciągłości opieki nad pacjentem K_U09 |
Efekty uczenia się - kompetencje społeczne: | K1: rozumie potrzebę uczenia sie przez cale życie K_K01 K2: okazuje szacunek dla pacjentów i dba o ich dobro K_K03 K3: współpracuje w grupie K_K08 K4: postępuje zgodnie z zasadami BHP K_K11 |
Metody dydaktyczne: | WYKŁADY: - wykład informacyjny - wykład konwersatoryjny -dyskusja dydaktyczna ĆWICZENIA: - prezentacje multimedialne - analiza przypadków - dyskusja dydaktyczna - metoda Osborne’a, - burza mózgów - metody aktywizacji kreatywnej - rozwiązywanie problemów - edukacja działania danego rozwiązania w praktyce |
Metody dydaktyczne podające: | - wykład informacyjny (konwencjonalny) |
Metody dydaktyczne poszukujące: | - ćwiczeniowa |
Skrócony opis: |
Na wykładach i ćwiczeniach student zapozna się z wiedzą z zakresu rehabilitacji w neurologii i neurochirurgii. Na wykładach zostaną omówione tematy takie jak: układ nerwowy, choroby demielinizacyjne oraz udary - ich rodzaje. Przedstawione zostaną sposoby oceny badania pacjenta, diagnostyki funkcjonalnej jak i omówiony zostanie proces rehabilitacji w poszczególnych jednostkach chorobowych. Tematyką ćwiczeń są podstawowe jednostki chorobowe w neurologii i neurochirurgii, ich etiologia, przebieg, leczenie oraz odpowiednie sposoby prowadzenia rehabilitacji. |
Pełny opis: |
Przedmiot realizowany jest w formie wykładów oraz ćwiczeń. Student rozpoczynający kształcenie z przedmiotu fizjoterapia kliniczna w neurochirurgii posiada wiedzę z zakresu: anatomii, fizjologii, biomechaniki, neurologii, kinezyterapii, oraz fizjoterapii ogólnej. Treści nauczania na wykładach obejmują zakres wiedzy klinicznej w zakresie uszkodzeń układu nerwowego oraz w zakresie charakterystyki klinicznej deficytów neurologicznych leczonych zarówno zachowawczo i chirurgicznie. Omawiane są wiadomości na temat chorób układu nerwowego niezbędnych dla programowania całego procesu rehabilitacji – szczegóły objawów klinicznych i ich powiązanie ze stopniem i rodzajem niepełnosprawności, wpływ zastosowanej farmakoterapii na przebieg rehabilitacji. Przedstawione zostaną metody rehabilitacji stosowane w neurologii i neurochirurgii - omówione zostaną założenia poszczególnych koncepcji a także ich zastosowanie. Omówiona zostanie ocena stanu pacjenta wg międzynarodowej klasyfikacji ICF. W trakcie ćwiczeń omówione zostaną zagadnienia związane z rehabilitacją pacjentów po udarze mózgu, urazach czaszkowo-mózgowych, urazach rdzenia kręgowego. Student zapozna się z zaburzeniami chodu występującymi u pacjentów neurologicznych oraz sposobami torowania prawidłowego wzorca chodu. Wdrożone zostanie pojęcie ręki tetraplegika. W trakcie ćwiczeń student zapozna się z usprawnianiem rehabilitacyjnym po uszkodzeniu nerwów obwodowych oraz rehabilitacji w uszkodzeniu nerwu twarzowego. |
Literatura: |
Literatura obowiązkowa: 1. Podstawy fizjoterapii. J. Nawrotny. Literatura uzupełniająca: 1. Podstawy kliniczne neurologii. R. Mazur (red). 2. Podstawy neurologii klinicznej. A. Prusiński. 3. Neurologia kliniczna w zarysie. W. Jakimowicz. 4. Ortopedia i rehabilitacja. W. Dega. 5. Rehabilitacja medyczna K. Milanowska. 6. Spastyczność od patologii do leczenia. J. Sławek. 7. Usprawnianie po udarze mózgu. A. Cieślor. Korfel, Elipsa – Jaim s.c. Kraków 2004. 8. Rehabilitacja po udarze mózgu. Polly Laidler, wyd.2, 2004. 9. Usprawnianie po urazach rdzenia kręgowego. Trening samoobsługi i techniki jazdy wózkiem inwalidzkim. T. Tasiemski. 10. Schorzenia i urazy kręgosłupa. J. Kiwerski. 11. Neurologiczne powikłania niedomogi kręgosłupa. R. Podemski. 12. Urazy pnia mózgu. J. Talar. |
Metody i kryteria oceniania: |
• Egzamin pisemny (min. 60% punktów) • Konspekt (zal/nzal) • Student otrzyma zaliczenie przedmiotu uzyskując pozytywny wynik z egzaminu pisemnego (min. 30 pkt.) oraz pozytywnej oceny w zakresie kompetencji społecznych - z wszystkich ocenianych kryteriów. • Warunkiem przystąpienia do egzaminu jest uzyskanie zaliczenia wykładów oraz ćwiczeń . - Egzamin pisemny: W1, W2, W3, W4, W5, U1, K1, K2 - Konspekt: W1, W2, W3, U2, U3, U4, K1, K2, K3 - Przedłużona obserwacja: U2, U3, U4, K1, K2, K3, K4 Równy i poniżej 59% - 2.0 (niedostateczna) 60%- 70% - 3.0 (dostateczna) 71% - 80% - 3.5 (dostateczna plus) 81% - 90% - 4.0 (dobra) 91% - 95% - 4.5 (dobra plus) 96% - 100% - 5.0 (bardzo dobra) |
Praktyki zawodowe: |
nie dotyczy |
Właścicielem praw autorskich jest Uniwersytet Mikołaja Kopernika w Toruniu.