Diagnoza psychologiczna

* Zaliczony przedmiot: Psychologia osobowości

* Zaliczony przedmiot: Konstrukcja kwestionariuszy

* Zaliczony przedmiot: Psychometria

przedmiot obligatoryjny

15h - wykład

30h - ćwiczenia/laboratorium

40h - praca własna: przygotowanie do zajęć

50h - praca własna: przygotowanie projektu drużynowego

30h - praca własna: przygotowanie się do zaliczenia indywidualnego

10h - konsultacje

FEKTY KIERUNKOWE:

Student(ka):

K_W09

zna założenia i postulaty klasycznej teorii testów psychologicznych oraz teorii psychometrycznych; zna sposoby pomiaru właściwości psychicznych człowieka

K_W10

zna podstawowe własności psychometryczne testu oraz sposoby ich określania

K_W19

zna wybrane metody diagnozy psychologicznej; zna cele, założenia i zasady stosowania diagnozy psychologicznej

EFEKTY PRZEDMIOTOWE:

Student(ka):

W1. Zna i rozumie założenia diagnozy opartej na dowodach empirycznych. K_W09

W2. Posiada wiedzę na temat modeli wnioskowania diagnostycznego. K_W09

W3. Jest świadomy znaczenia czynników wpływających na prawidłowy kontakt w postępowaniu diagnostycznym. K_W09

W4. Zna i rozumie istotę metody wywiadu psychologicznego. K_W19

W5. Zna i rozumie metodę obserwacji psychologicznej. K_W19

W6. Zna podstawowe rodzaje standaryzowanych technik diagnostycznych i ich przykłady. K_W19

W7. Zna podstawy teoretyczne, budowę, własności psychometryczne oraz procedury związane z przeprowadzaniem i interpretacją wyników wybranych współcześnie stosowanych metod standaryzowanych, projekcyjnych i innych, diagnozujących funkcjonowanie w sferach: osobowościowej, poznawczo-emocjonalnej, społecznej i noetycznej. K_W19, K_W10

W8. Zna zasady opiniowania psychologicznego. K_W19

EFEKTY KIERUNKOWE:

Student(ka):

K_U01

potrafi wykorzystać wiedzę teoretyczną z zakresu psychologii do opisu i analizowania procesów i zjawisk psychicznych i społecznych; posługując się prawidłową terminologią potrafi zidentyfikować uwarunkowania ludzkich zachowań, opisać przebieg zjawisk społecznych oraz funkcjonowanie grup społecznych

K_U02

posiada umiejętność wykorzystania zdobytej wiedzy w zakresie podstawowych i wyższych procesów psychicznych do pracy zawodowej; potrafi przeprowadzić krytyczną analizę skuteczności i przydatności stosowanej wiedzy; formułuje merytoryczne wnioski i podsumowania; potrafi przeprowadzić proces diagnostyczny człowieka w aspekcie indywidualnym i jego relacji z otoczeniem

K_U11

potrafi posługiwać się̨ narzędziami informatycznymi w pracy (zarówno do wspomagania diagnozy, jak i prowadzenia badań empirycznych oraz wykonywania analiz statystycznych)

K_U13

posiada podstawowe umiejętności diagnostyczne pozwalające na rozpoznawanie problemów rozwojowych i zaburzeń psychicznych

K_U14

ma pogłębione umiejętności obserwowania, diagnozowania i racjonalnego oceniania złożonych sytuacji problemowych oraz analizowania ludzkich i zwierzęcych zachowań; potrafi rozpoznać prawidłowe i zaburzone funkcjonowanie człowieka, grup i organizacji społecznych

K_U15

potrafi zidentyfikować źródła i mechanizmy powstawania zaburzeń jednostki; potrafi zaproponować działania podnoszące jakość życia osoby

EFEKTY PRZEDMIOTOWE:

Student(ka):

U1. Potrafi odróżnić kontakt pozorny od kontaktu prawidłowego. K_U01

U2. Potrafi zaplanować i zrealizować całość procesu diagnostycznego w zakresie funkcjonowania mieszczącego się w szeroko pojętej normie psychologicznej. K_U02, K_U13, K_U14

U3. Potrafi w praktyce realizować postulaty diagnozy opartej na dowodach empirycznych (EBA). K_U02, K_U14

U4. Potrafi formułować cele diagnostyczne. K_U13, K_U14

U5. Potrafi dobrać narzędzia diagnostyczne do sformułowanego celu. K_U13, K_U14

U6. Potrafi zaplanować wywiad psychologiczny w sposób pozwalający na realizację założonego celu diagnostycznego. K_U02, K_U13, K_U14

U7. Potrafi adekwatnie stosować różne techniki prowadzenia wywiadu. K_U13, K_U14

U8. Potrafi rozpoznać niespójności w zachowaniu werbalnym i niewerbalnym. K_U01, K_U13, K_U14

U9. Potrafi postawić hipotezy na podstawie danych zebranych podczas obserwacji. K_U13, K_U14

U10. Potrafi stosować w praktyce podstawowe typy standaryzowanych metod diagnozujących funkcjonowanie w sferach: osobowościowej, poznawczo-emocjonalnej, społecznej i noetycznej (przeprowadzenie badania, analiza i interpretacja wyników). K_U11, K_U13, K_U14

U11. Potrafi stworzyć konceptualizację przypadku w oparciu o wyniki badań. K_U02, K_U13, K_U14, K_U15

U12. Potrafi napisać opinię psychologiczną. K_U02, K_U11, K_U15

EFEKTY KIERUNKOWE:

Student(ka):

K_K03

posiadając kompetencje diagnostyczne i terapeutyczne stosuje je w sposób szanujący godność i podmiotowość osoby; informacje przekazuje w sposób zrozumiały i dostosowany do potrzeb i poziomu rozwojowego odbiorcy

K_K04

przyjmuje odpowiedzialność za wykorzystywanie zdobytej wiedzy psychologicznej w sytuacjach zawodowych

K_K10

przestrzega zasad etyki psychologa; w relacji z klientem kieruje się podstawową zasadą, którą jest jego dobro

EFEKTY PRZEDMIOTOWE:

Student(ka):

K1. Jest świadomy praktycznych konsekwencji asymetrii relacji diagnostycznej. K_K03

K2. Posiada pogłębioną refleksję dotyczącą faktu, że każda diagnoza psychologiczna jest interwencją, a badanie implikuje wpływanie. K_K03, K_K04

K3. Jest twórczy w projektowaniu oddziaływań mających na celu nawiązywanie i utrzymywanie profesjonalnej relacji diagnostycznej. K_K03

K4. Potrafi komunikatywnie i nieinwazyjnie przekazywać informacje zwrotne osobie badanej. K_K03

K5. Jest świadomy wielowymiarowych konsekwencji nieodpowiedzialnego stosowania metod diagnostycznych, w tym używania testów psychologicznych o wątpliwych właściwościach. K_K04, K_K10

K6. Przestrzega zasad etycznych obowiązujących w diagnozie psychologicznej - zachowuje szacunek dla podmiotowości, autonomii badanego, jego prawa do prywatności i poufności. K_K03, K_K04, K_K10

- drama
- inscenizacja
- pokaz

- opis
- pogadanka
- wykład informacyjny (konwencjonalny)
- wykład konwersatoryjny
- wykład problemowy

- ćwiczeniowa
- giełda pomysłów
- laboratoryjna
- obserwacji
- pomiaru w terenie
- projektu
- studium przypadku

Celem zajęć jest rozwinięcie u studentów kompetencji profesjonalnej, jaką jest diagnozowanie psychologiczne. Na kompetencję tę składają się określone: wiedza, umiejętności i kompetencje społeczne. Wykład służy prezentacji teorii diagnozy psychologicznej, przedstawieniu specyfiki relacji diagnostycznej oraz omówieniu wybranych metod diagnostycznych. Podczas laboratoriów studenci uczą się stosować w praktyce metody swobodne oraz standaryzowane. Mają za zadanie m.in. przeprowadzić pełny proces diagnostyczny (diagnoza funkcjonalna osoby dorosłej), dokonać konceptualizacji przypadku i sporządzić opinię psychologiczną.

WYKŁAD (EGZAMIN) - zakres tematów:

- Podstawy teorii diagnozy psychologicznej (m.in. kluczowe pojęcia i procesy)

- Diagnoza psychologiczna jako sytuacja interpersonalna (w tym: kontakt diagnostyczny)

- Założenia diagnozy opartej na dowodach empirycznych (EBA)

- Modele wnioskowania diagnostycznego

- Przegląd rodzajów metod diagnozy psychologicznej

- Podstawowe kompetencje składające się na warsztat diagnostyczny

- Etyczny wymiar diagnozy psychologicznej

- Charakterystyka wybranych metod diagnozy psychologicznej (uzupełnienie laboratoriów/ćwiczeń)

LABORATORIUM/ĆWICZENIA - kluczowe elementy programu:

- Planowanie procesu diagnostycznego

- Prowadzenie badań diagnostycznych

- Analiza i interpretacja wyników badań

- Konceptualizacja przypadku

- Opiniowanie psychologiczne

- Mikroumiejętności prowadzenia obserwacji i wywiadu psychologicznego

- Praca ze standaryzowanym inwentarzem osobowości

- Praca z półprojekcyjnym testem zdań niedokończonych

- Narzędzia o specyficznych zastosowaniach (m.in. diagnoza temperamentu, stylów radzenia sobie ze stresem, kompetencji emocjonalnych i społecznych)

- Dodatkowe metody (opcje): metody projekcyjne, metody do badania funkcji poznawczych dzieci, hierarchii wartości, systemu rodzinnego lub inne

LITERATURA OBOWIĄZKOWA:

● Stemplewska-Żakowicz, K. (2009). Diagnoza psychologiczna. Diagnozowanie jako kompetencja profesjonalna. Gdańsk: GWP. (lektura obowiązkowa, obowiązująca w całości do egzaminu).

● Szustrowa, T. (red.) (2005). Swobodne techniki diagnostyczne. Wywiad i obserwacja. Warszawa: Pracownia Testów Psychologicznych Polskiego Towarzystwa Psychologicznego PTP (lub wcześniejsze wydania nakładem Wydawnictwa UW - np. z roku 1987; książka ta występuje również jako aneks na końcu 1-go tomu trzytomowego podręcznika nt. wywiadu psychologicznego: Stemplewska-Żakowicz, K., Krejtz, K. (red.) (2005). Wywiad psychologiczny. Tom 1, Wywiad jako postępowanie badawcze. Warszawa: Pracownia Testów Psychologicznych PTP.

● plus podręczniki i pomoce do omawianych metod diagnostycznych

LITERATURA DODATKOWA, UZUPEŁNIAJĄCA:

● Stemplewska-Żakowicz K., Paluchowski W. J. (2008). Podstawy diagnozy psychologicznej. W: J. Strelau, D. Doliński (red.), Psychologia. Podręcznik Akademicki (T. 2., s. 23-94). Gdańsk: GWP.

● Paluchowski W. J. (2001). Diagnoza psychologiczna. Podejście ilościowe i jakościowe. Warszawa: Scholar.

● Paluchowski W. J. (2007). Diagnoza psychologiczna. Proces – narzędzia – standardy. Warszawa: WAiP.

● Sęk H. (red.) (2000). Społeczna psychologia kliniczna. Warszawa: PWN

● Anastasi, A i Urbina, S. (1999). Testy psychologiczne. Warszawa: Pracownia Testow Psychologicznych PTP.

● Stemplewska-Żakowicz K., Krejtz, K. (red.) (2005). Wywiad psychologiczny (T. 1, 2 i 3). Warszawa: Pracownia Testow Psychologicznych PTP.

WYKŁAD:

Egzamin pisemny. Zakres egzaminu: treść wykładu (pogłębiona udziałem w ćwiczeniach/laboratoriach) + wskazane lektury obowiązkowe.

60% - dostateczny

75% - dostateczny+

80% - dobry

85% - dobry+

90% - bardzo dobry

UWAGA: Warunkiem uzyskania prawa do przystąpienia do egzaminu jest uprzednie zaliczenie ćwiczeń/laboratoriów z tego przedmiotu.

LABORATORIUM/ĆWICZENIA:

Podstawą oceny semestralnej są rezultaty uzyskane z projektu semestralnego (indywidualne i zespołowe zadania z procesu diagnostycznego - diagnoza funkcjonalna osoby dorosłej). W niektórych edycjach kursu dodatkowe kryterium może stanowić sprawdzian z materiału określonego przez nauczyciela prowadzącego grupę laboratoryjną/ćwiczeniową.

Ponadto ocenę semestralną mogą podwyższyć lub obniżyć m.in. aktywność podczas zajęć lub ewentualnie prace dodatkowe i inne formy zaangażowania w zajęcia - zgodnie z informacjami przekazanymi przez nauczyciela prowadzącego.

Aby zaliczyć laboratorium/ćwiczenia nie można opuścić więcej niż dwóch spotkań w semestrze. Trzecią awaryjną nieobecność należy odpracować. Czwarta, bez względu na jej przyczynę, skutkuje niezaliczeniem laboratoriów.

Nie dotyczy.