Praktyczna nauka języka polskiego

Słuchacz potrafi porozumiewać się w języku polskim (w mowie i piśmie) na poziomie A2.

przedmiot obligatoryjny

54 ECTS = ok. 800 godz.

1. godziny realizowane z udziałem nauczycieli – 840 godzin

2. czas poświęcony na pracę indywidualną słuchacza – 160 godzin

EK_W01.1: słuchacz zna gramatykę na wybranym poziomie,

EK_W01.2: zna słownictwo na wybranym poziomie,

EK_W01.3: słuchacz zna reguły posługiwania się określonymi odmianami języka w zależności od sytuacji komunikacyjnej.

EK_U01.1: słuchacz umie określić temat czytanego tekstu, słuchanej wypowiedzi,

EK_U01.2: słuchacz rozumie wypowiedzi zróżnicowane środowiskowo, teksty żartobliwe, ironiczne,

EK_U01.3: słuchacz rozumie krótsze wypowiedzi ciągłe EK_U01.1: słuchacz umie określić temat czytanego tekstu, słuchanej wypowiedzi,

EK_U01.2: słuchacz rozumie wypowiedzi zróżnicowane środowiskowo, teksty żartobliwe, ironiczne,

EK_U01.3: słuchacz rozumie krótsze wypowiedzi ciągłe (ogłoszenie, komunikat, post, SMS), rozumie znaczenie wypowiedzi pisemnych (nakaz, zakaz, ostrzeżenie),

EK_U01.4: słuchacz rozumie dłuższe wypowiedzi ciągłe (program radiowy czy telewizyjny, film, wykład, referat, przemówienie okolicznościowe), rozumie znaczenie wypowiedzi urzędowych, użytkowych i prasowych,

EK_U01.5: słuchacz może swobodnie włączyć się do rozmowy i wziąć czynny udział w dyskusji, umie prowadzić rozmowy telefoniczne, komunikować się za pomocą komunikatorów internetowych, wysyłać listy tradycyjne i elektroniczne,

EK_U01.6: słuchacz umie wyszukać ważne informacje w tekście i je przekształcić,

EK_U01.7: słuchacz posługuje się odmianą oficjalną i nieoficjalną w zależności od potrzeby komunikacyjnej,

EK_U01.8: słuchacz umie wyszukać ważne informacje w tekście i je przekształcić,

EK_U01.9: słuchacz potrafi pisać teksty poprawne pod względem gramatycznym na wybranym poziomie,

EK_U01.10: słuchacz potrafi komponować i redagować teksty (streszczać, rozwijać, przekształcać i dostosowywać wypowiedź do określonych potrzeb).

EK_K01.1: słuchacz potrafi zweryfikować wpływ internetu, komunikatorów, innych sposobów komunikowania się na tworzenie wypowiedzi,

EK_K01.2: słuchacz potrafi samodzielnie zdobywać wiedzę oraz zorganizować pracę swoją lub zespołu w sposób efektywny,

EK_K01.3: słuchacz ma świadomość swojej wiedzy z zakresu gramatyki i leksyki, zabiega o jej poszerzenie,

EK_K01.4: słuchacz zabiega o propagowanie tworzenia poprawnych wypowiedzi ustnych i pisemnych, jako koniecznych elementów fortunnej komunikacji.

metody podające:

- elementy wykładu,

- pogadanka,

- wyjaśnienie,

- prezentacja,

metody poszukujące:

- dyskusja dydaktyczna,

- metoda problemowa,

- praca ze żródłami tradycyjnymi i elektronicznymi,

metody praktyczne:

- ćwiczenia,

- gry językowe,

- projekty,

- sprawdziany.

- pogadanka
- wykład informacyjny (konwencjonalny)
- wykład konwersatoryjny
- wykład problemowy

- ćwiczeniowa
- giełda pomysłów
- klasyczna metoda problemowa
- obserwacji
- okrągłego stołu
- projektu
- referatu
- stolików eksperckich
- sytuacyjna

Celem zajęć jest rozwijanie językowych kompetencji komunikacyjnych, doskonalenie umiejętności samokształcenia, rozwijanie umiejętności korzystania z materiałów źródłowych, wdrożenie poczucia odpowiedzialności za swoją obecność w społeczności akademickiej, kształtowanie postaw opartych na zaufaniu, szacunku, tolerancji .

1. MÓWIENIE I KOMUNIKACJA

 Ludzie – relacje w rodzinie, w pracy/szkole, w sąsiedztwie, między narodami; emocje,

 Życie codzienne,

 Mieszkanie, miejsca do życia,

 Usługi, zawody bardziej i mniej znane,

 Edukacja,

 Praca,

 Biznes,

 Czas wolny, kultura, hobby,

 Sport, rekreacja,

 Motoryzacja,

 Zakupy, Polak konsument,

 Reklama,

 Jedzenie, Polska od kuchni,

 Zdrowie, uzależnienia, choroby cywilizacyjne, polska służba zdrowia,

 Podróżowanie, turystyka, województwo kujawsko-pomorskie i jego atrakcje,

 Przyroda, środowisko, ekologia,

 Nauka i technika,

 Media,

 Prawo, przestępczość, wymiar sprawiedliwości, prawo autorskie,

 Polityka,

 Matematyka i ekonomia,

 Religie i obyczaje.

2. POLSKIE TRADYCJE I OBYCZAJE – DAWNIEJ I DZIŚ

 juwenalia, otrzęsiny, studniówka, połowinki,

 Dzień Nauczyciela, Święto Niepodległości, Dzień Kobiet, Święto Konstytucji, Dzień Matki, Dzień Dziecka

 Wszystkich Świętych, Wigilia, Boże Narodzenie, sylwester i Nowy Rok, Wielkanoc

 andrzejki, mikołajki, Tłusty Czwartek, Pierwszy Dzień Wiosny, topienie marzanny

 Toruński Festiwal Nauki i Sztuki, Międzynarodowy Dzień Książki

 festiwale muzyczne, np. Eurowizja, Sopot, Opole

Zapewnienie uczestnictwa w obchodach niektórych tych świąt, zachęcanie do celebrowania z Polakami (przygotowywanie plakatów, obdarowywanie się prezentami, pisanie kartek, degustacje tradycyjnych potraw, konkursy i zabawy, wyjścia np. na kiermasze świąteczne, wystawy, wykłady, spotkania okolicznościowe, wizyty w Muzeum Etnograficznym itp.)

3. ZAGADNIENIA GRAMATYCZNE

 Odmiana przez wszystkie przypadki rzeczownika, zaimka, przymiotnika (w tym formy nieregularne); funkcje poszczególnych przypadków; odmiana nazwisk i nazw miejscowości,

 Koniugacja czasowników; czasowniki prefiksalne; wybrane czasowniki nieregularne; tryby czasownika; strona bierna; nieosobowe formy czasownika (można, trzeba, warto; formy z „się”, imiesłowy); składnia czasowników,

 Spójniki, m.in. który jako składnik zespolenia,

 Przyimki – łączliwość z rzeczownikami,

 Wybrane partykuły,

 Odmiana i składnia liczebnika,

 Synonimia składniowa – różnorakie transformacje zdań z zachowaniem tego samego sensu,

 Mowa zależna i niezależna,

 Szyk wyrazów w zdaniu – wybrane przykłady.

4. WYMOWA

 Akcent wyrazowy i zdaniowy,

 Literowanie,

 Nosówki,

 l:ł, r:l,

 Szereg ciszący, syczący i szumiący,

 Głoski miękkie: głoski twarde,

 Udźwięcznienia i ubezdźwięcznienia,

 Trudne liczebniki,

 Homofony, palindromy,

 Sylabowe domino,

 Wyrażenia i zwroty służące podtrzymywaniu kontaktu,

 Błędy w wymowie w tekstach kabaretowych – wybrane przykłady.

Zajęcia praktyczne, na których ćwiczy się m.in.: głośne czytanie tekstów poetyckich i prozatorskich dla dzieci, łamańce językowe, zabawy logopedyczne, zajęcia z recytacji; nadawanie różnego znaczenia tekstom poprzez różną intonację, różnicowanie znaczeń tych samych tekstów po zmianie znaków przestankowych, rapowanie, szukanie i tworzenie rymów.

5. ROZUMIENIE TEKSTÓW PISANYCH

Czytanie i analizowanie sensów tekstów, m.in:

 Informacje miejskie (szyldy, napisy na i w budynkach użyteczności publicznej oraz w środkach transportu, znaki drogowe, reklamy, ulotki, księgi gości w restauracjach),

 Informacje na uniwersytecie (biblioteka, dziekanat, akademik, tablice ogłoszeń na wydziałach, informacje z klubów studenckich i z Biura Karier),

 Instrukcje (dotyczące przedmiotów codziennego użytku, na opakowaniach od jedzenia, komunikaty ppoż i bhp),

 Zaproszenia,

 Artykuły (w tym wywiady) z prasy codziennej, tygodników społeczno-kulturalnych, pism dla młodzieży i studentów,

 Artykuły popularnonaukowe,

 Pisma i formularze urzędowe,

 Teksty literackie (prozatorskie, poetyckie, kabaretowe; przykłady także tych dawniejszych),

 Teksty z popularnych portali zakupowych (typu: Allegro, OLX),

 Fragmenty nagrodzonych blogów internetowych,

 Recenzje filmowe.

Praktyka w zakresie ćwiczeń typu: rozumienie z kontekstu, praca ze słownikiem/korpusem, wyszukiwanie informacji, opowiadanie swoimi słowami, streszczanie, ocena prawdziwości.

6. REDAGOWANIE TEKSTÓW

 Ogłoszenie,

 Reklamacja,

 Podanie, odwołanie,

 SMS,

 Życzenia, kartki z wakacji, pozdrowienia, podziękowania,

 Listy / e-maile prywatne i formalne,

 CV, list motywacyjny, referencje, oferty pracy,

 Streszczenie,

 Opis osoby, krajobrazu, sytuacji,

 Recenzja filmu/książki,

 Relacja z podróży,

 Referat,

 Opowiadanie,

 Tekst argumentacyjny,

 Rozprawka porównawcza,

 Artykuł do prasy,

 Ankieta,

 Kronika,

 Bibliografia, przypisy.

7. SŁUCHANIE

Odbiór i analizowanie tekstów typu:

 komunikaty na dworcu, na lotnisku, w hipermarkecie, w przychodni,

 rozmowy telefoniczne z biurem obsługi, z urzędnikami w różnych instytucjach,

 rozmowy przez komunikatory internetowe (np. Skype),

 wykłady i prelekcje,

 słuchowiska radiowe i inne programy na antenie Polskiego Radia oraz studenckiego Radia Sfera,

 programy telewizyjne, seriale, filmy,

 tutoriale w internecie,

 piosenki,

 audiobooki.

8. POLSKA OD KUCHNI

Cykliczne warsztaty kulinarne:

 polskie dania na co dzień,

 polskie dania na dzień świąteczny,

 wspólne biesiadowanie.

Zapewnienie słuchaczom kontaktu z rówieśnikami, a także z osobami mówiącymi po polsku w odmianie środowiskowej (np. przedszkole, dom spokojnej starości, targowisko).

- Bądź na B1. Zbiór zadań z języka polskiego oraz przykładowe testy certyfikatowe dla poziomu B1, Kraków 2009.

- Butcher A., Guziuk-Świca B., Laskowska-Mańko A., 2003, Bliżej Polski. Wiedza o Polsce i jej kulturze 1, Lublin.

- Butcher A., Maliszewski B., Przechodzka G., Rzeszutko-Iwan M., Trębska-Kerntopf A., 2009, Wokół Lublina. Zadania testowe z języka polskiego dla obcokrajowców. Poziomy B1, B2, C2, Lublin.

- Chłopicka M., Fornelski P., 1991, Brak mi słów. Podręcznik do nauczania obcokrajowców słownictwa języka polskiego, cz.1, Słownictwo tematyczne, Kraków.

- Czarnecka U., Gaszyńska M., 1990, Zrozumieć Polskę. Ćwiczenia w czy taniu dla studentów zaawansowanych 1, Kraków.

- Czarnecka U., Gaszyńska M., 1992, Polubić Polskę. Ćwiczenia w czytaniu dla studentów zaawansowanych 2, Kraków.

- Dąbrowska A., Burzyńska-Kamieniecka A., Dobesz U., Pasieka M., 2005, Z Wrocławiem w tle. Zadania testowe z języka polskiego dla cudzoziemców. Poziom podstawowy, średni i zaawansowany, Wrocław.

- Drwal-Straszakowa K., Martyniuk W., 2006, Powiedz to po polsku. Say it the Polish Way: ćwiczenia rozwijające sprawność rozumienia ze słuchu: poziom podstawowy, Kraków.

- Dunin-Dudkowska A., Trębska-Kerntopf A., 2006, Ekonomia – to nie boli. Polski język ekonomiczny dla cudzoziemców, Lublin.

- Foland-Kugler M., 1997, Trudne małe wyrazy. Materiały do nauki języka polskiego jako obcego, Warszawa.

- Garncarek P., 2004, Czas na czasownik. Materiały do nauczania języka polskiego jako obcego, Kraków.

- Garncarek P., 2009, Nie licz na liczebnik. Materiały do nauczania języka polskiego jako obcego, Warszawa.

- Gębal P. E., 2009, Od słowa do słowa toczy się rozmowa. Repetytorium leksykalne z języka polskiego jako obcego dla poziomów B1 i B2, Kraków.

- Gołkowski M., Kiermut A., Kuc M., Majewska-Meyers M., 1997, Gdybym znał dobrze język polski...: wybór tekstów z ćwiczeniami do nauki gramatyki polskiej dla cudzoziemców, Warszawa.

- Hrabcowa S., 1999, Ćwiczenia gramatyczne z języka polskiego, Łódź.

- Iglikowska T., 1995, Ćwiczenia gramatyczno-leksykalne na lektoraty języka polskiego dla cudzoziemców, Warszawa.

- Karczmarczuk B., 1987, Wymowa polska z ćwiczeniami, Lublin.

- Kita M., 1998, Wybieram gramatykę! Gramatyka języka polskiego w praktyce (dla cudzoziemców zaawansowanych) 1-2, Katowice.

- Kita M., Skudrzykowa A., 2002, Człowiek i jego świat w słowach i tekstach, Katowice.

- Klebanowska B., 1995, Synonimia składniowa. Ćwiczenia dla cudzoziemców, Warszawa.

- Kowalewski J., 2008, Myślę po polsku. 11 przykładowych lekcji języka polskiego realizowanych metodą kulturową. Materiały do testowania powstającego podręcznika, Drohobycz.

- Lechowicz J., Podsiadły J., 2001, Ten, ta, to. Ćwiczenia nie tylko gramatyczne dla cudzoziemców, Łódź.

- Lewiński P. H., 2001. Oto polska mowa, Wrocław.

- Lipińska E., 2004, Księżyc w butonierce. Ćwiczenia dla cudzoziemców doskonalące sprawność rozumienia ze słuchu na podstawie piosenek do tekstów Andrzeja Sikorowskiego (B2, C1, C2), Kraków.

- Lipińska E., 2009, Umiesz? Zdasz! Materiały przygotowujące do egzaminu certyfikatowego z języka polskiego jako obcego na poziomie średnim ogólnym B2, Kraków.

- Lipińska E., Dąmbska E. G., 2016, Pisać jak z nut. Podręcznik rozwijający sprawność pisania. Dla obcokrajowców na poziomie B1+/B2, Kraków.

- Majkiewicz A., Tambor J., 2004, Śpiewająco po polsku, Katowice.

- Makarski W., Bobak A., 1999, Baw się z nami. Podręcznik do nauki języka polskiego dla szkół polonijnych 1, Lublin.

- Machowska J., 2011, Gramatyka? Ależ tak! Ćwiczenia gramatyczne na poziomie A2, Kraków.

- Małolepsza M., Szymkiewicz A., Hurra!!! Po polsku 1-3, Kraków (podręcznik + zeszyt ćwiczeń).

- Mędak S., 1995, Język polski á la carte. Wybór testów z języka polskiego dla obcokrajowców, Kraków.

- Mędak S., 2002, Co z czym? Ćwiczenia składniowe dla grup zaawansowanych, Kraków.

- Miodunka W., 1996, Uczmy się polskiego 1-2, Warszawa.

- Pawelec R., Zdunkiewicz-Jedynak D., 2003, Poradnik – Jak pisać?, Warszawa.

- Pelc T., 1997, Teraz polski. Gry i ćwiczenia komunikacyjne, Łódź.

- Pięcińska A., 2006, Co raz wejdzie do głowy – już z niej nie wyleci, czyli frazeologia prosta i przyjemna, Kraków.

- Polski krok po kroku 1-2, oprac. zbiorowe, Kraków (podręcznik + zeszyt ćwiczeń).

- Pyzik J., 2000, Przygoda z gramatyką. Fleksja i słowotwórstwo imion, Kraków.

- Pyzik J., 2003, Iść czy jechać? Ćwiczenia gramatyczno-semantyczne z czasownikami ruchu: poziom średni ogólny, Kraków.

- Rabiej A., 2009, Lubię Polskę. Podręcznik do nauki języka polskiego jako drugiego dla dzieci, Kraków.

- Rybicka E., 1990, Nie taki diabeł straszny. Podręcznik frazeologii polskiej dla obcokrajowców, Kraków.

- Serafin B., Achtelik A., 2001, Miło mi panią poznać. Język polski w sytuacjach komunikacyjnych, Katowice.

- Seretny A., 2003, A co to takiego? Obrazkowy słownik języka polskiego, Kraków.

- Seretny A., 2007, Kto czyta – nie błądzi. Podręcznik do nauki języka polskiego. Ćwiczenia rozwijające sprawność czytania, poziomy średni B2, zaawansowany C1, Kraków.

- Seretny A., 2008, Per aspera ad astra. Podręcznik do nauki języka polskiego. Ćwiczenia rozwijające sprawność czytania. Poziom zaawansowany C1, Kraków.

- Szelc-Mays M., Rybicka E., 2003, Słowa i słówka. Podręcznik do nauki języka polskiego, słownictwo i gramatyka dla początkujących, Kraków.

- Szelc-Mays M., 2001, Coś wam powiem... Ćwiczenia komunikacyjne dla grup średnich, poziom średni ogólny, Kraków.

- Szelc-Mays M., 1999, Nowe słowa – stare rzeczy. Podręcznik do nauczania słownictwa języka polskiego, Kraków.

- Wójcikiewicz M., 1993, Piszę, więc jestem. Podręcznik kompozycji i redakcji tekstów, Kraków.

- Zaśko-Zielińska M., Majewska-Tworek A., Piekot T., 2008, Sztuka pisania. Przewodnik po tekstach użytkowych, Warszawa.

- sprawdziany (x3),

- test wyboru z zakresu znajomości gramatyki i leksyki (x3),

- ćwiczenia (x2)

- obecność (x1), dopuszczalne 3 nieobecności w semestrze,

- aktywność podczas zajęć (x1).

Ocena będzie stanowić średnią z powyższych wg wagi wskazanej w nawiasie i poniższej punktacji:

93-100% - bardzo dobry (5)

85-92% - dobry plus (4,5)

77-84% - dobry (4)

69-76% - dostateczny plus (3,5)

60-68% - dostateczny (3)

0-59% - niedostateczny (2)

nie dotyczy