Uniwersytet Mikołaja Kopernika w Toruniu - Centralny punkt logowania
Strona główna

Surdologopedia

Informacje ogólne

Kod przedmiotu: 2500-PO-1L-SURDLOG
Kod Erasmus / ISCED: (brak danych) / (0915) Terapia i rehabilitacja Kod ISCED - Międzynarodowa Standardowa Klasyfikacja Kształcenia (International Standard Classification of Education) została opracowana przez UNESCO.
Nazwa przedmiotu: Surdologopedia
Jednostka: Wydział Humanistyczny
Grupy:
Punkty ECTS i inne: 2.00 Podstawowe informacje o zasadach przyporządkowania punktów ECTS:
  • roczny wymiar godzinowy nakładu pracy studenta konieczny do osiągnięcia zakładanych efektów uczenia się dla danego etapu studiów wynosi 1500-1800 h, co odpowiada 60 ECTS;
  • tygodniowy wymiar godzinowy nakładu pracy studenta wynosi 45 h;
  • 1 punkt ECTS odpowiada 25-30 godzinom pracy studenta potrzebnej do osiągnięcia zakładanych efektów uczenia się;
  • tygodniowy nakład pracy studenta konieczny do osiągnięcia zakładanych efektów uczenia się pozwala uzyskać 1,5 ECTS;
  • nakład pracy potrzebny do zaliczenia przedmiotu, któremu przypisano 3 ECTS, stanowi 10% semestralnego obciążenia studenta.

zobacz reguły punktacji
Język prowadzenia: polski
Wymagania wstępne:

Student posiada podstawową wiedzę z zakresu logopedii oraz audiologii.

Rodzaj przedmiotu:

przedmiot obowiązkowy

Całkowity nakład pracy studenta:

Student otrzymuje 2 punkty ECTS za udział w:

1. Konwersatorium w wymiarze 20 godzin (1 ECTS) (w zdalnym nauczaniu - spotkania na Teams).

2. Konsultacje z prowadzącym i praca własna (0,5 ECTS) (w zdalnym nauczaniu zadawanie określonych prac do wykonania oraz ich otrzymywanie do sprawdzenia).

3. Przygotowanie do egzaminu ustnego (0,5 ECTS) lub przygotowanie do egzaminu pisemnego - test z omawianych zgadnień (zdalne nauczanie).

Efekty uczenia się - wiedza:

EUS_W01; EUS_W02; EUS_W03

Student:

- zna definicję surdologopedii, osoby niedosłyszącej, niesłyszącej, głuchej.

- wymienienia klasyfikacje według BIAP stopnia ubytku słuchu.

- zna zasady opracowywania-konstruowania programów indywidualnych w

celu prowadzenia terapii surdologopedycznej.

- zna charakterystykę zaburzeń słuchu i ich skutków w postaci trudności

szkolnych.


Efekty uczenia się - umiejętności:

EUS_U01; EUS_U02; EUS_U03

Student:

- potrafi podać definicje i omówić rolę słuchu fonematycznego.

- potrafi dokonać charakterystyki rodzajów uszkodzeń słuch i określić ich

przyczyny.

- potrafi wymienić rodzaje badań słuchu oraz chorób uszu.

- potrafi wymienić typy urządzeń wspomagających słyszenie.

- potrafi wymienić sposoby porozumiewania się osób z zaburzonym słuchem.

- potrafi omówić zasady i sposoby prowadzenia diagnozy surdologopedycznej.


Efekty uczenia się - kompetencje społeczne:

EUS_K01; EUS_K02

Student:

- jest zdolny do pomagania osobom z zaburzeniami słuchu.

- przyjmuje postawę diagnostyczno-terapeutyczną wobec osób z zaburzeniami

słuchu.

- docenia i akceptuje alternatywny sposób komunikowania osób

z zaburzeniami słuchu.


Metody dydaktyczne:

- zapoznanie z wieloma wartościowymi pomocami edukacyjno -

logopedycznymi.

- zaprezentowanie programów multimedialnych z zakresu logopedii.

- przedstawienie niektórych omawianych tematów w oparciu o filmy

z zakresu surdologopedii.


Zastosowane metody dydaktyczne:


- pokaz

- opis

- pogadanka

- wykład informacyjny

- wykład problemowy

- ćwiczenia

- prezentacja

- referat

- studium przypadku

- filmy


Metody dydaktyczne eksponujące:

- pokaz

Metody dydaktyczne podające:

- opis
- pogadanka
- wykład informacyjny (konwencjonalny)
- wykład problemowy

Metody dydaktyczne poszukujące:

- ćwiczeniowa
- referatu
- studium przypadku

Metody dydaktyczne w kształceniu online:

- metody służące prezentacji treści
- metody wymiany i dyskusji

Skrócony opis:

Rola funkcjonowania narządu słuchu a rozwoj mowy człowieka

w odniesieniu do osób niedosłyszących, niesłyszących, głuchych.

Zapoznanie teoretyczne i praktyczne z istotnym problemem funkcjonowania osoby z zaburzonym narządem słuchu w społeczeństwie.

Pełny opis:

Omawiane zagadnienia:

- budowa i funkcjonowanie narządu słuchu.

- podstawowe terminy i ich definicje.

- słyszenie i jego wpływ na mowę i język.

- podstawowe wiadomości z akustyki.

- rola słuchu fonematycznego (omawianie testów do badania słuchu).

- przyczyny, typy ubytku słuchu.

- klasyfikacja uszkodzeń słuchu według BIAP stopnia ubytku słuchu.

- charakterystyka wykonywanych badań słuchu.

- konsekwencje chorób uszu.

- zilustrowanie zastosowania odpowiednich urządzeń wspomagających

słyszenie.

- sposoby komunikacji, porozumiewania się osób z zaburzonym narządem

słuchu.

- zasady dokonywania diagnozy surdologopedycznej.

- zilustrowanie przykładowych wyników badań słuchu

(audiogramów i tympanogramów).

- sposoby, zasady prowadzenia rehabilitacji, edukacji i pomocy

osobom z uszkodzonym narządem słuchu.

- charakterystyka ubytku słuchu a trudności szkolne.

- stosowanie profilaktyki logopedycznej.

- zasady prowadzenia terapii surdologopedycznej z osobami z zaburzeniami

słuchu.

- zobrazowanie funkcjonowania osób z zaburzonym narządem słuchu

w społeczeństwie.

Literatura:

Literatura główna:

Ewa Muzyka-Furtak (2015): Surdologopedia. Teoria i praktyka. Lublin.

Grażyna Gunia (2006): Terapia logopedyczna dzieci z zaburzeniami słuchu

i mowy. Kraków.

Proponowana literatura:

- Buryn U., Hulboj T., Kowalska M., Podziemska T. (2001):

Mój uczeń nie słyszy: poradnik dla nauczycieli szkół ogólnodostępnych.

Warszawa.

- Gałkowski T., Jastrzębowska G. (red.). (2003): Logopedia - pytania

i odpowiedzi. Podręcznik akademicki, Tom I Interdyscyplinarne podstawy

logopedii. Opole.

- Gałkowski T., Jastrzębowska G. (red.). (2003): Logopedia - pytania

i odpowiedzi. Podręcznik akademicki,Tom II Zaburzenia komunikacji

językowej u dzieci i osób dorosłych. Opole.

- Góralówna M., Hołyńska B. (1993): Rehabilitacja małych dzieci

z wadą słuchu. Warszawa.

- Gunia G. (2006): Terapia logopedyczna dzieci z zaburzeniami słuchu

i mowy. Wybrane problemy teorii i praktyki surdologopedycznej. Kraków.

- Kobosko J. (1999): Moje dziecko nie słyszy. Materiały dla rodziców dzieci z

wada słuchu. Warszawa.

- Krakowiak K. (2006): Studia i szkice o wychowaniu dzieci

z uszkodzeniami słuchu. Lublin.

- Krakowiak K., Panasiuk M. (1992) Umiejętności komunikacyjne dziecka

uszkodzonym słuchem. Komunikacja językowa i jej zaburzenia. Lublin.

- Périer O. (1992): Dziecko z uszkodzonym narządem słuchu - aspekty

medyczne, wychowawcze, socjologiczne i psychologiczne. Warszawa.

- Rakowska A. (2000): Jak porozumiewają się dzieci niesłyszące

z osobami słyszącymi - analiza wybranych interakcji komunikacyjnych.

Kraków.

- Rocławki B. (1995): Słuch fonemowy i fonetyczny. Teoria i praktyka. Gdańsk.

- Szeląg E., Szymaszek A. (2006): Test do badania słuchu fonematycznego u

dzieci i dorosłych. Gdańsk.

- Skorek E. M. (2000): Z logopedią na ty. Podręczny słownik logopedyczny.

Kraków.

- Styczek I (1982): Badanie i kształtowanie słuchu fonematycznego.

Warszawa.

- Szczepankowski B. (1999): Niesłyszący, głusi, głuchoniemi - wyrównywanie

szans. Warszawa.

- Wyczesany J. (1992): Dziecko z wadą słuchu w szkole podstawowej. Kraków.

- Schmid-Giovannini S. (1995): Rady i wskazówki dla rodziców

i wychowawców dzieci z uszkodzonym słuchem. Warszawa

- Krakowiak K. (1988): Praktyczna metoda fonogestów.

Materiały pomocnicze dla logopedów, nauczycieli i rodziców dzieci

niesłyszących. Lublin.

- Korzon A. (1994): Wychowanie słuchowe dziecka z wadą słuchu. Katowice.

Metody i kryteria oceniania:

W zasadach oceniania studenta jest:

- obecność na wykładach i ćwiczeniach.

- aktywny w nich udział.

- przygotowanie prezentacji wybranego zagadnienia przewidzianego

do realizacji na ćwiczeniach.

- ustny egzamin przez udzielenie odpowiedzi na 3 pytania z omawianych

zagadnień (student otrzymuje zestaw pytań-zagadnień do samodzielnego

opracowania i opanowania treści przedmiotu).

- prowadzenie elementów ćwiczeń logopedycznych w czasie praktyk dla

studenta.

W zasadach oceniania studenta (zdalne nauczanie) jest:

- obecność na wykładach (spotkania na Teams).

- wykonywanie zadawanych prac do samodzielnego wykonania i ich wysyłanie

do sprawdzenia.

- pisemny egzamin - test z omawianych zagadnień.

Praktyki zawodowe:

Stosowanie ćwiczeń do omawianych treści w zakresie przewidzianych w programie praktyk dla studenta, wykonywanie samodzielnych zadań na określone tematy oraz nauka podstawowych znaków z systemu językowo -migowego (SJM) - do komunikacji z osobami z zaburzeniem słuchu.

Zajęcia w cyklu "Semestr letni 2021/22" (zakończony)

Okres: 2022-02-21 - 2022-09-30
Wybrany podział planu:
Przejdź do planu
Typ zajęć:
Konwersatorium, 20 godzin, 25 miejsc więcej informacji
Koordynatorzy: Joanna Kulwicka-Kamińska, Anna Pawluczuk
Prowadzący grup: Anna Pawluczuk
Lista studentów: (nie masz dostępu)
Zaliczenie: Przedmiot - Egzamin
Konwersatorium - Egzamin
Skrócony opis:

Rola funkcjonowania narządu słuchu a rozwoj mowy człowieka

w odniesieniu do osób niedosłyszących niesłyszących, głuchych.

Zapoznanie teoretyczne i praktyczne z istotnym problemem funkcjonowania osoby z zaburzonym narządem słuchu w społeczeństwie.

Pełny opis:

Omawiane zagadnienia:

- budowa i funkcjonowanie narządu słuchu.

- podstawowe terminy i ich definicje.

- słyszenie i jego wpływ na mowę i język.

- podstawowe wiadomości z akustyki.

- rola słuchu fonematycznego (omawianie testów do badania słuchu).

- przyczyny, typy ubytku słuchu.

- klasyfikacja uszkodzeń słuchu według BIAP stopnia ubytku słuchu.

- charakterystyka wykonywanych badań słuchu.

- konsekwencje chorób uszu.

- zilustrowanie zastosowania odpowiednich urządzeń wspomagających

słyszenie.

- sposoby komunikacji, porozumiewania się osób z zaburzonym narządem

słuchu.

- zasady dokonywania diagnozy surdologopedycznej.

- zilustrowanie przykładowych wyników badań słuchu

(audiogramów i tympanogramów).

- sposoby, zasady prowadzenia rehabilitacji, edukacji i pomocy osobom

z uszkodzonym narządem słuchu.

- charakterystyka ubytku słuchu a trudności szkolne.

- stosowanie profilaktyki logopedycznej.

- zasady prowadzenia terapii surdologopedycznej z osobami z zaburzeniami

słuchu.

- zobrazowanie funkcjonowania osób z zaburzonym narządem słuchu

w społeczeństwie.

Literatura:

Literatura główna:

Ewa Muzyka-Furtak (2015): Surdologopedia. Teoria i praktyka. Lublin.

Grażyna Gunia (2006): Terapia logopedyczna dzieci z zaburzeniami słuchu

i mowy. Kraków.

Proponowana literatura:

- Buryn U., Hulboj T., Kowalska M., Podziemska T. (2001):

Mój uczeń nie słyszy: poradnik dla nauczycieli szkół ogólnodostępnych.

Warszawa.

- Gałkowski T., Jastrzębowska G. (red.). (2003): Logopedia -

pytania i odpowiedzi. Podręcznik akademicki, Tom I Interdyscyplinarne

podstawy logopedii. Opole.

- Gałkowski T., Jastrzębowska G. (red.). (2003): Logopedia -

pytania i odpowiedzi. Podręcznik akademicki, Tom II Zaburzenia komunikacji

językowej u dzieci i osób dorosłych. Opole.

- Góralówna M., Hołyńska B. (1993): Rehabilitacja małych dzieci

z wadą słuchu. Warszawa.

- Kobosko J. (1999): Moje dziecko nie słyszy. Materiały dla rodziców dzieci z

wada słuchu. Warszawa.

- Krakowiak K. (2006): Studia i szkice o wychowaniu dzieci

z uszkodzeniami słuchu. Lublin.

- Krakowiak K., Panasiuk M. (1992) Umiejętności komunikacyjne dziecka

uszkodzonym słuchem. Komunikacja językowa i jej zaburzenia. Lublin.

- Périer O. (1992): Dziecko z uszkodzonym narządem słuchu - aspekty

medyczne, wychowawcze, socjologiczne i psychologiczne. Warszawa.

- Rakowska A. (2000): Jak porozumiewają się dzieci niesłyszące

z osobami słyszącymi - analiza wybranych interakcji komunikacyjnych.

Kraków.

- Rocławki B. (1995): Słuch fonemowy i fonetyczny. Teoria i praktyka. Gdańsk.

- Szeląg E., Szymaszek A. (2006): Test do badania słuchu fonematycznego u

dzieci i dorosłych. Gdańsk.

- Skorek E. M. (2000): Z logopedią na ty. Podręczny słownik logopedyczny.

Kraków.

- Styczek I (1982): Badanie i kształtowanie słuchu fonematycznego.

Warszawa.

- Szczepankowski B. (1999): Niesłyszący, głusi, głuchoniemi - wyrównywanie

szans. Warszawa.

- Wyczesany J. (1992): Dziecko z wadą słuchu w szkole podstawowej. Kraków.

- Schmid-Giovannini S. (1995): Rady i wskazówki dla rodziców

i wychowawców dzieci z uszkodzonym słuchem. Warszawa

- Krakowiak K. (1988): Praktyczna metoda fonogestów. Materiały pomocnicze

dla logopedów, nauczycieli i rodziców dzieci niesłyszących. Lublin.

- Korzon A. (1994): Wychowanie słuchowe dziecka z wadą słuchu. Katowice

Uwagi:

Wykorzystanie zdobytej wiedzy do praktycznego jej zastosowania

w celu poprawnego rozpoznania typu zaburzeń słuchu przy pomocy

odczytania audiogramów oraz innych wyników badań słuchu.

Umiejętność dokonania prawidłowej diagnozy surdologopedycznej

oraz dostosowania odpowiednich zasad, sposobów w prowadzeniu terapii surdologopedycznej.

Zajęcia w cyklu "Semestr letni 2023/24" (w trakcie)

Okres: 2024-02-20 - 2024-09-30
Wybrany podział planu:
Przejdź do planu
Typ zajęć:
Konwersatorium, 20 godzin, 25 miejsc więcej informacji
Koordynatorzy: Joanna Kulwicka-Kamińska, Anna Pawluczuk
Prowadzący grup: Anna Pawluczuk
Lista studentów: (nie masz dostępu)
Zaliczenie: Przedmiot - Egzamin
Konwersatorium - Egzamin
Skrócony opis:

Rola funkcjonowania narządu słuchu a rozwoj mowy człowieka

w odniesieniu do osób niedosłyszących niesłyszących, głuchych.

Zapoznanie teoretyczne i praktyczne z istotnym problemem funkcjonowania osoby z zaburzonym narządem słuchu w społeczeństwie.

Pełny opis:

Omawiane zagadnienia:

- budowa i funkcjonowanie narządu słuchu.

- podstawowe terminy i ich definicje.

- słyszenie i jego wpływ na mowę i język.

- podstawowe wiadomości z akustyki.

- rola słuchu fonematycznego (omawianie testów do badania słuchu).

- przyczyny, typy ubytku słuchu.

- klasyfikacja uszkodzeń słuchu według BIAP stopnia ubytku słuchu.

- charakterystyka wykonywanych badań słuchu.

- konsekwencje chorób uszu.

- zilustrowanie zastosowania odpowiednich urządzeń wspomagających

słyszenie.

- sposoby komunikacji, porozumiewania się osób z zaburzonym narządem

słuchu.

- zasady dokonywania diagnozy surdologopedycznej.

- zilustrowanie przykładowych wyników badań słuchu

(audiogramów i tympanogramów).

- sposoby, zasady prowadzenia rehabilitacji, edukacji i pomocy osobom

z uszkodzonym narządem słuchu.

- charakterystyka ubytku słuchu a trudności szkolne.

- stosowanie profilaktyki logopedycznej.

- zasady prowadzenia terapii surdologopedycznej z osobami z zaburzeniami

słuchu.

- zobrazowanie funkcjonowania osób z zaburzonym narządem słuchu

w społeczeństwie.

Literatura:

Literatura główna:

Ewa Muzyka-Furtak (2015): Surdologopedia. Teoria i praktyka. Lublin.

Grażyna Gunia (2006): Terapia logopedyczna dzieci z zaburzeniami słuchu

i mowy. Kraków.

Proponowana literatura:

- Buryn U., Hulboj T., Kowalska M., Podziemska T. (2001):

Mój uczeń nie słyszy: poradnik dla nauczycieli szkół ogólnodostępnych.

Warszawa.

- Gałkowski T., Jastrzębowska G. (red.). (2003): Logopedia -

pytania i odpowiedzi. Podręcznik akademicki, Tom I Interdyscyplinarne

podstawy logopedii. Opole.

- Gałkowski T., Jastrzębowska G. (red.). (2003): Logopedia -

pytania i odpowiedzi. Podręcznik akademicki, Tom II Zaburzenia komunikacji

językowej u dzieci i osób dorosłych. Opole.

- Góralówna M., Hołyńska B. (1993): Rehabilitacja małych dzieci

z wadą słuchu. Warszawa.

- Kobosko J. (1999): Moje dziecko nie słyszy. Materiały dla rodziców dzieci z

wada słuchu. Warszawa.

- Krakowiak K. (2006): Studia i szkice o wychowaniu dzieci

z uszkodzeniami słuchu. Lublin.

- Krakowiak K., Panasiuk M. (1992) Umiejętności komunikacyjne dziecka

uszkodzonym słuchem. Komunikacja językowa i jej zaburzenia. Lublin.

- Périer O. (1992): Dziecko z uszkodzonym narządem słuchu - aspekty

medyczne, wychowawcze, socjologiczne i psychologiczne. Warszawa.

- Rakowska A. (2000): Jak porozumiewają się dzieci niesłyszące

z osobami słyszącymi - analiza wybranych interakcji komunikacyjnych.

Kraków.

- Rocławki B. (1995): Słuch fonemowy i fonetyczny. Teoria i praktyka. Gdańsk.

- Szeląg E., Szymaszek A. (2006): Test do badania słuchu fonematycznego u

dzieci i dorosłych. Gdańsk.

- Skorek E. M. (2000): Z logopedią na ty. Podręczny słownik logopedyczny.

Kraków.

- Styczek I (1982): Badanie i kształtowanie słuchu fonematycznego.

Warszawa.

- Szczepankowski B. (1999): Niesłyszący, głusi, głuchoniemi - wyrównywanie

szans. Warszawa.

- Wyczesany J. (1992): Dziecko z wadą słuchu w szkole podstawowej. Kraków.

- Schmid-Giovannini S. (1995): Rady i wskazówki dla rodziców

i wychowawców dzieci z uszkodzonym słuchem. Warszawa

- Krakowiak K. (1988): Praktyczna metoda fonogestów. Materiały pomocnicze

dla logopedów, nauczycieli i rodziców dzieci niesłyszących. Lublin.

- Korzon A. (1994): Wychowanie słuchowe dziecka z wadą słuchu. Katowice

Uwagi:

Wykorzystanie zdobytej wiedzy do praktycznego jej zastosowania

w celu poprawnego rozpoznania typu zaburzeń słuchu przy pomocy

odczytania audiogramów oraz innych wyników badań słuchu.

Umiejętność dokonania prawidłowej diagnozy surdologopedycznej

oraz dostosowania odpowiednich zasad, sposobów w prowadzeniu terapii surdologopedycznej.

Opisy przedmiotów w USOS i USOSweb są chronione prawem autorskim.
Właścicielem praw autorskich jest Uniwersytet Mikołaja Kopernika w Toruniu.
ul. Jurija Gagarina 11, 87-100 Toruń tel: +48 56 611-40-10 https://usosweb.umk.pl/ kontakt deklaracja dostępności USOSweb 7.0.2.0-1 (2024-03-12)