Nowoczesne technologie w dydaktyce nauk filologicznych

Znajomość obsługi komputera oraz zaliczenie zajęć "Technologie informatyczne"

przedmiot pomocniczy

Student za zaliczenie przedmiotu uzyskuje 7 punktów ECTS w następującym układzie:

(1) Godziny realizowane w sali laboratoryjnej przy bezpośrednim udziale nauczyciela akademickiego - 30 godzin, za które student uzyskuje 3 punkty ECTS;

(2) Godziny realizowane poza pracownią (bez udziału nauczyciela akademickiego) w trakcie wykonywania zadań - 10 godzin (1 ECTS);

(3) Godziny konieczne do przygotowania się do zaliczenia praktycznego - 10 godzin (1 ECTS);

(4) Godziny konieczne do przygotowania projektu zaliczeniowego - 15 godzin (2 ECTS)

Student:

W1: charakteryzuje najczęściej stosowane elementy składowe kształcenia z wykorzystaniem nowoczesnych metod dydaktycznych;

W2: wyjaśnia podstawy metodyczne stosowania nowoczesnych metod edukacyjnych - K_W03.

Student:

U1: rozpoznaje sprzętowe elementy elektronicznego systemu kształcenia oraz potrafi z nich korzystać - K_U03;

U2: przygotowuje testy diagnostyczne z wykorzystaniem dostępnej platformy nauczania zdalnego;

U3: prowadzi wybrane zajęcia w asynchronicznym i synchronicznym systemie nauczania zdalnego - K_U03;

U4: potrafi przeprowadzić proces cyfryzacji dokumentów analogowych.

Student:

K1: kieruje grupą zajęciową z wykorzystaniem systemu zdalnego;

K2: ma świadomość konieczności ochrony własności intelektualnej w zakresie oprogramowania komputerowego - K_K02

Zajęcia mają zasadniczo charakter praktyczny, stąd nacisk jest położony za metody o takim charakterze. Realizowane jest to przez pracę własną - prowadzoną przy bezpośrednim udziale nauczyciela akademickiego - na podstawie zestawu ćwiczeń oraz pracę zespołową nad przykładowymi projektami.

- pokaz
- symulacyjna (gier symulacyjnych)

- wykład informacyjny (konwencjonalny)
- wykład konwersatoryjny

- ćwiczeniowa
- klasyczna metoda problemowa
- laboratoryjna
- obserwacji
- projektu

Przedmiot służący zapoznaniu studentów z nowoczesnymi technologiami wykorzystywanymi w edukacji. Zajęcia z założenia mają charakter praktyczny i służą wyrobieniu umiejętności obsługi zarówno sprzętu multimedialnego, jak i oprogramowania dydaktycznego. W ramach przedmiotu studenci poznają m.in. technologię tworzenia publikacji elektronicznych; procedur dygitalizacji i rozpoznawania tekstu czy zasady współpracy rozproszonej. Poruszane są również podstawowe problemy edukacji zdalnej oraz mobilnej.

Proponowane zajęcia zmierzają do wyrobienia umiejętności posługiwania się nowoczesnymi technologiami nauce i nauczaniu. Ich program został podzielony na kilka bloków problemowych. Przede wszystkim omawia się sprzętowy aspekt nowoczesnego kształcenia. W tym zakresie studenci nabywają umiejętność obsługi rzutników multimedialnych czy tablic interaktywnych. Drugi blok zagadnień wiąże się z problemami oprogramowania wykorzystywanego w edukacji. Pokazuje się tu m.in. sposoby digitalizacji publikacji czy wykorzystywania zbiorów cyfrowych. Omawia się również oprogramowanie przydatne w dydaktyce akademickiej. Kolejny blok zagadnień wiąże się z pracą zdalną. W tym wypadku opisowi podlegają współczesne platformy edukacyjne, w ramach których istnieje również możliwość testowania oraz ankietowania uczestników zajęć. Ostatni blok problemowy zmierza do wyrobienia umiejętności organizowania procesu dydaktycznego w sposób zdalny. Porusza się wobec tego kwestie prezentacji materiałów, przygotowania audiowizualnych przekazów oraz prowadzenia zajęć w zdalnym systemie synchronicznym. W sposób szczególny poruszane są następujące problemy:

(1) cyfrowe materiały dydaktyczne (książki elektroniczne, słowniki, prezentacje w technologii flash itp.);

(2) sprzętowy obraz nowoczesnego kształcenia (komputery, rzutniki multimedialne, tablice interaktywne itp.);

(3) mobilność współczesnej edukacji (smartfony, tablety, netbooki);

(4) nauczanie rozproszone (współpraca online, współużytkowanie dokumentów);

(5) nauczanie asynchroniczne (platformy e-learningowe, wyszukiwanie i wymiana informacji);

(6) nauczanie synchroniczne (wideokonferencje, chaty);

(7) monitoring dydaktyczny (systemy testowania i ankietowania).

Bednarek J., Multimedia w kształceniu, Warszawa 2006.

Duch W., Fascynujący świat komputerów, Poznań 1997.

Duch W., Fascynujący świat programów komputerowych, Poznań 1997.

Edukacja informacyjna: nowoczesne technologie informacyjne w procesie kształcenia i wychowania, pod red. K. Wenty, E. Perzyckiej, Szczecin 2004.

Gajda J., Juszczyk S., Siemieniecki B., Wenta K., Edukacja medialna, Toruń 2004.

Internet i techniki multimedialne w edukacji, Warszawa 2004.

Jędryczkowski J., Osmańska-Furmanek W., Podstawy multimedialnych technologii informacyjnych, Zielona Góra 1999.

Mikulski K., Nowoczesne technologie edukacji – kilka zagadnień, Bydgoszcz 2011.

Monet D., Multimedia, Katowice 1999.

Nauka, technika, edukacja a nowoczesne technologie informatyczne, pod red. A. Jastriebowa i M. Raczyńskiej, Radom 2011.

Nowoczesne technologie w dydaktyce, pod red. Grzegorza Słonia, Kielce 2011.

Siemieniecki B., Komputer w edukacji. Podstawowe problemy technologii informacyjnej, Toruń 2002.

Proponowane zajęcia podlegają ocenie ciągłej, a dodatkowo odbędzie się sprawdzian teoretyczno-praktyczny, w trakcie którego określa się poziom opanowania zasad wykorzystywania nowoczesnych metod dydaktycznych oraz umiejętność organizacji procesu kształcenia za pośrednictwem nowoczesnych technologii nauczania. W sposób szczególny ocenie będą podlegać:

(1) Sprawdzian teoretyczno-praktyczny - W1, W2, U1, U4;

(2) Projekt wykonywany zdalnie - U2, U3, K2;

(3) Aktywny udział w zajeciach - K1.

Brak.