Zjawiska kultury popularnej i masowej

Brak.

Student w trakcie realizacji przedmiotu uzyskuje 6 punktów ECTS w następującym układzie:

1) uczestnictwo w zajęciach - 60 godzin (30 w każdym z dwóch semestrów) (2,4 ECTS);

2) bezpośredni kontakt z prowadzącym w ramach konsultacji (osobiście lub za pomocą platformy MOODLE) - 10 godzin (5 w każdym z dwóch semestrów) (0,4 ECTS);

3) samodzielne przygotowanie się do poszczególnych zajęć, opracowanie prac domowych oraz powtórzenie materiału przed egzaminem - 80 godzin (30 w pierwszym i 50 w drugim) (3,2 ECTS).

ŁĄCZNIE 150 godzin = 3 + 3 ECTS

Po zakończeniu kursu student:

1. W1: ma podstawową, zorientowana praktycznie wiedzę związaną z historią kultury i literatury, językoznawstwem i nowymi mediami, a także ze specjalizacjami, które realizuje – K_W01

2. W2: ma wiedzę na temat różnych teorii dotyczących kultury popularnej oraz potrafi samodzielnie ocenić ich przydatność w praktyce – K_W04,

Po zakończeniu kursu student:

1. U1: umie korzystać z różnego typu źródeł (w wersji tradycyjnej oraz elektronicznej) w celu wyszukiwania, selekcjonowania i użytkowania informacji – K_U01.

2. U2: potrafi samodzielnie planować i realizować typowe projekty związane z wybraną sferą działalności kulturalnej, medialnej, promocyjno-reklamowej – K_U03.

Po zakończeniu kursu student:

1. K1: ma świadomość odpowiedzialności za zachowanie dziedzictwa kulturowego regionu, kraju, Europy – K_K05.

- pokaz

- pogadanka
- wykład problemowy

- ćwiczeniowa
- projektu

Tematem zajęć będzie prezentacja fenomenu kultury popularnej/masowej oraz jej związków z życiem codziennym (kategoria czasu wolnego) w kontekście zjawisk nowoczesności, kapitalizmu, globalizacji, amerykanizacji, konsumeryzmu i przemysłu kulturowego. Prezentacji podlegać więc będą, obok refleksji teoretycznej dotyczącej kultury współczesnej, wybrane zjawiska popkultury: literatura, muzyka rozrywkowa, komiks, film, reklama, wybrane zasoby Internetu, prasa kolorowa, gra RPG i gra komputerowa. Celem zajęć jest zapoznanie studentów z różnymi metodami badawczymi wybranych zjawisk kultury masowej ze szczególnym uwzględnieniem ich relacji do tradycji kultury polskiej i europejskiej. Słuchacze doskonalą warsztat analityczny, systematyzują wiedzę na temat kultury popularnej, budują swój warsztat krytyczny.

W ramach zajęć „Zjawiska kultury popularnej i masowej” student zdobywa wiedzę na temat istoty kultury popularnej/masowej w odniesieniu do przemian kulturowych i cywilizacyjnych. Poznaje jej zasadnicze cechy, wyróżniające kulturę popularną/masową spośród zjawisk zaliczanych do kultury elitarnej i folkloru. W ramach przedmiotu rozpatrywane będą różne propozycje rozumienia i oceniania kultury popularnej w perspektywie diachronicznej i synchronicznej (m. in. T. Adorno, W. Benjamina, R. Barthes'a, M. Horkheimera, R. Hoggarta). Rozważana będzie przydatność rozróżnienia terminologicznego „kultura popularna” – „kultura masowa”. Problematyka oceny i wartościowania kultury popularnej stanowi istotny element dyskusji wokół jej znaczenia i funkcji. Kultura popularna nie jest zjawiskiem jednorodnym i spójnym, w różnym stopniu wpływa na kulturę wysokoartystyczną: muzykę, literaturę, film, sztuki wizualne. Kultura popularna obecnie podlega skomplikowaniu i wchodzi w interakcję z kulturą elitarną na różnych poziomach, poczynając od tematu, kończąc na strukturze. Przedmiotem refleksji na zajęciach „Zjawiska kultury popularnej i masowej” będą kwestie teoretyczne oraz obszary z zakresu literatury, muzyki, komiksu, gry RPR i komputerowej oraz przekazów monomedialnych i multimedialnych funkcjonujących w Internecie (portale społecznościowe, hipertekst, portale rozrywkowe i informacyjne).

Magdalena Adamus, „Młodzi dorośli trzęsą rynkiem wydawniczym. Przyglądamy się literaturze young adult” https://krytykapolityczna.pl/kultura/czytaj-dalej/magdalena-adamus-mlodzi-dorosli-young-adult-literatura-rynek-wydawniczy/

T. W. Adorno, "Przemysł kulturalny : wybrane eseje o kulturze masowej", Warszawa 2021 (fragmenty).

R. Barthes, „Mitologie”, przeł. A. Dziadek, Warszawa 2008 (fragmenty).

Eco U., "Superman w literaturze masowej. Powieść popularna między retoryką a ideologią", przeł. J. Ugniewska, Warszawa 1996; rozdz. "Struktury narracyjne u Fleminga".

A. Fulińska, „Dlaczego literatura popularna jest popularna?”, „Teksty Drugie” 2003, nr 4.

R. Hoggart, „Spojrzenie na kulturę robotniczą w Anglii”, przeł. A. Ambros, Warszawa 1976 (fragmenty).

T. Sz. Markiewka, "Amerykańskie seriale uczą o interesach klasowych", http://magazynkontakt.pl/amerykanskie-seriale-ucza-o-interesach-klasowych.html

M. P. Markowski, „Badania kulturowe”, w: A. Burzyńska, M. P. Markowski, „Teorie literatury XX wieku. Podręcznik”, Kraków 2006.

M. Rydlewski, „Scenariusze kultury upokarzania. Studium z antropologii mediów”, Wrocław 2019 (fragmenty).

„Seriale tworzą nowe wspólnoty”. Henry Jenkins w rozmowie z Szymonem Grelą, [w:] Seriale. Przewodnik „Krytyki Politycznej”, Warszawa 2011.

„Słownik literatury popularnej”, red. T. Żabski, Wrocław 1994 [hasła: powieść

kryminalna, powieść fantastycznonaukowa].

A. Urbańczyk, "Utopia jest sprzedawana oddzielnie. Polityczność science fiction w recepcji fanowskiej (na przykładzie "Star Treka"), Kraków 2021 (fragmenty).

M. Wróblewski, „Hegemonia i władza. Filozofia polityczna Antonia Gramsciego i jej współczesne kontynuacje”, Toruń 2016 (fragmenty).

Zaliczenie zajęć odbędzie się na podstawie:

1. Aktywności oraz efektów wykonywanych zadań.

2. Eseju końcowego.

Esej końcowy powinien mieć formę dłuższej wypowiedzi dotyczącej zagadnienia związanego z tematyką zajęć, powinien więc dotyczyć opisu wybranego zjawiska z kultury popularnej lub masowej. Objętość: maksimum 5 - 7 stron znormalizowanego maszynopisu

czcionka 12 cm,

odstępy 1,5 cm

nie zmieniamy marginesów

na stronie tytułowej: imię nazwisko i tytuł eseju.

Termin oddania pracy zostanie ustalony na zajęciach.

Brak.