Podstawy public relations

Brak.

Student/ka w trakcie realizacji przedmiotu uzyskuje 3 punkty ECTS w następującym układzie:

1) uczestnictwo w zajęciach – 30 godzin (1,2 ECTS);

2) bezpośredni kontakt z prowadzącym w ramach konsultacji (0,2 ECTS);

3) samodzielne przygotowanie się do poszczególnych zajęć, powtórzenie materiału przed zaliczeniem końcowym – 40 godzin (1,6 ECTS).

K_W08, K_U02, K_U06, K_U10, K_K04

Student/ka po zakończeniu zajęć:

1. ma wiedzę na temat komunikowania społecznego.

Studentk/ka po zakończeniu zajęć:

1. zna techniki kształtowania wizerunku firmy.

2. omawia zadania i formy prowadzenia działalności public relations;

3. potrafi zorganizować pracę w dziale PR, dbać o sprawną komunikację wewnętrzną w instytucji;

4. umie opracować podstawowe dokumenty niezbędne do strategicznego zarządzania organizacją jak misja firmy.

5. rozumie różnice między PR a propagandą, reklamą i autopromocją

6. rozumie znaczenie i funkcje pełnione przez specjalistów public relations.

- opis,

- pogadanka,

- wykład konwersatoryjny,

- giełda pomysłów,

- studium przypadku

- opis
- pogadanka
- wykład konwersatoryjny

- giełda pomysłów
- studium przypadku

Celem zajęć jest zapoznanie studentów z podstawowymi zagadnieniami z zakresu public relations w taki sposób, aby ujęcie teoretyczne zostało wzbogacone przez podejście praktyczne.

Celem zajęć jest zapoznanie studentów z podstawowymi obszarami z zakresu public relations. Zajęcia dzielą się na dwa bloki prowadzone przez dwóch wykładowców: pierwszy blok to blok teoretyczny, drugi - praktyczny.

W pierwszej części omówione zostaną podstawe pojęcia tworzące dyscyplinę (PR, otoczenie, reklama); ogólne zagadnienia niezbędne do zrozumienia problemów public relations (np. obrazy – przekonania – stereotypy w kontekście pojęcia komunikacji społecznej); dylematy rebrandingu; marketing i PR narracyjny; zarządzanie sytuacją kryzysową.

W drugiej części zajęć poruszone zostaną zagadnienia: miejsca public relations w strategii i w strukturze organizacyjnej; związków z pokrewnymi dyscyplinami (marketing, sponsoring); rozpoznawanie i badania otoczenia, identyfikacja interesariuszy; mierzenie skuteczności public relations; wykorzystanie mediów własnych, masowych, w tym internetu, mediów pozyskanych, opłaconych, a także główne działy PR: relacje z mediami, komunikacja wewnętrzna, dialog z klientami, partnerami, relacje z inwestorami i społecznością finansową, kontakty z decydentami, politykami, urzędnikami różnych szczebli, liderami opinii, aktywistami, prowadzone przy pomocy zróżnicowanych metod, od bezpośrednich spotkań do użycia internetu, mediów społecznościowych i nowych mediów w public relations. Tematem zajęć staną się także podstawowe techniki i narzędzia public relations, zarówno tradycyjne, stosowane od początków tej dyscypliny (materiały dla mediów, ulotki, broszury, publikacje, wydarzenia, przemówienia, komunikaty etc.), jak i najnowsze rozwiązania z obszaru nowych mediów (serwisy internetowe, blogi, internetowe biura prasowe, serwisy typu Facebook, Twitter, Instagram, YouTube etc.).

1. Anna Adamus Muszyńska, Public relations komunikowaniem w społecznej przestrzeni, w: Public relations w przestrzeni publicznej, red. A. Adamus Muszyńska, Katowice 2018.

2. S. Black, Public relations, przeł. I. Chlewińska, Kraków 2003

3. Cyberpunk 2077 w kryzysie, https://www.youtube.com/watch?v=FXFWkKfNFTk

4. Czy nowe logo UMK to szarganie uniwersyteckiej tradycji, czy odważny krok w stronę nowoczesności?, https://nowosci.com.pl/czy-nowe-logo-umk-to-szarganie-uniwersyteckiej-tradycji-czy-odwazny-krok-w-strone-nowoczesnosci/ar/10848364

5. E. Hope, Nowe media w działaniach public relations uczelni, [w:] Public relations w komunikowaniu społecznym i marketingu, wyb. i red. J. Olędzki, Warszawa 2010.

6. Kontrowersje wokół logo UMK, https://brandingmonitor.pl/kontrowersje-wokol-logo-umk/

7. T. Sz. Markiewka, Bitwa o logo, https://tekstywdzialaniu.wordpress.com/2015/04/02/bitwa-o-logo/

8. E. Mistewicz, Marketing narracyjny. Jak budować historie, które sprzedają, Gliwice 2011.

9. Jerzy Olędzki, Public relations w komunikacji społecznej, w: Public relations. Znaczenie społeczne i kierunki rozwoju, red. J. Olędzki, D. Tworzydło, Warszawa 2006.

10. Aneta Panasiuk, Kryzysy wizerunkowe polskich marek w dobie mediów społecznościowych, „Akademia Zarządzania” – 2(2)/2018

11. Fraser P. Seitel, Public relations w praktyce, Warszawa 2003

12. S. Ślusarczyk, R. Ślusarczyk, J. Ślusarczyk, Znaczenie komunikowania perswazyjnego w polityce, [w:] Public relations. Doświadczenia, badania, wątpliwości, red. K. Stasiuk-Krajewska, D. Tworzydło, Z. Chmielewski, Rzeszów 2011.

13. P. Tkaczyk, Narratologia, Warszawa 2017.

1. Obecność i aktywność na zajęciach.

2. test końcowy (po pierwszej części zajęć).

3. Praca pisemna (przygotowanie planu działań i proponowanych rozwiązań w zakresie wybranego problemu (po drugiej części zajęć).

Brak