Trudności komunikacyjne w praktyce

W bieżącym roku akademickim problematyka zajęć obejmuje następujące zagadnienia:

Na zajęciach studenci zapoznają się ze sposobami komunikacji interpersonalnej między osobami z dysfunkcjami słuchu a słyszącymi i osobami z dysfunkcjami wzroku a widzącymi w celu świadomego wyboru drogi komunikacji.

W tym cyklu dydaktycznym zajęcia mogą odbywać się zdalnie - synchronicznie na platformie Microsoft Teams i asynchronicznie na platformie Moodle (adres wyżej).

W ramach zajęć w bieżącym roku akademickim podejmowane są następujące szczegółowe zagadnienia:

1. Istota i rodzaje dysfunkcji zdrowotnych; klasyfikacja osób z dysfunkcją wzroku i słuchu ze względu na stopień uszkodzenia narządów wzroku i słuchu;

2. Znaczenie pedagogiki specjalnej dla uczenia się i prawidłowego funkcjonowania osób z dysfunkcjami wzroku i słuchu;

3. Wpływ obniżonej sprawności sensorycznej na sprawność komunikacyjną; komunikacja językowa i niejęzykowa (wspomagająca i alternatywna);

4. Dwa aspekty skutecznego porozumienia się z osobami z dysfunkcjami wzroku i słuchu – rozumienie oraz bycie rozumianym;

5. Wybrane systemy komunikacji alternatywnej: Pictogram Communication Symbols (PCS), system gestów Makaton, system alternatywnej komunikacji Blissa (Blissymbolics), system fonogestów, PIC ‐ Symbole (Pictogram Ideogram Communication), system obrazkowy ALADIN (komputerowy słownik komunikacyjny), język migowy, system Braille'a.

6. Inicjatywy kulturalne i społeczne promujące włączanie osób niepełnosprawnych do społeczeństwa.

Zajęcia w tym cyklu będą odbywać się stacjonarnie, w razie potrzeby - zdalnie (synchronicznie na platformie Microsoft Teams i asynchronicznie na platformie Moodle).

Błeszyński J. (red.), Alternatywne i wspomagające metody komunikacji, Kraków 2008.

Hendzel J. K., Słownik polskiego języka migowego, Warszawa 1995.

Kurcz I., Pamięć, uczenie się, język, Warszawa 1995.

Maciejska-Roczan K., Osoby słyszące i my, „Świat Ciszy”, 1999, nr 4.

Sękowska Z., Wprowadzenie do pedagogiki specjalnej, Warszawa 1998.

Słownik symboli Blissa, Centrum Rozwoju Komunikacji. Ośrodek Szkoleniowy BLISS (niedatowany) , Warszawa.

Szczepankowski B., Wyrównywanie szans osób niesłyszących: optymalizacja komunikacji językowej, Siedlce 1998.

Szczepankowski B., Komunikowanie się z osobami z uszkodzonym słuchem, Warszawa – Katowice 2000.

Von Tetzchner, S., Martinsen H., Wprowadzenie do wspomagających i alternatywnych sposobów porozumiewania się, Stowarzyszenie Mówić bez słów, Warszawa 2002.

Zabłocki J., Psychologiczne i społeczne aspekty funkcjonowania osób niepełnosprawnych, Warszawa, 1992.

Zaorska M., Komunikacja alternatywna i głuchoniewidomych, Toruń 2005.

brak

W bieżącym roku akademickim problematyka zajęć obejmuje następujące zagadnienia:

Na zajęciach studenci zapoznają się ze sposobami komunikacji interpersonalnej między osobami z dysfunkcjami słuchu a słyszącymi i osobami z dysfunkcjami wzroku a widzącymi w celu świadomego wyboru drogi komunikacji.

W tym cyklu dydaktycznym zajęcia mogą odbywać się zdalnie - synchronicznie na platformie Microsoft Teams i asynchronicznie na platformie Moodle (adres wyżej).

W ramach zajęć w bieżącym roku akademickim podejmowane są następujące szczegółowe zagadnienia:

1. Istota i rodzaje dysfunkcji zdrowotnych; klasyfikacja osób z dysfunkcją wzroku i słuchu ze względu na stopień uszkodzenia narządów wzroku i słuchu;

2. Znaczenie pedagogiki specjalnej dla uczenia się i prawidłowego funkcjonowania osób z dysfunkcjami wzroku i słuchu;

3. Wpływ obniżonej sprawności sensorycznej na sprawność komunikacyjną; komunikacja językowa i niejęzykowa (wspomagająca i alternatywna);

4. Dwa aspekty skutecznego porozumienia się z osobami z dysfunkcjami wzroku i słuchu – rozumienie oraz bycie rozumianym;

5. Wybrane systemy komunikacji alternatywnej: Pictogram Communication Symbols (PCS), system gestów Makaton, system alternatywnej komunikacji Blissa (Blissymbolics), system fonogestów, PIC ‐ Symbole (Pictogram Ideogram Communication), system obrazkowy ALADIN (komputerowy słownik komunikacyjny), język migowy, system Braille'a.

6. Inicjatywy kulturalne i społeczne promujące włączanie osób niepełnosprawnych do społeczeństwa.

Zajęcia w tym cyklu będą odbywać się stacjonarnie, w razie potrzeby - zdalnie (synchronicznie na platformie Microsoft Teams i asynchronicznie na platformie Moodle).

Błeszyński J. (red.), Alternatywne i wspomagające metody komunikacji, Kraków 2008.

Hendzel J. K., Słownik polskiego języka migowego, Warszawa 1995.

Kurcz I., Pamięć, uczenie się, język, Warszawa 1995.

Maciejska-Roczan K., Osoby słyszące i my, „Świat Ciszy”, 1999, nr 4.

Sękowska Z., Wprowadzenie do pedagogiki specjalnej, Warszawa 1998.

Słownik symboli Blissa, Centrum Rozwoju Komunikacji. Ośrodek Szkoleniowy BLISS (niedatowany) , Warszawa.

Szczepankowski B., Wyrównywanie szans osób niesłyszących: optymalizacja komunikacji językowej, Siedlce 1998.

Szczepankowski B., Komunikowanie się z osobami z uszkodzonym słuchem, Warszawa – Katowice 2000.

Von Tetzchner, S., Martinsen H., Wprowadzenie do wspomagających i alternatywnych sposobów porozumiewania się, Stowarzyszenie Mówić bez słów, Warszawa 2002.

Zabłocki J., Psychologiczne i społeczne aspekty funkcjonowania osób niepełnosprawnych, Warszawa, 1992.

Zaorska M., Komunikacja alternatywna i głuchoniewidomych, Toruń 2005.

brak

W bieżącym roku akademickim problematyka zajęć obejmuje następujące zagadnienia:

Na zajęciach studenci zapoznają się ze sposobami komunikacji interpersonalnej między osobami z dysfunkcjami słuchu a słyszącymi i osobami z dysfunkcjami wzroku a widzącymi w celu świadomego wyboru drogi komunikacji.

W tym cyklu dydaktycznym zajęcia mogą odbywać się zdalnie - synchronicznie na platformie Microsoft Teams i asynchronicznie na platformie Moodle (adres wyżej).

W ramach zajęć w bieżącym roku akademickim podejmowane są następujące szczegółowe zagadnienia:

1. Istota i rodzaje dysfunkcji zdrowotnych; klasyfikacja osób z dysfunkcją wzroku i słuchu ze względu na stopień uszkodzenia narządów wzroku i słuchu;

2. Znaczenie pedagogiki specjalnej dla uczenia się i prawidłowego funkcjonowania osób z dysfunkcjami wzroku i słuchu;

3. Wpływ obniżonej sprawności sensorycznej na sprawność komunikacyjną; komunikacja językowa i niejęzykowa (wspomagająca i alternatywna);

4. Dwa aspekty skutecznego porozumienia się z osobami z dysfunkcjami wzroku i słuchu – rozumienie oraz bycie rozumianym;

5. Wybrane systemy komunikacji alternatywnej: Pictogram Communication Symbols (PCS), system gestów Makaton, system alternatywnej komunikacji Blissa (Blissymbolics), system fonogestów, PIC ‐ Symbole (Pictogram Ideogram Communication), system obrazkowy ALADIN (komputerowy słownik komunikacyjny), język migowy, system Braille'a.

6. Inicjatywy kulturalne i społeczne promujące włączanie osób niepełnosprawnych do społeczeństwa.

Zajęcia w tym cyklu będą odbywać się stacjonarnie, w razie potrzeby - zdalnie (synchronicznie na platformie Microsoft Teams i asynchronicznie na platformie Moodle).

Błeszyński J. (red.), Alternatywne i wspomagające metody komunikacji, Kraków 2008.

Hendzel J. K., Słownik polskiego języka migowego, Warszawa 1995.

Kurcz I., Pamięć, uczenie się, język, Warszawa 1995.

Maciejska-Roczan K., Osoby słyszące i my, „Świat Ciszy”, 1999, nr 4.

Sękowska Z., Wprowadzenie do pedagogiki specjalnej, Warszawa 1998.

Słownik symboli Blissa, Centrum Rozwoju Komunikacji. Ośrodek Szkoleniowy BLISS (niedatowany) , Warszawa.

Szczepankowski B., Wyrównywanie szans osób niesłyszących: optymalizacja komunikacji językowej, Siedlce 1998.

Szczepankowski B., Komunikowanie się z osobami z uszkodzonym słuchem, Warszawa – Katowice 2000.

Von Tetzchner, S., Martinsen H., Wprowadzenie do wspomagających i alternatywnych sposobów porozumiewania się, Stowarzyszenie Mówić bez słów, Warszawa 2002.

Zabłocki J., Psychologiczne i społeczne aspekty funkcjonowania osób niepełnosprawnych, Warszawa, 1992.

Zaorska M., Komunikacja alternatywna i głuchoniewidomych, Toruń 2005.

brak