Nauki pomocnicze historii literatury

brak

przedmiot obligatoryjny

Student/ka za zaliczenie przedmiotu uzyskuje 3 punkty ECTS, odpowiadające nakładowi ok. 75 godzin pracy, z tego:

1,5 pkt ECTS za udział w zajęciach (30 godz. pracy) i za konsultacje z osobą prowadzącą;

1,5 pkt ECTS za pracę własną: wykonanie prac domowych, przygotowanie się do zajęć, przygotowanie pracy zaliczeniowej lub przygotowanie się do sprawdzianu i/lub ustnego zaliczenia materiału.

W1: Student/ka ma podstawową wiedzę o miejscu filologii polskiej w systemie nauk oraz o jej związkach z innymi dyscyplinami humanistycznymi, w szczególności pod względem roli warsztatu bibliograficznego (K_W02).

W2: Student/ka zna podstawowe pojęcia z zakresu ochrony własności intelektualnej i prawa autorskiego (K_W23).

U1: Student/ka umie korzystać z bibliografii, słowników, encyklopedii, kalendariów (także w wersji elektronicznej), z zasobów bibliotecznych (tradycyjnych oraz sieciowych), przeprowadzać kwerendę bibliograficzną (także w wykorzystaniem Internetu) (K_U13).

U2: Student/ka umie starannie cytować źródła, właściwie sporządzać przypisy (K_U15).

U3: Student/ka potrafi wykorzystywać narzędzia elektroniczne przydatne w warsztacie polonistycznym (edytory tekstu, e-booki) (K_U16).

K1: Student/ka wykazuje odpowiedzialność, przygotowując się do swojej pracy, projektuje i wykonuje działania w sposób sumienny i rzetelny (K_K03).

K2: Student/ka wykazuje zrozumienie dla konieczności kierowania się zasadami profesjonalnymi i normami etycznymi w podejmowanej działalności (w tym w badaniach naukowych) (K_K0)

K3: Student/ka jest świadom/a złożonej natury filologii polskiej oraz jej relacji z innymi dyscyplinami i dziedzinami wiedzy (K_K12)

- pokaz

- pogadanka
- wykład konwersatoryjny
- wykład problemowy

- ćwiczeniowa
- klasyczna metoda problemowa
- projektu
- referatu
- stolików eksperckich
- studium przypadku

Celem przedmiotu jest zapoznanie studentów z podstawowymi metodami zdobywania i wykorzystania informacji potrzebnych w pracy polonisty (studenta i badacza literatury). Przedmiot ułatwia efektywne studiowanie pozostałych przedmiotów historycznoliterackich, teoretycznoliterackich i kulturoznawczych. W szczególności przygotowuje do pisania prac semestralnych i dyplomowych. W tym zakresie przedmiot jest użyteczny nie tylko dla studentów filologii polskiej, ale także innych kierunków humanistycznych.

Konwersatorium ma za zadanie:

- przekazanie wiedzy o różnych typach bibliografii i innych źródeł przydatnych w pracy z tekstem literackim (słowniki, encyklopedie, leksykony, kalendaria i in.) oraz o zasadach korzystania z nich, zapoznanie studentów z najważniejszymi bibliografiami (drukowanymi i elektronicznymi), zasobami bibliotek (tradycyjnych i cyfrowych);

- zademonstrowanie metod i wyćwiczenie technik poszukiwania informacji bibliograficznych (tj. kwerendy bibliograficznej), biograficznych i in.;

- wyćwiczenie umiejętności sporządzania opisu bibliograficznego różnego typu wydawnictw, redagowania przypisów i zestawiania bibliografii;

- przekazanie wiedzy o zasadach cytowania i innych formach wykorzystania cudzej własności intelektualnej; wyrobienie odpowiednich postaw etycznych w tym zakresie (m.in. dotyczących unikania plagiatu);

- zapoznanie studentów z podstawowymi zasadami redagowania prac semestralnych / dyplomowych i tekstów naukowych.

Osiągnięcie efektów kształcenia zakładanych dla przedmiotu wymaga nakładu ok. 75 godzin pracy studenta.

T. Winek, Nauki pomocnicze literaturoznawstwa, Warszawa, Wyd. Uniwersytetu Kardynała Stefana Wyszyńskiego, 2007 (wymagana znajomość fragmentów).

J. Czachowska, R. Loth, Bibliografia i biblioteka w pracy polonisty, Wrocław, Zakład Narodowy im. Ossolińskich – Wydawnictwo, 1977 (zalecane we fragmentach).

B. Dorosz, Prace dokumentacyjne w badaniach literackich – dziś i jutro. I. Bibliografie, [w:] Wiedza o literaturze i edukacja. Księga referatów Zjazdu Polonistów, pod red. T. Michałowskiej, Z. Golińskiego, Z. Jarosińskiego, Warszawa, Instytut Badań Literackich, 1995 (zalecane).

H. Markiewicz, O cytatach i przypisach, Kraków 2004 (zalecane we fragmentach).

J. Starnawski, Warsztat bibliograficzny historyka literatury polskiej. (Na tle dyscyplin pokrewnych), wyd. 3 zmienione, Warszawa, Państwowe Wydawnictwo Naukowe, 1982 (zalecane we fragmentach).

Końcowa ocena z konwersatorium uwzględnia:

1. Ocenę ciągłą pracy studenta/ki w czasie zajęć (odpowiedzi na zajęciach, głosów w dyskusji). Weryfikacji podlegają: zrozumienie problematyki wprowadzanej na zajęciach, znajomość literatury przedmiotu, stopień opanowania umiejętności ćwiczonych na zajęciach i poziom odpowiednich kompetencji społecznych - W1, W2, U1, U2, U3, K1, K2, K3.

2. Ocenę zadań domowych (w tym przygotowania do zajęć) zarówno pod względem przyswojenia niezbędnej wiedzy, sprawności i poprawności wykonania zadań praktycznych, jak też sumienności i staranności wykonania - W1, W2, U1, U2, U3, K1, K2, K3.

3. Zależnie od decyzji prowadzącego (prowadzący może wybrać wszystkie opcje):

a) ocenę z testu sprawdzającego wiedzę, umiejętności i inne kompetencje,

b) ocenę ustnego zaliczenia materiału przez studenta/kę (w tym wykazania się odpowiednimi umiejętnościami i kompetencjami społecznymi),

c) ocenę z końcowej pracy pisemnej (zaliczeniowej), sprawdzającej umiejętność praktycznego wykorzystania kompetencji uzyskanych podczas zajęć (może nią być np. zestawienie bibliografii osobowej wybranego autora).

- W1, W2, U1, U2, U3, K1, K2, K3.

brak