Językoznawstwo porównawcze

wiedza z zakresu językoznawstwa ogólnego

Konwersatorium - 3 pkt. ECTS, łącznie ok 75 godz.

Godziny kontaktowe: obecność na zajęciach 30 godz. + konsultacje: 5 godz.

Praca własna studenta: (zdobywanie informacji we własnym zakresie na podstawie zadanych lektur): 10 godz.

Przygotowanie pracy pisemnej, która stanowią podstawę zaliczenia końcowego zajęć: 30 godz.

Po zakończeniu kursu student:

K_W01 wie, jakie są metody zestawiania języków

K_W02 ma uporządkowaną, zaawansowaną wiedzę z zakresu aparatu pojęciowo-terminologicznego, teorii i metodologii językoznawstwa porównawczego, typologicznego, kontrastywnego i konfrontatywnego

K_W03 wie jak definiować i opisywać problemy poruszane na zajęciach, posługując się specjalistyczną terminologią

K_W06 zna główne tendencje rozwojowe filologii

K_W07 ma pogłębioną, uporządkowaną wiedzę z zakresu terminologii i metodologii badań (językoznawczych i literaturoznawczych) w dziedzinie filologii

K_W08 ma uporządkowaną, zawansowaną wiedzę teoretyczną o wybranych problemach z zakresu językoznawstwa lub literaturoznawstwa

ogólną teoretyczną wiedzę lingwistyczną

Po zakończeniu kursu student:

K_U01 potrafi wyszukiwać, analizować i twórczo interpretować oraz użytkować zgodnie z wybraną metodologią badawczą informacje z różnych źródeł

K_U02 potrafi dobierać i stosować odpowiednie metody badawcze i narzędzia do rozwiązywania typowych problemów badawczych

K_U05 potrafi korzystać z zaawansowanych technik informacyjno-komunikacyjnych w trakcie badań i prezentowania ich wyników

K_U06 potrafi wykorzystywać posiadaną wiedzę do formułowania i testowania hipotez związanych z prostymi problemami właściwymi dla filologii bałkańskiej

K_U08 potrafi prowadzić debatę

K_U12 potrafi odpowiednio określić priorytety służące realizacji określonego przez siebie lub innych zadania

K_U13 umie samodzielnie zdobywać wiedzę i rozwijać swoje umiejętności badawcze

Po zakończeniu kursu student:

K_K01 ma umiejętność dokonywania krytycznej oceny posiadanej wiedzy oraz treści udostępnianych z różnych źródeł

Zajęcia mają charakter wykładu informacyjnego (tj. konwencjonalnego) z elementami wykładu konwersatoryjnego i problemowego.

Realizując treści programowe przewidziane dla przedmiotu stosuje się również metodę opisu, a spośród metod poszukujących –klasyczną metodę problemową, metodę projektu, referatu, metodę seminaryjną oraz studium przypadku

- opis
- wykład informacyjny (konwencjonalny)
- wykład konwersatoryjny
- wykład problemowy

- klasyczna metoda problemowa

Kurs zapewnia studentom zdobycie wiedzy na temat podstawowych metod porównywania języków ze szczególnym uwzględnieniem konfrontacji językowej, jej istoty, celów, metodologii.

Konwersatorium ma za zadanie zapewnienia studentom zdobycia wiedzy na temat podstawowych metod porównywania języków ze szczególnym uwzględnieniem konfrontacji językowej, jej istoty, celów, metodologii.

Poszczególne zajęcia poświęcone są następującym tematom:

I. Gramatyka porównawcza, typologiczna, konfrontatywna, kontrastywna - różnice podstawowych założeń, celów opisu i metod analizy i interpretacji.

II. Podstawowe założenia gramatyki konfrontatywnej.

1. Punkt wyjścia analizy i opisu; niezaleźność opisu formy i treści; opis taksonomiczny czy opis funkcjonalny.

2. Język przedmiotowy, metajęzyk, język-pośrednik.

3. Problem uniwersaliów w językach naturalnych.

4. Wymagania wobec języka-pośrednika: dobór jednostek semantycznych; określanie obiektów opisu w językach przedmiotowych; procedury badawcze.

5. Teorie lingwistyczne nadające się na podstawę do zbudowania języka-pośrednika.

6. Przegląd pewnych propozycji budowy języka-pośrednika.

7. Modele z tzw. bezpośrednim podejściem do semantyki.

8. Semantyczne kategorie zdaniowe.

9. Wykładniki językowe kategorii semantycznych: leksykalne, morfologiczne, składniowe. Operacjonalne kroki analizy semantycznej form języków przedmiotowych.

Encyklopedia językoznawstwa ogólnego, red. K. Polański, Wrocław 1993.

Barwise J., J. Perry, Situations and Attitudes; tłum. na jęz. ros. Ситуации и установки [w:] Философия, логика, язык, Москва 1981.(dostępne u prowadzącego)

Gramatyka konfrontatywna bułgarsko-polska, t. IV-IX, SOW, Warszawa.

Gramatyka konfrontatywna języka polskiego i rosyjskiego. Materiały Konferencji Naukowej, Łódź 1976.

Gramatyka konfrontatywna języków słowiańskich, Acta Universitatis Lodziensis, Folia Lingvistica, t. 25, Łódź 1991.

Gramatyka współczesnego języka polskiego, t. I i II, PWN, 1984, 1998.

Studia gramatyczne bułgarsko-polskie, t. I-VIII, SOW, Warszawa.

А. В. Бондарко, Грамматическая категория и контекст, Ленинград 1971.(dostępne u prowadzącego)

Przedmiot kończy się zaliczeniem na ocenę. Podstawą do uzyskania oceny pozytywnej będzie przygotowanie pracy pisemnej sprawdzającej wiedzę i umiejętności zastosowania w sondażowym badaniu konkretnych zjawisk.

Waga prac pisemnych w ocenie końcowej: 60% (lista tematów prac pisemnych jest przygotowana i archiwizowana przez egzaminatora). Pozostałą część stanowi uczestnictwo w zajęciach.

Nieobecności powyżej dwóch zajęć wymagają zaliczenia stosownego materiału przed przystąpieniem przygotowania prac pisemnych, po uzgodnieniu z prowadzącym przedmiot w trakcie konsultacji. Nieobecność na poziomie 50% zajęć uniemożliwia ich zaliczenie.

Element zaliczenia – udział w całości oceny:

Uczestnictwo i aktywność na zajęciach 40%

Praca zaliczeniowa z części A:

Tekst i przekład, nt. kryteriów tekstowości w przekładzie: 30%

syntetyczny przegląd prac na tytułowy temat 6%

definicja analizowanego zjawiska 6%

analizowane zjawisko jako problem 8%

ilustracja tezy przekładem fragmentu tekstu 10%

Praca zaliczeniowa z części B:

Konfrontacja języków i jej zastosowanie w przekładzie, nt. wykładników kategorii zdaniowych w wybranym języku bałkańskim i w języku polskim: 30%

definicja kategorii semantycznej 8%

wykładniki kategorii w porównywanych językach 8%

wnioski z konfrontacji języków 7%

struktura pracy zgodna z zadaniem 7%

Wymagany próg na oceny:

• Celujący 6,0 odpowiada uzyskaniu co najmniej 95% prawidło-wych rozwiązań i wykazaniem się ponad obowiązującym poziomem wiedzy i umiejętności

• Bardzo dobry 5,0 odpowiada ≥ 90 a <95% prawidłowych rozwiązań

• Dobry plus 4,5 odpowiada ≥ 85 a < 90% prawidłowych rozwiązań

• Dobry 4,0 odpowiada ≥ 80 a < 85% prawidłowych rozwiązań

• Dostateczny plus 3,5 odpowiada ≥ 70 a <80% prawidłowych rozwiązań

• Dostateczny 3,0 odpowiada ≥ 60 a <70% prawidłowych rozwiązań

• Niedostateczny 2,0 odpowiada < 60% prawidłowych rozwiązań

Sposoby weryfikacji umiejętności uczenia się studentów:

- końcowa praca zaliczeniowa (K_W01, K_W02, K_W03, K_W06, K_W07, K_W08, K_U01, K_U02, K_U05, K_U06, K_U12, K_U13, K_K01),

- bieżąca ocena znajomości literatury przedmiotu (K_W01, K_W02, K_W03, K_W06, K_W07, K_W08, K_U01, K_U02, K_U05, K_U06, K_U08, K_U12, K_U13, K_K01),

- uczestnictwo i aktywność na zajęciach (K_K01).

Brak.