Seminarium magisterskie

Nd.

przedmiot obligatoryjny

I semestr:

Łącznie 10 punktów ECTS = ok. 250 godz.

Godziny kontaktowe: obecność na zajęciach 30 godz. + konsultacje: 20 godz.

Praca własna studenta: przygotowanie do aktywnego uczestnictwa w zajęciach (lektury, zdobywanie informacji we własnym zakresie na podstawie lektur dodatkowych i Internetu), a przede wszystkim przygotowywanie rozprawy magisterskiej (praca koncepcyjna, kwerenda literaturowa, zbieranie materiałów, badania, pisanie pracy – poszczególne etapy): 200 godz.

W przypadku seminarium magisterskiego z zakresu bałkanistyki, student osiąga poszczególne efekty w różnym stopniu, w zależności od specyfiki przedmiotowej seminarium, tematu pracy magisterskiej, itd.

Student ma podstawową wiedzę o wybranych zagadnieniach historycznych, społecznych, religijnych, filozoficznych i politycznych warunkujących rozwój bałkańskiego obszaru kulturowego (K_W08), a zatem ma podstawową wiedzę o szeroko pojętej kulturze bałkańskiego obszaru językowego (np., media, teatr, film) (K_W09).

Student umie samodzielnie zdobywać wiedzę i rozwijać swoje umiejętności badawcze (K_U08), w szczególności zaś potrafi wyszukiwać, analizować, oceniać, selekcjonować i użytkować informacje przy użyciu różnych źródeł i sposobów (K_U01). Niemniej jednak pracuje cały czas pod opieką promotora pracy magisterskiej, zatem potrafi pracować wedle celów i wskazówek formułowanych przez opiekuna naukowego (K_U07).

Student potrafi czytać ze zrozumieniem teksty z języków bałkańskiego obszaru kulturowego, stosownie do znajomości danych języków bałkańskich (K_U02), a także potrafi porozumiewać się przy użyciu różnych kanałów i technik komunikacyjnych na tematy z zakresu studiowanej dyscypliny w języku rodzimym i obcym – stosownie do znajomości danych języków (K_U05). Ponadto student posiada umiejętność tworzenia prac pisemnych w języku polskim i/lub w językach bałkańskiego obszaru kulturowego (stosownie do ich znajomości) z wykorzystaniem podstawowych ujęć teoretycznych i rożnych źródeł (K_U14).

Student potrafi posługiwać się podstawowymi ujęciami teoretycznymi, paradygmatami właściwymi dla filologii, w zależności od wybranego seminarium o nastawieniu bardziej językoznawczo-translatorycznym, bądź literaturoznawczo-kulturoznawczym (K_U06). Zwłaszcza w tym drugim wypadku, student umie rozpoznać rodzaj literacki i gatunkową konwencję poznawanych utworów (K_U10), umie dokonać analizy i interpretacji poznawanych utworów z użyciem podstawowej terminologii i właściwych metod (K_U11), a także potrafi rozpoznać różne typy pozaliterackich wytworów kultury (K_U13).

Student ma świadomość poziomu swojej wiedzy i umiejętności, rozumie potrzebę ciągłego dokształcania się i rozwoju (K_K01), zaś postęp możliwy jest do oceny w trakcie trwania seminarium w przeciągu czterech semestrów. Student potrafi odpowiednio określić priorytety służące realizacji określonego przez siebie lub innych – zwłaszcza przez promotora, lecz również innych uczestników seminarium – zadania (K_K03). Ponadto student uczestniczy w działaniach na rzecz popularyzacji dziedzictwa kulturowego kraju bałkańskiego obszaru językowego (K_K06), zaś dzięki kompetencjom językowym jest przygotowany do sprawnego poruszania się w bałkańskim obszarze kulturowym (K_K08).

- seminaryjna

Celem zajęć przewidzianych na cztery semestry jest napisanie przez studenta pracy magisterskiej.

Celem zajęć jest napisanie przez studenta pracy magisterskiej. Nauka dotyczy m.in. wyboru zakresu pracy i tematu szczegółowego, poszukiwania materiałów potrzebnych do pracy, przeprowadzania kwerendy bibliotecznej i – jeśli wymaga tego opracowanie tematu pracy – archiwalnej, a także umiejętność szukania materiałów w Internecie. Kolejnym krokiem jest ich opracowanie, wybranie ostatecznego tematu, przygotowanie konspektu i sporządzenie bibliografii, napisanie kolejnych rozdziałów pracy zgodnie z wymogami formalnymi dotyczącymi tego rodzaju prac.

Proponowane pozycje są dostępne w bibliotekach UMK, Internecie, zaś w niektórych wypadkach – u prowadzącego zajęcia.

Dobór literatury przedmiotu zależnie od konkretnego tematu. Temat pracy musi być zatwierdzony przez promotora.

Boć J., Jak pisać pracę magisterską, Kolonia-Wrocław 1998.

Gambarelli G., Łucki Z., Jak przygotować pracę dyplomową lub doktorską, Kraków 1996.

Gierz W., Jak pisać pracę licencjacką? Poradnik metodyczny, Gdańsk 1998.

Lindsay D., Dobre rady dla piszących teksty naukowe, Wrocław 1995.

Maćkiewicz J., Jak pisać teksty naukowe, Gdańsk 1996.

Majchrzak J., Mendel T., Metodyka pisania prac magisterskich i dyplomowych, Poznań 1995.

Stachowiak Z., Metodyka i metodologia pisania prac kwalifikacyjnych, Warszawa 2001.

Święcicki M. Jak studiować? Jak pisać pracę magisterską?, PWE, Warszawa 1986.

Urban S., Ładoński W., Jak napisać dobrą pracę magisterską, Wrocław 2001.

Węglińska M., Jak pisać pracę magisterską, Kraków 1997.

Woźniak K., O pisaniu pracy magisterskiej na studiach humanistycznych. Przewodnik praktyczny, Warszawa-Łódź 1998.

Wójcik K., Piszę pracę magisterską. Poradnik dla studentów kierunków ekonomicznych, Warszawa 1995.

Zaczyński W., Poradnik autora prac seminaryjnych, dyplomowych i magisterskich, Warszawa 1995.

Zenderowski R., Praca magisterska. Jak pisać i obronić. Wskazówki metodologiczne, Warszawa 2004.

[lub:]

Zenderowski R., Technika pisania prac magisterskich, Warszawa 2005.

Zainteresowanym można polecić także literaturę z zakresu logiki i metodologii nauk społecznych:

Ajdukiewicz K., Logika pragmatyczna, Warszawa 1975.

Ajdukiewicz K., Trzy pojęcia definicji, Warszawa 1965.

Babbie E., Badania społeczne w praktyce, Warszawa 2003.

Bremer J.W., Wprowadzenie do logiki, Kraków 2006.

Chodkowski T., Nieznański E., Świętorzecka K., Wójtowicz A., Elementy logiki prawniczej. Definicje, podział i typy argumentacji, Warszawa-Poznań 2006.

Funke G., Hermeneutyka i język, Poznań 1994.

Hajduk Z., Ogólna metodologia nauk, Lublin 2001.

Hołówka T., Kultura logiczna w przykładach, Warszawa 2005.

Jonkisz A., Logika ogólna, Bielsko-Biała 2003.

Karpiński J., Wprowadzenie do metodologii nauk społecznych, Warszawa 2006.

Kotarbiński T., Elementy teorii poznania, logiki formalnej i metodologii nauk, Warszawa 1990.

Kraszewski Z., Logika. Nauka rozumowania, Warszawa 1975.

Kwiatkowski T., Logika ogólna, Lublin 1995.

Kwiatkowski T., Wykłady i szkice z logiki ogólnej, Lublin 2002.

Łubnicki N., Nauka poprawnego myślenia, Warszawa 1963.

Modzelewski E., Wykłady z podstaw logiki, Warszawa 2007.

Nieznański E., Logika. Podstawy – język – uzasadnianie, Warszawa 2000.

Nieznański E., Logika: podstawy, język, uzasadnianie, Warszawa 2006.

Omyła M., Zarys logiki, Warszawa 1995.

Pasenkiewicz K., Logika ogólna, Warszawa 1968.

Pawłowski T., Tworzenie pojęć i definiowanie w naukach humanistycznych, Warszawa 1986.

Pieter J., Ogólna metodologia pracy naukowej, PWN, Warszawa.

Przybyłowski J., Logika z ogólną metodologią nauk. Podręcznik dla humanistów, Gdańsk 2003.

Snihur S., Elementarne zagadnienie logiki, Warszawa 2001.

Stanosz B., Wprowadzenie do logiki formalnej. Podręcznik dla humanistów, Warszawa 2005.

Trzęsicki K., Logika dla humanistów, Warszawa 1994.

Widła T., Zienkiewicz D., Logika, Warszawa 2005.

Ziembiński Z., Logika praktyczna, Warszawa 2006.

WARUNKI ZALICZENIA SEMINARIUM

Zaliczenie z oceną po każdym semestrze. Zindywidualizowane – na podstawie postępów w pracy dyplomowej na kolejnych etapach jej przygotowania, w zależności od specyfiki pracy, rodzaju seminarium i według uznania prowadzącego seminarium. Warunkiem zaliczenia kolejnych semestrów zalecane jest: zaakceptowany przez promotora temat, konspekt pracy wraz z bibliografią (semestr 1), zaakceptowany przez promotora kolejny rozdział pracy (semestr 2 i 3), ukończenie pracy magisterskiej dającej podstawy do dopuszczenia studenta do egzaminu magisterskiego (semestr 4). Ostateczna kwestia zaliczenia każdego semestru zależy od promotora, związana jest z sytuacją określonego studenta (np. kwestia stypendiów, wyjazdów, itp.), specyfiką subdyscypliny czy tematu, koniecznością przeprowadzenia określonych badań, itd.

Efekty z zakresu wiedzy będą sprawdzane przez weryfikację przygotowanych wymaganych elementów i kolejnych części pracy. Pod uwagę będą brane tutaj i oceniane umiejętności studentów z zakresu wskazanego w efektach kształcenia, w tym przede wszystkim dotyczące umiejętności i kompetencji społecznych. Te będą poddawane ciągłej ocenie w trakcie trwania zajęć.

Ocena końcowa za uczestnictwo w seminarium wystawiana jest na podstawie zaangażowania i systematyczności w pisaniu pracy dyplomowej i nie jest równoznaczna z oceną samej pracy.

PRACA MAGISTERSKA

Praca powinna zostać napisana w tym języku, którego kultury temat dotyczy, bądź w języku polskim, w tym wypadku jednak musi zawierać obszerne streszczenie w danym języku kierunkowym. Decyzja należy do opiekuna pracy.

Student nie może podjąć w pracy magisterskiej tego samego tematu co w pracy licencjackiej. W uzasadnionych wypadkach możliwe jest jednak kontynuowanie badań rozpoczętych w ramach pracy licencjackiej, jednak pod innym kątem. Decyzję podejmuje opiekun pracy.

W przypadku rozbieżności w ocenie pracy dyplomowej o pół stopnia wpisywana jest wyższa ocena. Jeśli oceny różnią się bardziej, należy wyciągnąć średnią ocen.

EGZAMIN MAGISTERSKI

Egzamin magisterski odbywa się przed komisją powołaną przez Dziekana. W skład komisji wchodzą trzy osoby: opiekun, recenzent oraz przewodniczący. Komisji przewodniczy Dziekan lub Prodziekan, albo powołany przez Dziekana nauczyciel akademicki posiadający co najmniej stopień doktora. W wypadku promotora i recenzenta w stopniu doktora przewodniczącym komisji musi być samodzielny pracownik naukowy posiadający co najmniej stopień doktora habilitowanego.

Egzamin magisterski jest egzaminem ustnym, a jego zakres określa temat pracy: magistrant powinien orientować się w problematyce teoretycznej związanej z tematem pracy, znać szerszy kontekst zagadnienia, którego praca dotyczy. Na egzaminie magisterskim opiekun zadaje dwa pytania, recenzent zaś jedno.

Ocena z egzaminu dyplomowego to średnia ocen wszystkich odpowiedzi.

Sposoby weryfikacji wiedzy studenta: ocena przygotowanych referatów, wystąpień, prezentacji poszczególnych części i ocena całości pracy i wykorzystania posiadanej wiedzy w zakresie wskazanym powyżej.

Sposoby weryfikacji umiejętności studenta: ocena przygotowanych referatów, wystąpień, prezentacji poszczególnych części i ocena całości pracy i wykorzystania posiadanych umiejętności wskazanych powyżej.

Sposoby weryfikacji kompetencji społecznych studenta: ocena aktywności studenta podczas seminarium, w tym m.in. dyskusji podczas zajęć seminaryjnych. Ponadto ocenie poddane te spośród kompetencji, które odpowiedzialne są za terminowość oddawania fragmentów pracy i całości, ale również samodzielność w podjętej pracy zmierzającej do opracowania tematu.

Nd.