Teoria przekładu
Informacje ogólne
Kod przedmiotu: | 2511-s2BAL1Z-TP |
Kod Erasmus / ISCED: |
(brak danych)
/
(0231) Języki obce
|
Nazwa przedmiotu: | Teoria przekładu |
Jednostka: | Wydział Humanistyczny |
Grupy: | |
Punkty ECTS i inne: |
2.00 (zmienne w czasie)
|
Język prowadzenia: | polski |
Wymagania wstępne: | brak |
Rodzaj przedmiotu: | przedmiot fakultatywny |
Całkowity nakład pracy studenta: | Wykład - 2 punkty ECTS = ok. 50 godz. Godziny kontaktowe: 30 godz. + konsultacje: 2 godz. = ok. 32 godz. Praca własna studenta: przygotowanie do zajęć (przygotowanie do wykładu, czytanie zadanej literatury, przygotowanie do zaliczenia egzaminu pisemnego: ok. 18 godz. |
Efekty uczenia się - wiedza: | Student: K_W07 ma pogłębioną, uporządkowaną wiedzę z zakresu terminologii i metodologii badań (językoznawczych i literaturoznawczych) w dziedzinie filologii K_W08 ma uporządkowaną, zawansowaną wiedzę teoretyczną o wybranych problemach z zakresu językoznawstwa lub literaturoznawstwa K_W10 zna w pogłębionym stopniu specyfikę terminologiczną, metodologiczną i zawodową związaną w wybraną specjalnością |
Efekty uczenia się - umiejętności: | Student: K_U02 potrafi dobierać i stosować odpowiednie metody badawcze i narzędzia do rozwiązywania typowych problemów badawczych K_U06 potrafi wykorzystywać posiadaną wiedzę do formułowania i testowania hipotez związanych z prostymi problemami właściwymi dla filologii bałkańskiej K_U13 umie samodzielnie zdobywać wiedzę i rozwijać swoje umiejętności badawcze |
Efekty uczenia się - kompetencje społeczne: | Student: K_K01 ma umiejętność dokonywania krytycznej oceny posiadanej wiedzy oraz treści udostępnianych z różnych źródeł K_K05 docenia dorobek danego zawodu i poczuwa się do odpowiedzialności za niego K_K06 identyfikuje i rozstrzyga dylematy prawne i etyczne związane z wykonywaniem zawodu |
Metody dydaktyczne: | Zajęcia mają charakter wykładu informacyjnego (tj. konwencjonalnego) z elementami wykładu konwersatoryjnego i problemowego. |
Skrócony opis: |
Celem kształcenia w ramach przedmiotu Teoria przekładu jest zapoznanie studentów z podstawowymi pojęciami z dziedziny przekładoznawstwa, przedmiotem translatoryki oraz przedstawienie typologii tłumaczeń i podstawowych rodzajów tłumaczenia. |
Pełny opis: |
W ramach wykładu prezentowana jest historia przekładoznawstwa, teorie translatoryczne. Studenci poznają podstawowe pojęcia z zakresu translatoryki i poszczególne zagadnienia z tej dziedziny, takie jak: etapy pracy tłumacza, błędy w tłumaczeniu, zagadnienie nieprzekładalności, ekwiwalencji przekładowej, specyfika przekładu w ramach języków bliskopokrewnych. W trakcie wykładu omawiana jest typologia tłumaczeń, studenci zapoznają się ze specyfiką tłumaczenia pisemnego (przekład tekstów naukowych i naukowo-technicznych, przekład tekstów prawnych i prawniczych, przekład literacki) i ustnego (przekład konferencyjny i środowiskowy) oraz specyfiką przekładu na potrzeby kinematografii. |
Literatura: |
Literatura podstawowa: Hejwowski K., Kognitywno-komunikacyjna teoria przekładu, Warszawa 2006. Kielar B.Z., Tłumaczenie i koncepcje translatoryczne, Wrocław 1998. Kielar B.Z., Zarys translatoryki, Warszawa 2003. Mała encyklopedia przekładoznawstwa, red. U. Dąmbska-Prokop, Częstochowa 2000. Pieńkos J., Podstawy przekładoznawstwa. Od teorii do praktyki, Kraków 2003. Pisarska A., Tomaszkiewicz T., Współczesne tendencje przekładoznawcze, Poznań 1996. Tomaszkiewicz T., Przekład audiowizualny, Warszawa 2007. Tryuk M., Przekład ustny środowiskowy, Warszawa 2006. Tryuk M., Przekład ustny konferencyjny, Warszawa 2007. Literatura uzupełniająca: Dedecius K., Notatnik tłumacza, Kraków 1974. Dzierżanowska H., Przekład tekstów nieliterackich, Warszawa 1988. Grosbart Z., Teoretyczne problemy przekładu literackiego w ramach języków bliskopokrewnych, Łódź 1984. Legeżyńska A., Tłumacz i jego kompetencje autorskie, Warszawa 1999. Lipiński K., Mity przekładoznawstwa, Kraków 2004. Pieńkos J., Przekład i tłumacz we współczesnym świecie, Warszawa 1993. Sadkowski W., Odpowiednie dać słowu słowo. Zarys dziejów przekładu w Polsce, Warszawa 2002. Tabakowska E., Tłumacząc się z tłumaczenia, Kraków 2009. Tomaszkiewicz T., Terminologia tłumaczenia, Poznań 2004. Voellnagel A.V., Jak nie tłumaczyć tekstów technicznych, Warszawa 1980. SERIA: Między oryginałem a przekładem. SERIA: Przekład artystyczny, Katowice. SERIA: Przekładając nieprzekładalne, Gdańsk. |
Metody i kryteria oceniania: |
Przedmiot kończy się egzaminem w formie pisemnej. Sposoby weryfikacji umiejętności uczenia się studentów (na podstawie egzaminu): K_W07, K_W08, K_W10, K_U02, K_U06, K_U13, K_K01. Wymagane progi zaliczeniowe: na ocenę dostateczną – 60%, na ocenę dostateczną plus – 70%, na ocenę dobrą – 75%, na ocenę dobrą plus – 85%, na ocenę bardzo dobrą – 90%. |
Praktyki zawodowe: |
nie dotyczy |
Zajęcia w cyklu "Semestr zimowy 2021/22" (zakończony)
Okres: | 2021-10-01 - 2022-02-20 |
Przejdź do planu
PN WT WYK
ŚR CZ PT |
Typ zajęć: |
Wykład, 30 godzin
|
|
Koordynatorzy: | Anna Cychnerska, Viara Maldjieva | |
Prowadzący grup: | Viara Maldjieva | |
Lista studentów: | (nie masz dostępu) | |
Zaliczenie: |
Przedmiot -
Egzamin
Wykład - Egzamin |
|
Skrócony opis: |
identyczny jak w części A |
|
Pełny opis: |
identyczny jak w części A |
|
Literatura: |
identyczna jak w części A |
|
Uwagi: |
Alternatywna forma realizacji procesu dydaktycznego, do zastosowania w przypadku konieczności przejścia na system zdalny - synchronicznie za pomocą komunikatora MT. |
Właścicielem praw autorskich jest Uniwersytet Mikołaja Kopernika w Toruniu.