Historia dramatu i teatru
Informacje ogólne
| Kod przedmiotu: | 2555-s1KUL2Z-HDiT |
| Kod Erasmus / ISCED: |
(brak danych)
/
(0215) Muzyka i sztuki sceniczne
|
| Nazwa przedmiotu: | Historia dramatu i teatru |
| Jednostka: | Wydział Humanistyczny |
| Grupy: | |
| Punkty ECTS i inne: |
(brak)
|
| Język prowadzenia: | polski |
| Całkowity nakład pracy studenta: | 50 godzin, w tym 35 godziny kontaktowe, 15 praca własna studenta |
| Efekty uczenia się - wiedza: | Student orientuje się w najważniejszych zjawiskach z historii dramatu i teatru XX w., rozpoznaje najważniejszych twórców dramatu i artystów teatru w Polsce i w Europie oraz ich dzieła, orientuje się w architekturze, repertuarze środków wyrazu, konwencjach gry aktorskiej, zna najważniejsze dzieła dramatyczne z poszczególnych epok (K_W09) |
| Efekty uczenia się - umiejętności: | Student umie wskazać najważniejsze dzieła dramatyczne z poszczególnych epok omawianych na wykładzie, a także rozpoznać podstawowe formy i konwencje teatralne (K_U12) |
| Efekty uczenia się - kompetencje społeczne: | Student zdaje sobie sprawę, że historia dramatu i teatru obejmuje niezwykle bogate i zróżnicowane zjawiska, warte rozpoznania na własną rękę (K_K01) Student ma świadomość odpowiedzialności za zachowanie dziedzictwa literacko-teatralnego Polski i Europy (K_K05) Student ma świadomość rangi i znaczenia teatru i widowisk w kulturze polskiej i światowej (K_K14) |
| Metody dydaktyczne: | Wykład z prezentacją multimedialną (slajdy, fragmenty spektakli i filmów dokumentalnych, użyteczne strony internetowe) Analiza przedstawienia teatralnego Analiza tekstów naukowych Dyskusja |
| Metody dydaktyczne eksponujące: | - pokaz |
| Metody dydaktyczne podające: | - wykład informacyjny (konwencjonalny) |
| Skrócony opis: |
Trzecie ogniwo cyklu zajęć z historii dramatu i teatru. Zajęcia poświęcone dramatowi i teatrowi od Wielkiej Reformy, przez Drugą Reformę Teatru i przełom performatywny w sztuce XX wieku, aż po teatr postdramatyczny początków wieku XXI. Przeznaczony dla studentów kulturoznawstwa oraz filologii polskiej (specjalizacja teatrologiczna), a także dla zainteresowanych studentów filologii klasycznej i neofilologii, którzy chcieliby się zapoznać z podstawowymi informacjami z zakresu historii dramatu i teatru współczesnego (od drugiej połowy XIX do początku XXI w.) |
| Pełny opis: |
Najważniejsze zagadnienia: 1. Narodziny nowoczesnego teatru (Meiningeńczycy, teatr naturalistyczny i symbolistyczny, A. Appia, E. G. Craig, K. Stanisławski, S. Wyspiański). 2. Teatr tzw. Drugiej Reformy (P. Brook, T. Kantor, J. Grotowski i inni). 3. Teatr postdramatyczny. 4. Najważniejsze zjawiska polskiego teatru po roku 1989 (teatr K. Lupy, G. Jarzyny, K. Warlikowskiego, J. Klaty etc.) |
| Literatura: |
1. K. Braun, Wielka Reforma Teatru w Europie. Ludzie – idee – zdarzenia, Warszawa 1984. 2. P. Szondi, Teoria nowoczesnego dramatu. 1880-1950, Warszawa 1976. 3. J. L. Styan, Współczesny dramat w teorii i scenicznej praktyce, Wrocław 1995. 4. H. T. Lehmann, Teatr postdramatyczny, Kraków 2004. 5. Phillip B. Zarilli, B. McConachie, G. J. Williams, C. F. Sorgenfrei, Theatre Histories. An Introduction, New York 2006. 6. E. Fischer-Lichte, Kurze Geschichte des deutschen Theaters, Tübingen-Basel 1999. 7. D. Kosiński, Teatra polskie. Historie, Warszawa 2010. |
| Metody i kryteria oceniania: |
1. Obecność na zajęciach. 2. Egzamin z wiedzy o teatrze (obejmujący materiał z wykładów z historii dramatu i teatru oraz konwersatorium Teatr XX i XXI wieku) |
| Praktyki zawodowe: |
nie dotyczy |
Właścicielem praw autorskich jest Uniwersytet Mikołaja Kopernika w Toruniu.
