Filozofia z elementami etyki

Oferowany przedmiot ma charakter prerekwizytu, w związku z czym nie określa się żadnych wymagań wstępnych dla jego uczestniczek i uczestników.

Wykłady odbywają się w formie STACJONARNEJ.

przedmiot obowiązkowy

Bilans nakładu pracy uczestnika wykładu z filozofii samotności przedstawia się następująco:

1. Godziny realizowane z udziałem nauczycieli:

- godziny kontaktowe przewidziane w planie studiów dla danego przedmiotu – 15

- godziny konsultacji indywidualnych uczestnika kursu – 10

2. Czas poświęcony na pracę indywidualną uczestnika kursu potrzebny do pomyślnego zaliczenia przedmiotu – 15

3. Czas wymagany do przygotowania się do uczestnictwa w procesie oceniania – 15

3. Czas wymagany do odbycia obowiązkowej (-ych) praktyki (praktyk) – nie jest wymagane dla tego przedmiotu

Główna metoda: to metoda wykładowa-podająca, uzupełniona o elementy metody konwersatoryjnej-uczestniczącej. Ponadto podczas zajęć wykorzystywane będą metody towarzyszące, takie jak:

- metoda tekstu źródłowego

- metoda analityczno-syntetyzująca

- metoda porównawcza

- metoda case studies

- metoda prezentacji multimedialnej

- wykład informacyjny (konwencjonalny)
- wykład konwersatoryjny
- wykład problemowy

- giełda pomysłów
- klasyczna metoda problemowa
- studium przypadku

Celem wykładu jest zapoznanie studenta z problematyką filozofii ze szczególnym zwróceniem uwagi na antropologię, filozofię społeczną oraz etykę, tak aby analizując otaczającą go rzeczywistość, w której podejmie pracę, miał świadomość złożoności problemów występujących w rzeczywistości społecznej oraz moralnego wymiaru podejmowanej w niej aktywności.

Wykład ma na celu przygotowanie studenta do analizy problemów antropologicznych, społecznych i etycznych, pojawiających się w kontekście relacji międzyludzkich i działalności społecznej. Przedmiotem refleksji będą takie kategorie, jak: człowiek, osoba, wolność, podmiotowość, wykluczenie, prawda, odpowiedzialność, relacja, wspólnota, społeczność, dialog, etyka, bioetyka, ekoetyka, moralność, prawa człowieka, hedonizm, utylitaryzm, normy, wartości, sumienie, cnota moralna, sprawiedliwość, przebaczenie.

Literatura podstawowa:

1. Alichniewicz A., Eutanazja a etyczne podstawy medycyny stanów terminalnych, w: M. Gałuszka, K. Szewczyk (red.), Narodziny i śmierć. Bioetyka kulturowa wobec stanów granicznych życia ludzkiego, Warszawa, Łódź 2002, s. 155-192;

2. Chudy W., Człowiek niepełnosprawny w świetle filozofii, Ethos 3-4 (2007), s. 67-80;

3. Chyrowicz B., „Moralni święci”. Czy istnieje obowiązek spełniania czynów supererogacyjnych?, w: B. Chyrowicz (red.), Etyka i technika w poszukiwaniu ludzkiej doskonałości, Lublin 2004, s. 85-99;

4. Crosby J.F., Zarys filozofii osoby, Kraków 2007 (fragmenty);

5. Horowski J., Koncepcja integralnego, cielesno-duchowego rozwoju człowieka w ujęciu pedagogiki tomistycznej, w: P. Błajet (red.), Ciało – edukacja – umysł, Bydgoszcz 2010, s. 43-59;

6. Horowski J., Sprawności czy kompetencje moralne?, „Paedagogia Christiana” 1/29 (2012), s. 191-208;

7. Horowski J., Włączenie w życie społeczne jako wymóg sprawiedliwości – w perspektywie rozwoju moralnego, w: I. Jazukiewicz, E. Rojewska (red.), Nadzieja i sprawiedliwość jako sprawności moralne w wychowaniu, Szczecin 2014, s. 189-206;

8. Maritain J., Dziewięć wykładów o podstawowych pojęciach filozofii moralnej, Lublin 2001 (fragmenty);

9. Powszechna Deklaracja Praw Człowieka uchwalona przez Zgromadzenie Ogólne ONZ w dniu 10 grudnia 1948 r. w Paryżu;

10. Swift A., Wprowadzenie do filozofii politycznej, Kraków 2010 (fragmenty);

11. Valverde C., Antropologia filozoficzna, Poznań 1998 (fragmenty).

Literatura uzupełniająca:

1. Bartnik Cz.S., Personalizm, Lublin 1996;

2. Bołoz W., Bioetyka i prawa człowieka, Warszawa 2007;

3. Bronk A., Zrozumieć świat współczesny, Lublin 1998;

4. Dębowski J., „Prawda dialogu” , czyli jak unikać instrumentalizacji prawdy?, w: M. Szulakiewicz, Z. Karpus

(red.), Dialog w kulturze, Toruń 2003, s. 67-93;

5. Gadacz T., Wychowanie jako spotkanie osób, w: F. Adamski (red.), Wychowanie personalistyczne. Wybór tekstów, Kraków 2005, s. 213-221;

6. Galewicz W. (red.), Antologia bioetyki, t. 1: Wokół śmierci i umierania, Kraków 2009.

7. Gogacz M., Osoba zadaniem pedagogiki. Wykłady bydgoskie, Warszawa 1997;

8. Kotarbiński T., Medytacje o życiu godziwym, Warszawa 1986;

9. Szostek A., Rola pojęcia godności w etyce, w: tenże, Wokół godności, prawdy i miłości. Rozważania etyczne, Lublin 1998, s. 42-63;

10. Ślipko T., Zarys etyki ogólnej, Kraków 2002;

11. Ślipko T., Zarys etyki szczegółowej, t. 1: Etyka indywidualna, t. 2: Etyka społeczna, Kraków 2005;

12. Tischner J., Myślenie według wartości, w: tenże, Myślenie według wartości, Kraków 2000, s. 477-493;

W1, W2, U1 – kolokwium, pisemny test, pytania otwarte

Kryteria oceniania:

Wykład: zaliczenie na ocenę na podstawie kolokwium

ndst – 15,5 pkt (50%)

dst - 16 pkt (51%)

dst plus - 20 pkt (67%)

db - 22 pkt (75%)

db plus - 25 pkt (83%)

bdb - 27 pkt (90%)

Nie przewiduje się dla tego przedmiotu praktyk zawodowych