Prognozowanie w stosunkach międzynarodowych

Brak.

kanon

I. Godziny kontaktowe:

- 30 godz. ćwiczenia

II. Praca własna studenta:

- 20 godz. przygotowanie do dyskusji w trakcie zajęć, w tym prezentacji wyników pracy (analiza prognostyczna).

- 20 godz. zespołowe przygotowanie raportu analitycznego na zadany problem;

- 20 godz. przygotowanie do egzaminu końcowego.

EK1 - Zna najważniejsze koncepcje teoretyczne stosunków międzynarodowych oraz ich ewolucję.

EK2 - Posiada wiedzę na temat historycznych i bieżących wydarzeń na arenie międzynarodowej, rozumie znaczenie procesów gospodarczych, społecznych i ekologicznych i ich wzajemne kształtowanie, co stanowi podstawę tworzenia wyobrażeń o przyszłości na bazie szukania ciągłości

EK3 – Posiada wiedzę na temat metodologii prognozowania stosunków międzynarodowych i potrafi wykorzystywać ją do prób tworzenia własnych prognoz z założeniem stopnia ich niepewności

EK4 - Potrafi przygotować ustną prezentację i prace pisemną na podstawie zdobytej wiedzy w czasie wykładów, ćwiczeń i lektury tekstów źródłowych

EK5 – Potrafi na podstawie zdobytej wiedzy przeprowadzać wspólne analizy badawcze dotyczące złożonych aspektów rzeczywistości międzynarodowej, dotyczącej przyszłych rozwiązań problemów

Ćwiczenia:

Metody praktyczne - ćwiczenia przedmiotowe

Metody praktyczne - metoda przewodniego tekstu

Metody problemowe - metody aktywizujące - dyskusja dydaktyczna, symulacje z użyciem komputera

Praca na podstawie opracowań źródłowych, dyskusja, praca w grupach

- symulacyjna (gier symulacyjnych)

- opis

- giełda pomysłów
- okrągłego stołu
- oxfordzka
- stolików eksperckich
- studium przypadku
- SWOT

Celem przedmiotu jest wprowadzenie studentów z podstawami prognozowania w sferze stosunków międzynarodowych. Studenci zapoznają się z głównymi metodami prognozowania, jego ograniczeniami, kluczowymi pracami wiodących instytutów prognostycznych, a także teorią gier oraz rolą big data w prognozowaniu.

1. Wprowadzenie do prognozowania stosunków międzynarodowych. Główne kategorie, modele, założenia, ograniczenia futurologii. Badania ilościowe vs badania jakościowe.

2. Metody badawcze w prognozowaniu SM. Prognozowanie wybraną metodą badawczą – praca zespołowa.

3. Zastosowanie teorii gier w prognozowaniu stosunków międzynarodowych.

4. Założenia/główne metody analizy politycznej. Analiza z aspektami prognostycznymi w sferze polityki zagranicznej państwa.

5. Badania prognostyczne w ujęciu międzynarodowym – ONZ, USA, Rosja, Wielka Brytania, Chiny, Iran, Izrael.

6. Analiza raportów międzynarodowych – krytyczne ujęcie.

7. Rola big data w prognozowaniu SM.

Sułek M., „Prognozowanie i symulacje międzynarodowe”, Warszawa 2010.

Berman, E., Small wars, big data : the information revolution in modern conflict, Princeton University Press, copyright 2018.

Cieślak M. (red.) Prognozowanie gospodarcze: metody i zastosowania, PWN 2005.

Pietraś, Z. J., Decydowanie polityczne, PWN, 2000.

Pugacewicz, T., Teorie polityki zagranicznej: perspektywa amerykańskiej analizy polityki zagranicznej, Kraków : Wydawnictwo Uniwersytetu Jagiellońskiego, 2017.Wojciuk, Metody twórczej pracy grupowej w analizie polityki zagranicznej i dydaktyce stosunków międzynarodowych, w: "Stosunki międzynarodowe", nr 1 -2 (t.43), 2011.

Wieczorkowska G., Wierzbiński A., Statystyka. Analiza Badań społecznych, (wszystkie wydania)Morin, J., Foreign policy analysis: a toolbox, Palgrave Macmillan, 2018.

Raporty z serii Global Forecast (CSIS); COUNTRYWATCH REVIEW, RAND, Brookings, Chattman House, INSS, MGIMO.

Podstawowym kryterium oceny pracy studenta jest przygotowanie do ćwiczeń i czynny w nich udział, czyli omawianie, analiza i dyskusja treści wybranych tekstów źródłowych. Student przygotowuje scenariusze prognostyczne i analizę case study z elementami prognostycznymi. Ocenie podlega także umiejętność prezentacji swojej analizy prognostycznej oraz zdolność do obrony hipotez zawartych w scenariuszu. Otrzymana liczba punktów z ćwiczeń to podsumowanie pracy studenta w czasie całego semestru.

Nie dotyczy.

Celem przedmiotu jest wprowadzenie studentów z podstawami prognozowania w sferze stosunków międzynarodowych. Studenci zapoznają się z głównymi metodami prognozowania, jego ograniczeniami, kluczowymi pracami wiodących instytutów prognostycznych, a także teorią gier oraz rolą big data w prognozowaniu.

1. Wprowadzenie do prognozowania stosunków międzynarodowych. Główne kategorie, modele, założenia, ograniczenia futurologii. Badania ilościowe vs badania jakościowe.

2. Metody badawcze w prognozowaniu SM. Prognozowanie wybraną metodą badawczą – praca zespołowa.

3. Zastosowanie teorii gier w prognozowaniu stosunków międzynarodowych.

4. Założenia/główne metody analizy politycznej. Analiza z aspektami prognostycznymi w sferze polityki zagranicznej państwa.

5. Badania prognostyczne w ujęciu międzynarodowym – ONZ, USA, Rosja, Wielka Brytania, Chiny, Iran, Izrael.

6. Analiza raportów międzynarodowych – krytyczne ujęcie.

7. Rola big data w prognozowaniu SM.

Sułek M., „Prognozowanie i symulacje międzynarodowe”, Warszawa 2010.

Berman, E., Small wars, big data : the information revolution in modern conflict, Princeton University Press, copyright 2018.

Cieślak M. (red.) Prognozowanie gospodarcze: metody i zastosowania, PWN 2005.

Pietraś, Z. J., Decydowanie polityczne, PWN, 2000.

Pugacewicz, T., Teorie polityki zagranicznej: perspektywa amerykańskiej analizy polityki zagranicznej, Kraków : Wydawnictwo Uniwersytetu Jagiellońskiego, 2017.Wojciuk, Metody twórczej pracy grupowej w analizie polityki zagranicznej i dydaktyce stosunków międzynarodowych, w: "Stosunki międzynarodowe", nr 1 -2 (t.43), 2011.

Wieczorkowska G., Wierzbiński A., Statystyka. Analiza Badań społecznych, (wszystkie wydania)Morin, J., Foreign policy analysis: a toolbox, Palgrave Macmillan, 2018.

Raporty z serii Global Forecast (CSIS); COUNTRYWATCH REVIEW, RAND, Brookings, Chattman House, INSS, MGIMO.

Brak.

Celem przedmiotu jest wprowadzenie studentów z podstawami prognozowania w sferze stosunków międzynarodowych. Studenci zapoznają się z głównymi metodami prognozowania, jego ograniczeniami, kluczowymi pracami wiodących instytutów prognostycznych, a także teorią gier oraz rolą big data w prognozowaniu.

1. Wprowadzenie do prognozowania stosunków międzynarodowych. Główne kategorie, modele, założenia, ograniczenia futurologii. Badania ilościowe vs badania jakościowe.

2. Metody badawcze w prognozowaniu SM. Prognozowanie wybraną metodą badawczą – praca zespołowa.

3. Zastosowanie teorii gier w prognozowaniu stosunków międzynarodowych.

4. Założenia/główne metody analizy politycznej. Analiza z aspektami prognostycznymi w sferze polityki zagranicznej państwa.

5. Badania prognostyczne w ujęciu międzynarodowym – ONZ, USA, Rosja, Wielka Brytania, Chiny, Iran, Izrael.

6. Analiza raportów międzynarodowych – krytyczne ujęcie.

7. Rola big data w prognozowaniu SM.

Sułek M., „Prognozowanie i symulacje międzynarodowe”, Warszawa 2010.

Berman, E., Small wars, big data : the information revolution in modern conflict, Princeton University Press, copyright 2018.

Cieślak M. (red.) Prognozowanie gospodarcze: metody i zastosowania, PWN 2005.

Pietraś, Z. J., Decydowanie polityczne, PWN, 2000.

Pugacewicz, T., Teorie polityki zagranicznej: perspektywa amerykańskiej analizy polityki zagranicznej, Kraków : Wydawnictwo Uniwersytetu Jagiellońskiego, 2017.Wojciuk, Metody twórczej pracy grupowej w analizie polityki zagranicznej i dydaktyce stosunków międzynarodowych, w: "Stosunki międzynarodowe", nr 1 -2 (t.43), 2011.

Wieczorkowska G., Wierzbiński A., Statystyka. Analiza Badań społecznych, (wszystkie wydania)Morin, J., Foreign policy analysis: a toolbox, Palgrave Macmillan, 2018.

Raporty z serii Global Forecast (CSIS); COUNTRYWATCH REVIEW, RAND, Brookings, Chattman House, INSS, MGIMO.

Brak.

Celem przedmiotu jest wprowadzenie studentów z podstawami prognozowania w sferze stosunków międzynarodowych. Studenci zapoznają się z głównymi metodami prognozowania, jego ograniczeniami, kluczowymi pracami wiodących instytutów prognostycznych, a także teorią gier oraz rolą big data w prognozowaniu.

1. Wprowadzenie do prognozowania stosunków międzynarodowych. Główne kategorie, modele, założenia, ograniczenia futurologii. Badania ilościowe vs badania jakościowe.

2. Metody badawcze w prognozowaniu SM. Prognozowanie wybraną metodą badawczą – praca zespołowa.

3. Zastosowanie teorii gier w prognozowaniu stosunków międzynarodowych.

4. Założenia/główne metody analizy politycznej. Analiza z aspektami prognostycznymi w sferze polityki zagranicznej państwa.

5. Badania prognostyczne w ujęciu międzynarodowym – ONZ, USA, Rosja, Wielka Brytania, Chiny, Iran, Izrael.

6. Analiza raportów międzynarodowych – krytyczne ujęcie.

7. Rola big data w prognozowaniu SM.

Sułek M., „Prognozowanie i symulacje międzynarodowe”, Warszawa 2010.

Berman, E., Small wars, big data : the information revolution in modern conflict, Princeton University Press, copyright 2018.

Cieślak M. (red.) Prognozowanie gospodarcze: metody i zastosowania, PWN 2005.

Pietraś, Z. J., Decydowanie polityczne, PWN, 2000.

Pugacewicz, T., Teorie polityki zagranicznej: perspektywa amerykańskiej analizy polityki zagranicznej, Kraków : Wydawnictwo Uniwersytetu Jagiellońskiego, 2017.Wojciuk, Metody twórczej pracy grupowej w analizie polityki zagranicznej i dydaktyce stosunków międzynarodowych, w: "Stosunki międzynarodowe", nr 1 -2 (t.43), 2011.

Wieczorkowska G., Wierzbiński A., Statystyka. Analiza Badań społecznych, (wszystkie wydania)Morin, J., Foreign policy analysis: a toolbox, Palgrave Macmillan, 2018.

Raporty z serii Global Forecast (CSIS); COUNTRYWATCH REVIEW, RAND, Brookings, Chattman House, INSS, MGIMO.

Brak.