Wstęp do chemii nanomateriałów
Informacje ogólne
Kod przedmiotu: | 0600-S1-SP/W-WChN |
Kod Erasmus / ISCED: |
13.3
|
Nazwa przedmiotu: | Wstęp do chemii nanomateriałów |
Jednostka: | Wydział Chemii |
Grupy: |
Przedmioty specjalnościowe - stacjonarne studia pierwszego stopnia (S1) |
Punkty ECTS i inne: |
0 LUB
5.00
LUB
6.00
(w zależności od programu)
|
Język prowadzenia: | polski |
Wymagania wstępne: | Chemia fizyczna Analiza instrumentalna Chemia stosowana i materiałów Podstawy chemii kwantowej Chemia organiczna |
Rodzaj przedmiotu: | przedmiot fakultatywny |
Całkowity nakład pracy studenta: | Godziny realizowane z udziałem nauczycieli (90 godz.): - udział w wykładach – 35 godz. - udział w laboratorium – 55 godz. Czas poświęcony na pracę indywidualną studenta (40 godz.): - przygotowanie do laboratorium – 10 godz. - konsultacje i praca z nauczycielem akademickim – 10 godz. - przygotowanie studenta do egzaminu – 20 godz. |
Efekty uczenia się - wiedza: | Student: W1: zna zasady nazewnictwa związków nieorganicznych – K_W01 W2: zna podstawowe prawa chemiczne – K_W01 W3: zna cząstki elementarne wchodzące w skład materii – K_W01 W4: zna teorie (klasyczne i kwantowe) budowy atomu i powstawania wiązań chemicznych – K_W01 W5: zna podstawy teoretyczne kinetyki oraz równowagi chemicznej – K_W08 W6: zna przepisy i zasady z zakresu bezpieczeństwa i higieny pracy, podstawowe pojęcia z zakresu toksykologii; akty prawne dotyczące norm i wymagań laboratoriów chemicznych oraz regulacje prawne dotyczące niebezpiecznych substancji i ich przechowywania oraz oznakowania – K_W16 W7: posiada wiedzę w zakresu podstawowych zagadnień technologii i inżynierii chemicznej – K_W15 W8: zna podstawowe aspekty budowy i metody oceny właściwości materiałów i substancji chemicznych. Ma wiedzę pozwalającą na wykorzystania materiałów do określonego celu praktycznego oraz wskazania metody ich zagospodarowania po okresie użytkowania – KW_13 W9: zna podstawowe pojęcia i metody badawcze współczesnej chemii nanomateriałów – KW_10 W10: posiada znajomość podstawowych terminów, pojęć, zasad i praw fizyki i chemii oraz ich uniwersalnego charakteru w stopniu wystarczającym do dalszej edukacji – KW_09 |
Efekty uczenia się - umiejętności: | Student: U1: nazywa nieorganiczne związki chemiczne – K_U01 U2: zapisuje równania reakcji zachodzących w roztworach wodnych z udziałem nanomateriałów – K_U01 U3: wykonuje doświadczenia związane z stanem równowagi w wodnych roztworach nanomateriałów – K_U05, K_U08 U4: interpretuje wyniki przeprowadzonych doświadczeń – K_U03, K_U08 U5: wykonuje obliczenia związane ze stanem równowagi w roztworach wodnych – K_U03 U6: posiada umiejętności wykonywania pomiarów podstawowych wielkości chemicznych nanomateriałów oraz potrafi opracować wyniki eksperymentów fizyko-chemicznych – K_U05 U7: potrafi wykonać analizy ilościowe z zastosowaniem metod wagowych, miareczkowych i instrumentalnych na podstawie procedur analitycznych oraz przygotować raporty z analizy – K_U06 U8: rozpoznaje grupy funkcyjne nanomateriałów i prowadzi eksperymenty z ich wykorzystaniem – K_U07 U9: umie znajdować relacje pomiędzy zachowaniem się nanomateriałów podczas formowania i użytkowania a właściwościami fizykochemicznymi, budową i rodzajem struktury – K_U13 |
Efekty uczenia się - kompetencje społeczne: | Student: K1: dostrzega zależności pomiędzy zjawiskami i poprawnie wyciąga wnioski – K_K01 K2: jest nastawiony na jak najlepsze wykonywanie powierzonych zadań – K_K03 K3: jest nastawiony na zdobywanie nowej wiedzy, umiejętności i doświadczeń – K_K02, K_K05 K4: zna ograniczenia własnej wiedzy i umiejętności – K_K05, K_K09 K5: pracuje systematycznie – K_K06 K6: nawiązuje współpracę w grupie – K_K09 K7: dba o środowisko naturalne – K_K08 |
Metody dydaktyczne: | Metody dydaktyczne podające: - wykład informacyjny (konwencjonalny) z wykorzystaniem prezentacji multimedialnych. Metody dydaktyczne poszukujące: - laboratorium: zajęcia laboratoryjne związane są z treściami programowymi przerabianymi na wykładach. Student wykonuje zadania samodzielnie po przygotowaniu w oparciu o dostępną instrukcję oraz zalecaną literaturę. W oparciu o poczynione obserwacje i wyniki pomiarów student zapisuje stosowne równania reakcji, wykonuje obliczenia oraz wyciąga wnioski. |
Metody dydaktyczne eksponujące: | - pokaz |
Metody dydaktyczne podające: | - opis |
Metody dydaktyczne poszukujące: | - biograficzna |
Skrócony opis: |
Przedmiot składa się z kilku wykładów oraz pracowni. Celem jest zapoznanie studentów z metodami stosowanymi w nanoskali, które obecnie stają się jednymi z podstawowych metod współczesnej inżynierii materiałowej. |
Pełny opis: |
Treści programowe wykładu: I. Wstęp do chemii nanomateriałów 1. Metody - nanotechnologia a „zielona chemia”. 2. Nanomateriały: klasyfikacja, rodzaje, podobieństwa, różnice. 3. Historia otrzymywania nanomateriałów oraz rozwoju nanotechnologii. 4. Synteza nanomateriałów. 5. Sposoby i techniki ich charakteryzacji. 6. Wykorzystanie nanomateriałów: fotochemia, fotowoltaika, elektrochemia, magazynowanie energii, nanokataliza, optoelektronika, nanomedycyna II. Właściwości i zastosowanie nanorurek węglowych 1. Historia odkrycia fulerenów, nanorurek węglowych, grafenu. 2. Metody otrzymywania oraz oczyszczania nanorurek węglowych. 3. Właściwości chemiczne oraz fizyczne. 4. Defekty. 5. Nieidealność struktury. 6. Wiązki. 7. Chemiczne modyfikacje nanorurek węglowych – funkcjonalizacja. 8. Zastosowanie nanorurek węglowych. 9. Aktywność biologiczna. 10. Toksyczność. 11. Nieorganiczne nanorurki. 12. Porównanie właściwości fulerenów, nanorurek węglowych i grafenu Treści programowe laboratorium: I. Wstęp do chemii nanomateriałów 1. Preparatyka i charakterystyka nanostrukturalnych materiałów węglowych i nieorganicznych: twarde i miękkie templatowanie; osadzanie fazy aktywnej wybranymi metodami (wymiany jonowej, CVD) 2. Zastosowanie zsyntezowanych nanomateriałów w procesie adsorpcji VOC. II. Właściwości i zastosowanie nanorurek węglowych 1. Preparatyka i charakterystyka CNT oraz nanostrukturalnych sorbentów (węglowych oraz tlenkowych): twarde i miękkie templatowanie; osadzanie fazy aktywnej wybranymi metodami (wymiany jonowej, CVD) 2. Zastosowanie zsyntezowanych nanosorbentów w procesie oczyszczania wody i powietrza. 3. Preparatyka i charakterystyka nanokompozytów C/C z wykorzystaniem nanorurek węglowych. 4. Modyfikacja egzohedralna CNT. 5. Modyfikacja endohedralna CNT. 6. Funkcjonalizacja związkami wielkocząsteczkowymi CNT. |
Literatura: |
Literatura podstawowa: 1. I.J. Nejmark, Syntetyczne adsorbenty mineralne, WNT, Warszawa, 1988. 2. Z. Sarbak, Nieorganiczne materiały nanoporowate, Wydawnictwo Naukowe UAM, Poznań, 2009. 3. Z. Sarbak, Adsorpcja i adsorbenty: teoria i zastosowania, Wydawnictwo Naukowe UAM, Poznań, 2000. 4. R.C. Bansal, M. Goyal, Adsorpcja na węglu aktywnym, WNT, Warszawa, 2009. 5. Z. Sarbak, Metody instrumentalne w badaniach adsorbentów i katalizatorów, Wydawnictwo Naukowe UAM, Poznań, 2005. 6. M. Ziółek, I. Nowak, Kataliza heterogeniczna. Wybrane zagadnienia, Wydawnictwo Naukowe UAM, Poznań, 1999. 7. B. Grzybowska-Świerkosz, Elementy katalizy heterogenicznej, PWN, Warszawa, 1993. 8. B. C. Gates, Catalytic Chemistry, John Wiley & Sons, Inc., New York, 1992. 9. W. Przygocki, Fulereny i nanorurki, Wyd, Naukowo-Techniczne, 2001. 10. A. Huczko, Nanorurki węglowe – czarne diamenty XXI wieku, BEL, 2004. 11. P.J.F. Harris, Carbon Nanotube Science: Synthesis, Properties and Applications, Cambridge University Press, 2009 Literatura uzupełniająca: 1. E. J. Bottani and J.M.D. Tascon (Editors), Adsorption by Carbons, Elsevier, Amsterdam, 2008. 2. R.T. Yang, Adsorbents: Fundamentals and Applications, John Wiley & Sons, Inc., Hoboken, 2003. 3. J.A. Moulijn, P.W.N.M. van Leeuwen and R.A. Santen (editors), Catalysis: An Integrated Approach to Homogeneous, Heterogeneous and Industrial Catalysis, Elsevier, Amsterdam, 1993. 4. J. M. Thomas, W. J. Thomas, Principles and Practice of Heterogeneous Catalysis, VCH, Weinheim, 1997. 5. R. Setton et al., Carbon Molecules and Related Materials, Taylor, Londyn, 2002. 6. H. Marsh, F. Rodriguez – Reinoso, Sciences of Carbon Materials, Alicante, 2000. 7. P.J.F. Harris, Carbon Nanotubes and Related Structures. New Materials for the Twenty-First Century, Cambridge University Press, 1999. |
Metody i kryteria oceniania: |
Metody oceniania: wykład - K_W01, K_W08, K_W09, K_W10, K_W13, K_W15, K_W16, K_U01, K_U05, K_U08 laboratorium – K_U03, K_U06, K_U07, K_U13 Kryteria oceniania: Wykład: Zaliczenie blokowe z następującymi wagami: - 60% dwugodzinny egzamin pisemny obejmujący treści omawiane na wykładzie - 25 % ocena z laboratorium - 15 % ocena z ćwiczeń Wymagany próg na ocenę: - dostateczną: 50 -60 % - dostateczną plus: 61 – 65 % - dobrą: 66 – 75 % - dobrą plus: 76 – 80 % - bardzo dobrą: 81-100 % Laboratorium: Zaliczenie na ocenę w oparciu o: - sporządzone raporty z wyników samodzielnie przeprowadzonych zadań Wymagany próg na ocenę: - dostateczną: 50 -60 % - dostateczną plus: 61 – 65 % - dobrą: 66 – 75 % - dobrą plus: 76 – 80 % - bardzo dobrą: 81-100 % |
Zajęcia w cyklu "Rok akademicki 2021/22" (zakończony)
Okres: | 2021-10-01 - 2022-09-30 |
Przejdź do planu
PN WT ŚR WYK
CZ WYK
PT |
Typ zajęć: |
Laboratorium, 45 godzin
Wykład, 30 godzin
|
|
Koordynatorzy: | Piotr Gauden | |
Prowadzący grup: | Paulina Erwardt, Piotr Gauden, Grzegorz Szymański | |
Lista studentów: | (nie masz dostępu) | |
Zaliczenie: | Egzamin |
Zajęcia w cyklu "Rok akademicki 2022/23" (zakończony)
Okres: | 2022-10-01 - 2023-09-30 |
Przejdź do planu
PN WT ŚR WYK
CZ PT |
Typ zajęć: |
Laboratorium, 45 godzin
Wykład, 30 godzin
|
|
Koordynatorzy: | Piotr Gauden | |
Prowadzący grup: | Piotr Gauden, Grzegorz Trykowski, Marek Wiśniewski | |
Lista studentów: | (nie masz dostępu) | |
Zaliczenie: | Egzamin |
Właścicielem praw autorskich jest Uniwersytet Mikołaja Kopernika w Toruniu.