Chemia supramolekularna

Student posiada podstawową wiedzę z zakresu chemii organicznej oraz chemii fizycznej. Zna pojęcia i płynnie się stosuje.

Student pracuje na zajęciach uczestnicząc w wykładach, a następnie uzupełnia wiedzę posiłkując się literaturą.

Wykład: 10h

Czas poświęcony na pracę indywidualną studenta 20 h

W1: Posiada rozszerzoną wiedzę z zakresu supramolekularnej chemii organicznej.

W2: Zna i rozumie zależności między budową związków organicznych, a ich oddziaływaniami.

W3: Posiada wiedzę na temat rodzajów oddziaływań międzycząsteczkowych jakie występują w kompleksach związków organicznych.

W4: Posiada wiedzę na temat metod modyfikacji strukturalnej cząsteczek związków organicznych oraz ich wpływu na właściwości kompleksów w tym oddziaływania z cząsteczkami aktywnymi biologicznie.

U1: Potrafi korzystać z podstawowych działów chemii supramolekularnej.

U2: Potrafi wyszukiwać informacji o możliwościach oddziaływań międzycząsteczkowych związków organicznych.

U3: Stosując odpowiednie metody potrafi analizować możliwości oddziaływań międzycząsteczkowych.

U4: Potrafi, za pomocą wybranych metod instrumentalnych, badań strukturę kompleksów organicznych.

K1: Potrafi formułować i przedstawiać opinie na temat napotkanych problemów na polu chemii supramolekularnej z uwzględnieniem możliwych oddziaływań z biocząsteczkami.

K2: Zna ograniczenia stosowanych metod badawczych jakie można użyć w badaniach kompleksów.

K3: Potrafi analizować dane pochodzące z pomiarów instrumentalnych wykonanych dla kompleksów.

Wykład konwencjonalny

Celem przedmiotu jest a) zapoznanie studentów z podstawowymi pojęciami jakie stosuje się w chemii supramolekularnej, b) zapoznanie w siłami międzycząsteczkowymi, c) omówienie wpływu rodzaju, liczby i charakteru podstawników na stabilność kompleksów supramolekularnych, d) przedstawienie wpływu oddziaływań międzycząsteczkowych na takie pola zastosowania ich jak, diody OLED, biochemia, kataliza, inżynieria kryształu.

Wykład:

1. Właściwości geometryczne związków organicznych oraz konsekwencje istnienia równowag konformacyjnych. Opis rotametrii, tautomerii i izomerii w świetle oddziaływań międzycząsteczkowych oraz samoorganizacji cząsteczek związków organicznych.

2. Rodzaje oddziaływań stabilizujących oraz destabilizujących kompleksy supramolekularne. Liczba i charakter wiązań wodorowych, oddziaływań drugiego rzędu na trwałość kompleksów.

3. Wpływ struktury związków organicznych na tworzone przez nie kompleksy – równowagi konformacyjne, przeniesienie protonu, liczba wiązań wodorowych a liczba i charakter oddziaływań drugiego rzędu.

4. Zastosowanie kompleksów supramolekularnych w wybranych gałęziach chemii.

5. Metody eksperymentalne i obliczeniowe badania asocjacji związków organicznych.

6. Praca z literaturą naukową oraz krytyczne podejście do danych.

1. „Wybrane aspekty chemii supramolekularnej” red. Grzegorz Schroeder

2. „Wstęp do chemii supramolekularnej” H. Dodziuk

3. „Kompleksy typu gość-gospodarz” red. Grzegorz Schroeder

4. „Comprehensive Supramolecular Chemistry” J. Atwood

5. "Supramolecular Chemistry" Jonathan W. Steed

Kryteria oceniania:

niedostateczny – 2 (<50%)

dostateczny – 3 (>50%)

dostateczny plus – 3+ (>60%)

dobry – 4 (>65%)

dobry plus – 4+ (>75%)

bardzo dobry – 5 (>80%)

nie przewiduje się praktyk zawodowych