Składniki preparatów kosmetycznych

Podstawowa wiedza z zakresu chemii ogólnej, analitycznej i fizycznej oraz surowców kosmetycznych.

przedmiot fakultatywny

Godziny realizowane z udziałem nauczycieli:

- udział w wykładach – 120godzin

Czas poświęcony na pracę indywidualną studenta:

- przygotowanie do zajęć – 100 godzin

- przygotowanie do egzaminu – 80 godzin

Łącznie: 300 godz.:25=12 ECTS

W1: Ma pogłębioną wiedzę w dziedzinie recepturowania i badania kosmetyków – K_W02.

W2: Zna składniki receptury kosmetycznej – K_W02.

W3: Zna nowoczesne metody instrumentalne stosowane w analizie kosmetyków – K_W12.

U1: Potrafi twórczo wykorzystać wiedzę z podstawowych działów chemii w dziedzinie recepturowania preparatów kosmetycznych K_U01.

U2: Potrafi w sposób krytyczny ocenić wyniki analiz K_U14.

K1: Rozumie potrzebę samokształcenia i śledzenia postępu w dziedzinie chemii kosmetycznej i ich wykorzystania w praktyce – K_K01.

K2: Potrafi wykorzystać dostępne źródła informacji do poszerzania wiedzy z przedmiotu – K_K01.

K3: Samodzielnie i efektywnie pracuje z dużą ilością informacji o kosmetykach – K_K01.

Wykład z prezentacjami multimedialnymi.

- wykład informacyjny (konwencjonalny)
- wykład problemowy

Celem przedmiotu jest omówienie różnego rodzaju składników receptury kosmetycznej oraz metod ich badania, a także przedstawienie metod oceny bezpieczeństwa i skuteczności kosmetyków.

Wykład ma za zadanie:

- zapoznać z zasadami tworzenia formuł kosmetycznych i ich podstawowymi składnikami (emulsje, sztyfty bezbarwne i kolorowe, roztwory rzeczywiste i micelarne, piany, zawiesiny, żele, hydrożele),

- zapoznać z podstawami reologii form kosmetycznych oraz metodami badania właściwości reologicznych,

- zapoznać z konwencjonalnymi oraz nowoczesnymi metodami instrumentalnymi stosowanymi w analizie środków kosmetycznych (UV-Vis, spektrofluorymetria, IR, ASA, ICP) oraz chromatograficzne (IC, GC, HPLC),

- omówić różne metody otrzymywanie środków powierzchniowo-czynnych oraz metody ich analizowania,

- omówić rodzaje i mechanizm powstawania wolnych rodników, reaktywnych form tlenu i azotu,

- omówić przeciwutleniacze występujących w preparatach kosmetycznych: naturalne, syntetyczne, samoistne (podstawowe), synergistyczne. Kompleksujące, inhibitory lipooksygenazy

- omówić zastosowanie przeciwutleniaczy występujących w produktach spożywczych i roślinnych oraz w kosmetyce,

- omówić metody oznaczania właściwości przeciwutleniających preparatów kosmetycznych,

- omówić procesy fotostarzenia i związki o charakterze promieniochronnym,

- omówić bezpieczeństwo preparatów kosmetycznych (ustawodawstwo kosmetyczne w Polsce i UE, Instytucje oceny ryzyka w UE, elementy toksykologii, ocena zagrożeń, badania mikrobiologiczne surowców i kosmetyków,

- omówić skuteczność preparatu kosmetycznego (ocena dermatologiczna, schemat dokumentacji produktu kosmetycznego),

- omówić barwniki stosowane w preparatach kosmetycznych (metody otrzymywania, oczyszczania),

- omówić fizyczne podstawy barwności.

1.W. Malinka, Zarys chemii kosmetycznej, Volumed, Wrocław 1999.

2. A. Salvador, A. Chisvert, Analysis of cosmetic products, Elsevier, 2007.

3. B. Stanisz, I. Muszalska, Metody badania jakości surowców i produktów kosmetycznych, Wydawnictwo Naukowe Uniwersytetu Medycznego im. Karola Marcinkowskiego Poznań 2009.

4. J. Marcinkiewicz-Salmonowiczowa, Zarys chemii i technologii kosmetyków, Wydawnictwo PG, Gdańsk 1995.

5. Z. Marzenko, M. Balcerzak, Spektrofotometryczne metody w analizie nieorganicznej, PWN, Warszawa 1998.

6. M. Jankiewicz, Z. Kędzior (red.), Metody pomiarów i kontroli jakości w przemyśle spożywczym i biotechnologii, Wydawnictwo AR, Poznań 2001.

7. J. Gronowska, Podstawy fizykochemii barwników, Wydawnictwo Naukowe UMK, Toruń 1999.

8. D. R. Waring, G. Hallas, The Chemistry and Application of Dyes, Plenum Press, New York 1990.

9. H. Zollinger, Color Chemistry, VCH Verlagsgesellschaft mbH, Weinheim 1987.

10. B. I. Stiepanow, Podstawy chemii i technologii barwników organicznych, WNT, Warszawa 1980.

11. E. Starzyk, P. Zachwieja, Ustawodawstwo kosmetyczne w Polsce i Unii Europejskiej, Wydawnictwa Wyższej Szkoły Zawodowej Kosmetyki i Pielęgnacji Zdrowia, Warszawa 2010.

12. J. Przondo, Związki powierzchniowo czynne i ich zastosowanie w produktach chemii gospodarczej, Politechnika Radomska, Radom 2010.

13. J. Ferguson, Z. Kembłowski, Reologia stosowana płynów, wyd. Marcus sc, Łódź, 1995.

Wykład: W1-W3, U1, U2.

Kryteria oceniania:

Wykład: egzamin pisemny w formie testowej

Wymagany próg na ocenę dostateczną – 50-60%, dostateczny plus – 61-65%, dobry – 66-76%, - dobry plus – 76-80%, bardzo dobry – 81-100%.

nie dotyczy