Uniwersytet Mikołaja Kopernika w Toruniu - Centralny punkt logowania
Strona główna

Składniki preparatów kosmetycznych

Informacje ogólne

Kod przedmiotu: 0600-S2-SP/W-SPKo
Kod Erasmus / ISCED: 13.3 Kod klasyfikacyjny przedmiotu składa się z trzech do pięciu cyfr, przy czym trzy pierwsze oznaczają klasyfikację dziedziny wg. Listy kodów dziedzin obowiązującej w programie Socrates/Erasmus, czwarta (dotąd na ogół 0) – ewentualne uszczegółowienie informacji o dyscyplinie, piąta – stopień zaawansowania przedmiotu ustalony na podstawie roku studiów, dla którego przedmiot jest przeznaczony. / (0531) Chemia Kod ISCED - Międzynarodowa Standardowa Klasyfikacja Kształcenia (International Standard Classification of Education) została opracowana przez UNESCO.
Nazwa przedmiotu: Składniki preparatów kosmetycznych
Jednostka: Wydział Chemii
Grupy: Przedmioty specjalnościowe - stacjonarne studia drugiego stopnia (S2)
Punkty ECTS i inne: 16.00 LUB 12.00 (w zależności od programu) Podstawowe informacje o zasadach przyporządkowania punktów ECTS:
  • roczny wymiar godzinowy nakładu pracy studenta konieczny do osiągnięcia zakładanych efektów uczenia się dla danego etapu studiów wynosi 1500-1800 h, co odpowiada 60 ECTS;
  • tygodniowy wymiar godzinowy nakładu pracy studenta wynosi 45 h;
  • 1 punkt ECTS odpowiada 25-30 godzinom pracy studenta potrzebnej do osiągnięcia zakładanych efektów uczenia się;
  • tygodniowy nakład pracy studenta konieczny do osiągnięcia zakładanych efektów uczenia się pozwala uzyskać 1,5 ECTS;
  • nakład pracy potrzebny do zaliczenia przedmiotu, któremu przypisano 3 ECTS, stanowi 10% semestralnego obciążenia studenta.

zobacz reguły punktacji
Język prowadzenia: polski
Wymagania wstępne:

Podstawowa wiedza z zakresu chemii ogólnej, analitycznej i fizycznej oraz surowców kosmetycznych.

Rodzaj przedmiotu:

przedmiot fakultatywny

Całkowity nakład pracy studenta:

Godziny realizowane z udziałem nauczycieli:

- udział w wykładach – 120godzin

Czas poświęcony na pracę indywidualną studenta:

- przygotowanie do zajęć – 100 godzin

- przygotowanie do egzaminu – 80 godzin

Łącznie: 300 godz.:25=12 ECTS



Efekty uczenia się - wiedza:

W1: Ma pogłębioną wiedzę w dziedzinie recepturowania i badania kosmetyków – K_W02.

W2: Zna składniki receptury kosmetycznej – K_W02.

W3: Zna nowoczesne metody instrumentalne stosowane w analizie kosmetyków – K_W12.


Efekty uczenia się - umiejętności:

U1: Potrafi twórczo wykorzystać wiedzę z podstawowych działów chemii w dziedzinie recepturowania preparatów kosmetycznych K_U01.

U2: Potrafi w sposób krytyczny ocenić wyniki analiz K_U14.


Efekty uczenia się - kompetencje społeczne:

K1: Rozumie potrzebę samokształcenia i śledzenia postępu w dziedzinie chemii kosmetycznej i ich wykorzystania w praktyce – K_K01.

K2: Potrafi wykorzystać dostępne źródła informacji do poszerzania wiedzy z przedmiotu – K_K01.

K3: Samodzielnie i efektywnie pracuje z dużą ilością informacji o kosmetykach – K_K01.


Metody dydaktyczne:

Wykład z prezentacjami multimedialnymi.

Metody dydaktyczne podające:

- wykład informacyjny (konwencjonalny)
- wykład problemowy

Skrócony opis:

Celem przedmiotu jest omówienie różnego rodzaju składników receptury kosmetycznej oraz metod ich badania, a także przedstawienie metod oceny bezpieczeństwa i skuteczności kosmetyków.

Pełny opis:

Wykład ma za zadanie:

- zapoznać z zasadami tworzenia formuł kosmetycznych i ich podstawowymi składnikami (emulsje, sztyfty bezbarwne i kolorowe, roztwory rzeczywiste i micelarne, piany, zawiesiny, żele, hydrożele),

- zapoznać z podstawami reologii form kosmetycznych oraz metodami badania właściwości reologicznych,

- zapoznać z konwencjonalnymi oraz nowoczesnymi metodami instrumentalnymi stosowanymi w analizie środków kosmetycznych (UV-Vis, spektrofluorymetria, IR, ASA, ICP) oraz chromatograficzne (IC, GC, HPLC),

- omówić różne metody otrzymywanie środków powierzchniowo-czynnych oraz metody ich analizowania,

- omówić rodzaje i mechanizm powstawania wolnych rodników, reaktywnych form tlenu i azotu,

- omówić przeciwutleniacze występujących w preparatach kosmetycznych: naturalne, syntetyczne, samoistne (podstawowe), synergistyczne. Kompleksujące, inhibitory lipooksygenazy

- omówić zastosowanie przeciwutleniaczy występujących w produktach spożywczych i roślinnych oraz w kosmetyce,

- omówić metody oznaczania właściwości przeciwutleniających preparatów kosmetycznych,

- omówić procesy fotostarzenia i związki o charakterze promieniochronnym,

- omówić bezpieczeństwo preparatów kosmetycznych (ustawodawstwo kosmetyczne w Polsce i UE, Instytucje oceny ryzyka w UE, elementy toksykologii, ocena zagrożeń, badania mikrobiologiczne surowców i kosmetyków,

- omówić skuteczność preparatu kosmetycznego (ocena dermatologiczna, schemat dokumentacji produktu kosmetycznego),

- omówić barwniki stosowane w preparatach kosmetycznych (metody otrzymywania, oczyszczania),

- omówić fizyczne podstawy barwności.

Literatura:

1.W. Malinka, Zarys chemii kosmetycznej, Volumed, Wrocław 1999.

2. A. Salvador, A. Chisvert, Analysis of cosmetic products, Elsevier, 2007.

3. B. Stanisz, I. Muszalska, Metody badania jakości surowców i produktów kosmetycznych, Wydawnictwo Naukowe Uniwersytetu Medycznego im. Karola Marcinkowskiego Poznań 2009.

4. J. Marcinkiewicz-Salmonowiczowa, Zarys chemii i technologii kosmetyków, Wydawnictwo PG, Gdańsk 1995.

5. Z. Marzenko, M. Balcerzak, Spektrofotometryczne metody w analizie nieorganicznej, PWN, Warszawa 1998.

6. M. Jankiewicz, Z. Kędzior (red.), Metody pomiarów i kontroli jakości w przemyśle spożywczym i biotechnologii, Wydawnictwo AR, Poznań 2001.

7. J. Gronowska, Podstawy fizykochemii barwników, Wydawnictwo Naukowe UMK, Toruń 1999.

8. D. R. Waring, G. Hallas, The Chemistry and Application of Dyes, Plenum Press, New York 1990.

9. H. Zollinger, Color Chemistry, VCH Verlagsgesellschaft mbH, Weinheim 1987.

10. B. I. Stiepanow, Podstawy chemii i technologii barwników organicznych, WNT, Warszawa 1980.

11. E. Starzyk, P. Zachwieja, Ustawodawstwo kosmetyczne w Polsce i Unii Europejskiej, Wydawnictwa Wyższej Szkoły Zawodowej Kosmetyki i Pielęgnacji Zdrowia, Warszawa 2010.

12. J. Przondo, Związki powierzchniowo czynne i ich zastosowanie w produktach chemii gospodarczej, Politechnika Radomska, Radom 2010.

13. J. Ferguson, Z. Kembłowski, Reologia stosowana płynów, wyd. Marcus sc, Łódź, 1995.

Metody i kryteria oceniania:

Wykład: W1-W3, U1, U2.

Kryteria oceniania:

Wykład: egzamin pisemny w formie testowej

Wymagany próg na ocenę dostateczną – 50-60%, dostateczny plus – 61-65%, dobry – 66-76%, - dobry plus – 76-80%, bardzo dobry – 81-100%.

Praktyki zawodowe:

nie dotyczy

Zajęcia w cyklu "Rok akademicki 2020/21" (zakończony)

Okres: 2020-10-01 - 2021-09-30
Wybrany podział planu:
Przejdź do planu
Typ zajęć:
Wykład, 120 godzin więcej informacji
Koordynatorzy: Alina Sionkowska
Prowadzący grup: Mariusz Bosiak, Justyna Kozłowska, Marzanna Kurzawa, Katarzyna Lewandowska, Joanna Skopińska-Wiśniewska, Aleksandra Szydłowska-Czerniak, Agnieszka Tafelska-Kaczmarek
Lista studentów: (nie masz dostępu)
Zaliczenie: Przedmiot - Egzamin
Wykład - Egzamin
Skrócony opis:

Celem przedmiotu jest omówienie różnego rodzaju składników receptury kosmetycznej oraz metod ich badania, a także przedstawienie metod oceny bezpieczeństwa i skuteczności kosmetyków.

Pełny opis:

Wykład ma za zadanie:

- zapoznać z zasadami tworzenia formuł kosmetycznych i ich podstawowymi składnikami (emulsje, sztyfty bezbarwne i kolorowe, roztwory rzeczywiste i micelarne, piany, zawiesiny, żele, hydrożele),

- zapoznać z podstawami reologii form kosmetycznych oraz metodami badania właściwości reologicznych,

- zapoznać z konwencjonalnymi oraz nowoczesnymi metodami instrumentalnymi stosowanymi w analizie środków kosmetycznych (UV-Vis, spektrofluorymetria, IR, ASA, ICP) oraz chromatograficzne (IC, GC, HPLC),

- omówić różne metody otrzymywanie środków powierzchniowo-czynnych oraz metody ich analizowania,

- omówić rodzaje i mechanizm powstawania wolnych rodników, reaktywnych form tlenu i azotu,

- omówić przeciwutleniacze występujących w preparatach kosmetycznych: naturalne, syntetyczne, samoistne (podstawowe), synergistyczne. Kompleksujące, inhibitory lipooksygenazy

- omówić zastosowanie przeciwutleniaczy występujących w produktach spożywczych i roślinnych oraz w kosmetyce,

- omówić metody oznaczania właściwości przeciwutleniających preparatów kosmetycznych,

- omówić procesy fotostarzenia i związki o charakterze promieniochronnym,

- omówić bezpieczeństwo preparatów kosmetycznych (ustawodawstwo kosmetyczne w Polsce i UE, Instytucje oceny ryzyka w UE, elementy toksykologii, ocena zagrożeń, badania mikrobiologiczne surowców i kosmetyków,

- omówić skuteczność preparatu kosmetycznego (ocena dermatologiczna, schemat dokumentacji produktu kosmetycznego),

- omówić barwniki stosowane w preparatach kosmetycznych (metody otrzymywania, oczyszczania),

- omówić fizyczne podstawy barwności.

Literatura:

1.W. Malinka, Zarys chemii kosmetycznej, Volumed, Wrocław 1999.

2. A. Salvador, A. Chisvert, Analysis of cosmetic products, Elsevier, 2007.

3. B. Stanisz, I. Muszalska, Metody badania jakości surowców i produktów kosmetycznych, Wydawnictwo Naukowe Uniwersytetu Medycznego im. Karola Marcinkowskiego Poznań 2009.

4. J. Marcinkiewicz-Salmonowiczowa, Zarys chemii i technologii kosmetyków, Wydawnictwo PG, Gdańsk 1995.

5. Z. Marzenko, M. Balcerzak, Spektrofotometryczne metody w analizie nieorganicznej, PWN, Warszawa 1998.

6. M. Jankiewicz, Z. Kędzior (red.), Metody pomiarów i kontroli jakości w przemyśle spożywczym i biotechnologii, Wydawnictwo AR, Poznań 2001.

7. J. Gronowska, Podstawy fizykochemii barwników, Wydawnictwo Naukowe UMK, Toruń 1999.

8. D. R. Waring, G. Hallas, The Chemistry and Application of Dyes, Plenum Press, New York 1990.

9. H. Zollinger, Color Chemistry, VCH Verlagsgesellschaft mbH, Weinheim 1987.

10. B. I. Stiepanow, Podstawy chemii i technologii barwników organicznych, WNT, Warszawa 1980.

11. E. Starzyk, P. Zachwieja, Ustawodawstwo kosmetyczne w Polsce i Unii Europejskiej, Wydawnictwa Wyższej Szkoły Zawodowej Kosmetyki i Pielęgnacji Zdrowia, Warszawa 2010.

12. J. Przondo, Związki powierzchniowo czynne i ich zastosowanie w produktach chemii gospodarczej, Politechnika Radomska, Radom 2010.

13. J. Ferguson, Z. Kembłowski, Reologia stosowana płynów, wyd. Marcus sc, Łódź, 1995.

Opisy przedmiotów w USOS i USOSweb są chronione prawem autorskim.
Właścicielem praw autorskich jest Uniwersytet Mikołaja Kopernika w Toruniu.
ul. Jurija Gagarina 11, 87-100 Toruń tel: +48 56 611-40-10 https://usosweb.umk.pl/ kontakt deklaracja dostępności USOSweb 7.0.2.0-1 (2024-03-12)