Supramolecular Chemistry

Student posiada podstawową wiedzę z zakresu chemii organicznej oraz chemii fizycznej. Zna pojęcia i płynnie się stosuje.

Student pracuje na zajęciach uczestnicząc w wykładach, a następnie uzupełnia wiedzę posiłkując się literaturą.

Wykład: 10h

Czas poświęcony na pracę indywidualną studenta 20 h

W1: Posiada rozszerzoną wiedzę z zakresu supramolekularnej chemii organicznej.

W2: Zna i rozumie zależności między budową związków organicznych, a ich oddziaływaniami.

W3: Posiada wiedzę na temat rodzajów oddziaływań międzycząsteczkowych jakie występują w kompleksach związków organicznych.

W4: Posiada wiedzę na temat metod modyfikacji strukturalnej cząsteczek związków organicznych oraz ich wpływu na właściwości kompleksów w tym oddziaływania z cząsteczkami aktywnymi biologicznie.

U1: Potrafi korzystać z podstawowych działów chemii supramolekularnej.

U2: Potrafi wyszukiwać informacji o możliwościach oddziaływań międzycząsteczkowych związków organicznych.

U3: Stosując odpowiednie metody potrafi analizować możliwości oddziaływań międzycząsteczkowych.

U4: Potrafi, za pomocą wybranych metod instrumentalnych, badań strukturę kompleksów organicznych.

K1: Potrafi formułować i przedstawiać opinie na temat napotkanych problemów na polu chemii supramolekularnej z uwzględnieniem możliwych oddziaływań z biocząsteczkami.

K2: Zna ograniczenia stosowanych metod badawczych jakie można użyć w badaniach kompleksów.

K3: Potrafi analizować dane pochodzące z pomiarów instrumentalnych wykonanych dla kompleksów.

Wykład konwencjonalny

Celem przedmiotu jest a) zapoznanie studentów z podstawowymi pojęciami jakie stosuje się w chemii supramolekularnej, b) zapoznanie w rodzajami i charakterystyką oddziaływań międzycząsteczkowych, c) omówienie wpływu rodzaju, liczby i charakteru podstawników na stabilność kompleksów supramolekularnych, d) przedstawienie wpływu oddziaływań międzycząsteczkowych na takie pola zastosowania ich jak, diody OLED, biochemia, kataliza, inżynieria kryształu.

1. Właściwości geometryczne związków organicznych oraz konsekwencje istnienia równowag konformacyjnych. Opis rotametrii, tautomerii i izomerii w świetle oddziaływań międzycząsteczkowych oraz samoorganizacji cząsteczek związków organicznych.

2. Rodzaje oddziaływań stabilizujących oraz destabilizujących kompleksy supramolekularne. Liczba i charakter wiązań wodorowych, oddziaływań drugiego rzędu na trwałość kompleksów.

3. Wpływ struktury związków organicznych na tworzone przez nie kompleksy – równowagi konformacyjne, przeniesienie protonu, liczba wiązań wodorowych a liczba i charakter oddziaływań drugiego rzędu.

4. Zastosowanie kompleksów supramolekularnych w wybranych gałęziach chemii.

5. Metody eksperymentalne i obliczeniowe badania asocjacji związków organicznych.

6. Praca z literaturą naukową oraz krytyczne podejście do danych.

1. „Wybrane aspekty chemii supramolekularnej” red. Grzegorz Schroeder

2. „Wstęp do chemii supramolekularnej” H. Dodziuk

3. „Kompleksy typu gość-gospodarz” red. Grzegorz śchroeder

4. „Comprehensive Supramolecular Chemistry” J. Atwood

niedostateczny – 2 (<50%)

dostateczny – 3 (>50%)

dostateczny plus – 3+ (>60%)

dobry – 4 (>65%)

dobry plus – 4+ (>75%)

bardzo dobry – 5 (>80%)

nie planuje się