Pracownia astrofizyki teoretycznej II

zaliczenie Komputerowej Pracowni Astronomicznej oraz Kursu Programowania C/F

przedmiot obowiązkowy

Godziny realizowane z udziałem nauczycieli ( 45 godz.):

- udział w ćwiczeniach – 45 godz.

Czas poświęcony na pracę indywidualną studenta ( 45 godz.):

- przygotowanie do bieżących zajęć – 15 godz.

- opracowanie raportów na zaliczenie- 30 godz.

Łącznie: 90 godz. (3 ECTS)

W1: zna podstawowe procesy zachodzące w atmosferach gwiazd (efekt kierunkowy K_W01, KW_03)

W2: zna podstawowe metody numeryczne stosowane w astrofizyce (efekt kierunkowy K_W02)

W3: zna wybrane ogólnodostępne programy stosowane w astrofizyce (efekt kierunkowy K_W05)

U1: potrafi wykorzystać poznane oprogramowanie do analizy gwiazd i mgławic (efekt kierunkowy K_U01, K_U03, K_U04)

U2: potrafi napisać samodzielnie proste programy w wybranym języku programowania (efekt kierunkowy K_U01, K_U03, K_U08)

K1: wie jak uzupełniać braki wiedzy i jak korzystać z opinii ekspertów (efekt kierunkowy K_K01)

K2: wie jak korzystać z publikowanych materiałów (efekt kierunkowy K_K02)

opis oraz pokaz metod i programów komputerowych

samodzielne przeprowadzenie obliczeń, sporządzenie raportów

- pokaz

- opis

- klasyczna metoda problemowa
- laboratoryjna

Są to zajęcia pracowni komputerowej poświęcone metodom numerycznym i specjalistycznemu oprogramowaniu mającym zastosowanie we współczesnej astrofizyce teoretycznej. Szczegółowy zakres tematów zależny jest od osoby prowadzącej zajęcia i jej tematyki badań, co gwarantuje zapoznanie studenta z aktualnym stanem tej dziedziny. Najogólniej tematyka pracowni obejmuje zjawiska powiązane z budową i ewolucją gwiazd.

student w pracowni komputerowej realizuje kilka tematów w formie zadań polegających na obliczeniach numerycznych i opracowaniu raportów. Przewidziane są tematy:

- praktyczne zapoznanie się z numerycznym rozwiązywaniem równań różniczkowych, napisanie przykładowego programu

- samodzielne napisanie modelu gwiazdy w oparciu o politropowe równanie stanu

- przykładowe wykorzystanie jednego z publicznie dostępnych kodów modelujących ewolucję gwiazd

- przykładowe wykorzystanie jednego z publicznie dostępnych kodów fotojonizacyjnych

Literatura podstawowa:

1. P. Bodenheimer et al., "Numerical methods in astrophysics" Taylor&Francis 2007

Metody oceniania:

raporty z ćwiczeń - W1, W2, W3, U1, U2, K1, K2

Kryteria oceniania:

średnia ocena z ocenionych trzech raportów z zadań polegających na obliczeniach numerycznych

nie dotyczy