Podstawy fizyki
Informacje ogólne
Kod przedmiotu: | 1000-M2FIZ |
Kod Erasmus / ISCED: |
(brak danych)
/
(0533) Fizyka
|
Nazwa przedmiotu: | Podstawy fizyki |
Jednostka: | Wydział Fizyki, Astronomii i Informatyki Stosowanej |
Grupy: |
Mat., sp. zastosowania, II st, stacjonarne, 2 rok, przedmioty obowiązkowe |
Punkty ECTS i inne: |
(brak)
|
Język prowadzenia: | polski |
Całkowity nakład pracy studenta: | Godziny realizowane w formie wykładu: 30h Godziny realizowane w formie ćwiczeń rachunkowych: 30h Czas poświęcony na pracę indywidualną studenta niezbędną do zaliczenia przedmiotu: 120h |
Efekty uczenia się - wiedza: | W1 - Student zna i rozumie podstawowe elementy języka fizyki. Jest świadomy ograniczeń opisu rzeczywistości fizykalnej z pomocą matematyki (fizyka s1: K_W01, K_W02, K_W03). W2 - Ma elementarną wiedzę o podstawowych teoriach fizycznych, zasadach zachowania i skalach wielkości. Posiada dostateczne przygotowanie do uzupełniania wykształcenia w zakresie zagadnień omawianych na wykładach (fizyka s1: K_W05, K_W06). |
Efekty uczenia się - umiejętności: | U1 - Student potrafi napisać równania różniczkowe dla wybranych problemów fizycznych i ich rozwiązania spełniające określone warunki początkowe i brzegowe (fizyka s1: K_U01, K_U03). U2 - Umie samodzielnie wyszukać niezbędne informacje z fizyki (fizyka s1: K_U04). |
Efekty uczenia się - kompetencje społeczne: | K1 - Poprzez obserwację demonstrowanych na wykładzie eksperymentów, student ma świadomość wagi doświadczenia i roli aparatury naukowej w naukach ścisłych (fizyka s1: K_K01,K_K02). K2 - Docenia znaczenie popularyzacji wiedzy (fizyka s1: K_K04). |
Metody dydaktyczne eksponujące: | - pokaz |
Metody dydaktyczne podające: | - wykład informacyjny (konwencjonalny) |
Metody dydaktyczne poszukujące: | - ćwiczeniowa |
Skrócony opis: |
Przedmiot dla specjalności "zastosowania matematyki" kierunku matematyka. Celem zajęć jest przekazanie studentom matematyki ogólnej wiedzy o tym czym zajmuje się fizyka, jakie są jej podstawy i zasady oraz zwrócenie uwagi na rolę eksperymentu w weryfikacji teoretycznych idei fizyki. Nieodłączną częścią wykładu są liczne pokazy eksperymentów, które ilustrują niektóre pojęcia i zjawiska fizyczne. Do zrozumienia wykładu niezbędna jest podstawowa wiedza matematyczna z zakresu analizy matematycznej, algebry i geometrii. |
Pełny opis: |
Celem wykładu jest pokazanie studentom matematyki jak bardzo użyteczna jest matematyka w modelowaniu zjawisk fizycznych i zwrócenie uwagi na rozstrzygającą rolę eksperymentu w weryfikacji teorii fizycznych. Cel ten jest realizowany poprzez omówienie następujących zagadnień: 1-Czym zajmuje się fizyka (formy materii, formy ruchu, oddziaływania, ogólne prawa i zasady fizyki), 2-Skale wielkości w opisie przyrody: czas, długość, masa-wielkości ekstremalnie małe i ekstremalnie duże, 3-Rodzaje opisu zjawisk fizycznych-podstawowe teorie fizyczne, 4-Język fizyki i podstawowe pojęcia (położenie ,pęd, moment pędu, siła, energia,przekrój czynny, itd.), 5-Jednostki układu SI i błędy pomiarów, 6-Podstawowe stałe fizyczne i ich znaczenie, 7-Znaczenie układów współrzędnych, 8-Niezmienniczość praw ruchu względem wybranych transformacji, 9-Zasady zachowania (pędu, momentu pędu, energii, równanie ciągłości), 10-Dyskusja wybranych teorii fizycznych (mechanika Newtona, elektrodynamika Maxwella, mechanika kwantowa nierelatywistyczna, szczególna teoria względności), 11-Widma: ciągłe i dyskretne, ciało doskonale czarne, 12-Nierozróżnialność identycznych cząstek - niektóre konsekwencje, 13-Podstawowe wiadomości o jądrze atomowym. |
Literatura: |
1.R.Resnick, D.Halliday, Fizyka T 1 i 2, PWN, Warszawa, 1989. 2.S.Szczeniowski, Fizyka doświadczalna, PWN, Warszawa, 1972. 3.V.Acosta, C.L.Cowan, B.J.Graham, Podstawy fizyki współczesnej, PWN, Warszawa, 1987. 4.R.Eisberg, R.Resnick, Fizyka kwantowa, PWN, Warszawa, 1983. 5.D.J.Griffiths, Podstawy elektrodynamiki, PWN, Warszawa, 2006. 6.W.A.Ugarow, Szczególna teoria względności, PWN, Warszawa, 1985. 7.W.Rubinowicz, W.Królikowski, Mechanika teoretyczna, PWN, Warszawa, 1995. |
Metody i kryteria oceniania: |
Przedmiot obejmuje 30 godzin wykładu i 30 godzin ćwiczeń rachunkowych. Ćwiczenia obejmują rozwiązywanie równań różniczkowych 2-go rzędu dla wybranych modeli fizycznych, dyskusję rozwiązań, omawianie roli warunków początkowych i brzegowych. Zaliczenie ćwiczeń odbywa się na podstawie aktywności na zajęciach i 2 sprawdzianach umiejętności obliczeniowych. Zaliczenie całego przedmiotu odbywa się na podstawie zaliczenia ćwiczeń rachunkowych oraz pozytywnej oceny z egzaminu pisemnego, sprawdzającego znajomość wykładanych zagadnień. |
Właścicielem praw autorskich jest Uniwersytet Mikołaja Kopernika w Toruniu.