Uniwersytet Mikołaja Kopernika w Toruniu - Centralny punkt logowania
Strona główna

Być jak Bear Grylls! Archeologia doświadczalna - poznaj techniki, które pozwolą ci przetrwać

Informacje ogólne

Kod przedmiotu: 1201-OG-BGAD
Kod Erasmus / ISCED: (brak danych) / (0222) Historia i archeologia Kod ISCED - Międzynarodowa Standardowa Klasyfikacja Kształcenia (International Standard Classification of Education) została opracowana przez UNESCO.
Nazwa przedmiotu: Być jak Bear Grylls! Archeologia doświadczalna - poznaj techniki, które pozwolą ci przetrwać
Jednostka: Instytut Archeologii
Grupy:
Punkty ECTS i inne: 2.00 Podstawowe informacje o zasadach przyporządkowania punktów ECTS:
  • roczny wymiar godzinowy nakładu pracy studenta konieczny do osiągnięcia zakładanych efektów uczenia się dla danego etapu studiów wynosi 1500-1800 h, co odpowiada 60 ECTS;
  • tygodniowy wymiar godzinowy nakładu pracy studenta wynosi 45 h;
  • 1 punkt ECTS odpowiada 25-30 godzinom pracy studenta potrzebnej do osiągnięcia zakładanych efektów uczenia się;
  • tygodniowy nakład pracy studenta konieczny do osiągnięcia zakładanych efektów uczenia się pozwala uzyskać 1,5 ECTS;
  • nakład pracy potrzebny do zaliczenia przedmiotu, któremu przypisano 3 ECTS, stanowi 10% semestralnego obciążenia studenta.

zobacz reguły punktacji
Język prowadzenia: polski
Wymagania wstępne:

Ma podstawową wiedzę w zakresie prehistorii ziem polskich, tradyzyjnych technik obr obki różnych surowców naturalnych oraz zasad BHP.

Całkowity nakład pracy studenta:

Kontakt z wykładowcą:

– uczestnictwo w labolatoriach – 30 godzin;

– konsultacje – 10 godzin;


Samodzielna edukacja:

– przygotowanie do labolatoriów i realizacji projektu doświadczalnego – 40 godzin

– pisanie projektu eksperymentalnego – 20 godzin

– czytanie literatury – 10 godzin


Łącznie: 110 godzin (2 ECTS)


Efekty uczenia się - wiedza:

– K_W01: ma zaawansowaną wiedzę o miejscu i znaczeniu archeologii w systemie nauk oraz o jej specyfice przedmiotowej i metodologicznej;

– K_W02: zna pojęcia i terminologię stosowane w archeologii oraz innych naukach humanistycznych, w tym szczególnie historii i antropologii kulturowej;

– K_W03: ma zaawansowaną wiedzę metodologiczną oraz z zakresu teorii stosowanych w archeologii i w różnych kierunkach badań archeologicznych;

– K_W04: ma zaawansowaną wiedzę z zakresu archeologii prahistorycznej, archeologii historycznej, archeologii antycznej;

– K_W05: ma zaawansowaną wiedzę o powiązaniach archeologii z innymi dziedzinami nauki i dyscyplinami naukowymi;

– K_W07: zna i rozumie metody analizy różnych wytworów kultury i ich interpretacji prowadzonych na gruncie wybranych tradycji, teorii lub szkół badawczych rozwijanych w archeologii.


Efekty uczenia się - umiejętności:

– K_U01: potrafi wyszukiwać, analizować, oceniać, selekcjonować i użytkować informacje z wykorzystaniem różnych źródeł i metod oraz formułować na tej podstawie krytyczne sądy;

– K_U02: posiada umiejętności badawcze obejmujące krytyczną analizę prac innych autorów, syntezę różnych idei i poglądów, dobór metod i narzędzi badawczych, opracowanie i prezentację wyników, pozwalające na rozwiązywanie złożonych problemów w zakresie dziedzin nauki i dyscyplin naukowych właściwych dla studiowanego kierunku;

– K_U03: umie samodzielnie zdobywać wiedzę i poszerzać umiejętności badawcze oraz podejmować samodzielnie działania zmierzające do rozwijania zdolności i kierowania własną karierą zawodową;

– K_U04: posiada umiejętności integrowania wiedzy z różnych dyscyplin w zakresie nauk humanistycznych oraz innych (w szczególności przyrodniczych), z których dyscypliny są integralną częścią archeologii bądź z nią współpracują.


Efekty uczenia się - kompetencje społeczne:

– K_K01: potrafi odpowiednio określić priorytety służące realizacji określonego przez siebie lub innych zadania;

– K_K02: prawidłowo identyfikuje i rozstrzyga dylematy związane z wykonywaniem zawodu i prowadzeniem badań naukowych;

– K_K03: ma świadomość odpowiedzialności za zachowanie dziedzictwa kulturowego i propaguje ją w społeczeństwie.


Metody dydaktyczne:

Zajęcia składają się z dwóch części: (1) teoretycznej, gdzie uczestnicy słuchają krótkich wykładaów na temat danych zagadnień i (2) praktycznej, gdzie przeprowadzają samodzielne prace doświadczalne, z obróbką różnych typów surowców, przy zastosowaniu technik prehistorycznych.

Metody dydaktyczne eksponujące:

- pokaz
- wystawa

Metody dydaktyczne podające:

- opis
- pogadanka

Metody dydaktyczne poszukujące:

- doświadczeń
- laboratoryjna
- obserwacji
- pomiaru w terenie

Skrócony opis:

Zajęcia będą miały charakter praktycznych laboratoriów uzupełnionych odpowiednią dawką wiedzy teoretycznej. Omówione i przetestowane zostaną tutaj podstawowe techniki i narzędzia używane do obróbki różnych typów surowców w prehistorii takich jak: kamień, drewno, skóra, kość, poroże, glina, bursztyn itp., oraz metody zdecydowanie bardziej złożone, takie jak m. in. rozmiękczanie kości i poroża, sucha destylacja kory brzozowej w celu uzyskania dziegciu, rozpalanie ognia, wyrób i wypał naczyń ceramicznych, itp.. We wszystkich prowadzonych pokazach używane będą wyłącznie materiały, techniki i narzędzia dostępne w epoce kamienia. Podstawą do zaliczenia kursu będzie zaplanowanie i wykonanie przez uczestnika poprawnego doświadczenia archeologicznego opierającego się na wiedzy zdobytej w trakcie jego trwania.

Pełny opis:

Zajęcia będą miały charakter praktycznych laboratoriów uzupełnionych odpowiednią dawką wiedzy teoretycznej. W pierwszej kolejności studenci zostaną zapoznani z metodyką badań doświadczalnych w archeologii oraz podstawowymi wiadomościami na temat życia w prehistorii. Następnie przeprowadzona zostanie seria zajęć praktycznych, w trakcie których uczestnikom zostaną przybliżone techniki przetrwania stosowane w życiu codziennym w pradziejach. Omówione i przetestowane zostaną tutaj podstawowe techniki i narzędzia używane do obróbki różnych typów surowców takich jak: kamień, drewno, skóra, kość, poroże, glina, bursztyn itp., oraz metody zdecydowanie bardziej złożone, takie jak m. in. rozmiękczanie kości i poroża, sucha destylacja kory brzozowej w celu uzyskania dziegciu, rozpalanie ognia, wyrób i wypał naczyń ceramicznych, techniki polowań i obróbki roślin (np. produkcji sznurów), techniki budowania, wiercenia w kamieniu itp. Uczestnicy zajęć będą mieli obowiązek czynnego, praktycznego uczestnictwa we wszystkich prowadzonych zajęciach, które odbywać się będą z przestrzeganiem odpowiedniej metodyki badań doświadczalnych. We wszystkich prowadzonych pokazach używane będą wyłącznie materiały, techniki i narzędzia dostępne w epoce kamienia. Podstawą do zaliczenia kursu będzie zaplanowanie i wykonanie przez uczestnika poprawnego doświadczenia archeologicznego opierającego się na wiedzy zdobytej w trakcie jego trwania.

Literatura:

Basic only, it will be supplemented during the course

Coles J., Archaeology by experiment, New York 1973.

Coles J., Experimental archaeology, London 1979

Experiment and design in archaeology, ed. A. F. Harding, Oxford 1999.

Inizan L., Roche H., Tixier J., Technology of knapped stone, [w:] Préhistoire de la Pierre Taillée, vol. 3, Nanterr 1992.

Kelterborn P., Principles of experimental research in archaeology, (Re)construction and experiment in archaeology – European Platform, vol. 2, 2005, pp. 120–121.

Kozłowski J. K., Encyklopedia Historyczna Świata, t. 1: Prehistoria, Kraków 1999 (części poświęcone ziemiom polskim).

Prahistoria ziem polskich, t. 1: Paleolit i mezolit, ed. W. Chmielewski, W. Hensel, Wrocław 1975.

Prahistoria ziem polskich, Wrocław, t. 2: Neolit, ed. W. Hensel, T. Wiślański, Wrocław 1979.

Lammers-Keijsers Y. M. J. Scientific experiments: a possibility? Presenting a general cyclical script for experiments in archaeology, (Re)construction and Experiment in Archaeolgy – European Platform, vol. 2, 2005, pp. 18–26.

Osipowicz G., Narzędzia krzemienne w epoce kamienia na ziemi chełmińskiej. Studium traseologiczne. Toruń 2010.

Primitive technology. A book of earth skills, ed. D. Wescott, Salt lake City 1999.

Primitive technology II. Ancestral skills, ed. D. Wescott, Salt lake City 2001.

Renfrew, C., Bahn, P., Archeologia. Teorie, metody, praktyka, Warszawa 2002.

Semenow C. A., Piervobytnaâ tehnika, Materialy i Issledovaniâ po Arheologii SSSR, nr 54, 1957.

Semenow C. A., Prehistoric technology. An experimental study of the oldesttools and artefacts from traces of manufacture and wear, London 1964.

Watts S. M. Practicing Primitive. A Handbook of Aboriginal Skills, Salt Lake City, 2004.

Wielka historia świata, t. 1: Świat przed „rewolucją” neolityczną, ed. J. K. Kozłowski, Kraków 2004 (części poświęcone ziemiom polskim).

Metody i kryteria oceniania:

Metody oceniania:

- punkty przeznawane za aktywność i spsoób realizacji projektu eksperymentalnego;

Krytreria oceniania:

- aktywność oceniana w skali od 1 do 3 punktów;

- zaangażowanie w prace eksperymentalne, oceniane w skali od 1 do 10 punktów;

-realizacja własnego projektu doświadczalnego oceniana w skali od 1 do 10 punktów.

Zajęcia w cyklu "Semestr letni 2021/22" (zakończony)

Okres: 2022-02-21 - 2022-09-30
Wybrany podział planu:
Przejdź do planu
Typ zajęć:
Laboratorium, 30 godzin, 15 miejsc więcej informacji
Koordynatorzy: Grzegorz Osipowicz
Prowadzący grup: Grzegorz Osipowicz
Lista studentów: (nie masz dostępu)
Zaliczenie: Przedmiot - Zaliczenie na ocenę
Laboratorium - Zaliczenie na ocenę
Opisy przedmiotów w USOS i USOSweb są chronione prawem autorskim.
Właścicielem praw autorskich jest Uniwersytet Mikołaja Kopernika w Toruniu.
ul. Jurija Gagarina 11, 87-100 Toruń tel: +48 56 611-40-10 https://usosweb.umk.pl/ kontakt deklaracja dostępności USOSweb 7.0.2.0-1 (2024-03-12)