Uniwersytet Mikołaja Kopernika w Toruniu - Centralny punkt logowania
Strona główna

Komunikacja społeczna

Informacje ogólne

Kod przedmiotu: 1202-W-KS-S2
Kod Erasmus / ISCED: (brak danych) / (0313) Psychologia Kod ISCED - Międzynarodowa Standardowa Klasyfikacja Kształcenia (International Standard Classification of Education) została opracowana przez UNESCO.
Nazwa przedmiotu: Komunikacja społeczna
Jednostka: Instytut Historii i Archiwistyki
Grupy:
Punkty ECTS i inne: 3.00 Podstawowe informacje o zasadach przyporządkowania punktów ECTS:
  • roczny wymiar godzinowy nakładu pracy studenta konieczny do osiągnięcia zakładanych efektów uczenia się dla danego etapu studiów wynosi 1500-1800 h, co odpowiada 60 ECTS;
  • tygodniowy wymiar godzinowy nakładu pracy studenta wynosi 45 h;
  • 1 punkt ECTS odpowiada 25-30 godzinom pracy studenta potrzebnej do osiągnięcia zakładanych efektów uczenia się;
  • tygodniowy nakład pracy studenta konieczny do osiągnięcia zakładanych efektów uczenia się pozwala uzyskać 1,5 ECTS;
  • nakład pracy potrzebny do zaliczenia przedmiotu, któremu przypisano 3 ECTS, stanowi 10% semestralnego obciążenia studenta.

zobacz reguły punktacji
Język prowadzenia: polski
Wymagania wstępne:

Brak.

Rodzaj przedmiotu:

przedmiot obligatoryjny

Całkowity nakład pracy studenta:

Tematy do samodzielnego przygotowania i wygłoszenia referatu.

Należy przygotować referat wraz z prezentacją multimedialną (PowerPoint) zwierającą główne tezy, definicje, ujęcia, ilustracje obrazujące referowane treści, zalecaną literaturę itp.



I. Współczesna kultura europejska

Swoistość myślenia europejskiego (w tym odniesienie się do wydarzeń po 11.09.). Globalizacja. Kultura masowa. Poszukiwanie bohatera (Wielki Brat). Feminizm. Poszukiwanie korzeni. Nowoczesny dom Europejczyka.

Wybrana literatura:

1. Bauman Z., Globalizacja, Warszawa 2000.

2. Bieńkowska E., Spór o dziedzictwo europejskie, Warszawa 1999.

3. Campbell J., Bohater o tysiącu twarzy, Poznań 1997.

4. Grzegorczyk A., Europa. Odkrywanie sensu istnienia, Warszawa 2001.


II. Komunikacja w relacjach między społecznościami odmiennymi kulturowo

Określić różnice między komunikacją wewnątrzkulturową a wspomnianą w tytule. Spostrzeganie odmienności kulturowych; rodzaje etnocentryzmu. Wybrane koncepcje komunikacji międzykulturowej, a w nich: zasady życzliwości.

Wybrana literatura:

1. Davidson D., Eseje o prawdzie, języku i umyśle, Warszawa 1992.

2. Geert H., Kultury i organizacje. Zaprogramowanie umysłu, Warszawa 2000.

3. Gierszewski Z., Kultura – moralność – względność. Doktryna relatywizmu kulturowego M. J. Herskovitsa, Poznań 2000.


III. Obyczaj w systemie kulturowej komunikacji

Pojęcia obyczaju. Komunikacja obyczajowa: komunikowanie oznakowe i znakowe. Rytuały, obrzędy, uroczystości, ceremonie. Życie towarzyskie. Zabawa. Moda (m.in. o konsumpcji na pokaz, modzie kotrobyczajowej).

Wybrana literatura:

1. Caillois R., Żywioł i ład, Warszawa 1973.

2. Heers J, Święta głupców i karnawały, Warszawa 1995.

3. König R., Potęga i urok mody, Warszawa 1979.

4. Sunner W. G., Naturalne sposoby postępowania w gromadzie. Studium socjologicznego znaczenia praktyk życia codziennego, manier, zwyczajów, obyczajów oraz kodeksów moralnych, Warszawa 1995.


IV. Komunikacja symboliczna

Geneza i rodzaje symbolu, w tym symboliki europejskiej. Praktyka symboliczna: elementy krajobrazowe, zwierzęta, rośliny, artefakty, człowiek i jego części. Symbolika oniryczna Zygmunta Freuda.

Wybrana literatura:

1. Cirlot J. E., Słownik symboli, Kraków 2000.

2. Eliade M., Obrazy i symbole. Szkice o symbolizmie magiczno-religijnym, Warszawa 1998.

3. Lurker M., Przesłanie symboli w mitach, kulturach i religiach, Warszawa 1994.


V. Komunikacja poprzez media

Umiejętności w pracy z mediami: ich wykorzystanie do osiągania celów komunikacyjnych, zachowanie się w kontakcie z mediami. Główne techniki i strategie komunikacyjne stosowane w mediach publicznych i prywatnych (np. radiu i telewizji). Media centralne a lokalne środowisko medialne.

Wybrana literatura:

1. Hagoort G., Przedsiębiorczość w kulturze. Wprowadzenie do zagadnień zarządzania w kulturze, Kraków 1997.

2. Studia z teorii komunikowania masowego, red. B. Dobek-Ostrowska, Wrocław 1999.

3. Współczesne systemy komunikowania, red. B. Dobek-Ostrowska, Wrocław 1998.


VI. Socjologia mediów

Ukazanie ewolucji mediów, rozumianych jako przekaźnik komunikowania ludzkiego, ich cech, funkcji i społecznego oddziaływania (m.in. nt. historii telekomunikacji, fotografii, tv, radia, mediów elektronicznych i ich wpływów na kulturę masową).

Wybrana literatura:

1. Bienias T., Internet, Kraków 1998.

2. Goban-Klas T., Zarys historii i rozwoju mediów, Kraków 2001.

3. Godzic W., Telewizja jako kultura, Kraków 1999.

Psychologiczne aspekty odbioru telewizji, red. P. Francuz, Lublin 1999.


VII. Komunikacja poprzez książkę i alternatywne materiały czytelnicze

Współczesne warunki funkcjonowania książki w społeczeństwie (w tym przekaz przez nowe technologie zastępujące tradycyjną książkę – książki elektroniczne, mówione itd). Obie-gi komunikacyjne książki (m.in. księgarski, biblioteczny, antykwaryczny). Ekspresja poprzez książkę i kompozycje graficzne ją realizujące (też ilustracje w książce). Komunikacja literatury przez książkę i inne środki uzupełniające lub rywalizujące z książką.

Wybrana literatura:

1. Biblioteka w otoczeniu społecznym, red. Elżbieta B. Zybert, Warszawa 2000.

2. Drzewiecki Marcin, Biblioteka i informacja w środowisku współczesnej szkoły, Warszawa 2001.

3. Głombiowski Karol, Książka w procesie komunikacji społecznej, Wrocław-Warszawa-Kraków-Gdańsk 1980.

4. Książka i prasa w systemie komunikacji społecznej. Przeszłość-dzień dzisiejszy-perspektywy, red. Maria Juda, Lublin 2002.


VIII. Komunikacja w sztukach widowiskowych

Należy uwzględnić związki z problematyką komunikacji, widzianej przez pryzmat socjologii i antropologii teatru, jak też widowiskowością, reprezentowaną przez relacje teatr-religia, -polityka, -formy życia społecznego.

Wybrana literatura:

1. Caillois R., Ludzie a gry i zabawy, [w:] idem, Żywioł i ład, Warszawa 1973.

2. Dziewulska M., Artyści i pielgrzymi, Wrocław 1995.

3. Huizinga J., Homo ludens. Zabawa jako źródło kultury, Warszawa 1967.

4. Teatr w miejscach nieteatralnych, red. Juliusz Tyszka, Wydawnictwo Fundacji Humaniora, Poznań 1998

5. Turner V., Teatr w codzienności, codzienność w teatrze, Dialog 1988, nr 9, s. 97-115.


IX. Aktorstwo społeczne

M.in. o rolach społecznych jako pojęciach wywiedzionych z teatru (prace Floriana Znanieckiego), zachowania społeczne i ich analogie z zachowaniami scenicznymi.

Wybrana literatura:

1. Giza A., Życie jako opowieść. Analiza materiałów autobiograficznych w perspektywie socjologii wiedzy, Warszawa-Wrocław 1991.

2. Goffman E., Człowiek w teatrze życia codziennego, Warszawa 1981.

3. Gogolewski I., Wszyscy jesteśmy aktorami, Warszawa 1991.


X. Retoryka

Pojęcie i zasady retoryki. Retoryka jako sztuka perswazji. Retoryka opisowa: inwencja, dyspozycja, elokucja, memoria, prenucjacja. Dialektyka erystyczna (sztuka sporów). Retoryczne środki prezentacji (np. peryfraza, hiperbola, , eufemizm, elipsa). Współczesna sztuka mówienia.

Wybrana literatura:

1. Korolko M., Sztuka retoryki, Warszawa 1990.

2. Schopenhauer Artur, Erystyka, czyli sztuka prowadzenia sporów, Warszawa 1986.

3. Wiszniewski A., Jak przekonująco mówić i przemawiać, Warszawa-Wrocław 1994.

Metody dydaktyczne podające:

- opis
- opowiadanie

Metody dydaktyczne poszukujące:

- ćwiczeniowa
- klasyczna metoda problemowa
- obserwacji
- referatu
- studium przypadku

Metody dydaktyczne w kształceniu online:

- metody odnoszące się do autentycznych lub fikcyjnych sytuacji
- metody rozwijające refleksyjne myślenie
- metody służące prezentacji treści
- metody wymiany i dyskusji

Skrócony opis:

Zajęcia pozwalają zrozumieć i przećwiczyć różne elementy komunikacji społecznej. Zastanowimy się nad komunikacją i jej elementami. Przećwiczymy kompetencje związane z efektywną komunikacją, aktywnym słuchaniem, radzeniem sobie w trudnych sytuacjach komunikacyjnych. Poruszymy także kwestie komunikowania społecznego i różnych aspektów komunikacji interpersonalnej.

Pełny opis:

Zajęcia pozwalają zrozumieć różne elementy komunikacji społecznej oraz komunikacji interpersonalnej.

Wśród poszczególnych bloków tematycznych znajdą się:

1. Podstawy komunikacji społecznej – definicja, formy, funkcje.

2. Skuteczność w komunikacji.

3. Umiejętność słuchania w komunikacji.

4. Wywieranie wpływu w komunikacji.

5. Komunikacja społeczna a pożywienie.

6. Komunikacja poprzez reklamę.

7. Komunikacja w negocjacjach.

8. Komunikacja werbalna a komunikacja niewerbalna.

9. Ćwiczenie osobistych umiejętności komunikacyjnych.

10. Prezentacje studentów.

Literatura:

Literatura podstawowa:

1. Argyle Michael, Psychologia stosunków międzyludzkich, Warszawa 2001.

2. Cialdini Robert B., Wywieranie wpływu na ludzi, Gdańsk 2001.

3. Fiske John, Wprowadzenie do badań nad komunikowaniem, Wrocław 2003.

4. Griffin Em, Podstawy komunikacji społecznej, Gdańsk 2003.

5. Nęcki Zbigniew, Komunikowanie interpersonalne, Wrocław 1992.

6. Studia z teorii komunikowania masowego, red. Bogusława Dobek-Ostrowska, Wrocław 1999.

Literatura dodatkowa:

1. Bierach Alfred J., Komunikacja niewerbalna. Sztuka czytania z twarzy. Język twarzy, Mimika, Portrety, Parajęzyk, Wrocław 1997.

2. Brown Stephen W., Jak mówić, aby ludzie słuchali, Warszawa 1996.

3. Hogan Kevin, Psychologia perswazji: strategie i techniki wywierania wpływu na ludzi, Warszawa 2000.

4. Tkaczyk Lech, Komunikacja niewerbalna. Postawa, mimika, gest, Wrocław: Wyd. Astrum, 1996.

5. Ury William, Odchodząc od NIE. Negocjowanie od konfrontacji do kooperacji, Warszawa: Polskie Wydawnictwo Ekonomiczne S.A., 2000.

6. Van Meer Kees, van Neijenhof Jos, Elementarne umiejętności społeczne, Warszawa: Centrum Metodyczne Nauczycieli Średniego Szkolnictwa Medycznego, 1993.

7. Vopel Klaus W., Umiejętność współpracy w grupach. Zabawy i improwizacje, Cz. 1-2, Kielce: Wydawnictwo "Jedność", 2002.

8. Weber Erika, Opperman Katrin, Język kobiet- język mężczyzn, Gdańsk: GWP, 2000.

9. Współczesne systemy komunikowania, red. B. Dobek - Ostrowska. Wrocław 1997.

10. Zimbardo P.G., Ruch F. L., Psychologia i życie, Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 1999.

Metody i kryteria oceniania:

Na ocenę wpływają:

1. Aktywność na zajęciach - 40%.

2. Przygotowanie prezentacji - 60%

Każdy student i studentka powinni przygotować referat wraz z prezentacją multimedialną (PowerPoint) zwierającą główne tezy, definicje, ujęcia, ilustracje obrazujące referowane treści, zalecaną literaturę itp. Tematy wystąpień zostaną zaproponowane podczas pierwszych zajęć dydaktycznych.

Ocenie podlega jakość merytoryczna, estetyka oraz umiejętności krasomówcze.

Oceny będą wystawione według następujących kryteriów:

bdb – 90% i więcej

db plus – 80% do 89%

db – 70% do 79%

dst plus – 60% do 69%

dst – 50% do 59%

ndst – 49% i poniżej

Praktyki zawodowe:

Nie dotyczy.

Zajęcia w cyklu "Semestr letni 2022/23" (zakończony)

Okres: 2023-02-20 - 2023-09-30
Wybrany podział planu:
Przejdź do planu
Typ zajęć:
Ćwiczenia, 30 godzin, 10 miejsc więcej informacji
Koordynatorzy: Magdalena Cyrklaff-Gorczyca, Maciej Krotofil
Prowadzący grup: Magdalena Cyrklaff-Gorczyca
Lista studentów: (nie masz dostępu)
Zaliczenie: Przedmiot - Zaliczenie na ocenę
Ćwiczenia - Zaliczenie na ocenę
Uwagi:

Tematy do samodzielnego przygotowania i wygłoszenia referatu.

Należy przygotować referat wraz z prezentacją multimedialną (PowerPoint) zwierającą główne tezy, definicje, ujęcia, ilustracje obrazujące referowane treści, zalecaną literaturę itp.

I. Współczesna kultura europejska

Swoistość myślenia europejskiego (w tym odniesienie się do wydarzeń po 11.09.). Globalizacja. Kultura masowa. Poszukiwanie bohatera (Wielki Brat). Feminizm. Poszukiwanie korzeni. Nowoczesny dom Europejczyka.

Wybrana literatura:

1. Bauman Z., Globalizacja, Warszawa 2000.

2. Bieńkowska E., Spór o dziedzictwo europejskie, Warszawa 1999.

3. Campbell J., Bohater o tysiącu twarzy, Poznań 1997.

4. Grzegorczyk A., Europa. Odkrywanie sensu istnienia, Warszawa 2001.

II. Komunikacja w relacjach między społecznościami odmiennymi kulturowo

Określić różnice między komunikacją wewnątrzkulturową a wspomnianą w tytule. Spostrzeganie odmienności kulturowych; rodzaje etnocentryzmu. Wybrane koncepcje komunikacji międzykulturowej, a w nich: zasady życzliwości.

Wybrana literatura:

1. Davidson D., Eseje o prawdzie, języku i umyśle, Warszawa 1992.

2. Geert H., Kultury i organizacje. Zaprogramowanie umysłu, Warszawa 2000.

3. Gierszewski Z., Kultura – moralność – względność. Doktryna relatywizmu kulturowego M. J. Herskovitsa, Poznań 2000.

III. Obyczaj w systemie kulturowej komunikacji

Pojęcia obyczaju. Komunikacja obyczajowa: komunikowanie oznakowe i znakowe. Rytuały, obrzędy, uroczystości, ceremonie. Życie towarzyskie. Zabawa. Moda (m.in. o konsumpcji na pokaz, modzie kotrobyczajowej).

Wybrana literatura:

1. Caillois R., Żywioł i ład, Warszawa 1973.

2. Heers J, Święta głupców i karnawały, Warszawa 1995.

3. König R., Potęga i urok mody, Warszawa 1979.

4. Sunner W. G., Naturalne sposoby postępowania w gromadzie. Studium socjologicznego znaczenia praktyk życia codziennego, manier, zwyczajów, obyczajów oraz kodeksów moralnych, Warszawa 1995.

IV. Komunikacja symboliczna

Geneza i rodzaje symbolu, w tym symboliki europejskiej. Praktyka symboliczna: elementy krajobrazowe, zwierzęta, rośliny, artefakty, człowiek i jego części. Symbolika oniryczna Zygmunta Freuda.

Wybrana literatura:

1. Cirlot J. E., Słownik symboli, Kraków 2000.

2. Eliade M., Obrazy i symbole. Szkice o symbolizmie magiczno-religijnym, Warszawa 1998.

3. Lurker M., Przesłanie symboli w mitach, kulturach i religiach, Warszawa 1994.

V. Komunikacja poprzez media

Umiejętności w pracy z mediami: ich wykorzystanie do osiągania celów komunikacyjnych, zachowanie się w kontakcie z mediami. Główne techniki i strategie komunikacyjne stosowane w mediach publicznych i prywatnych (np. radiu i telewizji). Media centralne a lokalne środowisko medialne.

Wybrana literatura:

1. Hagoort G., Przedsiębiorczość w kulturze. Wprowadzenie do zagadnień zarządzania w kulturze, Kraków 1997.

2. Studia z teorii komunikowania masowego, red. B. Dobek-Ostrowska, Wrocław 1999.

3. Współczesne systemy komunikowania, red. B. Dobek-Ostrowska, Wrocław 1998.

VI. Socjologia mediów

Ukazanie ewolucji mediów, rozumianych jako przekaźnik komunikowania ludzkiego, ich cech, funkcji i społecznego oddziaływania (m.in. nt. historii telekomunikacji, fotografii, tv, radia, mediów elektronicznych i ich wpływów na kulturę masową).

Wybrana literatura:

1. Bienias T., Internet, Kraków 1998.

2. Goban-Klas T., Zarys historii i rozwoju mediów, Kraków 2001.

3. Godzic W., Telewizja jako kultura, Kraków 1999.

Psychologiczne aspekty odbioru telewizji, red. P. Francuz, Lublin 1999.

VII. Komunikacja poprzez książkę i alternatywne materiały czytelnicze

Współczesne warunki funkcjonowania książki w społeczeństwie (w tym przekaz przez nowe technologie zastępujące tradycyjną książkę – książki elektroniczne, mówione itd). Obie-gi komunikacyjne książki (m.in. księgarski, biblioteczny, antykwaryczny). Ekspresja poprzez książkę i kompozycje graficzne ją realizujące (też ilustracje w książce). Komunikacja literatury przez książkę i inne środki uzupełniające lub rywalizujące z książką.

Wybrana literatura:

1. Biblioteka w otoczeniu społecznym, red. Elżbieta B. Zybert, Warszawa 2000.

2. Drzewiecki Marcin, Biblioteka i informacja w środowisku współczesnej szkoły, Warszawa 2001.

3. Głombiowski Karol, Książka w procesie komunikacji społecznej, Wrocław-Warszawa-Kraków-Gdańsk 1980.

4. Książka i prasa w systemie komunikacji społecznej. Przeszłość-dzień dzisiejszy-perspektywy, red. Maria Juda, Lublin 2002.

VIII. Komunikacja w sztukach widowiskowych

Należy uwzględnić związki z problematyką komunikacji, widzianej przez pryzmat socjologii i antropologii teatru, jak też widowiskowością, reprezentowaną przez relacje teatr-religia, -polityka, -formy życia społecznego.

Wybrana literatura:

1. Caillois R., Ludzie a gry i zabawy, [w:] idem, Żywioł i ład, Warszawa 1973.

2. Dziewulska M., Artyści i pielgrzymi, Wrocław 1995.

3. Huizinga J., Homo ludens. Zabawa jako źródło kultury, Warszawa 1967.

4. Teatr w miejscach nieteatralnych, red. Juliusz Tyszka, Wydawnictwo Fundacji Humaniora, Poznań 1998

5. Turner V., Teatr w codzienności, codzienność w teatrze, Dialog 1988, nr 9, s. 97-115.

IX. Aktorstwo społeczne

M.in. o rolach społecznych jako pojęciach wywiedzionych z teatru (prace Floriana Znanieckiego), zachowania społeczne i ich analogie z zachowaniami scenicznymi.

Wybrana literatura:

1. Giza A., Życie jako opowieść. Analiza materiałów autobiograficznych w perspektywie socjologii wiedzy, Warszawa-Wrocław 1991.

2. Goffman E., Człowiek w teatrze życia codziennego, Warszawa 1981.

3. Gogolewski I., Wszyscy jesteśmy aktorami, Warszawa 1991.

X. Retoryka

Pojęcie i zasady retoryki. Retoryka jako sztuka perswazji. Retoryka opisowa: inwencja, dyspozycja, elokucja, memoria, prenucjacja. Dialektyka erystyczna (sztuka sporów). Retoryczne środki prezentacji (np. peryfraza, hiperbola, , eufemizm, elipsa). Współczesna sztuka mówienia.

Wybrana literatura:

1. Korolko M., Sztuka retoryki, Warszawa 1990.

2. Schopenhauer Artur, Erystyka, czyli sztuka prowadzenia sporów, Warszawa 1986.

3. Wiszniewski A., Jak przekonująco mówić i przemawiać, Warszawa-Wrocław 1994.

Opisy przedmiotów w USOS i USOSweb są chronione prawem autorskim.
Właścicielem praw autorskich jest Uniwersytet Mikołaja Kopernika w Toruniu.
ul. Jurija Gagarina 11, 87-100 Toruń tel: +48 56 611-40-10 https://usosweb.umk.pl/ kontakt deklaracja dostępności mapa serwisu USOSweb 7.1.1.0-7 (2025-03-24)