Architektura i wystroje w ujęciu historycznym – epoka nowoczesna

ogólna wiedza z zakresu historii sztuki i kultury

1. Godziny realizowane z udziałem nauczyciela (godziny kontaktowe wykładu oraz ćwiczeń, przewidziane w programie): 45

2. Czas poświęcony na pracę indywidualną studenta, konieczny do zaliczenia przedmiotu (przygotowanie i uzupełnienie notatek; zebranie, przeanalizowanie i przyswojenie treści podanej literatury, zebranie materiału ilustracyjnego, koniecznego do nauki przedmiotu): 30

3. Czas, wymagany do przygotowania się do egzaminu cząstkowego (przyswojenie materiału ilustracyjnego, definicji, powtórka zagadnień problemowych): 15

Student

- zna periodyzację kultury i zjawisk artystycznych w omawianym okresie, zna i rozumie ich ogólne historyczne konteksty (K_W03)

- ma uporządkowaną wiedzę w zakresie dziejów europejskiej architektury od połowy XVIII wieku do czasów współczesnych, (K_W02; K_W04)

- ma uporządkowaną wiedzę ogólną na temat stylów takich jak klasycyzm, historyzm, secesja, modernizm, postmodernizm, dekonstruktywizm (K_W04)

- zna genezę, kształtowanie się oraz przemiany form i typów architektonicznych, wystrojów oraz dekoracji architektonicznej od XVIII do XXI wieku (K_W05)

- zna podstawowe typy wystrojów wnętrz mieszkalnych, sakralnych, budynków użyteczności publicznej od klasycyzmu do czasów współczesnych; zna stosowane techniki, z uwzględnieniem okresów i przyczyn ich szczególnej popularności (malarstwo ścienne, boazerie, mural itp.) (K_W04)

Student:

- samodzielnie wyszukuje materiał fotograficzny [ikonograficzny] z zakresu architektury i wystrojów od okresu klasycyzmu po współczesność, korzystając przy tym z różnych źródeł (tradycyjnych oraz ICT) (K_U01)

- rozpoznaje i omawia style i typy architektury oraz odpowiadające im style wystrojów wnętrz od połowy XVIII do czasów współczesnych (K_U04, K_U06)

- rozpoznaje i datuje najistotniejsze dzieła architektury, rzeźby architektonicznej, wystrojów wnętrz mieszkalnych, sakralnych, budynków użyteczności publicznej od XVII do XXI wieku (K_U05)

- posługuje się fachową terminologią, odnoszącą się do form architektonicznych oraz ornamentyki nowoczesnej i współczesnej (K_U04; K_U06)

- na poziomie podstawowym analizuje dzieła omawianego okresu (K_U02; K_U04; K_U06)

Student:

- ma świadomość poziomu swojej wiedzy – swych kompetencji i niedostatków, rozumie potrzebę ciągłego rozwoju naukowego (K_K01)

- ma świadomość doniosłości dziedzictwa kulturowego przeszłości; jest świadom spoczywającej na współczesnych odpowiedzialności za zachowanie jego wartości dla przyszłych pokoleń oraz jest zdolny do czerpania z niej inspiracji we własnej twórczości (K_K03, K_K05)

Zajęcia prowadzone są jako wykład informacyjny, uporządkowany w układzie chronologicznym. W obrębie epok materiał ułożony jest problemowo. Wykładowi towarzyszy prezentacja multimedialna (z wykorzystaniem fotografii, rysunków architektonicznych, wizualizacji 3D oraz filmów), w której zawarty jest opisany merytorycznie materiał zabytkowy, obowiązujący studentów.

Wykład informacyjny / problemowy / pokaz / studium przypadku

- wykład informacyjny (konwencjonalny)
- wykład problemowy

Wykład ma na celu wprowadzenie studentów w problematykę nowoczesnej i współczesnej architektury oraz wystrojów wnętrz z tego czasu. Tematyka rozpoczyna się od połowy XVIII wieku i kończy się na zjawiskach współczesnych.

Omawia w układzie chronologicznym najważniejsze zjawiska, osadzając je na tle zmiennych uwarunkowań historycznych, społecznych i kulturowych oraz podkreślając czynniki ideowe i funkcjonalne, decydujące o wyborze form architektonicznych, technik budowlanych i zdobniczych, programów wizualnych. Uwzględnione są budynki o różnych funkcjach (mieszkalne, sakralne, muzealne, municypalne).

Niektóre zjawiska eksponowane są metodą case study – wykład skupia się na szczegółowym, kompleksowym omówieniu wybranych realizacji (studium przypadku).

Cykl wykładów rozpoczyna się od okresu klasycyzmu. Problematyka omawiana jest na przykładach europejskich oraz amerykańskich. Dalej prezentowana jest problematyka okresu historyzmu, rewolucji przemysłowej, epoki wiktoriańskiej. Zarysowane są podstawy i założenia stylowe secesji. Osobny temat stanowi działalność spółek architektonicznych kształtujących tzw. szkołę chicagowską.

Następnie szczegółowo omawiany jest modernizm. Dalej wzornictwo skandynawskie, wzornictwo po II wojnie światowej. Postmodernizm i dekonstruktywizm.

Tematyka poszczególnych bloków wykładowych podana jest szczegółowo poniżej w cyklach rocznych.

Wybrana literatura podstawowa (w układzie alfabetycznym)

- Ghirardo D., Architektura po modernizmie, wyd.VIA, 1999.

- Gössel P., Leuthäuser G., Architektura XX wieku, Kolonia 2006 (Architecture in the Twentieth Centry, Köln 1991).

- Miłobędzki A., Zarys dziejów architektury w Polsce, Warszawa 1989

- Olszewski A.K., Dzieje sztuki polskiej 1890-1980 w zarysie, Warszawa 1988

- Parissien S., Historia wnętrz. Dom od roku 1700, Warszawa 2010.

- Pile J., Historia wnętrz, Warszawa 2006.

- Rybczyński W., Dom. Krótka historia idei, Gdańsk-Warszawa 1996.

- Rybczyński W., Najpiękniejszy dom na świecie, Warszawa 2003.

- Stefański K., Architektura XIX wieku na ziemiach polskich, Warszawa 2005

- Watkin D., Historia architektury zachodniej, Warszawa 2001.

- Zachwatowicz J., Architektura polska, Warszawa 1986.

Przedmiot kończy się egzaminem pisemnym.

Wymagania egzaminacyjne:

(K_K01)

1. Rozpoznawanie dzieł na slajdach, wraz z autorem (architektem), datowaniem do ćwierćwiecza [obowiązuje znajomość dzieł, omawianych na wykładach] (K_U01; K_U04; K_U05)

2. Objaśnianie terminologii dot. sztuki i kultury [definicje należy opracować samodzielnie, wg wykładów oraz podanych opracowań słownikowo-encyklopedycznych] (K_W02; K_U01)

3. Rozwinięcie podanego zagadnienia o tematyce ogólnej – ogniskującego na zależności architektury, wystroju, dekoracji i funkcji przestrzeni – obejmującego zakres treści kształcenia wykładu i podstawowej literatury przedmiotu (K_W03; K_W04, K_W05; K_U01; K_U02; K_U06)

nie dotyczy