Estetyka performatywności

Semestr zimowy

15 godz. i 0,5 pkt ECTS – godziny kontaktowe, ćwiczenia, konwersatorium, konsultacje indywidualne i grupowe.

30 godz. i 1,5 pkt ECTS – czas na indywidualną pracę studenta, wykonanie zadań, przygotowanie się do zajęć i przygotowanie pracy do prezentacji zaliczeniowej.

Student:

- wyjaśnia specyfikę performatywności jako wypowiedzi artystycznej współcześnie znaczącej, K_W01

- klasyfikuje różnice pomiędzy koncepcjami estetycznymi, K_W02

- analizuje wpływ estetyki performatywnej na sztukę współczesną, K_W03

- porównuje procesy przemian we współczesnej sztuce, K_W05

- uzasadnia istotność estetyki performatywnej, K_W09

- syntetyzuje wizualnie koncepcję performatywności, K_W02

- dokonuje analizy wybranego faktu kulturowego pod kątem jego performatywności, K_W08

- uzasadnia oddziaływanie wydarzenia performatywnego na społeczeństwo jako odbiorców i uczestników, K_W06

- prezentuje argumenty na rzecz znaczenia kulturowego wydarzeń performatywnych. K_W08, K_W08

Student:

- posiada umiejętności w zakresie interpretacji performatywnej zjawisk z obszaru antroposfery, K_U01

- potrafi wykorzystać wiedzę do wizualizacji performatywnej wybranych procesów i zjawisk, K_U02

- potrafi przygotować wystąpienie performatywne, K_U03

- potrafi uczestniczyć w dyskusji na temat performatywności, rozumie stanowiska przeciwne i umie prowadzić dialog w kwestiach spornych, K_U04

- umie udzielić konsultacji i porady w zakresie sztuki performatywnej, K_U05, K_U11

- posiada kompetencje językowe w zakresie rozumienia i realizowania oraz upowszechniania współczesnych teorii estetycznych. K_U07, K_U10

Student:

- przestrzega odpowiednich norm prawa autorskiego, K_K05

- potrafi animować społeczność lokalną, ogólnopolską i międzynarodową, K_K04

- wyrabia w sobie umiejętność i potrzebę ciągłego kształcenia, K_K04

- posiada poczucie możliwości działania twórczego ukierunkowanego na kształtowanie społeczeństwa obywatelskiego przy pomocy współczesnej kultury wizualnej opartej o tolerancję, pluralizm ideowy, w warunkach demokratycznej dyskusji, K_K03

- wykazuje się samodzielnością, niezależnością i odpowiedzialnością we własnych działaniach performatywnych. K_K08

Metody dydaktyczne eksponujące:

- drama

- inscenizacja

- pokaz

Metody dydaktyczne poszukujące:

- ćwiczeniowa

- doświadczeń

- giełda pomysłów

- okrągłego stołu

- panelowa

- projektu

- sytuacyjna

- opis
- opowiadanie
- tekst programowany
- wykład konwersatoryjny
- wykład problemowy

Zajęcia związane są ze sztuką najnowszą z punktu widzenia jej estetyki. Performatywność wypowiedzi twórczej zostaje tu uznana za warunek istotny zaistnienia przedmiotu estetycznego, który zawiera w sobie klasyczną triadę twórca - dzieło - odbiorca z pominięciem dotychczasowego rozdziału na przedmiot i podmiot reprezentowaną w koncepcji feedbacku rozumianego jako procesu, w ramach którego zawarta jest możliwość generowania sytuacji estetycznej o wyznacznikach artystycznych, estetycznych i konotacyjnych.

Zajęcia ćwiczeniowe związane są z czterema godzinami dyskusji o założeniach teoretycznych zagadnienia performatywności wypowiedzi artystycznej, w ramach której określamy różnicę pomiędzy estetyką klasyczną, a performatywną. Następnie określamy cechy i "filary" performatywności. Na tej bazie studenci przechodzą do części czysto ćwiczeniowej, w ramach której w fazie indywidualnych konsultacji z prowadzącym zajęcia, proponują stworzenie sytuacji performatywnej o cechach wydarzenia artystycznego, które następnie jest zatwierdzane do rzeczywistej realizacji.

Literatura obowiązkowe

Fischer-Lichte, E. (2008). Estetyka performatywności, Kraków: Księgarnia Akademicka

Austin, L.J. (1993). Wypowiedzi performatywne (311-334), (W:) L.J. Austin: Mówienie i poznawanie. Rozprawy i wykłady filozoficzne, Warszawa: Wydawnictwa Naukowe PWN

Austin, L.J. (1993). Jak działać słowami (545-714), (W:) L.J. Austin: Mówienie i poznawanie. Rozprawy i wykłady filozoficzne, Warszawa: Wydawnictwa Naukowe PWN

Benjamin, W. (1996). Dzieło sztuki w dobie reprodukcji technicznej (201-240), (W:) W. Benjamin: Anioł historii. Eseje, szkice, fragmenty, Poznań: Wydawnictwo Poznański

Butler, J. (2007). Akty performatywne a konstrukcja płci kulturowej (25-35), (W:) M. Dąbrowski, R. Pruszczyński (red.): Lektury inności: antologia, Warszawa: Dom Wydawniczy Elipsa

Carlson, M. (2007). Performans, Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN

Ocena na podstawie ciągłego zaangażowania studenta w toku zajęć oraz według wypełnienia założeń teoretycznych w realizacji własnego wystąpienia performatywnego w przestrzeni społecznej. Istotnym elementem oceny jest koncepcja indywidualna, jej oryginalność oraz dojrzałość intelektualna, a zwłaszcza wizualizacja posiadanej wiedzy oraz umiejętność wyciągnięcia wniosków z procesu monitorowania wydarzenia performatywnego.