Historia Rzeźby Nowoczesnej i Współczesnej
Informacje ogólne
Kod przedmiotu: | 1401-HRN-4Z-DM |
Kod Erasmus / ISCED: |
(brak danych)
/
(0213) Sztuki plastyczne
|
Nazwa przedmiotu: | Historia Rzeźby Nowoczesnej i Współczesnej |
Jednostka: | Instytut Artystyczny |
Grupy: |
Przedmioty obowiązkowe - 4 rok, sem. zimowy - obiekty rzeźbiarskie (dm) Przedmioty obowiązkowe- 4 rok, sem. zimowy- rzeźba dla potrzeb konserwacji dzieł sztuki (dm) |
Punkty ECTS i inne: |
0 LUB
3.00
LUB
2.00
(w zależności od programu)
|
Język prowadzenia: | polski |
Wymagania wstępne: | Ogólna wiedza z historii sztuki, historia rzeźby do XVIII w. |
Całkowity nakład pracy studenta: | 50 godzin, 15 kontaktowych - uczestnictwo w wykładzie 35 niekontaktowych - przygotowanie do egzaminu |
Efekty uczenia się - wiedza: | K_W01 ma szczegółową wiedzę w zakresie dotyczącym obszarów sztuki i nauki niezbędną do formułowania i rozwiązywania złożonych zagadnień artystycznych właściwych dla studiowanego kierunku rzeźby K_W08 dysponuje rozszerzoną wiedzą na temat kontekstu historycznego i kulturowego sztuk plastycznych i ich związków z innymi dziedzinami współczesnego życia oraz samodzielnie rozwija tę wiedzę w sposób odpowiadający studiowanemu kierunkowi rzeźby K_W09 posiada wiedzę z historii sztuki ze szczególnym uwzględnieniem historii sztuki rzeźby K_W13 rozpoznaje i rozumie złożoność zagadnień stylistycznych w obrębie tradycji rzeźbiarskiej |
Efekty uczenia się - umiejętności: | K_U07 potrafi rozpoznawać i odwzorować tradycyjne style rzeźbiarskie K_U14 posiada umiejętności wykorzystywania wzorców leżących u podstaw kreacji artystycznej, umożliwiających swobodę i niezależność wypowiedzi artystycznej Kompetencje społeczne K_K01 rozumie potrzebę uczenia się przez całe życie, potrafi inspirować i organizować proces uczenia się innych osób K_K02 jest zdolny do samodzielnego integrowania nabytej wiedzy oraz podejmowania w zorganizowany sposób nowych i kompleksowych działań, także w warunkach ograniczonego dostępu do potrzebnych informacji K_K03 potrafi korzystać z wiedzy różnych dyscyplin naukowych poprzez możliwość korzystania z szerokiego wachlarza przedmiotów oferowanych przez uniwersytet |
Metody dydaktyczne: | Wykład połączony z prezentacją |
Skrócony opis: |
Przegląd najważniejszych tendencji w rzeźbie od dziewiętnastego wieku początku XXI stulecia. Przedstawienie najważniejszych nurtów, artystów i dzieł. |
Pełny opis: |
Przegląd najważniejszych tendencji w rzeźbie od dziewiętnastego wieku początku XXI stulecia. Przedstawienie najważniejszych nurtów, artystów i dzieł takich jak: neoklasycyzm, romantyzm, tendencje realistyczne w rzeźbie 2 poł. XIX w., nurt neobarokowy, naturalizm, impresjonizm, secesja, symbolizm, nowy klasycyzm, rzeźba ekspresjonistyczna, rzeźba fowistów, rzeźba kubistyczna, rzeźba w metalu, rzeźba futurystyczna, vortycyzm, formizm, dadaizm i surrealizm, Constantin Brancusi i nurt abstrakcji organicznej, Henry Moore, Barbara Hepworth, konstruktywizm, abstrakcja geometryczna, nurt ekspresjonistyczny po 1945 roku, rzeźba kinetyczna, nowe tendencje w rzeźbie po 1960 roku. |
Literatura: |
Baumgarth C., Futuryzm, Warszawa 1978 Causey A., Sculpture since 1945 , Oxford 1998 Janicka K., Surrealizm, Warszawa 1985. Kępiński Z., Impresjonizm, Warszawa 1982 Kotula A., Krakowski P., Malarstwo, rzeźba, architektura. Wybrane zagadnienia plastyki współczesnej, Warszawa 1981 Kotula A., Krakowski P., Sztuka abstrakcyjna, Warszawa 1973 Kotula A., Krakowski P., Rzeźba współczesna, Warszawa 1985. Kotula A., Krakowski P., Rzeźba XIX w., Kraków 1980 Herbert R., A concise history of modern sculpture, New York 1964. Passeron R., Encyklopedia surrealizmu, Warszawa 1993. Richard L., Encyklopedia ekspresjonizmu, Warszawa 1996 Richter H., Dadaizm, Warszawa 1986. Ritchie A. C., Sculpture of the twentieth century, New York 1952. Willett J, Ekspresjonizm, Warszawa 1976 Sztuka świata, t. 8, Warszawa 1994. Sztuka świata, t. 9, Warszawa 2001. Sztuka świata, t. 10, Warszawa 2001. |
Efekty uczenia się: |
WIEDZA: STUDENT MA PODSTAWOWĄ WIEDZĘ O RZEŹBIE XIX I XX W ORAZ POCZATKU XXI W. MA ELEMENTARNĄ WIDZĘ O WZAJEMNYCH POWIĄZANIACH ARTYSTÓW WYWODZĄCYCH SIĘ Z RÓŻNYCH ŚRODOWISK TWÓRCZYCH POSIADA ELEMENTARNĄ WIEDZĘ NA TEMAT TERMINOLOGII RZEŹBY NOWOCZESNEJ WSPÓŁCZESNEJ UMIEJĘTNOŚCI. POTRAFI ANALIZOWAĆ PROCESY ZACHODZĄCE W O RZEŹBIE XIX I XX W ORAZ POCZATKU XXI W. POTRAFI ANALIZOWAĆ DZIEŁA SZTUKI ROZRÓŻNIA DZIEŁA SZTUKI POCHODZĄCE Z POSZCZEGÓLNYCH OKRESÓW I POTRAFI UMIEJSCOWIĆ JE W ODPOWIEDNIM KONTEKŚCIE KULTURALNO-HISTORYCZNYM POTRAFI PRZYPORZĄDKOWAĆ DZIEŁA SZTUKI DO ODPOWIEDNICH ARTYSTÓW |
Metody i kryteria oceniania: |
EGZAMIN (3 PYTANIA) |
Zajęcia w cyklu "Semestr zimowy 2021/22" (zakończony)
Okres: | 2021-10-01 - 2022-02-20 |
Przejdź do planu
PN WT ŚR CZ PT |
Typ zajęć: |
Wykład, 30 godzin
|
|
Koordynatorzy: | Dorota Kamińska-Jones | |
Prowadzący grup: | (brak danych) | |
Lista studentów: | (nie masz dostępu) | |
Zaliczenie: |
Przedmiot -
Egzamin
Wykład - Egzamin |
Właścicielem praw autorskich jest Uniwersytet Mikołaja Kopernika w Toruniu.