Historia Sztuki Nowoczesnej

ogólna orientacja w stylach i kierunkach sztuki

przedmiot obowiązkowy

Godziny realizowane z udziałem nauczycieli ( godz.):

np.

- udział w wykładach – 15 h (0,5 ECTS)

- konsultacje z nauczycielem akademickim podczas dyżurów- 5 h (0.17 ECTS)

Czas poświęcony na pracę indywidualną studenta ( godz.):

np.

- czytanie literatury- 10 h (0,33 ECTS)

- przygotowanie do egzaminu- 15 h (0,5 ECTS)

Łącznie:45 godz. (1,5 ECTS)

• ma uporządkowaną wiedzę na temat zjawisk i przemian w sztukach plastycznych ze świadomością logiki zachodzących przemian w sztuce (w szczególności w dyscyplinach artystycznych z zakresu kierunku malarstwo) K_W03 (dla kier. malarstwo)

• posiada ugruntowaną wiedzę z zakresu historii i tradycji sztuk pięknych K_W05 (dla kier. malarstwo)

• posiada wiedzę z historii sztuki ze szczególnym uwzględnieniem historii sztuki rzeźby K_W09

(dla kier. rzeźba)

• rozpoznaje i rozumie złożoność zagadnień stylistycznych w obrębie tradycji rzeźbiarskiej K_W13 (dla kier. rzeźba)

• rozpoznaje i charakteryzuje przy użyciu fachowej terminologii epoki, style, kierunki w sztuce od kon. XVIII w. do 1939 r.

• charakteryzuje twórczość najważniejszych twórców (wzgl. ośrodków, szkół artystycznych itd.) w dziedzinie malarstwa i rzeźby od kon. XVIII w. do 1939 r.

• analizuje humanistyczne wartości sztuki nowoczesnej K_U09 (dla kier. malarstwo)

• rozpoznaje i datuje najważniejsze dzieła sztuki, od kon. XVIII w. do 1939 r. K_U10

• potrafi rozpoznawać tradycyjne style rzeźbiarskie K_U07 (dla kier. rzeźba)

• ma świadomość poziomu wiedzy i własnych umiejętności oraz pozytywne nastawienie do stałego podnoszenia swoich kwalifikacji K_K01

• ma świadomość odpowiedzialności za zachowanie dziedzictwa kulturowego Polski i regionu K_K06

wykład, prezentacja multimedialna

- wykład informacyjny (konwencjonalny)

Zakres wykładu obejmuje historię malarstwa i rzeźby europejskiej i polskiej od poł. XVIII w. do lat 30. XX wieku.

W trakcie wykładu omawiane są najważniejsze nurty w malarstwie i rzeźbie europejskiej i polskiej od połowy XVIII do lat 30. XX wieku. Dlatego w ramach zajęć szczegółowo charakteryzowane są kierunki, grupy artystyczne i dorobek wybitnych twórców o charakterze przełomowym

Sztuka powszechna

literatura podstawowa

Sztuka świata, t.8, Warszawa 1994.

Sztuka świata, t.9, Warszawa 1996.

K. Piwocki, Dzieje sztuki w zarysie, t.2, Warszawa 1977.

M. Porębski, Dzieje sztuki w zarysie, t.3, Warszawa 1988.

J. Cassou, Encyklopedia symbolizmu, Warszawa 1992.

F. Claudon, Encyklopedia romantyzmu, Warszawa 1992.

R. Passeron, Encyklopedia surrealizmu, Warszawa 1993.

M. Sérullaz, Encyklopedia impresjonizmu, Warszawa 1991.

A. Bassie, Ekspresjonizm, Warszawa 2006.

Ch. Baumgarth, Futuryzm, Warszawa 1978.

H. Hofstätter, Symbolizm, Warszawa 1987.

K. Janicka, Surrealizm, Warszawa 1985

W. Juszczak, Postimpresjoniści, Warszawa 1985.

Z. Kępiński, Impresjonizm, Warszawa 1982.

A. Kotula, P. Krakowski, Rzeźba XIX wieku, Kraków 1980.

P. Krakowski, Rzeźba XIX wieku, Kraków 1980.

G. Lista, Futuryzm, Warszawa 2002

L. Nochlin, Realizm, Warszawa 1974.

M. Poprzęcka, Akademizm, Warszawa 1989.

M. Porębski, Kubizm, Warszawa 1986

literatura uzupełniająca

T. Gryglewicz, Malarstwo Europy Środkowej 1900 – 1914. Tendencje modernistyczne i awangardowe, Kraków 1992.

A. Konopacki, William Blake, Warszawa 1987.

A.Konopacki, Prerafaelici, Warszawa 1989.

E. Kuryluk, Wiedeńska apokalipsa. Esej o literaturze i sztuce wiedeńskiej około 1900, Kraków 1974.

M. Laurent, Rodin, Warszawa 1991.

J. Leymarie, Fowizm, Warszawa 1993

J. Rewald, Historia impresjonizmu, Warszawa 1985.

H. Richter, Dadaizm, Warszawa 1986

B. Rose, Malarstwo amerykańskie XX wieku, Warszawa 1991.

A.Sanchez, Goya, Warszawa 1992.

S. Tshudi Madsen, Art Nouveau, Warszawa 1987.

J. Willet, Ekspresjonizm, Warszawa 1976

T. Żuchowski, Patriotyczne mity i toposy, malarstwo niemieckie 1800-1848, Poznań 1991

R. Brettel, Modern Art 1851 – 1929, Oxford – New York 1997.

E. Clegg, Art., Design & Architekture in Central Europe 1890 – 1920, New Haven – London 2006.

B. Denvir, Impresjonizm. Malarze i ich malarstwo, Bielsko-Biała 1993

Sztuka polska (wybór)

T. Dobrowolski, Nowoczesne malarstwo polskie. 1764-1964, t. I-III, Wrocław-Warszawa-Kraków, 1957-1964

T. Dobrowolski, Rzeźba neoklasyczna i romantyczna w Polsce, Wrocław 1974.

Z. Kępiński, Impresjonizm polski, Warszawa 1961.

A. Kotula, P. Krakowski, Rzeźba XIX w., Kraków 1980.

W. Okoń, Alegorie narodowe. Studia z dziejów sztuki polskiej XIX w., Wrocław 1992.

M. Porębski, Interregnum. Studia z historii sztuki polskiej XIX i XX w., Warszawa 1975.

Malarstwo polskie, opr. H. Andrzejewska, A. Derwojedowa, J. Derwojed, H. Kubaszewska, Warszawa 2000.

W. Bałus, Figury losu. Polscy artyści i polska sztuka w poszukiwaniu tożsamości indywidualnej i zbiorowej, Kraków 2002.

J. Malinowski, Malarstwo polskie XIX w., Warszawa 2003. / Rzeźba polska przełomu XIX i XX w. Studia (red.), Warszawa 2007.

Luba I., Dialog nowoczesności z tradycją. Malarstwo polskie dwudziestolecia międzywojennego, Warszawa 2004.

Malinowski J., Sztuka i nowa wspólnota. Zrzeszenie artystów Bunt 1917-1922, Wrocław 1991.

Baranowicz Z., Polska awangarda artystyczna 1918 -1939, Warszawa 1975

Olszewski A. K. , Dzieje sztuki polskiej 1890-1980, Warszawa 1988.

Pollakówna J., Malarstwo polskie między wojnami 1918-1939, Warszawa 1982.

Sieradzka A., Art Déco w Polsce i w Europie, Warszawa 1996.

Turowski A., Konstruktywizm polski, Wrocław 1981 / Budowniczowie świata, Kraków 2002.

Wallis, Secesja, Warszawa 1984.

Włodarczyk W. , Sztuka polska 1918- 2000, Warszawa 2003.

I. Kossowska, Ł. Kossowski, Malarstwo polskie. Symbolizm i Młoda Polska, Warszawa 2010.

Koniec wieku. Sztuka polskiego modernizmu 1890-1914, katalog wystawy MNW, red. E. Charazińska, Ł. Kossowski, Warszawa 1996.

S. Kozakowska, Malarze Młodej Polski, Kraków 1995.

S. Krzysztofowicz – Kozakowska, Stefania, Sztuka Młodej Polski, Wydawnictwo Kluszczyński, Kraków 2003.

weryfikacja wiedzy w trakcie egzaminu końcowego

K_W03, K_W11, K_W12, K_U04, K_U06, K_U08, K_U10, K_U11

Nie dotyczy