Historia sztuki

brak

kanon (atrybut wycofany)

- udział w wykładach 30 h/1 ECTS

- konsultacje z nauczycielem akademickim 5 h

- czytanie literatury 10 h

- przygotowanie do egzaminu 15 h

Łącznie 60 godzin: 2pkt ECTS

W 1

Student/ka ma ugruntowaną wiedzę o miejscu i znaczeniu nauk humanistycznych w systemie nauk oraz ich specyfice przedmiotowej i

metodologicznej w odniesieniu do szeroko pojętej sztuki europejskiej (K_W01)

W 2

Student/ka ma uporządkowaną wiedzę ogólną na poziomie podstawowym z zakresu nowożytnej europejskiej historii sztuki

(K_W03)

W 3

Student/ka ma uporządkowaną szczegółową wiedzę w zakresie polskiej i europejskiej sztuki nowożytnej (K_W04)

W 4

Student/ka ma zaawansowaną wiedzę o stylach epokach europejskiej sztuki nowożytnej oraz ich współczesnych interpretacjach

(K_W05)

W5

Ma zaawansowaną wiedzę na temat artystycznego nowożytnego dziedzictwa ludzkości oraz międzydyscyplinarnych, kulturowych

aspektów dialogu między cywilizacjami świata (K_W07).

U 1

Student/ka umie samodzielnie zdobywać wiedzę na temat europejskiej sztuki nowożytnej oraz rozwijać umiejętności badawcze

korzystając z tradycyjnych i nowoczesnych źródeł wiedzy, dokonywać ich oceny, krytycznej analizy i syntezy tych informacji, potrafi

samodzielnie planować i realizować własne uczenie się przez całe życie; potrafi planować i organizować pracę indywidualną (K_U03)

U 2

Student/ka na poziomie podstawowym rozpoznaje dzieło sztuki pod kątem materiału i techniki, datowania, określenia stylu i środowiska

artystycznego, ze szczególnym uwzględnieniem sztuki nowożytnej w Europie (K_U05)

U 3

Student/ka na poziomie podstawowym prowadzi wstępną analizę ikonograficzną oraz określa symboliczne treści i kulturowy kontekst

dzieła sztuki, zwłaszcza sztuki nowożytnej (K_U06)

K 1

Student/ka ma świadomość poziomu swej wiedzy, kompetencji i niedostatków, rozumie potrzebę ciągłego rozwoju naukowego i

zawodowego oraz poznawania europejskiej nowożytności (K_K01).

K 2

Student/ka potrafi odpowiednio określić priorytety służące realizacji, określonego przez siebie lub innych zadania badawczego

dotyczącego np. malarstwa lub rzeźby nowożytnej w Europie (K_K03).

K 3

Student/ka posiada świadomość wartości, które do współczesności wnosi światowe dziedzictwo kultury, obejmujące sztukę i kulturę

artystyczną Europy nowożytnej i mniejszości religijnych (kalwinizm i luteranizm) (K_K07)

Wykład informacyjny (konwencjonalny) lub online z wykorzystaniem platformy MsTeams lub innej.

- pokaz

- opis
- wykład informacyjny (konwencjonalny)

- biograficzna
- klasyczna metoda problemowa

Wykład ma na celu przedstawić panoramę stylów w sztuce nowożytnej o przełomu XV i XVI wieku we Włoszech i w pozostałych krajach Europejskich aż do II połowy XVIII wieku, czyli do okresu późnego baroku i rokoka.

Na wykładzie prezentowane są początki renesansu włoskiego w malarstwie, architekturze i rzeźbie (Florencja), a następnie renesansu dojrzałego (Rzym i Wenecja). Następnie omawiana jest architektura, malarstwo i rzeźba XVI w. w tym malarstwo i rzeźba manierystyczna oraz sztuka protestancka luteranizmu i kalwinizmu. To pierwsza grupa zajęć. W drugiej omawiana jest szeroko sztuka baroku wczesnego, dojrzałego i późnego z uwzględnieniem najważniejszych wydarzeń politycznych jak choćby wojna 30-letnia. Prezentowana jest sztuka takich malarzy jak bracia Carracci, Domenichino, Guido Reni czy Caravaggio i caravaggioniści. Szeroko omawiana jest architektura rzymska XVII wieku Berniniego czy Borrominiego w Rzymie oraz w Wenecji (Baldassare Longhena czy Andrea Palladio). W trzeciej grupie zagadnień omawiana jest sztuka krajów północnych od szkoły Fontainebleau, Rudolfa II w Pradze; sztuka w Hiszpanii oraz epoka Ludwika XIV (dzieła takich architektów jak Claude Perrault, Louis Le Vau, Jules Hardouin-Mansart). Wykłady kończy malarstwo holenderskie (Rembrandt i jego krąg, tzw. mali mistrzowie) oraz malarstwo flamandzkie (Rubens i jego malarnia).

Literatura obowiązkowa (w wybranych fragmentach):

Sztuka europejska:

A. Bochnak, Historia sztuki nowożytnej, T.1 i T. 2, Warszawa 1980.

P. Murray, Architektura włoskiego renesansu, Toruń 1999.

M. Levy, Wczesny renesans, Warszawa 1972.

M. Levy, Dojrzały renesans, Warszawa 1980

N. Pevsner, Historia architektury europejskiej, Warszawa 2000

M. Rzepińska Malarstwo Cinquecenta, Warszawa 1989.

M. Rzepińska Siedem wieków malarstwa europejskiego, Wrocław 1980

J. Sherman, Manieryzm, Warszawa 1970

K. Secomska, Malarstwo francuskie XVII w., Warszawa 1985

M. Skubiszewska, Malarstwo Italii w latach 1250- 1400, Warszawa 1980, s. 80-130.

Sztuka świata, t. 5-7, 2001.

Renesans w sztuce włoskiej. Architektura-rzeźba-malarstwo, red. R. Toman, 2007.

Sztuka Baroku. Architektura. Rzeźba. Malarstwo (red. R. Toman), Koningswinter 2004.

Z. Waźbiński, Malarstwo Quatrocenta, Warszawa 1989.

R. Wittkower, Art and Architecture in Italy 1600-1700, London 1982.

J. Wrabec, Dintzenhoferowie na Śląsku, Wrocław 1000

M. Wyrzykowska, Escorial jako wzorzec ideowy i architektoniczny założeń klasztornych na terenie monarchii habsburskiej, w: "Dzieła i

interpretacje", T. IV, 2000.

Literatura uzupełniająca (w wybranych fragmentach):

A. Blunt., Art and Architecture in France: 1500–1700, „The Pelican History of Art” 1977.

P. Burke, Kultura i społeczeństwo w renesansowych Włoszech, Warszawa 1991.

A. Chastel, Sztuka włoska, t. 1–2, Warszawa 1978.

M. Levy, Painting and Sculpture in France in the 18th Century, „The Pelican History of Art” 1995.

A. Székely, Malarstwo hiszpańskie, Warszawa 1977.

R. Wittkower R., Art and Architecture in Italy 1600–1750, „The Pelican History of Art” 1982.

Ziemba A., Iluzja a realizm. Gra z widzem w sztuce holenderskiej 1580-1660, Warszawa 2005.

Egzamin obejmujący architekturę, malarstwo i rzeźbę wszystkich państw nowożytnej Europy.

Student rozpoznaje i charakteryzuje przy użyciu fachowej terminologii epoki, style, kierunki w sztuce K_U08, H1A_U05

Potrafi charakteryzować twórczość najważniejszych twórców (wzgl. ośrodków, szkół artystycznych itd.)w dziedzinie malarstwa, rzeźby i architektury K_U09, H1A_U05

Umie rozpoznać i datować najważniejsze dzieła sztuki K_U10, H1A_U05

Jest zdolny opisać formę i zanalizować dzieła: architektury, rzeźby, malarstwa (o różnej klasie artystycznej i różnym poziomie wartości), wiążąc je z poszczególnymi okresami w sztuce K_U11, H1A_U05

Potrafi rozpoznać najważniejsze dzieła, typy ikonograficzne i tematy, na poziomie podstawowym określając treści dzieł sztuki K_U13, H1A_U05 A1_U21

Identyfikując dzieła identyfikuje także podstawowe materiały plastyczne występujące w zabytkach, na podstawie analizy wizualnej określa techniki sztuk plastycznych K_U14, H1A_U05 A1_U16 A1_U21

Kryteria oceniania:

Wykład: na ocenę na podstawie egzaminu pisemnego trwającego 2 h

ndst - 1 pkt (50%)

dst- 2 pkt (60%)

dst plus- 3 pkt (70%)

db- 4 pkt (80%)

db plus- 5 pkt (90%)