Badania architektoniczne-budownictwo drewniane

Wskazane jest posiadanie umiejętności i wiedzy z rysunku odręcznego i technicznego, dokumentacji pomiarowej zabytków architektury, historii i organizacji technik budownictwa, historii technik budowlanych z elementami materiałoznawstwa.

Ćwiczenia są bezpośrednio związane z wykładami i ćwiczeniami z problematyki zabytkoznawczej i konserwatorskiej architektury drewnianej. Służą one poza tym jako podstawa do pracy magisterskiej o architekturze drewnianej.

przedmiot obligatoryjny

1. Ćwiczenia: 20 godzin.

2. Praca indywidualna studenta, konieczna do zaliczenia przedmiotu (przyswojenie treści przekazanych w ramach ćwieczeń oraz przyswojenie wiedzy z literatury przedmiotu): 80 godzin.

Całkowity nakład pracy: 100 godzin.

K_W08, ma szczegółową wiedzę w zakresie współczesnych kierunków rozwoju badań nad sztuką (zwłaszcza w wybranych obszarach), H2A_W06,

K_W11, zna i rozumie na poziomie pogłębionym metody analizy, interpretacji i wartościowania zabytków jako składników dziedzictwa kulturowego, H2A_W07,

K_W12, uzyskuje pogłębioną świadomość warsztatu naukowego, problemów badawczych i zastosowania metod danej dziedziny nauk o sztuce (konserwatorstwo, muzealnictwo, historia sztuki, zabytkoznawstwo) do konkretnych zadań i problemów badawczych(w wybranych obszarach), H2A_W07,

K_w13, jest przygotowany do podejmowania badań szczegółowych i prac analitycznych w praktyce zawodowej danej specjalności, H2A_W08.

K_U02, w sposób krytyczny czyta, analizuje i zestawia zastaną literaturę przedmiotu, w oparciu o którą przygotowuje krytyczny stan badań do problemu i wyprowadza z niego szczegółowy kwestionariusz badawczy, H2A_U01, H2A_U07,

K_U04, szczegółowo analizuje problemy badawcze w wybranym obszarze ochrony dóbr kultury, posługując się metodami i narzędziami badawczymi, konsultowanymi przez opiekunów naukowych, H2A_U02, H2A_U05,

K_U9, potrafi przeprowadzić merytoryczną argumentację, z wykorzystaniem własnych poglądów oraz poglądów innych autorów, formułuje wnioski i tworzy syntetyczne podsumowania w zakresie nauk o sztuce. H2A_U06.

K_K01, ma świadomość poziomu swojej wiedzy – swych kompetencji i niedostatków, rozumie potrzebę ciągłego rozwoju naukowego i zawodowego,którego kierunki sam wyznacza, H2A_K01,

K_K04, jest wrażliwy na problematykę właściwego podejścia do materialnego dziedzictwa kulturowego, potrafi dostrzec i ocenić niewłaściwe postępowanie w tym zakresie, jest gotów do podjęcia stosownego działania, K2A_K04, K2A_K05.

Ćwiczena polegające na wspólnym omówieniu i rozwiązaniu przykładowych zadań.

- pokaz

- opis

- ćwiczeniowa

Zapoznanie i oswojenie studenta z celami, metodami i formą dokumentacji badań materialnej substancji architektury drewnianej oraz z ich miejscem zarówno w wieloaspektowych/ interdyscyplinarnych badaniach nad domem mieszkalnym (Hausforschung) jak i w procesach konserwatorskich.

Wstępnie zapoznaje się studenta ze stroną teoretyczną związaną z problematyką badań nad architekturą drewnianą. W centrum stoją zagadnienia związane z:

- celami i metodami badań architektonicznych,

- sposobem udokumentowania wyników badań architektonicznych,

- rolą badań architektonicznych w kompleksowych badaniach nad domami mieszkalnym (Hausforschung) oraz w procesie konserwatorskim.

Ćwiczenia poświęcone są analizie, rozwarstwieniu i rekonstrukcji materialnej substancji na przykładzie wybranych fragmentów/zespołów konstrukcyjnych obiektów architektury drewnianej. W szczególności ćwiczenia dotyczą:

- analizy i dokumentacji układu elementów konstrukcji drewnianej w formie schematycznych szkiców (skala 1:100),

- badania stosowanych złącz ciesielskich i ich udokumentowania w sposób uproszczony w rysunkach inwentaryzacyjnych (skala 1:100 lub 1:50),

- szczegółowego rozpoznania typowych złącz ciesielskich i innych detali oraz ich dokładnego rozrysowania (skala 1:10, 1:5 lub 1:1),

- analizy systemu ciesielskich znaków montażowych i jego przedstawienia w rysunkach inwentaryzacyjnych (skala 1:100 lub 1:50),

- identyfikacji budulca w aspekcie jego wymiarów i sposobu obróbki oraz zapisywania wyników w rysunkach inwentaryzacyjnych (skala 1:100 lub 1:50) oraz fotografiach,

- uchwycenia i udokumentowania użytych do wypełniania pól szkieletu materiałów w rysunkach inwentaryzacyjnych (skala 1:100 lub 1:50), - rozpoznania i fotograficznego udokumentowania tynków i polichromii.

Literatura podstawowa:

- Badania architektoniczne. Historia i perspektywy rozwoju, red. Marian Arszyński, Maciej Prarat, Ulrich Schaaf, Bożena Zimnowoda- Krajewska, Toruń 2015.

- Brykowska M., Metody pomiarów i badań zabytków architektury, Warszawa 2003.

- Krassowski W., Ciesielskie znaki montażowe w XV i pierwszej połowie XVI w., „Kwartalnik Historii Materialnej”, 5 (1957), nr 3-4, s. 503-518.

- Prarat M., Schaaf U., Wyniki badań historyczno-architektonicznych zagrody nr 4 w Niedźwiedziu, pow. Świecie – przyczynek do dyskusji nad metodyką badań drewnianej architektury wiejskiej dla celów konserwatorskich, [w:] Wobec zabytku... tradycje i perspektywy postaw. Studia dedykowane pamięci prof. Jerzego Remera, red. E. Pilecka, J. Raczkowski, Toruń 2010, s. 277-295.

- Schaaf U., Prarat M., Badania architektoniczne więźby nad nawą środkową kościoła Świętojańskiego w Toruniu oraz ich znaczenie dla historii budowlanej i średniowiecznego warsztatu ciesielskiego świątyni, [w:] Kościół Świętojański w Toruniu – nowe rozpoznanie, red. Katarzyna Kluczwajd, Toruń 2015, s. 125-153.

- Schaaf U., Systemy ciesielskich znaków montażowych jako źródło wiedzy o warsztacie ciesielskim i autentycznej substancji zabytku na przykładzie Kościoła Pokoju w Świdnicy, [w:] Zabytkowe budowle drewniane i stolarka architektoniczna wobec współczesnych zagrożeń, red. E. Okoń, Toruń 2005, s. 113-134.

- Schaaf U., Uwagi do metod badań architektonicznych konstrukcji drewnianych na przykładzie osiemnastowiecznej więźby mansardowej Dworu Studzienki w Gdańsku [w:] Problemy konserwacji i badań zabytków architektury, red. Aleksandra Kociałkowska, Gdańsk 2008, s. 151-163.

Literatura uzupełniająca:

- Bedal K., Gefüge und Struktur. Zu Standort und Arbeitsweise volkskundlicher Hausforschung, „Zeitschrift für Volkskunde“, 72 (1976), s. 161-176.

- Bedal K., Historische Hausforschung. Eine Einführung in Arbeitsweise, Begriffe und Literatur, Münster 1978.

- Eckstein G., Empfehlungen für Baudokumentationen. Bauaufnahme – Bauforschung, Stuttgart 1999. - Gerner M., Handwerkliche Holzverbindungen der Zimmerer, Stuttgart 1992.

- Gerner M., Abbundzeichen. Zimmererzeichen und Bauforschung, Fulda 1996.

- Großmann G. U., Einführung in die historische Bauforschung, Darmstadt 1993.

- Hähnl J., Zur Methodik der hauskundlichen Gefügeforschung, „Rheinisch-westfälische Zeitschrift für Volkskunde“, 16 (1969), s. 51-69. - Knopp G., Nussbaum N., Jacobs U., Bauforschung: Dokumentation und Auswertung, Köln 1992.

- Mader G. Th., Angewandte Bauforschung, Darmstadt 2005.

Zaliczenie na podstawie obecności (maksymalna nieobecność 20%) i udziału na ćwiczeniach oraz jakości opracowanych rysunków poszczególnych analiz.

Nie dotyczy.