Uniwersytet Mikołaja Kopernika w Toruniu - Centralny punkt logowania
Strona główna

Historia sztuki nowoczesnej

Informacje ogólne

Kod przedmiotu: 1402-HSNo-2L-SJ
Kod Erasmus / ISCED: (brak danych) / (0220) Nauki humanistyczne Kod ISCED - Międzynarodowa Standardowa Klasyfikacja Kształcenia (International Standard Classification of Education) została opracowana przez UNESCO.
Nazwa przedmiotu: Historia sztuki nowoczesnej
Jednostka: Instytut Zabytkoznawstwa i Konserwatorstwa
Grupy: Przedmioty obowiązkowe - 2 rok, sem. letni - grafika warsztatowa (dm)
Przedmioty obowiązkowe - 2 rok, sem. letni - Konserwacja i restauracja malarstwa (sj)
Przedmioty obowiązkowe - 2 rok, sem. letni - Konserwacja i restauracja papieru i skóry (sj)
Przedmioty obowiązkowe - 2 rok, sem. letni - Konserwacja i restauracja rzeźby kamiennej (sj)
Przedmioty obowiązkowe - 2 rok, sem. letni - malarstwo (dm)- Malarstwo sztalugowe
Przedmioty obowiązkowe - 2 rok, sem. letni - projektowanie graficzne (dm)
Przedmioty obowiązkowe-2 rok sem. letni. malarstwo (dm)-Malarstwo w architekturze
Punkty ECTS i inne: 3.00 Podstawowe informacje o zasadach przyporządkowania punktów ECTS:
  • roczny wymiar godzinowy nakładu pracy studenta konieczny do osiągnięcia zakładanych efektów uczenia się dla danego etapu studiów wynosi 1500-1800 h, co odpowiada 60 ECTS;
  • tygodniowy wymiar godzinowy nakładu pracy studenta wynosi 45 h;
  • 1 punkt ECTS odpowiada 25-30 godzinom pracy studenta potrzebnej do osiągnięcia zakładanych efektów uczenia się;
  • tygodniowy nakład pracy studenta konieczny do osiągnięcia zakładanych efektów uczenia się pozwala uzyskać 1,5 ECTS;
  • nakład pracy potrzebny do zaliczenia przedmiotu, któremu przypisano 3 ECTS, stanowi 10% semestralnego obciążenia studenta.
Język prowadzenia: polski
Wymagania wstępne:

Wiedza z historii sztuki wcześniejszych epok

Całkowity nakład pracy studenta:

1. Godziny realizowane z udziałem nauczyciela (godziny kontaktowe wykładu, przewidziane w programie) z dziedziny malarstwa i rzeźby: 30 godz. /2 pkt.


2. Godziny realizowane z udziałem nauczyciela (godziny kontaktowe wykładu, przewidziane w programie) z dziedziny architektury: 15 godz. /1 pkt.



3. Konsultacje z wykładowcą podczas dyżuru: 15 godz. /1 pkt.


4. Czas poświęcony na pracę indywidualną studenta, konieczny do zaliczenia przedmiotu (przygotowanie i uzupełnienie notatek; zebranie i zapoznanie się z literaturą przedmiotu, przyswojenie materiału ilustracyjnego, definicji, powtórka zagadnień problemowych): 30 godz./ 2 pkt.


Efekty uczenia się - wiedza:

Ma wiedzę o głównych kierunkach, zjawiskach i trendach w sztuce nowoczesnej od połowy XVIII wieku do lat 30-tych XX wieku (K_W01).


Ma gruntowną i uporządkowaną wiedzę z zakresu sztuki polskiej nowoczesnej (malarstwo, rzeźba, architektura od kon. XVIII – do końca lat 30-tych XX w.) (K_W01).

Zna elementarną terminologię pomocną w dalszej nauce (K_W01).


Rozumie interdyscyplinarny charakter interpretacji dzieła sztuki nowoczesnej w różnych aspektach (z uwzględnieniem historii, filozofii, teologii, technik i technologii sztuk plast. itd.) (K_W01, 02, 07).


Zna czołowych przedstawicieli kierunków oraz potrafi przypisać im konkretne realizacje (K_W01).


Zna i rozumie podstawowe metody analizy oraz interpretacji malarstwa, rzeźby i obiektów architektonicznych (K_W01, 07).


Charakteryzuje obiekty o określonych cechach stylowych (K_W07).


Orientuje się w sposobie użycia nowoczesnych technik i materiałów w dziedzinie malarstwa, rzeźby i architektury celu w osiągnięcia przez artystę/architekta określonego wrażenia wizualnego (K_W09).


Uzyskuje pogłębioną świadomość warsztatu naukowego, problemów badawczych i zastosowania metod historii sztuki do konkretnych problemów badawczych (K_W01, 02, 07).


Efekty uczenia się - umiejętności:

Wykorzystuje wiedzę z zakresu sztuki do opisu szerszych zjawisk kulturowych i społecznych oraz do określenia stanu zachowania zabytku (K_U01, K_U04)


Rozpoznaje i charakteryzuje przy użyciu fachowej terminologii - epoki, style, kierunki w sztuce polskiej od koń. XVIII w. do 1939 r. (K_U02)


Analizuje dzieła malarskie, rzeźbiarski i architektoniczne z wykorzystaniem specjalistycznej terminologii oraz wiedzy na temat specyfiki stylistycznej (K_U02)


Charakteryzuje twórczość najważniejszych artystów (wzgl. ośrodków, szkół artystycznych itd.) w dziedzinie malarstwa i rzeźby od kon. XVIII w. do końca lat 30-tych XX wieku.


Rozpoznaje i datuje najważniejsze dzieła sztuki i architektury, od koń. XVIII w. do 1939 r. (K_U02)


Efekty uczenia się - kompetencje społeczne:

Ma świadomość znaczenia wartości dzieła sztuki nowoczesnej (K_K01).


Ma świadomość poziomu wiedzy i własnych umiejętności oraz wykazuje nastawienie do stałego podnoszenia swoich kwalifikacji (K_K05)


Rozumie potrzebę ciągłego rozwoju naukowego i zawodowego (K_K05)


Posiada umiejętność rozpoznawania obiektów architektonicznych oraz przedstawienia podstawowych informacji na temat twórcy, stylu, datacji, dzięki czemu ma świadomość wartości zabytku (K_K01)


Wiedzę może rozwijać i twórczo wykorzystywać w późniejszej pracy teoretycznej i praktycznej, samodzielnie i w zespole, także w celach popularyzacji wiedzy o zabytku (K_K06, K_K07)


Ma świadomość wartości dzieł sztuki (K_K01)


Ma świadomość odpowiedzialności za zachowanie dziedzictwa kulturowego (K_K06)


Jest wrażliwy na problematykę właściwego podejścia do materialnego dziedzictwa kulturowego (K_K06, K_K07)


Potrafi dostrzec i ocenić niewłaściwe postępowanie w tym zakresie (K¬_K06).


Metody dydaktyczne:

Metoda dydaktyczna podająca :

- wykład konwencjonalny, problemowy z prezentacją multimedialną


Metody dydaktyczne podające:

- wykład informacyjny (konwencjonalny)
- wykład problemowy

Skrócony opis:

Zajęcia mają na celu przekazanie wiedzy o malarstwie, rzeźbie i architekturze nowoczesnej na świecie od połowy XVIII wieku do 1939 roku. Zajęcia uczą także właściwej interpretacji nowoczesnego dzieła malarskiego, rzeźbiarskiego i architektonicznego, trendów i szkół architektonicznych, znajomości technik i materiałów budowlanych oraz podstawowych zagadnień krytyki artystycznej.

Pełny opis:

(dot. malarstwa i rzeźby)

Cykl wykładów poświęcony najważniejszym nurtom w malarstwie i rzeźbie od połowy XVIII do lat 30. XX wieku. W trakcie zajęć w kontekście historycznym i kulturowym przedstawiane są istotne zjawiska w sztuce tego okresu, ich geneza oraz analiza kluczowych dzieł. Dlatego w ramach wykładów w układzie chronologicznym charakteryzowane są kierunki, grupy artystyczne i dorobek wybitnych twórców o charakterze przełomowym, w następującym układzie:

1. neoklasycyzm i akademizm : analiza twórczości wybranych twórców (David i jego szkoła) w kontekście teorii Winckelmanna, podstaw kształcenia akademickiego, hierarchii tematów – 2h

2. malarstwo i rzeźba w czasach stanisławowskich, akademizm w malarstwie polskim 2h

3. cechy malarstwa romantycznego we Francji (Gericault, Delacroix), na terenie Niemiec (Nazareńczycy, Friedrich) 2h

4. malarstwo angielskie (Gainsborough, Reynolds, Hogarth, Blake, Füssli, Prerafaelici) 2h

5. romantyzm i historyzm w malarstwie polskim 2h

6. przełom impresjonistyczny we Francji: cechy charakterystyczne i znaczenie dla rozwoju malarstwa 4h

7. neoimpresjonizm i postimpresjonizm 2h

8. symbolizm i realizm 2h

9. malarstwo i rzeźba okresu Młodej Polski 4h

10. geneza i rozwój kierunków awangardowych: cechy charakterystyczne ekspresjonizmu i fowizmu, kubizmu, futuryzmu, abstrakcji 4h

11. recepcja awangardy w sztuce polskiej (formiści, Bunt, Jung Idysz, konstruktywizm)

12. nurt nowego klasycyzmu w sztuce europejskiej i polskiej 1h

13. koloryzm w malarstwie polskim 2h

14. twórczość artystów z kręgu École de Paris 2h

15. dadaizm i surrealizm 1h

(dot. architektury)

Przedmiotem zajęć będą najważniejsze zagadnienia i tendencje dotyczące architektury od połowy XVIII wieku do 1939 roku. Zaprezentowane zostaną wiodące kierunki, sylwetki architektów oraz ich dzieła na tle zachodzących przemian społecznych.

Omawiane będą - w układzie chronologicznym - najważniejsze zjawiska, osadzone na tle zmiennych uwarunkowań historycznych, społecznych i kulturowych oraz podkreślane będą czynniki ideowe i funkcjonalne, decydujące o wyborze form architektonicznych, technik budowlanych i zdobniczych. Uwzględnione są budynki o różnych funkcjach (mieszkalne, sakralne, muzealne, municypalne).

Zajęcia podzielono na kilka bloków tematycznych:

1. klasycyzm (2 godz.), którego podstawą stał się nurt oświeceniowy, badania historyczne i archeologiczne.

- recepcja wzorów antycznych w oparciu o twórczość W.Kenta, J.Soane`a, R.Smirka, J.Nasha, J.A.Gabriela, J.G.Soufflota i in.

- niezrealizowane projekty francuskich rewolucjonistów (E.L.Boullee i C.N.Ledoux)

- klasycyzm stanisławowski, palladianizm, neoklasycyzm.

2. historyzm (4 godz.):

- podstawy architektury historyzmu; uwarunkowania polityczne, społeczne i gospodarcze.

- podział, datacja

- odmiany neogotyku

- historyzm dojrzały (Parlament w Londynie, Reichstag w Berlinie, Opera w Paryżu itd.).

- historyzm na terenie Polski pod zaborami

- przebudowa Paryża i percepcja stylu haussmannowskiego w innych miastach europejskich

- zabudowa czynszowa

3. architektura doby rewolucji przemysłowej (2 godz.)

4. secesja w różnych krajach Europy (2 godz.)

5. architektura amerykańska – od szkoły chicagowskiej do art deco (2 godz.);

6. awangarda architektoniczna okresu 20-lecia międzywojennego (3 godz.).

Literatura:

Dotyczy tematów obejmujących malarstwo, rzeźbę i architekturę:

Sztuka powszechna

literatura podstawowa

Sztuka świata, t.8, Warszawa 1994.

Sztuka świata, t.9, Warszawa 1996.

K. Piwocki, Dzieje sztuki w zarysie, t.2, Warszawa 1977.

M. Porębski, Dzieje sztuki w zarysie, t.3, Warszawa 1988.

J. Cassou, Encyklopedia symbolizmu, Warszawa 1992.

F. Claudon, Encyklopedia romantyzmu, Warszawa 1992.

R. Passeron, Encyklopedia surrealizmu, Warszawa 1993.

M. Sérullaz, Encyklopedia impresjonizmu, Warszawa 1991.

A. Bassie, Ekspresjonizm, Warszawa 2006.

Ch. Baumgarth, Futuryzm, Warszawa 1978.

H. Hofstätter, Symbolizm, Warszawa 1987.

K. Janicka, Surrealizm, Warszawa 1985

W. Juszczak, Postimpresjoniści, Warszawa 1985.

Z. Kępiński, Impresjonizm, Warszawa 1982.

A. Kotula, P. Krakowski, Rzeźba XIX wieku, Kraków 1980.

P. Krakowski, Rzeźba XIX wieku, Kraków 1980.

G. Lista, Futuryzm, Warszawa 2002

L. Nochlin, Realizm, Warszawa 1974.

M. Poprzęcka, Akademizm, Warszawa 1989.

M. Porębski, Kubizm, Warszawa 1986

literatura uzupełniająca

T. Gryglewicz, Malarstwo Europy Środkowej 1900 – 1914. Tendencje modernistyczne i awangardowe, Kraków 1992.

A. Konopacki, William Blake, Warszawa 1987.

A.Konopacki, Prerafaelici, Warszawa 1989.

E. Kuryluk, Wiedeńska apokalipsa. Esej o literaturze i sztuce wiedeńskiej około 1900, Kraków 1974.

M. Laurent, Rodin, Warszawa 1991.

J. Leymarie, Fowizm, Warszawa 1993

J. Rewald, Historia impresjonizmu, Warszawa 1985.

H. Richter, Dadaizm, Warszawa 1986

B. Rose, Malarstwo amerykańskie XX wieku, Warszawa 1991.

A.Sanchez, Goya, Warszawa 1992.

S. Tshudi Madsen, Art Nouveau, Warszawa 1987.

J. Willet, Ekspresjonizm, Warszawa 1976

T. Żuchowski, Patriotyczne mity i toposy, malarstwo niemieckie 1800-1848, Poznań 1991

R. Brettel, Modern Art 1851 – 1929, Oxford – New York 1997.

E. Clegg, Art., Design & Architekture in Central Europe 1890 – 1920, New Haven – London 2006.

B. Denvir, Impresjonizm. Malarze i ich malarstwo, Bielsko-Biała 1993

Sztuka polska (wybór)

T. Dobrowolski, Nowoczesne malarstwo polskie. 1764-1964, t. I-III, Wrocław-Warszawa-Kraków, 1957-1964

T. Dobrowolski, Rzeźba neoklasyczna i romantyczna w Polsce, Wrocław 1974.

Z. Kępiński, Impresjonizm polski, Warszawa 1961.

A. Kotula, P. Krakowski, Rzeźba XIX w., Kraków 1980.

W. Okoń, Alegorie narodowe. Studia z dziejów sztuki polskiej XIX w., Wrocław 1992.

M. Porębski, Interregnum. Studia z historii sztuki polskiej XIX i XX w., Warszawa 1975.

Malarstwo polskie, opr. H. Andrzejewska, A. Derwojedowa, J. Derwojed, H. Kubaszewska, Warszawa 2000.

W. Bałus, Figury losu. Polscy artyści i polska sztuka w poszukiwaniu tożsamości indywidualnej i zbiorowej, Kraków 2002.

J. Malinowski, Malarstwo polskie XIX w., Warszawa 2003. / Rzeźba polska przełomu XIX i XX w. Studia (red.), Warszawa 2007.

Luba I., Dialog nowoczesności z tradycją. Malarstwo polskie dwudziestolecia międzywojennego, Warszawa 2004.

Malinowski J., Sztuka i nowa wspólnota. Zrzeszenie artystów Bunt 1917-1922, Wrocław 1991.

Baranowicz Z., Polska awangarda artystyczna 1918 -1939, Warszawa 1975

Olszewski A. K. , Dzieje sztuki polskiej 1890-1980, Warszawa 1988.

Pollakówna J., Malarstwo polskie między wojnami 1918-1939, Warszawa 1982.

Sieradzka A., Art Déco w Polsce i w Europie, Warszawa 1996.

Turowski A., Konstruktywizm polski, Wrocław 1981 / Budowniczowie świata, Kraków 2002.

Wallis, Secesja, Warszawa 1984.

Włodarczyk W. , Sztuka polska 1918- 2000, Warszawa 2003.

I. Kossowska, Ł. Kossowski, Malarstwo polskie. Symbolizm i Młoda Polska, Warszawa 2010.

Koniec wieku. Sztuka polskiego modernizmu 1890-1914, katalog wystawy MNW, red. E. Charazińska, Ł. Kossowski, Warszawa 1996.

S. Kozakowska, Malarze Młodej Polski, Kraków 1995.

S. Krzysztofowicz – Kozakowska, Stefania, Sztuka Młodej Polski, Wydawnictwo Kluszczyński, Kraków 2003.

Architektura:

1. Banham R., Rewolucja w architekturze. Teoria i projektowanie w pierwszym wieku maszyny, Warszawa 1979

2. Baumgarth Ch., Futuryzm, Warszawa 1987

3. Berkel B., Bos C., Niepoprawni wizjonerzy, Warszawa 2000

4. Czyżewski A., Trzewia Lewiatana. Miasta ogrody i narodziny przedmieścia kulturalnego, Warszawa 2009

5. R. Dawidowski, Architektura modernistyczna z lat 1928-1940 na obszarze Pomorza Zachodniego, Szczecin 2007

6. Erich Mendelsohn. Dynamika i funkcja, pod red. R.Stephan, Wrocław 2001

7. T. Fabiański, J. Purchala, Historia architektury Krakowa w zarysie, Kraków 2001

8. H. Faryna-Paszkiewicz, Geometria wyobraźni: szkice o architekturze dwudziestolecia międzywojennego, Gdańsk 2003

9. H. Faryna-Paszkiewicz , Saska Kępa 1918-1939: architektura i urbanistyka, Wrocław 1989

10. Francastel P., Sztuka a technika w XIX i XX wieku, Warszawa 1966

11. Giedion S., Przestrzeń-czas-architektura, Warszawa 1975

12. Harbison R., Zbudowane, niezbudowane i nie do zbudowania. W poszukiwaniu znaczenia architektonicznego, Warszawa 2001

13. Gutowski M., Gutowski B., Architektura secesyjna Galicji, Warszawa 2001

14. T. Jaroszewski, Od klasycyzmu do nowoczesności, O architekturze polskiej XVIII, XIX i XX wieku, Warszawa 1996

15. Koch W., Style w architekturze, Warszawa 1996

16. Naylor G., Bauhaus, Warszawa 1988

17. Norberg-Schulz Ch., Znaczenie w architekturze Zachodu, Warszawa 1999

18. A. Olszewski, Nowa forma w architekturze polskiej 1900-1925: teoria i praktyka, Wrocław 1967

19. Overy P., De Stijl, Warszawa 1979

20. Pevsner N., Historia architektury europejskiej, Warszawa 1976

21. Pevsner N., Pionierzy współczesności, Warszawa 1978

22. Rasmussen S.E., Odczuwanie architektury, Warszawa 1999

23. J. Rączka, Walka o polski styl narodowy w architekturze na przykładzie stylu zakopiańskiego i dworkowego na przełomie XIX i XX wieku, Kraków 2001

24. J. Skuratowicz, Architektura Poznania 1890-1918, Poznań 1991

25. K. Stefański, Architektura XIX wieku na ziemiach polskich, Warszawa 2005

26. K. Stefański, Architektura historyzmu na ziemiach polskich, Łódź 2005

27. K. Stefański, Polska architektura sakralna w poszukiwaniu stylu narodowego, Łódź 2002

28. Stopczyk S., Ekspresjonizm, Warszawa 1987

29. Supińska-Polit E., Dom Arts&Crafts. Geneza i idea, Warszawa 2004.

30. A. Szkurłat, Secesja w architekturze Warszawy, Warszawa 1999

31. A. Szram, Architektura Łodzi przemysłowej, Łódź 1975

32. Z. Tołłoczko, Architektura klasycyzmu w XX wieku: kontynuacja czy neostyl?, Kraków 2009-2010

33. B. Tondos, Styl zakopiański i zakopiańszczyzna, Wrocław 2004

34. I. Wisłocka, Awangardowa architektura polska 1918-1939, Warszawa 1968

35. Watkin D., Historia architektury zachodniej, Warszawa 2001.

36. Włodarczyk J., Prawda i kłamstwa architektury, Wydawnictwo Politechniki Białostockiej 2009

Metody i kryteria oceniania:

Metody oceniania:

- Zaliczenie testu ze znajomości dzieł, ich autorów, czasu powstania (dot. głównie dzieł omawianych na wykładach)

Praktyki zawodowe:

nie dotyczy

Zajęcia w cyklu "Semestr letni 2021/22" (zakończony)

Okres: 2022-02-21 - 2022-09-30
Wybrany podział planu:
Przejdź do planu
Typ zajęć:
Wykład, 45 godzin więcej informacji
Koordynatorzy: Małgorzata Geron, Joanna Kucharzewska
Prowadzący grup: Małgorzata Geron, Joanna Kucharzewska
Lista studentów: (nie masz dostępu)
Zaliczenie: Przedmiot - Egzamin
Wykład - Egzamin
Skrócony opis:

Zajęcia mają na celu przekazanie wiedzy o sztuce i architekturze nowoczesnej na świecie od połowy XVIII wieku do 1939 roku.

W trakcie wykładu omawiane są najważniejsze nurty w malarstwie i rzeźbie, dlatego w ramach zajęć szczegółowo charakteryzowane są kierunki, grupy artystyczne i dorobek wybitnych twórców o charakterze przełomowym. Zajęcia uczą także właściwej interpretacji nowoczesnego dzieła architektonicznego, trendów i szkół architektonicznych, znajomości technik i materiałów budowlanych oraz podstawowych zagadnień krytyki artystycznej.

Pełny opis:

(dot. malarstwa i rzeźby)

Cykl wykładów poświęcony najważniejszym nurtom w malarstwie i rzeźbie od połowy XVIII do lat 30. XX wieku. W trakcie zajęć w kontekście historycznym i kulturowym przedstawiane są istotne zjawiska w sztuce tego okresu, ich geneza oraz analiza kluczowych dzieł. Dlatego w ramach wykladów w układzie chronologicznym charakteryzowane są kierunki, grupy artystyczne i dorobek wybitnych twórców o charakterze przełomowym, w następującym układzie:

1. neoklasycyzm i akademizm : analiza twórczości wybranych twórców (David i jego szkoła) w kontekście teorii Winckelmanna, podstaw kształcenia akademickiego, hierarchii tematów – 2h

2. malarstwo i rzeźba w czasach stanisławowskich, akademizm w malarstwie polskim 2h

3. cechy malarstwa romantycznego we Francji (Gericault, Delacroix), na terenie Niemiec (Nazareńczycy, Friedrich) 2h

4. malarstwo angielskie (Gainsborough, Reynolds, Hogarth, Blake, Füssli, Prerafaelici) 2h

5. romantyzm i historyzm w malarstwie polskim 2h

6. przełom impresjonistyczny we Francji: cechy charakterystyczne i znaczenie dla rozwoju malarstwa 4h

7. neoimpresjonizm i postimpresjonizm 2h

8. symbolizm i realizm 2h

9. malarstwo i rzeźba okresu Młodej Polski 4h

10. geneza i rozwój kierunków awangardowych: cechy charakterystyczne ekspresjonizmu i fowizmu, kubizmu, futuryzmu, abstrakcji 4h

11. recepcja awangardy w sztuce polskiej (formiści, Bunt, Jung Idysz, konstruktywizm)

12. nurt nowego klasycyzmu w sztuce europejskiej i polskiej 1h

13. koloryzm w malarstwie polskim 2h

14. twórczość artystów z kręgu École de Paris 2h

15. dadaizm i surrealizm 1h

(dot. architektury)

Przedmiotem zajęć będą najważniejsze zagadnienia i tendencje dotyczące architektury od połowy XVIII wieku do 1939 roku. Zaprezentowane zostaną wiodące kierunki, sylwetki architektów oraz ich dzieła na tle zachodzących przemian społecznych.

Omawiane będą - w układzie chronologicznym - najważniejsze zjawiska, osadzone na tle zmiennych uwarunkowań historycznych, społecznych i kulturowych oraz podkreślane będą czynniki ideowe i funkcjonalne, decydujące o wyborze form architektonicznych, technik budowlanych i zdobniczych. Uwzględnione są budynki o różnych funkcjach (mieszkalne, sakralne, muzealne, municypalne).

Zajęcia podzielono na kilka bloków tematycznych:

1. klasycyzm (2 godz.), którego podstawą stał się nurt oświeceniowy, badania historyczne i archeologiczne.

- recepcja wzorów antycznych w oparciu o twórczość W.Kenta, J.Soane`a, R.Smirka, J.Nasha, J.A.Gabriela, J.G.Soufflota i in.

- niezrealizowane projekty francuskich rewolucjonistów (E.L.Boullee i C.N.Ledoux)

- klasycyzm stanisławowski, palladianizm, neoklasycyzm.

2. historyzm (4 godz.):

- podstawy architektury historyzmu; uwarunkowania polityczne, społeczne i gospodarcze.

- podział, datacja

- odmiany neogotyku

- historyzm dojrzały (Parlament w Londynie, Reichstag w Berlinie, Opera w Paryżu itd.).

- historyzm na terenie Polski pod zaborami

- przebudowa Paryża i percepcja stylu haussmannowskiego w innych miastach europejskich

- zabudowa czynszowa

3. architektura doby rewolucji przemysłowej (2 godz.)

4. secesja w różnych krajach Europy (2 godz.)

5. architektura amerykańska – od szkoły chicagowskiej do art deco (2 godz.);

6. awangarda architektoniczna okresu 20-lecia międzywojennego (3 godz.).

Literatura:

por. Podstawowych informacjach o przedmiocie

Uwagi:

brak

Zajęcia w cyklu "Semestr letni 2022/23" (zakończony)

Okres: 2023-02-20 - 2023-09-30
Wybrany podział planu:
Przejdź do planu
Typ zajęć:
Wykład, 45 godzin więcej informacji
Koordynatorzy: Małgorzata Geron, Joanna Kucharzewska
Prowadzący grup: Małgorzata Geron, Joanna Kucharzewska
Lista studentów: (nie masz dostępu)
Zaliczenie: Przedmiot - Egzamin
Wykład - Egzamin
Skrócony opis:

Zajęcia mają na celu przekazanie wiedzy o sztuce i architekturze nowoczesnej na świecie od połowy XVIII wieku do 1939 roku.

W trakcie wykładu omawiane są najważniejsze nurty w malarstwie i rzeźbie, dlatego w ramach zajęć szczegółowo charakteryzowane są kierunki, grupy artystyczne i dorobek wybitnych twórców o charakterze przełomowym. Zajęcia uczą także właściwej interpretacji nowoczesnego dzieła architektonicznego, trendów i szkół architektonicznych, znajomości technik i materiałów budowlanych oraz podstawowych zagadnień krytyki artystycznej.

Pełny opis:

(dot. malarstwa i rzeźby)

Cykl wykładów poświęcony najważniejszym nurtom w malarstwie i rzeźbie od połowy XVIII do lat 30. XX wieku. W trakcie zajęć w kontekście historycznym i kulturowym przedstawiane są istotne zjawiska w sztuce tego okresu, ich geneza oraz analiza kluczowych dzieł. Dlatego w ramach wykladów w układzie chronologicznym charakteryzowane są kierunki, grupy artystyczne i dorobek wybitnych twórców o charakterze przełomowym, w następującym układzie:

1. neoklasycyzm i akademizm : analiza twórczości wybranych twórców (David i jego szkoła) w kontekście teorii Winckelmanna, podstaw kształcenia akademickiego, hierarchii tematów – 2h

2. malarstwo i rzeźba w czasach stanisławowskich, akademizm w malarstwie polskim 2h

3. cechy malarstwa romantycznego we Francji (Gericault, Delacroix), na terenie Niemiec (Nazareńczycy, Friedrich) 2h

4. malarstwo angielskie (Gainsborough, Reynolds, Hogarth, Blake, Füssli, Prerafaelici) 2h

5. romantyzm i historyzm w malarstwie polskim 2h

6. przełom impresjonistyczny we Francji: cechy charakterystyczne i znaczenie dla rozwoju malarstwa 4h

7. neoimpresjonizm i postimpresjonizm 2h

8. symbolizm i realizm 2h

9. malarstwo i rzeźba okresu Młodej Polski 4h

10. geneza i rozwój kierunków awangardowych: cechy charakterystyczne ekspresjonizmu i fowizmu, kubizmu, futuryzmu, abstrakcji 4h

11. recepcja awangardy w sztuce polskiej (formiści, Bunt, Jung Idysz, konstruktywizm)

12. nurt nowego klasycyzmu w sztuce europejskiej i polskiej 1h

13. koloryzm w malarstwie polskim 2h

14. twórczość artystów z kręgu École de Paris 2h

15. dadaizm i surrealizm 1h

(dot. architektury)

Przedmiotem zajęć będą najważniejsze zagadnienia i tendencje dotyczące architektury od połowy XVIII wieku do 1939 roku. Zaprezentowane zostaną wiodące kierunki, sylwetki architektów oraz ich dzieła na tle zachodzących przemian społecznych.

Omawiane będą - w układzie chronologicznym - najważniejsze zjawiska, osadzone na tle zmiennych uwarunkowań historycznych, społecznych i kulturowych oraz podkreślane będą czynniki ideowe i funkcjonalne, decydujące o wyborze form architektonicznych, technik budowlanych i zdobniczych. Uwzględnione są budynki o różnych funkcjach (mieszkalne, sakralne, muzealne, municypalne).

Zajęcia podzielono na kilka bloków tematycznych:

1. klasycyzm (2 godz.), którego podstawą stał się nurt oświeceniowy, badania historyczne i archeologiczne.

- recepcja wzorów antycznych w oparciu o twórczość W.Kenta, J.Soane`a, R.Smirka, J.Nasha, J.A.Gabriela, J.G.Soufflota i in.

- niezrealizowane projekty francuskich rewolucjonistów (E.L.Boullee i C.N.Ledoux)

- klasycyzm stanisławowski, palladianizm, neoklasycyzm.

2. historyzm (4 godz.):

- podstawy architektury historyzmu; uwarunkowania polityczne, społeczne i gospodarcze.

- podział, datacja

- odmiany neogotyku

- historyzm dojrzały (Parlament w Londynie, Reichstag w Berlinie, Opera w Paryżu itd.).

- historyzm na terenie Polski pod zaborami

- przebudowa Paryża i percepcja stylu haussmannowskiego w innych miastach europejskich

- zabudowa czynszowa

3. architektura doby rewolucji przemysłowej (2 godz.)

4. secesja w różnych krajach Europy (2 godz.)

5. architektura amerykańska – od szkoły chicagowskiej do art deco (2 godz.);

6. awangarda architektoniczna okresu 20-lecia międzywojennego (3 godz.).

Literatura:

por. Podstawowych informacjach o przedmiocie

Uwagi:

brak

Zajęcia w cyklu "Semestr letni 2023/24" (w trakcie)

Okres: 2024-02-20 - 2024-09-30
Wybrany podział planu:
Przejdź do planu
Typ zajęć:
Wykład, 45 godzin więcej informacji
Koordynatorzy: Małgorzata Geron, Joanna Kucharzewska
Prowadzący grup: Małgorzata Geron, Joanna Kucharzewska
Lista studentów: (nie masz dostępu)
Zaliczenie: Przedmiot - Egzamin
Wykład - Egzamin
Skrócony opis:

Zajęcia mają na celu przekazanie wiedzy o sztuce i architekturze nowoczesnej na świecie od połowy XVIII wieku do 1939 roku.

W trakcie wykładu omawiane są najważniejsze nurty w malarstwie i rzeźbie, dlatego w ramach zajęć szczegółowo charakteryzowane są kierunki, grupy artystyczne i dorobek wybitnych twórców o charakterze przełomowym. Zajęcia uczą także właściwej interpretacji nowoczesnego dzieła architektonicznego, trendów i szkół architektonicznych, znajomości technik i materiałów budowlanych oraz podstawowych zagadnień krytyki artystycznej.

Pełny opis:

(dot. malarstwa i rzeźby)

Cykl wykładów poświęcony najważniejszym nurtom w malarstwie i rzeźbie od połowy XVIII do lat 30. XX wieku. W trakcie zajęć w kontekście historycznym i kulturowym przedstawiane są istotne zjawiska w sztuce tego okresu, ich geneza oraz analiza kluczowych dzieł. Dlatego w ramach wykladów w układzie chronologicznym charakteryzowane są kierunki, grupy artystyczne i dorobek wybitnych twórców o charakterze przełomowym, w następującym układzie:

1. neoklasycyzm i akademizm : analiza twórczości wybranych twórców (David i jego szkoła) w kontekście teorii Winckelmanna, podstaw kształcenia akademickiego, hierarchii tematów – 2h

2. malarstwo i rzeźba w czasach stanisławowskich, akademizm w malarstwie polskim 2h

3. cechy malarstwa romantycznego we Francji (Gericault, Delacroix), na terenie Niemiec (Nazareńczycy, Friedrich) 2h

4. malarstwo angielskie (Gainsborough, Reynolds, Hogarth, Blake, Füssli, Prerafaelici) 2h

5. romantyzm i historyzm w malarstwie polskim 2h

6. przełom impresjonistyczny we Francji: cechy charakterystyczne i znaczenie dla rozwoju malarstwa 4h

7. neoimpresjonizm i postimpresjonizm 2h

8. symbolizm i realizm 2h

9. malarstwo i rzeźba okresu Młodej Polski 4h

10. geneza i rozwój kierunków awangardowych: cechy charakterystyczne ekspresjonizmu i fowizmu, kubizmu, futuryzmu, abstrakcji 4h

11. recepcja awangardy w sztuce polskiej (formiści, Bunt, Jung Idysz, konstruktywizm)

12. nurt nowego klasycyzmu w sztuce europejskiej i polskiej 1h

13. koloryzm w malarstwie polskim 2h

14. twórczość artystów z kręgu École de Paris 2h

15. dadaizm i surrealizm 1h

(dot. architektury)

Przedmiotem zajęć będą najważniejsze zagadnienia i tendencje dotyczące architektury od połowy XVIII wieku do 1939 roku. Zaprezentowane zostaną wiodące kierunki, sylwetki architektów oraz ich dzieła na tle zachodzących przemian społecznych.

Omawiane będą - w układzie chronologicznym - najważniejsze zjawiska, osadzone na tle zmiennych uwarunkowań historycznych, społecznych i kulturowych oraz podkreślane będą czynniki ideowe i funkcjonalne, decydujące o wyborze form architektonicznych, technik budowlanych i zdobniczych. Uwzględnione są budynki o różnych funkcjach (mieszkalne, sakralne, muzealne, municypalne).

Zajęcia podzielono na kilka bloków tematycznych:

1. klasycyzm (2 godz.), którego podstawą stał się nurt oświeceniowy, badania historyczne i archeologiczne.

- recepcja wzorów antycznych w oparciu o twórczość W.Kenta, J.Soane`a, R.Smirka, J.Nasha, J.A.Gabriela, J.G.Soufflota i in.

- niezrealizowane projekty francuskich rewolucjonistów (E.L.Boullee i C.N.Ledoux)

- klasycyzm stanisławowski, palladianizm, neoklasycyzm.

2. historyzm (4 godz.):

- podstawy architektury historyzmu; uwarunkowania polityczne, społeczne i gospodarcze.

- podział, datacja

- odmiany neogotyku

- historyzm dojrzały (Parlament w Londynie, Reichstag w Berlinie, Opera w Paryżu itd.).

- historyzm na terenie Polski pod zaborami

- przebudowa Paryża i percepcja stylu haussmannowskiego w innych miastach europejskich

- zabudowa czynszowa

3. architektura doby rewolucji przemysłowej (2 godz.)

4. secesja w różnych krajach Europy (2 godz.)

5. architektura amerykańska – od szkoły chicagowskiej do art deco (2 godz.);

6. awangarda architektoniczna okresu 20-lecia międzywojennego (3 godz.).

Literatura:

por. Podstawowych informacjach o przedmiocie

Uwagi:

Zajęcia dotyczące architektury nowoczesnej będą odbywać we wtorki o godz. 14:00-15:30 w sali 101.

Pierwsze zajęcia odbędą się 10 października

Zajęcia NIE ODBĘDĄ SIĘ w dniach: 24 października i 28 listopada ze względu na posiedzenia Senatu.

Opisy przedmiotów w USOS i USOSweb są chronione prawem autorskim.
Właścicielem praw autorskich jest Uniwersytet Mikołaja Kopernika w Toruniu.
ul. Jurija Gagarina 11, 87-100 Toruń tel: +48 56 611-40-10 https://usosweb.umk.pl/ kontakt deklaracja dostępności USOSweb 7.0.2.0-1 (2024-03-12)