Uniwersytet Mikołaja Kopernika w Toruniu - Centralny punkt logowania
Strona główna

Ikonoklazm i ikonofilia

Informacje ogólne

Kod przedmiotu: 1402-IKO-L-N12
Kod Erasmus / ISCED: (brak danych) / (0220) Nauki humanistyczne Kod ISCED - Międzynarodowa Standardowa Klasyfikacja Kształcenia (International Standard Classification of Education) została opracowana przez UNESCO.
Nazwa przedmiotu: Ikonoklazm i ikonofilia
Jednostka: Instytut Zabytkoznawstwa i Konserwatorstwa
Grupy: Przedmioty obowiązkowe - 2 rok, sem. letni - Ochrona dóbr kultury, konserwatorstwo (n2)
Przedmioty obowiązkowe - 3 rok, sem. letni - Ochrona dóbr kultury, konserwatorstwo (n1)
Punkty ECTS i inne: (brak) Podstawowe informacje o zasadach przyporządkowania punktów ECTS:
  • roczny wymiar godzinowy nakładu pracy studenta konieczny do osiągnięcia zakładanych efektów uczenia się dla danego etapu studiów wynosi 1500-1800 h, co odpowiada 60 ECTS;
  • tygodniowy wymiar godzinowy nakładu pracy studenta wynosi 45 h;
  • 1 punkt ECTS odpowiada 25-30 godzinom pracy studenta potrzebnej do osiągnięcia zakładanych efektów uczenia się;
  • tygodniowy nakład pracy studenta konieczny do osiągnięcia zakładanych efektów uczenia się pozwala uzyskać 1,5 ECTS;
  • nakład pracy potrzebny do zaliczenia przedmiotu, któremu przypisano 3 ECTS, stanowi 10% semestralnego obciążenia studenta.

zobacz reguły punktacji
Język prowadzenia: polski
Wymagania wstępne:

Rozpoznanie dziejów sztuki europejskiej na poziomie średnim. Poznawanie zagadnień związanych z ikonoklazmem wymaga znajomości dzieł sztuki od starożytności do współczesności oraz umiejętności posługiwania się językami obcymi (lektura publikacji)

Całkowity nakład pracy studenta:

- udział w wykładzie 2 h/ 1,5 ECTS

- konsultacje z nauczycielem akademickim 8 h/0,5 ECTS

- czytanie literatury, przygotowanie do aktywnego udziału w wykładzie,

aktywny udział w dyskusji - 70 h/ 4 ECTS


Łącznie 80 godzin: 5 pkt ECTS

Efekty uczenia się - wiedza:

- ma podstawową wiedzę o miejscu i znaczeniu nauk humanistycznych w systemie nauk oraz ich specyfice przedmiotowej i metodologicznej (K_W01) H1A_W01

- zna podstawową terminologię sztuk plastycznych (w tym także: technika i technologia sztuk plastycznych, typologia, ornamentyka, ikonografia) (K_W02) H1A_W02 A1_W10

- ma gruntowną uporządkowaną wiedzę z zakresu dziejów europejskiej sztuki starożytnej (w ujęciu chronologicznym i tematycznym) (K_W03) H1A_W03 H1A_W04

- zna na poziomie podstawowym dzieje i rozwój historii sztuki, rozumie jego uwarunkowania (K_W04), H1A_KW03

- ma uporządkowaną wiedzę w zakresie powiązań i wzajemnych uwarunkowań pomiędzy liturgią a architekturą i sztukami plastycznymi (K_W08), H1A_W03 A1_W12

- ma elementarną wiedzę o powiązaniach pomiędzy dyscyplinami humanistycznymi, wynikających ze specyfiki ochrony dóbr kultury (K_W10), H1A_W05

- rozumie interdyscyplinarny charakter interpretacji dzieła sztuki w różnych aspektach (z uwzględnieniem historii, filozofii, teologii, technik i technologii sztuk plastycznych itd.) (K_W11) H1A_W05 A1_W10 A1_W13

- zna i rozumie podstawowe metody analizy i interpretacji dzieł sztuki (K_W14), H1A_W07

- ma świadomość złożoności i historycznej zmienności języka, ze szczególnym uwzględnieniem języka specjalistycznego w ramach studiowanego kierunku (K_W19), H1A_W09

- ma podstawową wiedzę o współczesnym życiu artystycznymi działaniu instytucji kultury i sztuki (muzea, galerie itp.) (K_W2), H1A_W10


Efekty uczenia się - umiejętności:

- potrafi przeprowadzić kwerendę merytoryczną (wyszukać, przeanalizować, wyselekcjonować informacje), korzystając z materiałów bibliograficznych, źródłowych (w tym – niepublikowanych), (K_U01) ICT, H1A_U01

- ma podstawowe umiejętności w zakresie krytycznego podejścia do literatury z dziedziny historii sztuki (typy publikacji, charakter wywodów, ocena argumentacji itd.) (K_U03), H1A_U02

- na poziomie podstawowym analizuje problemy badawcze historii sztuki, posługując się metodami i narzędziami badawczymi, wskazanymi przez opiekunów naukowych (analiza stylistyczno-formalna, ikonograficzna, typologiczna itp.) (K_U04), H1A_U02

- samodzielnie opracowuje i prezentuje wyniki prowadzonych przez siebie poszukiwań bibliograficznych i analitycznych w ramach różnych przedmiotów kierunkowych (K_U05), H1A_U02

- rozpoznaje i charakteryzuje przy użyciu fachowej terminologii epoki, style, kierunki w sztuce od prehistorii do późnego cesarstwa rzymskiego (K_U08), H1A_U05

- charakteryzuje twórczość najważniejszych twórców (wzgl. ośrodków, szkół artystycznych itd.)w dziedzinie malarstwa, rzeźby i architektury od antyku do współczesności (K_U09), H1A_U05

- rozpoznaje i datuje najważniejsze dzieła sztuki prehistorycznej, egipskiej, greckiej i rzymskiej (K_U10), H1A_U05

- opisuje od strony formy i analizuje dzieła: architektury, rzeźby, malarstwa (o różnej klasie artystycznej i różnym poziomie wartości), wiążąc je z poszczególnymi okresami w sztuce starożytnej (K_U11), H1A_U05

- rozpoznaje najważniejsze dzieła, typy ikonograficzne i tematy, na poziomie podstawowym określając treści dzieł sztuki (K_U13), H1A_U05 A1_U21

- identyfikuje podstawowe materiały plastyczne występujące w zabytkach, na podstawie analizy wizualnej określa techniki sztuk plastycznych (K_U14), H1A_U05 A1_U16 A1_U21



Efekty uczenia się - kompetencje społeczne:

- potrafi przeprowadzić kwerendę merytoryczną (wyszukać, przeanalizować, wyselekcjonować informacje), korzystając z materiałów bibliograficznych, źródłowych (w tym – niepublikowanych), (K_U01) ICT, H1A_U01

- ma podstawowe umiejętności w zakresie krytycznego podejścia do literatury z dziedziny historii sztuki (typy publikacji, charakter wywodów, ocena argumentacji itd.) (K_U03), H1A_U02

- na poziomie podstawowym analizuje problemy badawcze historii sztuki, posługując się metodami i narzędziami badawczymi, wskazanymi przez opiekunów naukowych (analiza stylistyczno-formalna, ikonograficzna, typologiczna itp.) (K_U04), H1A_U02

- samodzielnie opracowuje i prezentuje wyniki prowadzonych przez siebie poszukiwań bibliograficznych i analitycznych w ramach różnych przedmiotów kierunkowych (K_U05), H1A_U02

- rozpoznaje i charakteryzuje przy użyciu fachowej terminologii epoki, style, kierunki w sztuce od prehistorii do późnego cesarstwa rzymskiego (K_U08), H1A_U05

- charakteryzuje twórczość najważniejszych twórców (wzgl. ośrodków, szkół artystycznych itd.)w dziedzinie malarstwa, rzeźby i architektury od antyku do współczesności (K_U09), H1A_U05

- rozpoznaje i datuje najważniejsze dzieła sztuki prehistorycznej, egipskiej, greckiej i rzymskiej (K_U10), H1A_U05

- opisuje od strony formy i analizuje dzieła: architektury, rzeźby, malarstwa (o różnej klasie artystycznej i różnym poziomie wartości), wiążąc je z poszczególnymi okresami w sztuce starożytnej (K_U11), H1A_U05

- rozpoznaje najważniejsze dzieła, typy ikonograficzne i tematy, na poziomie podstawowym określając treści dzieł sztuki (K_U13), H1A_U05 A1_U21

- identyfikuje podstawowe materiały plastyczne występujące w zabytkach, na podstawie analizy wizualnej określa techniki sztuk plastycznych (K_U14), H1A_U05 A1_U16 A1_U21



Metody dydaktyczne:

wykład konwencjonalny, z elementami konwersatorium oraz dyskusją po wykładzie.

Skrócony opis:

Wykład obejmuje zjawisko niszczenia obrazów od starożytności do współczesności. Omawiane są akty destrukcji różnych wizerunków ze względów religijnych społecznych czy politycznych.

Pełny opis:

Ikonoklazm mnie jest tylko zjawiskiem religijnym. Jego korzenie sięgają starożytności i obejmują akty niszczenia wizerunków faraonów i wyobrażeń zmarłych aby uniemożliwić im zmartwychwstanie lub bogów (za Echnatona) aby wprowadzić religię monoteistyczną. W Rzymie ikonoklazm związany był z damnatio memoriae, a w czasach wczesnochrześcijańskich z niszczeniem wizerunków obcych bogów. Osobny wykład poświęcony jest średniowiecznej obecność i obrazu jako pośrednika pomiędzy Bogiem a człowiekiem. okresie średniowiecza oraz rewolucja husytów jako przykład ikonoklazmu politycznego W dalszej kolejności omawiane są akty ikonoklastyczne w czasach reformacji w Niemczech, Anglii, Holandii i Francji, ich przyczyny i skutki. Następnie prezentowany jest okres rewolucji francuskiej, hiszpańskiej, chińskiej i radzieckiej jako przykłady ikonoklazmu kulturowego i politycznego. Wykład kończą współczesne przykłady działań ikonoklastycznych w państwie talibów, w konfliktach z Islamem czy na Ukrainie.

Literatura:

• H. Belting, Bild und Kult, Verlag C.H. Beck, Muenchen 2005

• H. Belting, Likness and Presence, The University Chicago Press, Chicago

2007

• P. M. Crew, Calvinist Preaching and Iconoclasm in the Netherlands,

Cambridge 2007

• D. Gamboni, The Destruction of Art, Reaktion Books, London 1997

• Ch. R. Joby, Calvinism and the arts, Peeters, Leuveen 2007

• J. L. Koerner, The Reformation of the image, The University Chicago

Press, Chicago 2008

• A. Besacon, The forbidden Image, The University Chicago Press,

Chicago 2000

• C. Eire, War against the Idols, Cambridge, London 2003

• T. Noble, Images, Iconoclasm and the Carolingians, University of

Pennsylvania Press, Philadelphia 2009

The additonal literature:

• H. Belting, Das echte Bild, Verlag C. H. Beck, Muenchen 2005

• P. Lehfeldt, Luthers Verhältnis zu Kunst und Künstlern, Verlag Rockstuhl,

Berlin 2012

• D. Freedberg, Potęga wizerunków, Wydawnictwo UWr, Kraków 2005

Metody i kryteria oceniania:

Aktywny udział w wykładzie i dyskusja po jego zakończeniu. Zaliczenie na obecność.

Przedmiot nie jest oferowany w żadnym z aktualnych cykli dydaktycznych.
Opisy przedmiotów w USOS i USOSweb są chronione prawem autorskim.
Właścicielem praw autorskich jest Uniwersytet Mikołaja Kopernika w Toruniu.
ul. Jurija Gagarina 11, 87-100 Toruń tel: +48 56 611-40-10 https://usosweb.umk.pl/ kontakt deklaracja dostępności USOSweb 7.0.2.0-1 (2024-03-12)